IBPP1/443-733/13/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-733/13/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 16 sierpnia 2013 r.) oraz pismem z 6 listopada 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych lub wypłacanych przez Wnioskodawcę kwot z tytułu wystąpienia różnic pomiędzy kursem budżetowym (ustalanym w ramach grupy do której Wnioskodawca należy) a rzeczywistym kursem wymiany walut na dzień dokonania zakupu komponentów do produkcji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z 9 sierpnia 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych lub wypłacanych przez Wnioskodawcę kwot z tytułu wystąpienia różnic pomiędzy kursem budżetowym (ustalanym w ramach grupy do której Wnioskodawca należy) a rzeczywistym kursem wymiany walut na dzień dokonania zakupu komponentów do produkcji.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 16 sierpnia 2013 r.) oraz pismem z 6 listopada 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 30 października 2013 r. znak: IBPP1/443-733/13/MS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie zawartych umów dwustronnych pomiędzy Wnioskodawcą a jego kontrahentami będącymi podmiotami mającymi siedzibę odpowiednio w Wielkiej Brytanii, Francji i Włoszech (dalej: Kontrahenci z grupy, lub w liczbie pojedynczej: kontrahent; spółka i kontrahent stanowią łącznie strony), Wnioskodawca produkuje na zlecenie kontrahentów z grupy przemysłowe systemy sterowania i monitoringu procesów (dalej: systemy). Cała produkcja Wnioskodawcy jest sprzedawana podmiotom z grupy zlokalizowanym w Wielkiej Brytanii, Włoszech oraz Francji. Sprzedaży dokonuje się w polskich złotych. Wnioskodawca i kontrahenci z grupy są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: z 9 marca 2011 r., Dz. U. Nr 74, poz. 397). Zgodnie z przyjętym modelem cen transferowych, poszczególne spółki z grupy pełnią wyznaczone, specyficzne role. Wnioskodawca ma profil producenta na zlecenie lub producenta kontraktowego, zaś kontrahenci z grupy mają profil spółek nadrzędnych odpowiedzialnych m.in. za marketing, sprzedaż, dystrybucję, licencje i know-how.

W związku z powyższym kontrahenci z grupy ponoszą ryzyka związane z procesem produkcji oraz dystrybucji towarów wytwarzanych przez Wnioskodawcę, w tym wynikające z różnicy między budżetowaną ceną zakupu komponentów po zabudżetowanym kursie wymiany, a faktycznymi cenami zakupu komponentów po faktycznym kursie.

Zgodnie z umowami dwustronnymi pomiędzy stronami, wszystkie kalkulacje budżetowanych cen komponentów niezbędnych w procesie produkcyjnym Wnioskodawcy sporządzane są przez kontrahentów z grupy w walucie obcej, przy czym przyjmuje się prognozowany średni kurs wymiany w stosunku do waluty polskiej na początku roku finansowego Wnioskodawcy tzn. na dzień 1 kwietnia każdego roku. Kurs ten odnosi się do zakupu przez Wnioskodawcę komponentów do produkcji na zlecenie od podmiotów trzecich i jest niezmienny w trakcie roku finansowego.

Jak zaznaczono powyżej, zgodnie z przyjętym przez Wnioskodawcę i kontrahentów z grupy modelem cen transferowych, całe ryzyko kursowe przy zakupie komponentów do produkcji ponoszą kontrahenci z grupy, będący zleceniodawcami produkcji wykonywanej przez Wnioskodawcę. Oznacza to, że na koniec każdego miesiąca Wnioskodawca dokonuje obliczeń odchylenia między zakupami według kursu budżetowego i faktycznymi kursami należnymi na dzień wystawienia faktury przez dostawców komponentów wykorzystywanych w procesie produkcji. W ten sposób Wnioskodawca oblicza różnice kursowe powstające w związku z zakupem komponentów wykorzystywanych w procesie produkcji na zlecenie kontrahentów z grupy. Wartość netto powstających odchyleń w różnicach kursowych może być z perspektywy Wnioskodawcy ujemna lub dodatnia.

Ze względu na to, że budżetowy kurs wymiany waluty obcej może być niższy lub wyższy niż kurs rzeczywisty (tekst jedn.: średni kurs ogłoszony przez NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury), Wnioskodawca i kontrahenci z grupy rozliczają powstałe różnice kursowe poprzez:

1.

wystawienie przez Wnioskodawcę na kontrahenta noty obciążeniowej tytułem rekompensaty, traktując wykazaną na nocie kwotę do zapłaty jako płatność poza podatkiem VAT - w sytuacji, gdy budżetowy kurs jest wyższy niż kurs rzeczywisty,

2.

wystawienie przez Wnioskodawcę noty uznaniowej tytułem rekompensaty, traktując wykazaną na nocie uznaną kwotę jako płatność poza podatkiem VAT - w sytuacji, gdy budżetowy kurs jest niższy niż kurs rzeczywisty.

Płatności te umożliwiają Wnioskodawcy osiągnąć założony wynik na działalności operacyjnej bez niepewności wynikającej z wahań kursów walut przy zakupie komponentów.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny od 5 maja 2006 r., natomiast jako podatnik VAT-UE od 12 maja 2006 r.

Faktury dokumentujące zakup komponentów do produkcji wystawiane są na rzecz Wnioskodawcy w walutach obcych: EUR, GBP, USD oraz w walucie krajowej PLN. Komponenty nabywane są przez Wnioskodawcę zarówno od podmiotów powiązanych jak i podmiotów zewnętrznych. Zaznaczyć jednak należy, że głównie Wnioskodawca nabywa komponenty od podmiotów zewnętrznych zagranicznych niewchodzących w skład podmiotów powiązanych.

W postanowieniach zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotami wchodzącymi w skład grupy ustalono, że to kontrahenci z grupy będą ponosić ryzyko wynikające z różnic kursowych na zakupie komponentów w przypadku gdy koszt ten jest określony w walucie obcej. Strony określiły zysk lub stratę z tytułu różnic kursowych jako mniejsze (lub większe) koszty komponentów w PLN, wyliczone na podstawie różnicy pomiędzy: kursem budżetowym ustalanym na dany rok zastosowanym do obliczenia cen komponentów, a rzeczywiście zastosowanym kursem waluty w momencie wystawienia faktury przez dostawców komponentów. Strony traktują to zdarzenie jako formę rekompensaty z tytułu wystąpienia okoliczności w następnie zmiany wysokości zabudżetowanego kursu waluty obcej w stosunku do faktycznego kursu wymiany należnego na dzień zakupu komponentów. Zatem zarówno Wnioskodawca jak i podmioty powiązane ustaliły, że należne wpłaty stanowią rekompensatę niebędącą należnością za świadczenie jakichkolwiek usług czy też wynagrodzeniem za towar. Płatności te służą wyłącznie zapewnieniu odpowiedniej rentowności Wnioskodawcy a przedmiotowa transakcja stanowi zabezpieczenie przed ryzykiem kursowym.

Wnioskodawca również zaznacza, że otrzymane od podmiotów z grupy należne wpłaty nie wynikają ze zmiany ceny komponentów wykorzystywanych przez niego w procesie produkcji, a jedynie z wyliczenia kwot rekompensaty kalkulowanych jako suma różnic cząstkowych wynikających z odchyleń kursowych. Ponadto nabywane przez Wnioskodawcę komponenty nie są powiązane z konkretnym zamówieniem składanym przez kontrahentów z grupy, lecz służą utrzymaniu ciągłości produkcji poprzez zapewnienie stałego poziomu stanu magazynu poszczególnych komponentów. Ponadto, zakup komponentów nie jest powiązany z danym kontrahentem. Część komponentów wykorzystywanych w realizacji danego zamówienia pochodzi z zasobów magazynowych Wnioskodawcy, przy czym dla przykładu niektóre komponenty znajdują się na stanie magazynowym Wnioskodawcy przez kilkanaście miesięcy lub nawet kilka lat zanim zostaną wykorzystane w procesie produkcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy omawiane płatności powinny być traktowane jako forma rekompensaty z tytułu wystąpienia okoliczności niezależnych od woli stron i tym samym powinny być neutralne dla potrzeb podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, płatności dokonywane pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami z grupy powinny być traktowane jako forma rekompensaty z tytułu wystąpienia okoliczności niezależnych od woli stron, tj. w następstwie zmiany wysokości zabudżetowanego kursu waluty obcej w stosunku do faktycznego kursu wymiany należnego na dzień zakupu komponentów.

Dokonywane płatności, traktowane przez podmioty jako rekompensata, nie stanowią wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., Dz. U. Nr 177, poz. 1054 (dalej: ustawy o VAT). W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy powinny one być traktowane jako płatności pozostające poza systemem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy dokumentem, na podstawie którego płatności te mogą być dokonywane, może być nota obciążeniowa lub uznaniowa wystawiana przez Wnioskodawcę.

Jak wskazano w przedstawionym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca nabywa komponenty z których wytwarza przemysłowe systemy sterowania i monitoringu procesów. Ze względu na to, że komponenty nabywane są w przeważającej części od podmiotów zagranicznych ich ceny określane są w walutach obcych (w euro, dolarach amerykańskich, funtach brytyjskich). Ze względu na zmiany kursu wymiany walut obcych w przeliczeniu na PLN, Wnioskodawca pomimo uprzednio ustalonej z dostawcami ceny zakupu komponentów nie jest w stanie dokładnie określić, jaki będzie rzeczywisty koszt wyrażony w PLN.

Ze względu na wahania wysokości kursu waluty obcej Wnioskodawca narażony jest na wahania cen zakupu komponentów, a tym samym wahania rentowności. W celu zapewnienia Wnioskodawcy odpowiedniej rentowności dla potrzeb cen transferowych wynikających z podziału ryzyka biznesowego pomiędzy podmiotami z grupy, pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami z grupy dokonywane są płatności, opisane w stanie faktycznym. Płatności te służą wyłącznie zapewnieniu odpowiedniej rentowności Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa transakcja stanowi zabezpieczenie przed ryzykiem kursowym, które nie mieści się w definicji dostawy towarów ani świadczenia usług.

Zgodnie z art. 7 ustawy o VAT "za dostawę towarów (...) uznaje się prawo do rozporządzania towarami jako właściciel", natomiast zgodnie z art. 8 tejże ustawy "przez świadczenie usług (...) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7". Ustawa o VAT nie definiuje "zabezpieczenia przed ryzykiem kursowym" jako towar.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy wskazane płatności nie wynikają z wystąpienia którejkolwiek z czynności opodatkowanych VAT wymienionych w art. 5 ustawy o VAT. Wnioskodawca pragnie uwypuklić, iż wypłata rekompensaty przez Wnioskodawcę lub kontrahentów z grupy spowodowanej wyższym lub niższym kursem wymiany danej waluty obcej w stosunku do kursu budżetowanego związanego z zakupem komponentów nie wynika z uzyskania przez podmiot wypłacający żadnego świadczenia (dostawy towarów lub usługi) od drugiej strony związanego z wypłatą tej rekompensaty. Zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie przedmiotowej rekompensaty nie następuje wskutek świadczenia usługi lub wydania towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, w konsekwencji nie podlega obowiązkowi wystawienia faktury i naliczenia 23% podatku VAT od wypłacanej należności pieniężnej.

Wnioskodawca podkreśla, że rekompensaty otrzymane od kontrahentów z grupy lub płatności na ich rzecz nie wynikają ze zmiany ceny komponentów wykorzystywanych w procesie produkcji przez Wnioskodawcę, a jedynie z wyliczenia kwot rekompensaty kalkulowanych jako suma różnic cząstkowych wynikających z odchyleń kursowych na nabyciu komponentów przez Wnioskodawcę od dostawców stanowiących podmioty trzecie.

Należy w tym miejscu doprecyzować, iż nabywane przez Wnioskodawcę komponenty nie są powiązane z konkretnym zamówieniem składanym przez kontrahentów z grupy, lecz służą utrzymaniu ciągłości produkcji poprzez zapewnienie stałego poziomu stanu magazynu poszczególnych komponentów. Ponadto, zakup komponentów nie jest powiązany z danym kontrahentem. Część komponentów wykorzystywanych w realizacji danego zamówienia pochodzi z zasobów magazynowych Wnioskodawcy, przy czym dla przykładu niektóre komponenty znajdują się na stanie magazynowym Wnioskodawcy przez kilkanaście miesięcy lub nawet kilka lat zanim zostaną wykorzystane w procesie produkcji.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy dokonywane płatności stanowią rekompensatę nie będącą wynagrodzeniem za towar czy też za usługę. Jak już potwierdziła Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-168/07-2/GZ "każdorazowe odchylenie kursu faktycznego z dnia wystawienia faktury od kursu budżetowego powoduje powstanie różnic kursowych (...). podkreślić należy, iż sposób kalkulowania cen, prognozowania, planowania itp. oraz sposób przeliczania dla tych celów wartości w walutach obcych pozostaje poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego też, w ocenie tut. organu, obciążenie jednego z podmiotów powstałymi różnicami kursowymi jest zabezpieczeniem się przed ryzykiem walutowym." Płatności rekompensacyjne w formie noty obciążeniowej lub uznaniowej stanowią zatem jedynie wyrównanie poziomu rentowności spółki w związku z wahaniami kursu wymiany walut w stosunku do zabudżetowanego kursu wymiany, stosowanego konsekwentnie przez strony w każdym roku finansowym. Wysokość płatności zależy wyłącznie od wysokości średniego kursu wymiany waluty obcej, który ogłaszany jest przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (ustawa o VAT). Minister Finansów w interpretacji cytowanej powyżej potwierdził, iż "fakt wystąpienia różnic w przeliczeniu walut wg kursu budżetowego na kurs faktyczny pozostaje bez wpływu na rozliczenie podatku VAT. Ponadto przedmiotowa sytuacja nie mieści się w katalogu czynności które winny być dokumentowane fakturą VAT."

Według Wnioskodawcy przedmiotowa rekompensata pozostaje bez wpływu na podstawę opodatkowania podatkiem VAT, gdyż w związku z jej otrzymaniem nie ulega zmianie wartość nabycia komponentów wykorzystywanych w procesie produkcji przemysłowych systemów sterowania i monitoringu procesów. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż dokonywanie rekompensat nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

W przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 31a ust. 2 ustawy o VAT).

W przypadku importu towarów przeliczenia na złote dokonuje się zgodnie z przepisami celnymi (art. 31a ust. 3 ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na podstawie zawartych umów dwustronnych pomiędzy Wnioskodawcą a jego kontrahentami będącymi podmiotami mającymi siedzibę odpowiednio w Wielkiej Brytanii, Francji i Włoszech, Wnioskodawca produkuje na zlecenie kontrahentów z grupy przemysłowe systemy sterowania i monitoringu procesów. Cała produkcja Wnioskodawcy jest sprzedawana podmiotom z grupy zlokalizowanym w Wielkiej Brytanii, Włoszech oraz Francji. Sprzedaży dokonuje się w polskich złotych. Wnioskodawca i kontrahenci z grupy są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: z 9 marca 2011 r., Dz. U. Nr 74, poz. 397). Zgodnie z przyjętym modelem cen transferowych, poszczególne spółki z grupy pełnią wyznaczone, specyficzne role. Wnioskodawca ma profil producenta na zlecenie lub producenta kontraktowego, zaś kontrahenci z grupy mają profil spółek nadrzędnych odpowiedzialnych m.in. za marketing, sprzedaż, dystrybucję, licencje i know-how.

W związku z powyższym kontrahenci z grupy ponoszą ryzyka związane z procesem produkcji oraz dystrybucji towarów wytwarzanych przez Wnioskodawcę, w tym wynikające z różnicy między budżetowaną ceną zakupu komponentów po zabudżetowanym kursie wymiany, a faktycznymi cenami zakupu komponentów po faktycznym kursie.

Zgodnie z umowami dwustronnymi pomiędzy stronami, wszystkie kalkulacje budżetowanych cen komponentów niezbędnych w procesie produkcyjnym Wnioskodawcy sporządzane są przez kontrahentów z grupy w walucie obcej, przy czym przyjmuje się prognozowany średni kurs wymiany w stosunku do waluty polskiej na początku roku finansowego Wnioskodawcy tzn. na dzień 1 kwietnia każdego roku. Kurs ten odnosi się do zakupu przez Wnioskodawcę komponentów do produkcji na zlecenie od podmiotów trzecich i jest niezmienny w trakcie roku finansowego.

Jak zaznaczono powyżej, zgodnie z przyjętym przez Wnioskodawcę i kontrahentów z grupy modelem cen transferowych, całe ryzyko kursowe przy zakupie komponentów do produkcji ponoszą kontrahenci z grupy, będący zleceniodawcami produkcji wykonywanej przez Wnioskodawcę. Oznacza to, że na koniec każdego miesiąca Wnioskodawca dokonuje obliczeń odchylenia między zakupami według kursu budżetowego i faktycznymi kursami należnymi na dzień wystawienia faktury przez dostawców komponentów wykorzystywanych w procesie produkcji. W ten sposób Wnioskodawca oblicza różnice kursowe powstające w związku z zakupem komponentów wykorzystywanych w procesie produkcji na zlecenie kontrahentów z grupy. Wartość netto powstających odchyleń w różnicach kursowych może być z perspektywy Wnioskodawcy ujemna lub dodatnia.

Ze względu na to, że budżetowy kurs wymiany waluty obcej może być niższy lub wyższy niż kurs rzeczywisty (tekst jedn.: średni kurs ogłoszony przez NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury), Wnioskodawca i kontrahenci z grupy rozliczają powstałe różnice kursowe poprzez:

1.

wystawienie przez Wnioskodawcę na kontrahenta noty obciążeniowej tytułem rekompensaty, traktując wykazaną na nocie kwotę do zapłaty jako płatność poza podatkiem VAT - w sytuacji, gdy budżetowy kurs jest wyższy niż kurs rzeczywisty,

2.

wystawienie przez Wnioskodawcę noty uznaniowej tytułem rekompensaty, traktując wykazaną na nocie uznaną kwotę jako płatność poza podatkiem VAT - w sytuacji, gdy budżetowy kurs jest niższy niż kurs rzeczywisty.

Płatności te umożliwiają Wnioskodawcy osiągnąć założony wynik na działalności operacyjnej bez niepewności wynikającej z wahań kursów walut przy zakupie komponentów.

W piśmie z dnia 6 listopada 2013 r. Wnioskodawca stwierdził, że należne wpłaty stanowią rekompensatę niebędącą należnością za świadczenie jakichkolwiek usług czy też wynagrodzeniem za towar. Płatności te służą wyłącznie zapewnieniu odpowiedniej rentowności Wnioskodawcy a przedmiotowa transakcja stanowi zabezpieczenie przed ryzykiem kursowym.

Wnioskodawca również zaznacza, że otrzymane od podmiotów z grupy należne wpłaty nie wynikają ze zmiany ceny komponentów wykorzystywanych przez niego w procesie produkcji, a jedynie z wyliczenia kwot rekompensaty kalkulowanych jako suma różnic cząstkowych wynikających z odchyleń kursowych.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy otrzymywane lub wypłacane przez niego kwoty z tytułu wystąpienia różnic pomiędzy kursem budżetowym (ustalanym w ramach grupy do której Wnioskodawca należy) a rzeczywistym kursem wymiany walut na dzień dokonania zakupów komponentów potrzebnych Wnioskodawcy do produkcji, mają wpływ na rozliczenie w zakresie podatku od towarów i usług.

Jak zostało przedstawione w opisie stanu faktycznego, zgodnie z umowami dwustronnymi pomiędzy stronami (Wnioskodawcą a kontrahentami z grupy do której należy Wnioskodawca), wszystkie kalkulacje budżetowanych cen komponentów niezbędnych w procesie produkcyjnym Wnioskodawcy sporządzane są przez kontrahentów z grupy w walucie obcej, przy czym przyjmuje się prognozowany średni kurs wymiany w stosunku do waluty polskiej na początku roku finansowego Wnioskodawcy tzn. na dzień 1 kwietnia każdego roku. Kurs ten odnosi się do zakupu przez Wnioskodawcę komponentów do produkcji na zlecenie od podmiotów trzecich i jest niezmienny w trakcie roku finansowego.

W ocenie tut. Organu wskazany kurs budżetowy, służy do przeliczenia - w celach prognoz - na PLN wartości poniesionych kosztów, w walutach obcych, na zakup przez Wnioskodawcę komponentów do produkcji przemysłowych systemów sterowania i monitoringu.

W przedmiotowej sprawie powstają różnice pomiędzy kursem budżetowym a rzeczywistym kursem wymiany walut na dzień dokonania zakupów potrzebnych do produkcji, co skutkuje albo koniecznością zapłaty przez kontrahenta rekompensaty Wnioskodawcy, gdy kurs budżetowy jest wyższy niż rzeczywisty, albo koniecznością zapłaty rekompensaty przez Wnioskodawcę kontrahentowi, gdy kurs budżetowy jest niższy niż kurs rzeczywisty.

Wpływa to, jak wskazał Wnioskodawca, na jego rentowność jako Spółki za którą to rentowność współodpowiedzialność ponoszą kontrahenci Wnioskodawcy z grupy do której należy. Jak stwierdzone zostało bowiem we wniosku, zgodnie z przyjętym modelem cen transferowych, całe ryzyko kursowe przy zakupie komponentów do produkcji ponoszą kontrahenci z grupy, będący zleceniodawcami produkcji wykonywanej przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż sposób kalkulowania kosztów (prognozowanie, planowanie itp.) oraz sposób przeliczania dla tych celów wartości w walutach obcych pozostaje poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie tut. Organu, obciążenie lub uznanie podmiotów wchodzących w skład grupy powstałymi różnicami kursowymi jest zabezpieczeniem się przed ryzykiem walutowym przy nabyciu przez Wnioskodawcę komponentów potrzebnych do prowadzenia produkcji, nie wpływa natomiast na rozliczenie w zakresie podatku VAT.

Fakt, iż w wyniku zastosowania powyższego mechanizmu zabezpieczenia się przed ryzykiem walutowym Wnioskodawca otrzymuje od kontrahentów lub im wypłaca kwoty różnic nie ma bowiem wpływu na rzeczywistą wartość (wyrażoną w złotych) transakcji nabycia potrzebnych Wnioskodawcy do produkcji komponentów. Rzeczywista wartość nabytych komponentów wyrażona w walucie polskiej wyliczana jest bowiem zgodnie z postanowieniami art. 31a ustawy o VAT.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, wypłacane lub otrzymywane przez Wnioskodawcę kwoty różnic nie stanowią wynagrodzenia za ewentualne dostawy towarów lub świadczenie usług.

Jednocześnie stwierdzić należy, że na podstawie przywołanych powyżej przepisów podatkowych podkreślenia wymaga fakt, iż przedmiotem dostawy towarów, o której jest mowa w ww. przepisie art. 7 ust. 1 ustawy musi być towar w rozumieniu jego ustawowej definicji wyrażonej w art. 2 pkt 6 ustawy. Wśród wymienionych w tej regulacji dóbr nie wymieniono pieniądza, w tym również kwot pieniężnych wynikających ze wskazanych we wniosku różnic. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym nie można mówić o dokonywaniu dostawy towarów podlegającej podatkowi od towarów i usług.

Czynność obciążenia kontrahentów wartością różnic pomiędzy kursem budżetowym a kursem rzeczywistym waluty obcej, nie stanowi również świadczenia usług, o którym jest mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Aby dana czynność stanowiła usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem, musi mieć ona m.in. charakter wzajemny (odpłatny). Tymczasem samo wpłacenie kwoty pieniężnej będącej rezultatem różnic powstałych w wyniku odchyleń kursu budżetowego od rzeczywistego, nie powoduje obowiązku świadczenia wzajemnego pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Powyższe oznacza, że kwota obciążenia ma charakter płatności związanej z zabezpieczeniem się przez Wnioskodawcę przed ryzykiem kursowym, nie jest natomiast związana z żadną transakcją podlegającą opodatkowaniu podatkiem.

Obrotem - zgodnie z przepisem art. 29 ust. 1 ustawy - jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z ww. regulacji wynika, że aby uznać określoną kwotę należną za obrót podlegający opodatkowaniu, musi być ona otrzymana z tytułu dokonania sprzedaży - towarów lub usług. Jak wykazano powyżej, kwot, którymi kontrahenci obciążają się wzajemnie, nie można powiązać z dostawą towarów, czy też świadczeniem usługi, a tym samym kwoty te nie stanowią obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem a w konsekwencji nie podlegają udokumentowaniu fakturą VAT zgodnie z postanowieniami art. 106 ust. 1 ustawy o VAT.

Reasumując stwierdza się, iż fakt wystąpienia różnic w przeliczeniu walut wg kursu budżetowego na kurs faktyczny, pozostaje bez wpływu na rozliczenie podatku VAT. Ponadto przedmiotowa sytuacja nie mieści się w katalogu czynności, które winny być dokumentowane fakturą VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że otrzymane przez Wnioskodawcę różnice kursowe (rekompensaty) pozostają bez wpływu na podstawę opodatkowania podatkiem VAT, gdyż w związku z ich otrzymaniem nie ulega zmianie wartość nabycia komponentów wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w procesie produkcji przemysłowych systemów sterowania i monitoringu procesów, należało uznać za prawidłowe.

Przy czym odnośnie kwestii wystawiania przez Wnioskodawcę not uznaniowych i not obciążeniowych należy stwierdzić, iż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla takiego sposobu dokumentowania, niemniej jednak należy zauważyć, iż nota uznaniowa i nota obciążeniowa nie są dokumentami przewidzianym przez przepisy o podatku od towarów i usług i jako takie nie są objęte regulacją tych przepisów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego udzielono tylko i wyłącznie w zakresie objętym pytaniem Wnioskodawcy tj. w zakresie opodatkowania otrzymywanych lub wypłacanych przez Wnioskodawcę kwot z tytułu wystąpienia różnic pomiędzy kursem budżetowym (ustalanym w ramach grupy do której Wnioskodawca należy) a rzeczywistym kursem wymiany walut na dzień dokonania zakupu komponentów do produkcji.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna została wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa i tut. organ nie jest nią związany rozpatrując inne sprawy na podstawie innych wniosków.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl