IBPP1/443-697/11/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2011 r. (data wpływu 27 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 13 lipca 2011 r.), z dnia 28 lipca 2011 r. (data wpływu 3 sierpnia 2011 r.) oraz pismem z dnia 4 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie z tytułu wywłaszczenia działki nr 1090/1 oraz nr 1091/6 na rzecz Gminy będzie opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23% - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2011 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie z tytułu wywłaszczenia działki nr 1090/1 oraz nr 1091/6 na rzecz Gminy będzie opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23%.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 13 lipca 2011 r.) oraz z dnia 28 lipca 2011 r. (data wpływu 3 sierpnia 2011 r.), stanowiącymi odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 30 czerwca 2011 r., jak również pismem z dnia 4 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Działki nr 1090/1 i 1091/6 stanowią własność Wnioskodawcy, będą one przedmiotem wywłaszczenia na rzecz Gminy. Działki te będą przeznaczone pod zabudowę wiat przystankowych wraz z drogą dojazdową i placem manewrowym dla autobusów. Z tytułu wywłaszczenia Gmina zapłaci odszkodowanie zgodnie z decyzją Starostwa Powiatowego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 5 lipca 2011 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

Działka nr 1091/6 zabudowana częściowo kostką i placem betonowym powstałym po rozebraniu wiaty:

Natomiast w uzupełnieniu z dnia 28 lipca 2011 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

* pkt 6 podpunkt c): Działka 1090/1 - w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług nie wystąpiło pierwsze zasiedlenie budowli (droga z trylinki i kostki brukowej).

* pkt 6 podpunkt c): Działka 1091/6 - w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług nie wystąpiło pierwsze zasiedlenie budowli (droga z kostki brukowej, plac betonowy).

* sprostowanie pkt 6 podpunkt d) do działki 1091/6: Wnioskodawcy do drogi i placu betonowego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane odszkodowanie przez Wnioskodawcę z tytułu wywłaszczenia działki nr 1090/1 oraz nr 1091/6 przez Gminę będzie opodatkowane podatkiem VAT 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Artykuł 7 ust. 1 mówi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że odszkodowanie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ilekroć w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o sprzedaży należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.) - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem dostawy towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Z przywołanych przepisów wynika, iż przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Działki nr 1090/1 i 1091/6 stanowią własność Wnioskodawcy, będą one przedmiotem wywłaszczenia na rzecz Gminy. Działki te będą przeznaczone pod zabudowę wiat przystankowych wraz z drogą dojazdową i placem manewrowym dla autobusów. Z tytułu wywłaszczenia Gmina zapłaci odszkodowanie zgodnie z decyzją Starostwa Powiatowego.

Działki nr 1090/1 i 1091/6 będą przedmiotem wywłaszczenia na rzecz Gminy na podstawie art. 112, art. 113 ust. 1 i 3, art. 119, art. 120, art. 121 ust. 1 i art. 123 ust. 1, w zw. z art. 6 pkt 1 oraz art. 128 ust. 1, art. 129 ust. 1, art. 130, art. 132 i art. 134, art. 135 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651) oraz art. 104 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.

Wydano decyzję o wywłaszczeniu z dnia 24 marca 2011 r. Jest prawomocna z dniem 12 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca nie otrzymał odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości. Zostanie ono dopiero wypłacone Wnioskodawcy.

Zatem we wskazanych okolicznościach będzie miała miejsce dostawa towarów, tj. nieruchomości należących do Wnioskodawcy w zamian za odszkodowanie, a zatem czynność do której wprost odnosi się art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W tym przypadku odszkodowanie będzie pełniło funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną - objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W analizowanym przypadku w roli organu władzy publicznej wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej występuje organ dokonujący wywłaszczenia. Organem tym może być wojewoda lub starosta (na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm. oraz ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych - tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 z późn. zm.), dokonujący wywłaszczenia w imieniu Skarbu Państwa. Czynność wykonywana przez organ dokonujący wywłaszczenia nie stanowi dostawy towaru, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podmiotem, który dokonuje dostawy towaru jest dotychczasowy właściciel nieruchomości, czyli Wnioskodawca.

Tak więc przedmiotowa czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca w odniesieniu do ww. czynności dostawy nieruchomości występuje jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85).

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak stwierdzono powyżej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług może korzystać dostawa budynków i budowli.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Stosownie do art. 3 pkt 3a ww. ustawy przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

W sekcji "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej" można wyróżnić klasę 2112 - ulice i drogi pozostałe, do której zalicza się: Drogi na obszarach miejskich i zamiejskich, w tym: skrzyżowania, węzły komunikacyjne i parkingi, np.: drogi, ulice, aleje, ronda, drogi gruntowe, drogi boczne, drogi dojazdowe, drogi wiejskie i leśne, ścieżki dla pieszych, ścieżki rowerowe, ścieżki do jazdy konnej, drogi i strefy dla pieszych, wraz z instalacjami do oświetlenia dróg i sygnalizacji, nasypami, rowami, słupkami bezpieczeństwa, przepustami pod drogami i urządzeniami odwadniającymi drogi.

Wnioskodawca wskazał we wniosku symbol PKOB 2112 dla drogi z trylinki i powierzchni z kostki brukowej (znajdujących się na działce nr 1090/1) oraz ten sam symbol PKOB dla drogi wybudowanej z kostki brukowej i placu betonowego (znajdujących się na działce nr 1091/6).

W świetle powyższego, jeżeli opisane we wniosku obiekty budowlane stanowią budowle trwale z gruntem związane w rozumieniu wyżej cyt. ustawy - Prawo budowlane oraz rozporządzenia w sprawie PKOB, zastosowanie znajdą powołane wyżej przepisy art. 43 i art. 2 pkt 14 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zaznaczyć, iż tut. organ wezwał Wnioskodawcę do wskazania, czy działki nr 1090/1 i 1091/6, będące przedmiotem wywłaszczenia, stanowić będą w momencie dostawy nieruchomość niezabudowaną czy zabudowaną.

W odpowiedzi na ww. pytanie Wnioskodawca wyjaśnił, iż działka nr 1090/1 częściowo zabudowana jest drogą i częściowo kostką brukową, działka nr 1091/6 zabudowana jest częściowo kostką i placem betonowym pozostałym po zdemontowaniu wiaty (pkt 5 pisma z dnia 5 lipca 2011 r.). Ponadto Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na pytanie nr 6, które dotyczyło sytuacji, gdyby działki objęte wywłaszczeniem stanowiły w momencie dostawy nieruchomość zabudowaną.

Wobec powyższego tut. organ przyjął, iż przedmiotem dostawy będą działki nr 1090/1 i nr 1091/6 stanowiące nieruchomości zabudowane.

Wobec powyżej powołanych przepisów, koniecznym dla rozstrzygnięcia, czy dostawa ww. budowli znajdujących się na przedmiotowych działkach, stanowić będzie czynność opodatkowaną podatkiem VAT, czy też będzie korzystać ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z powiązania art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, jest w pierwszej kolejności zbadanie, czy przedmiotowa dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, oraz czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z cytowanym wcześniej art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu (jeżeli wydatki na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej).

Jak wynika z treści wniosku, nie wystąpiło pierwsze zasiedlenie budowli znajdujących się na działce 1090/1 (droga z trylinki i kostki brukowej), jak również na działce 1091/6 (droga z kostki brukowej, plac betonowy), w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budowli.

Powyższe oznacza, że w stosunku do dostawy ww. budowli nie znajdzie zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ ich dostawa nastąpi - zgodnie z lit. a) tego przepisu - w ramach pierwszego zasiedlenia.

Z konstrukcji katalogu zwolnień wymienionego w art. 43 ustawy o VAT wynika, że jeżeli nie znajduje zastosowania zwolnienie z podatku od towarów i usług wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, konieczna jest weryfikacja, czy dana czynność nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w stosunku do drogi z trylinki posadowionej na działce nr 1090/1, natomiast prawo takie przysługiwało mu do kostki brukowej położonej na ww. działce. Natomiast w przypadku drogi z kostki brukowej i placu betonowego położonych na działce 1091/6 Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Jednocześnie Wnioskodawca zaznaczył, iż nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budowli.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż dostawa opisanych we wniosku budowli położonych na działce 1091/6 (droga z kostki brukowej i plac betonowy) oraz drogi z trylinki posadowionej na działce nr 1090/1 będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, natomiast dostawa budowli w postaci powierzchni z kostki brukowej położonej na działce nr 1090/1, jako niespełniająca warunków wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%.

W sprawie objętej niniejszą interpretacją przedmiotem transakcji będzie również dostawa nieruchomości gruntowych, tj. działki nr 1090/1 oraz działki nr 1091/6, na których posadowione są opisane we wniosku obiekty budowlane.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli albo ich części trwale związanych z gruntem.

Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Jeżeli natomiast dostawa budynków, budowli lub ich części podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, to taką stawką należy opodatkować również grunt.

Reasumując, w świetle opisanego zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, iż dostawa budowli w postaci powierzchni z kostki brukowej położonej na działce nr 1090/1 będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%, natomiast dostawa budowli położonych na działce 1091/6 (droga z kostki brukowej i plac betonowy) oraz drogi z trylinki posadowionej na działce nr 1090/1 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W związku z zastosowaniem zróżnicowanych stawek podatku (zwolnienia od podatku) dla dostawy budowli posadowionych na działce nr 1090/1, Wnioskodawca zobowiązany będzie dokonać "przyporządkowania" gruntu do poszczególnych obiektów budowlanych podlegających opodatkowaniu i zwolnieniu, i opodatkować je na tych samych zasadach.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretację wydano w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe, tj. przy założeniu, że w stosunku do wskazanych we wniosku budowli nie wystąpiło do tej pory pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Należy jednak zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.