IBPP1/443-694/14/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lipca 2014 r. (data wpływu 8 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 3 października 2014 r. (data wpływu 8 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy czynność wniesienia aportem znaku towarowego do kapitałowej spółki prawa handlowego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 8 lipca 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy czynność wniesienia aportem znaku towarowego do kapitałowej spółki prawa handlowego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie znaku towarowego.

Wniosek został uzupełniony pismem z 3 października 2014 r. (data wpływu 8 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-694/14/LSz z 25 września 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w przyszłości zamierza nabyć znak towarowy, który został zarejestrowany w urzędzie patentowym i jest objęty prawami ochronnymi w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (dalej: "Znak towarowy"). Znak towarowy nie będzie stanowił w Spółce podlegającej amortyzacji wartości niematerialnej i prawnej, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zakup Znaku towarowego realizowany będzie z zamiarem wniesienia go w formie wkładu niepieniężnego, w celu przystąpienia do kapitałowej spółki prawa handlowego (prawdopodobnie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, dalej: "Sp. z o.o.").

Spółka na moment nabycia Znaku towarowego oraz jego zbycia będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym a Znak towarowy nie będzie wykorzystywany do działalności zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VA I.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Formą należności na rzecz, tzn. wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę, w zamian za wkład niepieniężny (aport) u postaci znaku towarowego, będą udziały w kapitałowej spółce prawa handlowego (Sp. z o.o.), do której zostanie wniesiony ww. wkład niepieniężny.

2 i 3.Przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) będzie wyłącznie sam znak towarowy objęty prawami ochronnymi. Znak towarowy nie będzie stanowił wyodrębnionego organizacyjnie, finansowo czy funkcjonalnie zespołu składników, który mógłby stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego, czy też jego zorganizowaną część (zgodnie z art. 2 pkt 27c ustawy o podatku od towarów i usług).

4. W pierwszej kolejność należy podkreślić, iż transakcja w ramach której Wnioskodawca nabędzie znak towarowy nie będzie transakcją sprzedaży. Znak towarowy zostanie bowiem wniesiony na rzecz Wnioskodawcy w formie wkładu niepieniężnego (aportu). Jak wyżek wskazano wniesiony aportem zostanie wyłącznie sam znak towarowy, niestanowiący przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części.

Podmiotem wnoszącym wkład niepieniężny (aport) w formie znaku towarowego na rzecz Wnioskodawcy, będzie podmiot zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Natomiast sama czynność jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zostanie opodatkowana podatkiem VAT oraz udokumentowana wystawioną na Wnioskodawcę fakturą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy czynność wniesienia Znaku towarowego jako wkładu do Spółki kapitałowej, w celu przystąpienia do niej, stanowi dla Spółki czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Czy z uwagi na zamiar wykorzystania Znaku towarowego do wykonania czynności opodatkowanej - świadczenia usług, poprzez wniesienie go jako wkładu niepieniężnego do kapitałowej spółki prawa handlowego Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu Znaku towarowego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad pytanie 1. Zdaniem Spółki, czynność wniesienia Znaku towarowy do spółki kapitałowej, w celu przystąpienia do niej, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad pytanie 2. W ocenie Spółki, ze względu na zamiar wykorzystania Znaku towarowego do czynności opodatkowanej dokonania odpłatnego świadczenia usług, poprzez wniesienie Znaku towarowego jako wkładu niepieniężnego do kapitałowej spółki prawa handlowego. Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu Znaku towarowego na potrzeby dokonania aportu.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Ad. Pytanie 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie zgodnie z postanowieniami art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, przedmiotem aportu będzie Znak towarowy. W wyniku tej czynności prawo własności do Znaku zostanie przeniesione na Spółkę kapitałową. Zgodnie z wyżej przywołaną definicją, pod pojęciem świadczenia usług rozumie się każde świadczenia na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Mając na uwadze treść przepisu art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, Znak towarowy nie może zostać uznany dla potrzeb VAT za towar. Tym samym świadczenie na rzecz Sp. z o.o. polegające na przeniesieniu prawa własności Znaku towarowego nie może zostać uznane za dostawę towarów. W konsekwencji, skoro świadczenie takie nie może zostać uznane za dostawę towarów, stanowi świadczenie usług w rozumieniu przepisów Ustawy VAT.

Czynnością opodatkowaną VAT, zgodnie z treścią wyżej przywołanego art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, jest jednak odpłatne świadczenie usług. Z treści przepisu nie wynika, jaką formę powinna przyjąć płatność, a w szczególności, nie nakazuje by płatność ta została dokonana w formie pieniężnej. W związku z tym, płatność zdaniem Wnioskodawcy może również przybrać postać rzeczową - zapłatą może być inny towar lub usługa, albo mieszaną - zapłata może być w części pieniężna, a w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną wystarczające jest. by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. W analizowanej sytuacji, w zamian za aport Znaku towarowy. Spółka otrzyma udziały Sp. z o.o. Stąd - w ocenie Spółki - przeniesieniu Znaku towarowego na Spółkę należy przypisać walor odpłatności.

Jednocześnie, w opinii Spółki, przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego transakcja nie może być traktowana jako transakcja niepodlegająca przepisom VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, tj. jako transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W szczególności, według Spółki, w przypadku sprzedaży aktywów, w skład których wejdą wyłącznie Znaki towarowe objęte prawami ochronnymi (w oderwaniu od jakichkolwiek praw i obowiązków wynikających z umów licencyjnych, wierzytelności, zobowiązań, innych składników majątku ruchomego i nieruchomego itp.) nie może być mowy o zespole składników, który byłby wyodrębniony organizacyjnie, finansowo ani funkcjonalnie i który mógłby stanowić przedsiębiorstwo bądź jego zorganizowaną część w rozumieniu przepisów o VAT. Tym samym omawiana transakcja sprzedaży Znaku towarowego przez Spółkę na rzecz Sp. z o.o. będzie, w ocenie Spółki, stanowić świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT.

Reasumując, w ocenie Spółki, aport Znaku towarowego do Sp. z o.o. będzie stanowić dla niej czynność podlegającą opodatkowaniu VAT jako odpłatne świadczenie usług. Podobne stanowisko w tej sprawie reprezentują organy interpretacyjne, jak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 31 października 2013 r. (znak IBPP2/443-705/13/KO), w której organ wskazał, iż "czynność wniesienia w formie wkładu niepieniężnego (aportu) znaku towarowego przez spółkę komandytowo-akcyjną do spółki z o.o. będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług. Zatem świadczenie usługi w postaci wniesienia w formie wkładu niepieniężnego znaku towarowego będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług". Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 5 września 2013 r. (znak ITPP3/443-308/13/AT).

Ad Pytanie 2.

Odnośnie natomiast drugiego pytania, zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 Ustawy VAT, które nie mają zastosowania w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku).

Przytoczone uregulowanie jest wyrazem podstawowego elementu konstrukcyjnego podatku VAT, jakim jest prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług nabytych na potrzeby działalności opodatkowanej. Jest ono zarazem odzwierciedleniem fundamentalnej zasady neutralności podatku VAT, mającej na celu zapewnienie, by podatek VAT obciążał wyłącznie konsumpcję, nie zaś wcześniejsze stadia obrotu gospodarczego. Jak wskazano w Komentarzu do Dyrektywy Rady Unii Europejskiej dotyczący wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (pod. Red. K. Sachsa, C.H. Beck Warszawa 2004, str. 417): "Neutralność podatku od wartości dodanej dla podatnika wyraża się m.in. dążeniem do poszukiwania, wdrażania i ochrony rozwiązań legislacyjnych zapewniających taki stan prawny, w którym wartość podatku zapłaconego przez podatnika nie będzie stanowić dla podatnika ostatecznego kosztu. Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną. Wszelkie korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku są traktowane w doktrynie prawa wspólnotowego VA T jako fundamentalne prawo podatnika, nie zaś jako przywilej".

Jak wskazano w art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Interpretacja art. 86 ust. 2 Ustawy VAT w świetle zasady neutralności podatku VAT wskazuje, że decydujący dla prawa odliczenia VAT naliczonego jest cel, z jakim podatnik dokonuje nabycia towarów lub usług, oceniany w momencie dokonywania zakupu, gdyż w momencie nabycia występuje podatek naliczony wynikający z faktury. Interpretację taką potwierdza również art. 86 ust. 10 pkt 1 Ustawy VAT, ustanawiającego podstawowy termin odliczenia VAT, zgodnie z którym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje co do zasady w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów powstał obowiązek podatkowy. Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu, "Z uwagi na to, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miai zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi ita cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony ilo odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej".

Powyższe rozumowanie potwierdza także uregulowanie art. 91 ust. 7 Ustawy VAT, zgodnie z którym podatnik ma obowiązek dokonania korekty VAT odliczonego w przypadku, gdy miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Przepis ten potwierdza, że prawo do odliczenia oceniane powinno być na podstawie przeznaczenia towaru lub usługi zakładanego przez podatnika w dacie ponoszenia kosztu VAT naliczonego. W przypadku rozbieżności pomiędzy zamierzeniami, a ich faktyczną realizacją istnieje możliwość (a nawet obowiązek) skorygowania dotychczasowych odliczeń.

Biorąc zatem pod uwagę, że Spółka realizować będzie nabycie Znaku towarowego z zamiarem wniesienia go w formie wkładu niepieniężnego do kapitałowej spółki prawa handlowego (tekst jedn.: w ramach czynności opodatkowanej VAT), Spółka będzie miała prawo odliczenia VAT naliczonego od nabytego Znaku towarowego.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka pragnie przytoczyć interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 lipca 2013 r. (nr ILPP1/443-376/13-2/AI), w której za prawidłowe uznano stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym "prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. (...) SKA będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci znaku towarowego. Powyższe wynika z faktu, iż w opisanej sprawie spełniony zostanie podstawowy warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. istnienie związku pomiędzy nabytym (wniesionym aportem) znakiem towarowym a wykonywanymi przez SKA czynnościami opodatkowanymi, przy założeniu, że nie wystąpią okoliczności wskazane w przepisie art. 88 ustawy".

W oparciu o przedstawione powyżej argumenty, Spółka wnosi o potwierdzenie, że:

Ad pytanie 1) - czynność wniesienia Znaku towarowy do spółki kapitałowej, w celu przystąpienia do niej, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz,

Ad pytanie 2) - ze względu na zamiar wykorzystania Znaku towarowego do czynności opodatkowanej - odpłatnego świadczenia usług, poprzez wniesienie Znaku towarowego jako wkładu niepieniężnego do kapitałowej spółki prawa handlowego. Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu Znaku towarowego na potrzeby dokonania aportu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, obejmuje więc wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wnieść w formie wkładu niepieniężnego (aportu) prawo własności znaku towarowego objętego prawami ochronnymi.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi/udziałowcowi.

Z powyższego wynika, iż prawo do znaków towarowych nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów ustawy, a zatem transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci prawa do zarejestrowanego znaku towarowego nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów.

Aport praw do znaków towarowych do spółki spełnia definicję świadczenia usług, ponieważ stanowi świadczenie, które nie jest dostawą towarów.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Kwestia "odpłatności" była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku 102/86 "czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem". Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, iż czynność "podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy". W orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., C-154/80 Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zatem z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie akcji (udziałów) spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

* istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,

* wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,

* związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

W związku z powyższym, wniesienie aportu w postaci znaku towarowego do spółki kapitałowej spełnia powyższe warunki posiadając wspomniany przymiot odpłatności. W szczególności, w przypadku aportu:

* mamy do czynienia ze stosunkiem prawnym udziałowca ze spółką, do której wnoszony jest aport,

* istnieje bezpośredni związek pomiędzy danym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem (w formie udziałów w spółce kapitałowej), będącym świadczeniem wzajemnym,

* wynagrodzenie otrzymywane w zamian za wniesienie aportu w postaci udziałów posiada określoną wartość ekonomiczną.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci prawa ochronnego na znak towarowy do spółki prawa handlowego spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług, zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ świadczenie to odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów w spółce kapitałowej).

Jednakże przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie bowiem do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ww. ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że Spółka zamierza zbyć w drodze aportu wyłącznie prawa do znaku towarowego objęty prawami ochronnymi. Znak towarowy nie będzie stanowił wyodrębnionego organizacyjnie, finansowo czy funkcjonalnie zespołu składników, który mógłby stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego, czy też jego zorganizowaną część (zgodnie z art. 2 pkt 27c ustawy o podatku od towarów i usług).

Tym samym w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Odnosząc przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych w niniejszej interpretacji przepisów prawa stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę jako czynnego zarejestrowanego podatnika podatku VAT, czynność wniesienia do spółki kapitałowej wkładu niepieniężnego w postaci składniku majątku (prawo własności znaku towarowego) będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT za wynagrodzeniem (Wnioskodawca w zamian za wniesienie prawa do znaku towarowego otrzyma udziały w spółce kapitałowej) podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym czynność wniesienia przez Wnioskodawcę znaku towarowego do spółki kapitałowej będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu z zastosowaniem 23% stawki podatku VAT, gdyż przepisy ustawy o VAT nie przewidują dla tej czynności innej stawki ani zwolnienia od podatku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym czynność wniesienia Znaku towarowego do spółki kapitałowej, w celu przystąpienia do niej, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie natomiast kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu znaku towarowego na potrzeby dokonania jego aportu do spółki kapitałowej przez Wnioskodawcę należy wskazać, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył więc podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w myśl uregulowania art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Należy podkreślić, że możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. TSUE zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny (vide: wyrok z 15 stycznia 1998 r., w sprawie Ghent Coal Terminal NV, sygn. C-37/95).

Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar czy usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o VAT, wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dany podmiot ma osiągnąć dokonując tych czynności.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że każde nabycie towarów i usług, które zmierza do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to, jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie ich dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć znak towarowy, objęty prawami ochronnymi. Nabycie Znaku towarowego realizowane będzie z zamiarem wniesienia go w formie wkładu niepieniężnego, w celu przystąpienia do kapitałowej spółki prawa handlowego. Wnioskodawca na moment nabycia Znaku towarowego oraz jego zbycia będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym a Znak towarowy nie będzie wykorzystywany do działalności zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Podmiotem wnoszącym wkład niepieniężny (aport) w formie znaku towarowego na rzecz Wnioskodawcy, będzie podmiot zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Natomiast sama czynność jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zostanie opodatkowana podatkiem VAT oraz udokumentowana wystawioną na Wnioskodawcę fakturą.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia VAT od transakcji nabycia znaku towarowego.

Jak już wskazano w niniejszej interpretacji wniesienie znaku towarowego do spółki kapitałowej będzie czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, tym samym nabycie znaku będzie dokonane w celu wykorzystania go do czynności opodatkowanej.

Tym samym Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję nabycia znaku towarowego.

Powyższe wynika z faktu, że w opisanej sprawie spełniony zostanie podstawowy warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. istnienie związku pomiędzy nabytym (wniesionym aportem) znakiem towarowym a wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi, przy założeniu, że nie wystąpią okoliczności wskazane w przepisie art. 88 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu Znaku towarowego na potrzeby dokonania aportu należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.