IBPP1/443-713/09/BM - Zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wniesienia aportu przez gminę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 września 2009 r. (data wpływu 1 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Gmina jako podmiot wnoszący aport nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, ewentualnie, czy czynność wniesienia aportu przez Gminę jest czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lipca 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Gmina jako podmiot wnoszący aport nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, ewentualnie, czy czynność wniesienia aportu przez Gminę jest czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 września 2009 r. (data wpływu 1 października 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 września 2009 r. znak: IBPP1/443-713/09/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wskazał, że w dniu 26 lutego 2009 r. zapadła uchwała Rady Miejskiej w C. w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Zakładu Inżynierii Komunalnej Sp. z o.o. w C. Zakład jest spółką ze 100% udziałem Gminy. Głównym przedmiotem działalności tej spółki komunalnej jest realizacja zadań własnych Gminy w zakresie poboru, uzdatniania i dostarczania wody, odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz działalność związana z rekultywacją i pozostała działalność usługowa związana z gospodarką odpadami. Aktem notarialnym z dnia 22 czerwca 2009 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego spółki, gdzie ustanowione udziały zostały objęte przez jedynego wspólnika spółki Gminę C. w następujący sposób:

Wniesione wraz z gruntami budowle są urządzeniami służącymi do realizacji podstawowej działalności Zakładu.

Umowę przeniesienia prawa własności powyższych nieruchomości zawarto w formie aktu notarialnego z dnia 22 czerwca 2009 r. Rep. A, również w formie aktu notarialnego z dnia 22 czerwca 2009 r. Rep. A. Burmistrz Gminy C. złożył oświadczenie o objęciu nowoutworzonych udziałów niepieniężnych przez Gminę

W piśmie z dnia 28 września 2009 r. wskazano jako Wnioskodawcę Gminę Cz., która dokonała czynności wniesienia aportu nie będąc zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie posiadając numeru NIP.

Czynnym podatnikiem VAT, który składa deklaracje jest Urząd Miasta Cz., któremu decyzją organu podatkowego został nadany Numer Identyfikacji Podatkowej.

Wnioskodawca wskazał, że w orzecznictwie sądowym ugruntowany jest pogląd, że Gmina i jej urząd powinny być traktowane jako całość, a jedynym podatnikiem wszystkich wykonywanych przez te podmioty czynności powinna być wyłącznie Gmina. Gmina bowiem wykonuje zadania publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej. Urząd Miasta natomiast obsługuje Gminę i w jej imieniu wykonuje wszystkie czynności związane z obsługą administracyjną Gminy.

W przedmiotowej sprawie Gmina Cz. dokonała wniesienia aportu, która to czynność została udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Urząd Miasta Cz., jako podmiot obsługujący Gminę, będący zarejestrowanym podatnikiem VAT i któremu został przez urząd skarbowy nadany numer NIP.

W związku z powyższym w okolicznościach sprawy podmiotem zainteresowanym wydaniem pisemnej interpretacji jest Gmina Cz., która swoje zadania wykonuje za pośrednictwem Urzędu Miasta.

Urząd Miasta Cz. jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i składa deklaracje VAT.

Numer NIP nadano Urzędowi Miasta Cz.

Przedmiotem aportu są:

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem aportu nie jest przedsiębiorstwo, jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności w rozumieniu art. 55¹ ustawy z 1964 r. Kodeks cywilny.

Przedmiotem aportu nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Obiekty są zaklasyfikowane w środkach trwałych w grupie 2, podgrupie 21, rodzaju 211.

Budowle są trwale związane z gruntem.

Po wybudowaniu do 1995 r. obiekty należały do Rejonowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w B., a w 1996 r. w ramach komunalizacji mienia zostały przekazane gminie Cz. W 1996 r. został utworzony zakład budżetowy Zakład Inżynierii Komunalnej, któremu gmina przekazała obiekty. Zakład Inżynierii Komunalnej dokonywał modernizacji i remontów przedmiotowych obiektów i odliczał podatek VAT od tych nakładów.

W przypadku obiektu pompownia II stopnia przy ul. Staszica w Cz. - nie dokonywano ulepszeń, których wartość przekraczała 30% wartości początkowej obiektu.

W przypadku obiektu studnia głębinowa Nr 2 przy ul Szpitalnej w Cz. - w 2005 r. zamontowano w studni urządzenie do dezynfekcji wody, którego wartość przekraczała 30% wartości początkowej obiektu.

W grudniu 2007 r. Zakład Inżynierii Komunalnej zakład budżetowy został zlikwidowany, a obiekty przekazane Gminie Cz.

W styczniu 2008 r. został utworzony Zakład Inżynierii Komunalnej Sp. z o.o.

W czerwcu 2009 r. Gmina Cz. wniosła aportem do Zakładu Inżynierii Komunalnej Sp. z o.o. przedmiotowe obiekty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina jako podmiot wnoszący aport nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług, ewentualnie, czy czynność wniesienia aportu przez Gminę jest czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie zastosowanie ma powyższe zwolnienie wynikające z rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku od towarów i usług. Stanowisko to oparto na następujących przepisach prawa:

Stosownie do art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W związku z tym na podstawie ogólnych unormowań art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W niniejszym przypadku Gmina wykonuje własne zadania o charakterze publicznym, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, tj. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych - działając w formie spółki prawa handlowego Zakładu Inżynierii Komunalnej Sp. z o.o. Powyższe jest zgodne z art. 9 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1966 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. Nr 9, poz. 43 z późn. zm.), zgodnie z którym gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach: zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Rozdział organów władzy publicznej i jednostek samorządu terytorialnego ma swoje umocowanie w przepisach art. 4 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.). W pkt 1 tego przepisu ustawodawca w ramach sektora publicznego wymienia organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa, sądy i trybunały, natomiast odrębnie w pkt 2 wskazuje na gminy, powiaty i samorząd województwa, zwane dalej "jednostkami samorządu terytorialnego", oraz ich związki.

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec powyższego brak jest podstaw do zaliczenia gminy jako jednostki samorządu terytorialnego do organów władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem należy przyjąć, iż czynność wniesienia aportu przez Gminę do spółki prawa handlowego, będącej w całości własnością Gminy i realizującej jej zadania własne podlega zwolnieniu na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Towarami w rozumieniu ustawy o VAT są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Pod pojęciem dostawy towarów zgodnie z ww. art. 7 ust. 1 tej ustawy należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów - następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tworzenie spółek kapitałowych (spółek prawa handlowego) reguluje ustawa z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.).

Udziały lub akcje w spółkach kapitałowych mogą być obejmowane między innymi w zamian za wkład niepieniężny (aport). Przedmiotem aportu mogą być wszystkie przedmioty majątkowe (prawa i rzeczy), o ile są zbywalne i mogą jako aktywa wejść do bilansu spółki, przy czym muszą być one wymienione w umowie ze wskazaniem osoby wnoszącej i przeznaczonych za ten aport udziałów.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki prawa handlowego mogą być zatem przedmioty majątkowe takie jak m.in. nieruchomości.

Zgodnie z tą regulacją z chwilą objęcia udziałów (akcji) w spółce kapitałowej podmiot wnoszący aport w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część uzyskuje przychód w wysokości wartości nominalnej udziałów objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyłączono transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że przedmiotem aportu nie jest przedsiębiorstwo, jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 1964 r. Kodeks cywilny a także, że przedmiotem aportu nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Tak więc skoro przedmiotem aportu nie jest ani przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny ani zorganizowana części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, czynność ta nie podlega więc wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 powołanej ustawy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż w dniu 26 lutego 2009 r. zapadła uchwała Rady Miejskiej w C. w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Zakładu Inżynierii Komunalnej Sp. z o.o. w C. Zakład jest spółką ze 100% udziałem Gminy. Głównym przedmiotem działalności tej spółki komunalnej jest realizacja zadań własnych Gminy w zakresie poboru, uzdatniania i dostarczania wody, odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz działalność związana z rekultywacją i pozostała działalność usługowa związana z gospodarką odpadami. Aktem notarialnym z dnia 22 czerwca 2009 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego spółki, gdzie ustanowione udziały zostały objęte przez jedynego wspólnika spółki Gminę C. W dniu 22 czerwca 2009 r. zawarto umowę przeniesienia prawa własności wskazanych we wniosku działek gruntu wraz z posadowionymi na nich obiektami, a Burmistrz Gminy C. złożył oświadczenie o objęciu nowoutworzonych udziałów niepieniężnych przez Gminę.

Przedmiotem aportu są:

Obiekty są zaklasyfikowane w środkach trwałych w grupie 2, podgrupie 21, rodzaju 211.

Budowle są trwale związane z gruntem.

Należy zauważyć, że Gmina Cz. - jako właściciel wskazanych we wniosku środków trwałych przekazał je w postaci aportu (czynność wniesienia aportu jest czynnością dokonaną na mocy umowy cywilnoprawnej) do Spółki z o.o. (spółki prawa handlowego), która będzie je wykorzystywała do prowadzenia działalności związanej z zaspokajaniem potrzeb wspólnoty samorządowej. Właścicielem nabytych od Gminy (w formie aportu) ww. środków trwałych jest Spółka z o.o., będąca odrębnym podatnikiem VAT. Przekazany majątek Spółka będzie wykorzystywała do prowadzenia działalności związanej z zaspokajaniem potrzeb wspólnoty samorządowej.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług spółka prawa handlowego (w przedmiotowej sprawie Spółka z o.o.) i Gmina są zatem odrębnymi podmiotami i odrębnymi podatnikami tym samym aport ww. środków trwałych będzie co do zasady czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego spełnia definicję dostawy towarów - następuje tutaj, jak już wskazano wcześniej, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W ocenie tut. organu w przedmiotowej sprawie należy wziąć pod uwagę przepis § 38 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W dziale 13 "Przepisy przejściowe i końcowe" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r., wprowadzono przepis § 38, zgodnie z którym w okresie do dnia 31 marca 2009 r. w przypadku wnoszenia wkładów niepieniężnych (aportów) do spółek prawa handlowego i cywilnego może być stosowane zwolnienie od podatku.

Należy jednakże zauważyć, iż cyt. wyżej przepis § 38 rozporządzenia, obowiązujący od dnia 1 grudnia 2008 r., wprowadził możliwość (nie obowiązek) stosowania zwolnienia od podatku w przypadku wnoszenia wkładów niepieniężnych (aportów) do spółek prawa handlowego i cywilnego do dnia 31 marca 2009 r.

Natomiast po tej dacie, wnoszenie wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach, określonych w przepisach o podatku od towarów i usług, w zależności od przedmiotu aportu.

Tak więc Wnioskodawca, po dniu 31 marca 2009 r. czynność wniesienia aportem przedmiotowych środków trwałych do Spółki z o.o. (spółki prawa handlowego) winien opodatkować na ogólnych zasadach, określonych w ustawie o VAT, z uwagi na ograniczony czas obowiązywania przepisu § 38 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 pkt 11 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, iż zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 9 ust. 1-4 cytowanej ustawy w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa. Zadaniami użyteczności publicznej, w rozumieniu ustawy, są zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Ustawą, o której mowa w cytowanym art. 9 jest ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9 poz. 43 z późn. zm.). Gospodarka komunalna, w rozumieniu tej ustawy, polega na wykonywaniu przez jednostki samorządu terytorialnego zadań własnych w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Zgodnie z art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej, gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach: zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

W świetle powyższego, prócz form będących jednostkami sektora finansów publicznych, do prowadzenia gospodarki komunalnej jednostki samorządu terytorialnego mogą wykorzystywać inne jeszcze formy. Wśród nich podstawową rolę odgrywają bez wątpienia kapitałowe spółki handlowe, czyli spółki z o.o. oraz spółki akcyjne. Są one przez jednostki samorządu terytorialnego tworzone i funkcjonują w oparciu o przepisy kodeksu spółek handlowych, z zastrzeżeniem obowiązku równoczesnego stosowania w tej mierze określonych - mających charakter lex specialis względem tego kodeksu - przepisów powołanej wyżej ustawy o gospodarce komunalnej (zwłaszcza art. 10, 10a, 10b, 12 i 13) oraz przepisów ustaw ustrojowych.

W rozpatrywanej sprawie należy zwrócić uwagę na zapis art. 12 ustawy o gospodarce komunalnej, zgodnie z którym, do wnoszenia wkładów oraz obejmowania udziałów i akcji stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych oraz przepisy Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem przepisów ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa oraz o komercjalizacji i prywatyzacji.

Tym samym przepis ten przesądza, iż do wnoszenia przez jednostki samorządu terytorialnego wkładów do spółek oraz obejmowania w nich udziałów i akcji powinny być wprost stosowane miarodajne w tym względzie przepisy kodeksu spółek handlowych oraz kodeksu cywilnego.

Należy również podkreślić, iż zgodnie z art. 43 ustawy o gospodarce komunalnej, mieniem komunalnym jest własność i inne prawa majątkowe należące do poszczególnych gmin i ich związków oraz mienie innych gminnych osób prawnych, w tym przedsiębiorstw. Mienie jest instytucją prawa cywilnego, a wykonywanie uprawnień właścicielskich jest domeną prawa cywilnego i podejmowane w tym zakresie czynności maja charakter cywilnoprawny; należą do zakresu spraw jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, a nie jako organu administracji publicznej.

Jak wynika z cytowanego powyżej § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem przedstawione we wniosku stanowisko, iż czynność wniesienia aportu przez Gminę do spółki prawa handlowego, będącej w całości własnością Gminy i realizującej jej zadania własne podlega zwolnieniu na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem wykonując zadania publiczne nałożone odrębnymi przepisami w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 11, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Reasumując, stwierdzić należy, iż aport wymienionych we wniosku działek gruntu z posadowionymi na nich środkami trwałymi, jako czynność cywilnoprawna nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w ww. § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, i jednocześnie spełnia definicję dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ww. ustawy o VAT zatem stanowi co do zasady czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zauważyć jednak należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania właściwą stawką lub zwolnienia z podatku VAT wymienionych we wniosku działek gruntu z posadowionymi na nich środkami trwałymi będących przedmiotem aportu gdyż we wniosku ORD-IN nie sformułowano pytania w tym zakresie oraz nie przedstawiono wyczerpującego stanu faktycznego ani własnego stanowiska w tym zakresie.

Należy jednakże nadmienić, że Wnioskodawca dokonując aportu wymienionych we wniosku działek gruntu z posadowionymi na nich środkami trwałymi, zobowiązany był zastosować właściwe stawki podatku VAT lub ewentualne zwolnienie z opodatkowania, właściwe dla przedmiotowych obiektów posadowionych na ww. gruntach, mając na uwadze przepisy art. 29 ust. 5, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 43 ust. 1 pkt 10a, art. 43 ust. 7a, art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.