IBPP1/443-759/13/KJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2013 r. (data wpływu 31 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zużycia wyrobów spożywczych podczas różnego rodzaju narad, spotkań z kontrahentami/współpracownikami, spotkań wewnętrznych pracowników, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej, szkoleń odbywających się w związku z działalnością opodatkowaną - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania udostępniania swoim pracownikom oraz osobom przebywającym w siedzibie Spółki gazetki (broszury) informacyjnej oraz zużycia wyrobów spożywczych podczas różnego rodzaju narad, spotkań z kontrahentami/współpracownikami, spotkań wewnętrznych pracowników, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej, szkoleń odbywających się w związku z działalnością opodatkowaną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) posiadając status czynnego podatnika podatku od towarów i usług dokonuje zakupu produktów spożywczych (np. ciastek, paluszków, innych drobnych przekąsek), napojów (np. kawa, herbata, soki, woda), czy też owoców (np. banany, mandarynki). Od dokonywanych zakupów odlicza następnie - zgodnie z art. 86 ust. 1 uptu - podatek naliczony wykazany w fakturach zakupowych.

Zakupione przez Spółkę produkty spożywcze, napoje, owoce (dalej łącznie jako: produkty) są następnie wykorzystywane w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością:

* do zapewnienia poczęstunku współpracownikom/kontrahentom w czasie wizyt na terenie Spółki, związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością,

* przy organizacji narad, spotkań wewnętrznych, dotyczących aktualnej sytuacji firmy, w których biorą udział pracownicy Spółki,

* na posiedzeniach zarządu i rady nadzorczej jako zwyczajowy poczęstunek serwowany podczas posiedzeń, na których podejmowane są istotne dla Wnioskodawcy decyzje,

* podczas szkoleń wewnętrznych oraz szkoleń organizowanych przez firmy zewnętrzne na terenie Spółki (przeprowadzane szkolenia są ściśle powiązane z wykonywanymi przez pracowników obowiązkami służbowymi).

W toku realizacji opisanych powyżej czynności związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością, poprzez dokonywaną konsumpcję, następuje zużycie zakupionych uprzednio produktów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zużycie (konsumpcja) wyrobów spożywczych w opisanym stanie faktycznym podczas różnego rodzaju narad, spotkań z kontrahentami/współpracownikami, spotkań wewnętrznych pracowników, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej, szkoleń odbywających się w związku z działalnością opodatkowaną, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w szczególności czy stanowi nieodpłatną dostawę towarów (zrównaną z dostawa odpłatną) opodatkowaną na podstawie art. 7 ust. 2 uptu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zużycie (konsumpcja) wyrobów spożywczych podczas różnego rodzaju narad, spotkań z kontrahentami/współpracownikami, spotkań wewnętrznych pracowników, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej, szkoleń odbywających się w związku z działalnością opodatkowaną, nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w szczególności nie stanowi nieodpłatnej dostawy towarów (zrównanej z dostawą odpłatną) opodatkowanej na podstawie art. 7 ust. 2 uptu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 uptu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Jednakże zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Mając na uwadze treść przytoczonych powyżej przepisów zdaniem Spółki nieodpłatne zużycie produktów (ich konsumpcja) do niej należących (zrównane z dostawą odpłatną) podlegało będzie opodatkowaniu w sytuacji jeżeli zużycie nastąpi na cele osobiste osób wskazanych w art. 7 ust. 2 pkt 1 uptu. Jeżeli natomiast celem zużycia nie będzie zaspokojenie osobistych potrzeb określonych osób nie zajdzie konieczność opodatkowania tego zużycia podatkiem od towarów i usług, mimo że Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem zużywanych następnie produktów.

Z uwagi, że kupowane produkty zużywane są w związku z wydarzeniami, które w ścisły sposób wiążą się z działalnością Spółki nie zachodzi tutaj sytuacja zaspokajania osobistych potrzeb pracowników wykonujących podczas narad, spotkań, czy szkoleń swoje obowiązki służbowe, ani innych osób wymienionych w art. 7 ust. 2 uptu, które będą mogły np. wypić kawę, czy zjeść ciastko podczas rozmów związanych z realizowanym projektem, czy kontraktem. Przepisy uptu, ani żadnej innej ustawy podatkowej, nie definiują pojęcia "potrzeb osobistych". W takim przypadku odwołać się należy do wykładni językowej, tym samym zgodnie z brzmieniem słownikowym i potocznym uznać należy, że potrzebami "osobistymi" są takie potrzeby, które "dotyczą danej osoby" i które są jej potrzebami "prywatnymi". Potrzebami osobistymi są więc te które pozostają niezwiązane z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją. Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana m.in. ze stosunkiem pracy.

Dodatkowo wskazać należy, że w katalogu podmiotów określonych w art. 7 ust. 2 uptu, na rzecz których nieodpłatne zużycie rodzi konieczność naliczenia podatku należnego, brak jest kontrahentów czy współpracowników, a skonsumowanie przez te osoby podczas realizowanego przez Spółkę spotkania opisywane we wniosku produkty nie będą mogły zostać zakwalifikowane jako "wszelkie inne darowizny" podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 uptu.

Niezależnie od powyższego, wyłącznie w odniesieniu do zużywanych napojów, na podstawie § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.), pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników. Szczegółowe zasady zaopatrzenia w napoje pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych określają odrębne przepisy.

Odnosząc treść powołanych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie Kodeksu Pracy do przedstawionego opisu stanu faktycznego należy również wskazać, iż nieodpłatne przekazanie oraz zużycie napojów zakupionych przez Spółkę w ramach wypełniania obowiązków nałożonych cyt. wyżej przepisami, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie będzie bowiem przekazaniem lub zużyciem towarów na cele osobiste pracowników. Argumentacja ta dodatkowo (w odniesieniu do napojów) potwierdza prawidłowość stanowiska zajętego przez Spółkę.

Reasumując, zakupione przez Spółkę produkty spożywcze, napoje, owoce, z jednoczesnym prawem do odliczenia podatku odliczonego, następnie zużyte w ramach opisywanych we wniosku czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko prezentowane przez Spółkę jest aktualnie w pełni akceptowane przez organy podatkowe:

- Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 2 kwietnia 2013 r., nr ILPP1/443-44/13-2/AI: "Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż zużycie (konsumpcja) wyrobów spożywczych podczas różnego rodzaju narad, spotkań wewnętrznych pracowników, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej, szkoleń odbywających się w związku z działalnością opodatkowaną, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

- Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 28 marca 2013 r., nr IPPP2/443-17/13-2/JL: "Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż nieodpłatne udostępnienie i zużycie artykułów spożywczych typu: kawa, herbata, ciastka, soki, paluszki, mleko, woda itp. przez pracowników Wnioskodawcy w czasie spotkań wewnętrznych, narad, odpraw i w czasie pracy nie nosi znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób, gdyż związane jest niewątpliwie ze statusem pracownika w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, a zatem czynności tych nie można uznać za czynności podlegające opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem skoro współpracownicy nie są podmiotami, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, zużycie wymienionych towarów przez te osoby nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w oparciu o ten przepis. W związku z tym należy rozważyć, czy nieodpłatne udostępnienie i zużycie tych towarów przez współpracowników Spółki podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy. Jak wskazano wcześniej, ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Przepis ten przewiduje opodatkowanie wszelkiego nieodpłatnego przekazania (darowizny) towarów, natomiast nie odnosi się on do zużycia towarów, z którym mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie.

Należy zatem stwierdzić, że nieodpłatne udostępnienie i zużycie artykułów spożywczych typu: kawa, herbata, ciastka, soki, paluszki, mleko, woda itp. przez współpracowników (zleceniobiorców) Wnioskodawcy, niebędących pracownikami, w czasie spotkań wewnętrznych, narad, odpraw i w czasie pracy nie stanowi darowizny towarów na rzecz tych osób, a zatem czynności tych nie można uznać za czynności podlegające opodatkowaniu również w oparciu o przepis art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT."

- Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 28 lutego 2013 r., nr IPPP2/443-1215/12-4/MM: "Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż nieodpłatne udostępnienie i zużycie artykułów spożywczych typu: kawa, herbata, ciastka, soki, mleczko, woda itp. przez pracowników i byłych pracowników Wnioskodawcy w czasie spotkań wewnętrznych, np. wigilijnych nie nosi znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób, gdyż związane jest niewątpliwie ze statusem pracownika lub byłego pracownika w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, a zatem czynności tych nie można uznać za czynności podlegające opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT."

- Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 8 czerwca 2012 r., nr ILPP2/443-347/12-2/MN: "Ponadto, nie podlegają opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) - osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu nie podlega również zużycie towarów przez pracowników przedsiębiorstwa podczas spotkań służbowych na terenie siedziby, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów na cele osobiste pracowników. Tym samym, również przekazywanie napojów i artykułów spożywczych, w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentów oraz pracowników Spółki podczas spotkań służbowych na terenie siedziby nie podlega opodatkowaniu."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest m.in. zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie - tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy lub osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej (np. przez pracowników).

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia potrzeb osobistych. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami osobistymi są takie potrzeby, które dotyczą danej osoby i które są jej potrzebami prywatnymi, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją. Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy.

Jak wynika z przedstawionych wyżej regulacji prawnych, nie podlegają opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) - osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca posiadając status czynnego podatnika podatku od towarów i usług dokonuje zakupu produktów spożywczych (np. ciastek, paluszków, innych drobnych przekąsek), napojów (np. kawa, herbata, soki, woda), czy też owoców (np. banany, mandarynki). Od dokonywanych zakupów odlicza następnie - zgodnie z art. 86 ust. 1 uptu - podatek naliczony wykazany w fakturach zakupowych.

Zakupione przez Wnioskodawcę produkty spożywcze, napoje, owoce (dalej łącznie jako: produkty) są następnie wykorzystywane w związku z prowadzoną przez Niego działalnością:

* do zapewnienia poczęstunku współpracownikom/kontrahentom w czasie wizyt na terenie Spółki, związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością,

* przy organizacji narad, spotkań wewnętrznych, dotyczących aktualnej sytuacji firmy, w których biorą udział pracownicy Spółki,

* na posiedzeniach zarządu i rady nadzorczej jako zwyczajowy poczęstunek serwowany podczas posiedzeń, na których podejmowane są istotne dla Wnioskodawcy decyzje,

* podczas szkoleń wewnętrznych oraz szkoleń organizowanych przez firmy zewnętrzne na terenie Spółki (przeprowadzane szkolenia są ściśle powiązane z wykonywanymi przez pracowników obowiązkami służbowymi).

W toku realizacji opisanych powyżej czynności związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością, poprzez dokonywaną konsumpcję, następuje zużycie zakupionych uprzednio produktów.

Zatem w świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie (zużycie) artykułów spożywczych (tekst jedn.: drobne przekąski, napoje, owoce itp.) kontrahentom jak i pracownikom podczas różnego rodzaju narad, spotkań z kontrahentami/współpracownikami, spotkań wewnętrznych pracowników, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej, szkoleń odbywających się w związku z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy, nie nosi znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób. Osoby te (pracownicy) należą co prawda do kręgu podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, lecz ww. artykuły spożywcze, które Wnioskodawca udostępnia im nieodpłatnie nie służą celom prywatnym tych osób, gdyż ich zużycie związane jest niewątpliwie ze statusem pracownika w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, a zatem czynności tych nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu na mocy art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż zużycie (konsumpcja) wyrobów spożywczych podczas różnego rodzaju narad, spotkań z kontrahentami/współpracownikami, spotkań wewnętrznych pracowników, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej, szkoleń odbywających się w związku z działalnością opodatkowaną, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. organ nie jest nimi związany.

Ponadto tut. Organ podkreśla, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko stanu faktycznego opisanego we wniosku oraz będącego przedmiotem zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. Dotyczy to przede wszystkim kwestii zużywanych napojów na podstawie § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Nadmienia się, że w zakresie opodatkowania udostępniania swoim pracownikom oraz osobom przebywającym w siedzibie Spółki gazetki (broszury) informacyjnej wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.