IBPP1/443-729/14/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 lipca 2014 r. (data wpływu 22 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 10 października 2014 r. (data wpływu 14 października 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących świadczenie przez Kancelarię usług prawniczych na rzecz Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 22 lipca 2014 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących świadczenie przez Kancelarię usług prawniczych na rzecz Wnioskodawcy.

Wskazany wniosek został uzupełniony pismem z 10 października 2014 r. (data wpływu 14 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-729/14/LSz z 3 października 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

A.Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca") jest spółką kapitałową prawa handlowego zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym - Rejestrze Przedsiębiorców pod nr.... Wnioskodawca posiada numer identyfikacyjny REGON..., Numer Identyfikacji Podatkowej. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług księgowych, ponadto Wnioskodawca wykonuje uprawnienia właścicielskie w stosunku do spółek od niego zależnych. Od lipca 2008 r. do chwili sporządzenia niniejszego wniosku stała obsługa prawna Wnioskodawcy zlecona jest podmiotowi zewnętrznemu: Kancelarii Adwokackiej prowadzonej przez adwokata (dalej: "Kancelarii"), która świadczy ją na podstawie umowy z lipca 2008 r., mającej charakter zlecenia. Usługi na rzecz Wnioskodawcy świadczone są przez Kancelarię zarówno w siedzibie Wnioskodawcy i Kancelarii, jak i poza nimi, w szczególności w sądach, urzędach, przed organami administracji jak również podmiotami prywatnoprawnymi, wobec których Kancelaria reprezentuje Wnioskodawcę.

Od momentu zawarcia do dnia sporządzenia niniejszego wniosku umowa z Kancelarią przewiduje ustalenie i zapłatę wynagrodzenia za świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi w następujący sposób:

Wynagrodzenie Kancelarii płatne jest miesięcznie, z dołu, na podstawie wystawianych przez nią faktur.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, Wnioskodawca składa deklaracje VAT - 7 od momentu jego powstania, co nastąpiło w 2006 r.

2. Wnioskodawca wykorzystuje usługi świadczone przez Kancelarię w ramach stałej obsługi prawnej do czynności mieszczących się w bieżącej opodatkowanej VAT działalności Wnioskodawcy (w ramach czego Kancelaria opiniuje projekty umów, analizuje zmiany w prawie, udziela porad prawnych i rekomendacji, doradza i reprezentuje w postępowaniach administracyjnych i sądowych), są to czynności Wnioskodawcy opodatkowane podatkiem VAT.

3. Ze wzglądu na wskazane w pkt 2 powyżej charakter i rodzaj świadczonych przez Kancelarię usług stałej obsługi prawnej Wnioskodawcy, nabywane przez Wnioskodawcę usługi Kancelarii przyczyniają się do osiągania przez Wnioskodawcę obrotu opodatkowanego VAT. Charakter usług stałej obsługi prawnej świadczonych przez Kancelarię kwalifikuje wydatki ponoszone tytułem wynagrodzenia Kancelarii jako koszty pośrednie.

4. Kancelaria świadcząca na rzecz Wnioskodawcy usługi jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nabywane przez Wnioskodawcę od Kancelarii usługi są czynnościami opodatkowanymi VAT.

5. Faktury wystawiane są przez Kancelarię na koniec każdego miesiąca kalendarzowego świadczenia usług i dokumentują usługi doradztwa prawnego wykonywane w miesiącu, którego faktura dotyczy. Stała część wynagrodzenia ujęta jest w każdej fakturze, a zmienne części wynagrodzenia ujmowane są w fakturach za miesiące, w których są należne.

6. Na pytanie tut. organu "Czy faktury wystawiane przez Kancelarię z tytułu świadczenia przez nią usług są wystawiane osobno na każdą z wymienionych części wynagrodzenia, tj. na stałą część wynagrodzenia i na zmienne części wynagrodzenia czy też jest wystawiana jedna faktura obejmująca wszystkie części wynagrodzenia za dany miesiąc..." Wnioskodawca odpowiedział, że Kancelaria wystawia jedną fakturę obejmującą wszystkie części wynagrodzenia za dany miesiąc.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym powyżej przez Wnioskodawcę stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wynagrodzenia Kancelarii.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym powyżej przez Wnioskodawcę stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenie w pełnej wysokości podatku naliczonego VAT od wynagrodzenia Kancelarii.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Kancelaria co miesiąc wystawia Wnioskodawcy faktury, dokumentujące wynagrodzenia za wykonane na rzecz Wnioskodawcy usługi, którego wysokość ustalana jest w przedstawiony powyżej przez Wnioskodawcę sposób (jako suma składowych: 1 - stałej części wynagrodzenia oraz 2 - zmiennej części wynagrodzenia i 3- zmiennej części wynagrodzenia). Wnioskodawcy nieznane są żadne regulacje ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ani innych właściwych rzeczowo przepisów prawa podatkowego, zabraniające kalkulowania wynikającego z umowy zlecenia wynagrodzenia zleceniobiorcy w opisany wyżej sposób, bądź ograniczające prawo Wnioskodawcy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur Kancelarii dokumentujących jej wynagrodzenie (jako suma ustalanych w przedstawiony powyżej sposób trzech składowych: 1 - stałej części wynagrodzenia oraz 2 - zmiennej części wynagrodzenia i 3 - zmiennej części wynagrodzenia).

Mając powyższe na względzie, zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od udokumentowanego fakturą wynagrodzenia Kancelarii ustalonego w przedstawiony powyżej sposób.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U.

z 2011 r. Nr 177, poz. 154 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Powyższą zasadę potwierdzają również przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

Do fundamentalnych cech podatku od wartości dodanej, wynikających z postanowień art. 1 Dyrektywy należy zaliczyć zasadę neutralności podatku dla podatników. Cechą podatku od wartości dodanej, wskazaną w art. 1 ust. 2 Dyrektywy, jest faktyczne obciążenie ciężarem podatku od wartości dodanej jedynie konsumpcji towarów i usług. Z treści tego przepisu należy wnioskować, że podatek ten nie powinien obciążać podmiotów biorących udział w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami. Należy jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z postanowieniami art. 1, podatek powinien być naliczany na wszystkich stadiach obrotu, z etapem sprzedaży detalicznej włącznie. Mechanizmem zapewniającym obciążenie podatkiem wyłącznie ostatecznych odbiorców towarów i usług, przy jednoczesnym naliczaniu podatku na każdym etapie obrotu, jest wskazane w ust. 2 prawo do odliczenia od podatku należnego podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług. Ograniczenie prawa do odliczenia podatku przez podatnika, podobnie jak wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania, powinny mieć charakter wyjątkowy i mogą być wprowadzane jedynie na podstawie wyraźnych przepisów prawa. Szczegółowe zasady realizacji prawa do odliczenia podatku zawierają przepisy Tytułu X Dyrektywy, które należą bez wątpienia do najistotniejszych regulacji Dyrektywy VAT. Neutralność podatku od wartości dodanej dla podatnika wyraża się m.in. dążeniem do poszukiwania, wdrażania i ochrony rozwiązań legislacyjnych zapewniających stan prawny, w którym wartość podatku zapłaconego przez podatnika w cenie zakupywanych przez niego towarów i usług wykorzystywanych do celów działalności opodatkowanej nie będzie stanowić dla podatnika ostatecznego kosztu. Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną. Wszelkie korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku są traktowane w doktrynie wspólnego systemu VAT jako fundamentalne prawo podatnika, nie zaś jako jego przywilej.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Istotne, choć nie bezpośrednio związane ze sprawą może być orzeczenie C-16/00 w sprawie Cibo Participations SA, w której Trybunał uznał prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków na due diligence, doradztwo przy negocjacjach cenowych, doradztwo prawne i podatkowe ponoszone przez spółkę częściowo holdingową przy transakcjach nabywania spółek zależnych.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar czy usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dany podmiot ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zatem dla określenia czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z wydatków poniesionych na zakup usług świadczonych przez Kancelarię Adwokacką, niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami, a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy (przedsiębiorstwa) - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości. Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków mających pośredni związek z działalnością opodatkowaną, jako jeden z aspektów zasady neutralności podatku VAT było także przedmiotem licznych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. System odliczania podatku VAT - jak wskazuje TSUE m.in. w wyroku z 22 lutego 2001 r. sprawie C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs Excise) - " (...) ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorców od ciężaru podatku VAT, zapłaconego lub do zapłaty, w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. W konsekwencji wspólny system VAT zapewnia całkowitą neutralność opodatkowania VAT wszelkiej działalności gospodarczej, bez względu na jej cel i rezultat, przy założeniu, że ona sama, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT".

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National pic v. Commissioners of Customs Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Particiationis SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług księgowych. Wnioskodawca na podstawie umowy z lipca 2008 r. zlecił stałą obsługę prawną Wnioskodawcy podmiotowi zewnętrznemu Kancelarii Adwokackiej prowadzonej przez adwokata mającej charakter zlecenia. Usługi na rzecz Wnioskodawcy świadczone są przez Kancelarię zarówno w siedzibie Wnioskodawcy i Kancelarii, jak i poza nimi, w szczególności w sądach, urzędach, przed organami administracji jak również podmiotami prywatnoprawnymi, wobec których Kancelaria reprezentuje Wnioskodawcę.

Od momentu zawarcia umowy do dnia sporządzenia niniejszego wniosku umowa z Kancelarią przewiduje ustalenie i zapłatę wynagrodzenia za świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi w następujący sposób:

Wnioskodawca wykorzystuje usługi świadczone przez Kancelarię w ramach stałej obsługi prawnej do czynności mieszczących się w bieżącej opodatkowanej VAT działalności Wnioskodawcy (w ramach czego Kancelaria opiniuje projekty umów, analizuje zmiany w prawie, udziela porad prawnych i rekomendacji, doradza i reprezentuje w postępowaniach administracyjnych i sądowych), są to czynności Wnioskodawcy opodatkowane podatkiem VAT.

Ze wzglądu na charakter i rodzaj świadczonych przez Kancelarię usług stałej obsługi prawnej Wnioskodawcy, nabywane przez Wnioskodawcę usługi Kancelarii przyczyniają się do osiągania przez Wnioskodawcę obrotu opodatkowanego VAT. Charakter usług stałej obsługi prawnej świadczonych przez Kancelarię kwalifikuje wydatki ponoszone tytułem wynagrodzenia Kancelarii jako koszty pośrednie.

Nabywane przez Wnioskodawcę od Kancelarii usługi są czynnościami opodatkowanymi VAT.

Wynagrodzenie Kancelarii płatne jest miesięcznie, z dołu, na podstawie wystawianych przez nią faktur. Kancelaria wystawia jedną fakturę obejmującą wszystkie części wynagrodzenia za dany miesiąc. Faktury wystawiane są na koniec każdego miesiąca kalendarzowego świadczenia usług i dokumentują usługi doradztwa prawnego wykonywane w miesiącu, którego faktura dotyczy. Stała część wynagrodzenia ujęta jest w każdej fakturze, a zmienne części wynagrodzenia ujmowane są w fakturach za miesiące, w których są należne.

Wnioskodawca oraz Kancelaria są czynnymi podatnikami VAT.

W tak przedstawionym opisie stanu faktycznego wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do odliczenia podatku naliczonego w faktur wystawionych przez Kancelarię z tytułu świadczenia przez nią usług adwokackich na rzecz Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 635 z późn. zm.), adwokatura powołana jest do udzielania pomocy prawnej, współdziałania w ochronie praw i wolności obywatelskich oraz w kształtowaniu i stosowaniu prawa. Adwokaturę stanowi ogół adwokatów i aplikantów adwokackich.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy, zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami.

W myśl art. 4a ust. 1 ww. ustawy, adwokat wykonuje zawód w kancelarii adwokackiej, w zespole adwokackim oraz w spółce (...)

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy - Prawo o adwokaturze, opłaty za czynności adwokackie ustala umowa z klientem.

Jak wskazano wyżej Wnioskodawca zawarł umowę z Kancelarią Adwokacką na stałą obsługę prawną Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazał, że charakter usług stałej obsługi prawnej świadczonej przez Kancelarię kwalifikuje wydatki ponoszone w związku z wypłatą wynagrodzenia Kancelarii jako koszty pośrednie, gdyż przyczyniają się do osiągania przez Wnioskodawcę obrotu opodatkowanego VAT. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że Kancelaria wystawia jedną fakturę obejmującą wszystkie części składowe wynagrodzenia za dany miesiąc.

Tym samym fakt, że umowa zawarta z Kancelarią przewiduje stałą i zmienną część wynagrodzenia nie zmienia faktu, że dotyczy usług świadczonych przez kancelarię, które będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na usługi doradztwa prawnego prowadzone przez Kancelarię na rzecz Wnioskodawcy w zakresie wydawania opinii projektów umów, analiz zmian w prawie, udzielania porad prawnych i rekomendacji, doradztwa i reprezentacji w postępowaniach administracyjnych i sądowych - przyczynia się do osiągania przez Wnioskodawcę obrotu opodatkowanego. Wobec powyższego przedstawione we wniosku wydatki dotyczące stałej obsługi prawnej świadczonej przez kancelarię, w skład której wchodzą poszczególne części składowe tj. część stała wynagrodzenia i część zmienna, należy zakwalifikować do ogólnych wydatków dotyczących działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, zostaje spełniona podstawowa przesłanka o charakterze przyczynowo-skutkowym decydująca o prawie Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie usług doradztwa prawnego w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą w zakresie świadczenia usług księgowych.

Mając zatem na uwadze opisany stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, a także orzecznictwo TSUE należy stwierdzić, że wydatki poniesione na zakup ww. usługi stanowią podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.