IBPP1/443-765/11/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2011 r. (data wpływu 6 maja 2011 r.), uzupełnionego pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 11 maja 2011 r.) oraz z dnia 29 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości gruntowych na rzecz Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 6 maja 2011 r., wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 11 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości gruntowych na rzecz Wnioskodawcy.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zawarł w dniu 11 kwietnia 2011 r. z.... ("Sprzedający") umowę przedwstępną sprzedaży ("Umowa Przedwstępna") na postawie której zobowiązał się kupić:

W dalszej treści wniosku Nieruchomość I i Nieruchomość II zwane będą łącznie "Nieruchomością". Wnioskodawca zamierza nabyć Nieruchomość z zamiarem wybudowania na jej terenie centrum handlowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą to jest drogami, parkingami etc.

Z Umowy Przedwstępnej wynika, że Sprzedający nabył Nieruchomość I do majątku osobistego na podstawie umowy darowizny, sporządzonej w formie aktu notarialnego w dniu 27 listopada 2009 r. ("Umowa Darowizny").

Z Umowy Przedwstępnej wynika ponadto, że własność Nieruchomości II Sprzedający nabył do majątku osobistego w ten sposób, że w dniu 17 stycznia 2005 r. nabył udział wynoszący #188; część w prawie własności Nieruchomości II, a następnie, na podstawie umowy zniesienia współwłasności ("Umowa Zniesienia Współwłasności") z dnia 27 listopada 2009 r., nabył Nieruchomość II na wyłączną własność.

Z treści Umowy Darowizny z dnia 27 listopada 2009 r., jak i z treści Umowy Zniesienia Współwłasności z dnia 27 listopada 2009 r., które były okazane Wnioskodawcy przy zawieraniu Umowy Przedwstępnej, nie wynikało, aby Sprzedający deklarował nabycie Nieruchomości I i Nieruchomości II na cele związane z dalszą odsprzedażą Nieruchomości I i Nieruchomości II.

Z oświadczeń składanych przy zawieraniu Umowy Przedwstępnej przez Sprzedającego wynika, iż:

Z Nieruchomości I i Nieruchomości II po jej nabyciu nie były geodezyjnie wydzielane inne działki gruntu.

Nieruchomość objęta jest postanowieniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Ch.... uchwalonego Uchwałą nr. Rady Miejskiej.... z dnia 15 grudnia 2003 r., opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa. Nr 5, poz. 98 z dnia 27 stycznia 2004 r., zgodnie z którym Nieruchomość częściowo położona jest w jednostce "AG", dla której plan ustala podstawową funkcję "tereny aktywizacji gospodarczej", oraz częściowo w jednostce "D1/2" dla której plan ustala podstawową funkcję "drogi dojazdowe, gminne". W oparciu o takie zapisy MPZP przyjąć należy zatem, iż Nieruchomość położona jest na terenie przeznaczonym pod zabudowę.

Sprzedający prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług od 6 grudnia 2006 r.. W ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Sprzedającego wiodącą działalnością gospodarczą jest transport drogowy towarów co wynika z okazanego przy Umowie Przedwstępnej zaświadczenia o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej wydanego przez Wójta Gminy z dnia 25 listopada 2010 r.

Z oświadczeń składanych przy zawieraniu Umowy Przedwstępnej przez Sprzedającego wynika, że Sprzedający nie ma żadnych sprecyzowanych celów wydatkowania uzyskanych ze sprzedaży Nieruchomości środków pieniężnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że Sprzedający przyjął darowiznę działki nr 1023/189 od matki, na cele prywatne i na cele prywatne działkę tę zamierzał wykorzystywać.

Sprzedający udział w wysokości #188; części w prawie własności działki nr 1027/187 otrzymał w darowiźnie od rodziców.

Sprzedający wraz z rodzeństwem otrzymali w darowiźnie od rodziców działki oznaczone nr ewid. 1027/187, 1026/187, 1028/187 oraz 1029/187. Sprzedający wraz z rodzeństwem otrzymali udziały wynoszące po #188; części we współwłasności tych działek. Sprzedający udział #188; część w darowanej nieruchomości nabył na cele prywatne i w ten sposób udział ten zamierzał wykorzystywać.

Z uwagi na to, że Sprzedający wraz z rodzeństwem byli współwłaścicielami po #188; części działek oznaczonych nr ewid. 1027/187, 1026/187, 1028/187 oraz 1029/187 nastąpił podział tych nieruchomości na równe działki, przy czym każde z rodzeństwa nabyło osobną działkę. W wyniku tego zniesienia współwłasności Sprzedający stał się wyłącznym właścicielem całej działki nr 1027/187 z zamiarem wykorzystywania jej na cele prywatne.

Nieruchomość mająca być przedmiotem sprzedaży nie była wykorzystywana przez Sprzedającego - nieużytek.

Przyczyną sprzedaży przez Sprzedającego Nieruchomości I i II była propozycja zakupu Nieruchomości I i II jaka została złożona Sprzedającemu przez firmę T. (Wnioskodawcę).

Działki będące przedmiotem sprzedaży są nieruchomościami niezabudowanymi.

Sprzedający nie posiada innych nieruchomości gruntowych, oprócz wymienionych we wniosku, które mógłby przeznaczyć w przyszłości do sprzedaży. Sprzedający nie dokonywał wcześniej sprzedaży gruntów.

Niemniej jednak zaznaczyć należy ponownie, że Sprzedający prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług od 6 grudnia 2006 r.. W ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Sprzedającego wiodącą działalnością gospodarczą jest transport drogowy towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przyszła dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa Nieruchomości nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym dostawa Nieruchomości nie będzie opodatkowana 23% stawką podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż majątku osobistego Sprzedającego, nie wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej, pozostaje poza działaniem Ustawy o podatku VAT, wobec czego nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Podstawą tego twierdzenia jest fakt, iż nie wystarczy samo wykonanie czynności określonych w art. 5 Ustawy o podatku VAT do powstania obowiązku podatkowego.

Sprzedający musi występować w charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego działalność gospodarczą.

Nie można uznać za działalność gospodarczą sprzedaży Nieruchomości I i Nieruchomości II, jeżeli stanowi ona majątek osobisty Sprzedającego, który nie służy do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy, że czynności podlegające opodatkowaniu, wykonane przez podmiot niewystępujący w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą pozostają poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż powyższe jest zgodne z art. 9-12 Dyrektywy 2006/112/WE oraz poparte wyrokami sądowymi min. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4176/200, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 października 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 830/6 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 maja 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 153/07.

Wnioskodawca zaznacza, że poruszane w niniejszym wniosku kwestie są dla Wnioskodawcy kluczowe z uwagi na ewentualną możliwość obniżenia przez Wnioskodawcę kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z faktury, która ewentualnie zostanie wystawiona przez Sprzedającego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowych działek z majątku osobistego na rzecz Wnioskodawcy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż zostanie wykonana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie będzie czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem sprzedaży będą działki, które zostały przez Sprzedającego nabyte w drodze darowizny od rodziców oraz w drodze zniesienia współwłasności z rodzeństwem. Nabycie nastąpiło na cele prywatne.

Działki po ich nabyciu nie były wykorzystywane przez Sprzedającego na potrzeby działalności gospodarczej. Sprzedający nie ponosił na działkach żadnych nakładów, nie pobierał żadnych pożytków z działek. Nieruchomość mająca być przedmiotem sprzedaży nie była wykorzystywana przez Sprzedającego - nieużytek. Po nabyciu z ww. nieruchomości nie były geodezyjnie wydzielane inne działki.

Przyczyną sprzedaży przez Sprzedającego działek była propozycja ich zakupu jaka została złożona Sprzedającemu przez Wnioskodawcę.

Z powyższego wynika, iż dostawę przedmiotowych nieruchomości przez Sprzedającego uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Sprzedającego za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do przyszłej dostawy działek na rzecz Wnioskodawcy, gdyż nic nie wskazuje aby dokonując incydentalnej sprzedaży ww. działek działał w takim charakterze. Zatem grunty nie były w żaden sposób wykorzystywane w celach zarobkowych. Ponadto działki nie były też przedmiotem umowy najmu i dzierżawy, a tym samym Wnioskodawca nie czerpał pożytku z tytułu ich posiadania. Sprzedający nie ponosił także na działkach żadnych nakładów.

Przedmiotowe działki Wnioskodawca nabył w celach prywatnych.

Z powyższego wynika, iż Sprzedający dokonując dostawy 2 działek na rzecz Wnioskodawcy będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowych działek przez Sprzedającego nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się ponadto, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie na wniosek Wnioskodawcy jako nabywcy, zatem nie wywołuje żadnych skutków podatkowoprawnych dla kontrahenta Wnioskodawcy tj. Sprzedającego - Pana...., który jeśli jest zainteresowany uzyskaniem dla siebie interpretacji indywidualnej winien złożyć odrębny wniosek, przedstawić właściwy dla siebie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), sformułować pytanie oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie i wnieść odpowiednią opłatę.

W świetle powyższego należy również dodać, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, tym samym Wnioskodawcę obciążają wszelkie konsekwencje podania stanu niezgodnego z rzeczywistością.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.