IBPP1/443-761/10/EA - Brak możliwości ustalenia przez organy podatkowy obrotu na podstawie wartości rynkowych transakcji dokonywanych między gminą a samorządową instytucją kultury.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu 12 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2010 r. (data wpływu 2 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy pomiędzy Wnioskodawcą a MOKSiR zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy pomiędzy Wnioskodawcą a MOKSiR zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 października 2010 r. (data wpływu 2 listopada 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 19 października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

MOKSiR jest jednostką organizacyjną Gminy Ch. - samorządową instytucją kultury, utworzoną na podstawie ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawie o organizowaniu i prowadzaniu działalności kulturalnej. Na mocy ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej jednostka samorządu terytorialnego (zwana organizatorem) organizuje działalność kulturalną tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem działalności. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostki samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym (art. 9 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzaniu działalności kulturalnej).

Organizator wydaje akt o utworzeniu instytucji kultury, który określa jej nazwę, rodzaj, siedzibę i przedmiot działania. Organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona (art. 12 ww. ustawy).

Organ jst sprawuje mecenat nad działalnością kulturalną samorządowej instytucji kultury.

Zgodnie z art. 18 ustawy o samorządzie gminnym do wyłącznej właściwości Rady Gminy należy tworzenie i likwidowanie jednostek organizacyjnych oraz wyposażanie ich w majątek. MOKSiR w Ch. został utworzony uchwałą Rady Miejskiej w Ch.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej dyrektora instytucji kultury powołuje organizator. Organizatorem dla samorządowej instytucji kultury jest gmina. W imieniu organizatora jako organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego dyrektora MOKSiR-u w Ch. powołał Burmistrz Ch. Dyrektor MOKSiR w Ch. reprezentuje instytucję na zewnątrz, zarządza nią i jest za nią odpowiedzialny (art. 17 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej). Dyrektor MOKSiR działa jednoosobowo. MOKSiR w Ch. jest instytucją posiadającą osobowość prawną (art. 14 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej), która prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych dla instytucji kultury. Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej organizator nie odpowiada za zobowiązania instytucji kultury. MOKSiR otrzymuje od organizatora dotację podmiotową na realizację zadań z zakresu kultury i sportu. Majątek, na którym MOKSiR w Ch. prowadzi działalność statutową oddany został instytucji kultury na podstawie uchwały Rady Miejskiej w Ch. w dzierżawę na okres 10 lat. Czynsz za dzierżawę został ustalony w wysokości symbolicznej 1 zł netto za rok. MOKSiR przedmiot dzierżawy wykorzystuje do realizacji zadań zarówno związanych za sprzedażą opodatkowaną jak również do zadań zwolnionych od podatku. Wynik rocznej działalności instytucji kultury jest zyskiem lub stratą finansową. Instytucja kultury nie rozlicza się z organizatorem zyskiem a organizator nie pokrywa straty instytucji kultury. Osiągnięty zysk zwiększa Fundusz instytucji a poniesiona strata zmniejsza Fundusz instytucji.

W przedmiotowej sprawie wynagrodzenie jest niższe od wartości rynkowej w rozumieniu art. 2 pkt 27b ustawy o VAT a nabywca usług (MOKSiR) zgodnie z art. 86, 88 i 90 ustawy o VAT oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 ustawy o VAT nie ma pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie wynagrodzenie jest niższe od wartości rynkowej w rozumieniu art. 2 pkt 27b ustawy o VAT a usługodawca (Gmina Ch.) zgodnie z art. 86, 88 i 90 ustawy o VAT oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 ustawy o VAT ma pełne prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a świadczenie usług nie jest zwolnione od podatku (jest opodatkowane).

Wynagrodzenie nie jest wyższe od wartości rynkowej.

Podejmowanie decyzji w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, a więc m.in. zasad wydzierżawiania nieruchomości na okres ponad 3 lat, należy zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 9c ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym do wyłącznej kompetencji rady gminy. Rada Miejska w Ch. uchwałą z dnia 6 lutego 2003 r. wyraziła zgodę na przekazanie MOKSiR-owi w dzierżawę na okres 10 lat majątku trwałego. Do rady gminy należy uchwalanie zasad i kryteriów określania stawek czynszu, nie zaś ustalanie wysokości tych stawek. Wysokość wynagrodzenia za dzierżawę mienia gminnego ustala burmistrz w drodze zarządzenia. Ustalenie stawki w wysokości 1 zł wynika z zarządzenia Burmistrza Ch. Ustalając wysokość czynszu za dzierżawę dla MOKSiR na kwotę symbolicznej 1 zł. Burmistrz bierze pod uwagę cel utworzenia instytucji kultury. MOKSiR w Ch. realizuje zadania własne gminy wynikające z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w zakresie działalności kulturalnej i kultury fizycznej zaspakajające zbiorowe potrzeby mieszkańców gminy. Podstawowym celem i zadaniem MOKSiR jest zapewnienie mieszkańcom gminy możliwości korzystania z dóbr kultury oraz stwarzanie możliwości uprawiania sportu i rekreacji. Działalność instytucji kultury nie jest działalnością komercyjną nastawioną na osiągnięcie zysku. Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Stawka za dzierżawę została określona w wysokości 1 zł gdyż nie jest rolą gminy "zarabianie" na instytucji kultury. Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

Między kontrahentami (Wnioskodawcą oraz MOKSiR) lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne nie zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym (małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia) lub z tytułu przysposobienia.

Nie zachodzą powiązania o charakterze kapitałowym, gdyż instytucja kultury nie jest spółką powołaną na podstawie kodeksu prawa handlowego i nie ma miejsca sytuacja, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Ustawodawca nie określa w ustawie o VAT pojęcia powiązań majątkowych i powiązań ze stosunku pracy. Według definicji podanej w książce A. Bartosiewicza i R. Kubackiego "VAT 2008" wydawnictwa Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o. Warszawa 2008, przez powiązania o charakterze majątkowym należy rozumieć powiązania występujące na tle współwłasności a w szczególności w przypadku spółek niemających osobowości prawnej. Przez powiązania ze stosunku pracy należy uznać, że powiązania te zachodzą w sytuacji, gdy osoba fizyczna będąca samodzielnym przedsiębiorcą lub wspólnikiem w spółce osobowej jest zatrudniona w drugim podmiocie, na takim stanowisku lub w takim charakterze, który zapewnia wpływ na decyzje podejmowane w tym drugim podmiocie.

Wobec powyższego nie zachodzą pomiędzy Wnioskodawcą oraz MOKSiR powiązania o charakterze majątkowym. Wnioskodawca nie ma (bo nie może mieć) jakichkolwiek udziałów w MOKSiR, gdyż MOKSiR nie jest spółką prawa handlowego. Nie zachodzą również pomiędzy Wnioskodawcą oraz MOKSiR powiązania ze stosunku pracy. Mimo, że dyrektora MOKSiR powołuje organizator w świetle poglądów z zakresu prawa pracy, pracodawcą dla dyrektora MOKSiR jest instytucja kultury.

Żadna z osób pełniących u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne nie łączy funkcji zarządzającej, nadzorczej lub kontrolnej u drugiego z kontrahentów.

W przedmiotowej sprawie organ podatkowy nie wydał decyzji o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi, gdyż nie zachodzą powiązania wymienione wyżej a cena transakcji została ustalona ze względu na społeczny charakter działalności MOKSiR.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pomiędzy Gminą Ch. a MOKSiR w Ch. zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, do opisanego stanu faktycznego nie ma zastosowania art. 32 ustawy o VAT ze względu na brak powiązań wymienionych w ust. 2 powołanego artykułu. Nie występuje pomiędzy Gminą a MOKSiR ani też osobami zarządzającymi powiązanie o charakterze kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Nie można mówić o ww. powiązaniach jeżeli z mocy prawa jednostki samorządu terytorialnego muszą tworzyć instytucje kultury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 29 ust. 1 cyt. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 cyt. ustawy o VAT w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

Natomiast stosownie do art. 32 ust. 2 cyt. ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się - w świetle ust. 3 ww. artykułu - małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Natomiast przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem (art. 32 ust. 4 ustawy o VAT).

Ponadto, w ust. 5 cyt. artykułu postanowiono, iż przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą. Jedynie w sytuacji, gdy pomiędzy podmiotami (kontrahentami) lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej, ale tylko w sytuacji, gdy związki te miały wpływ na ustalenie ceny - art. 32 ust. 1 i 2 ustawy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie art. 32 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania, bowiem (jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego) pomiędzy Wnioskodawcą a MOKSiR w Ch. nie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.