IBPP1/443-693/13/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2013 r. (data wpływu 1 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 października 2013 r. (data wpływu 5 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 października 2013 r. (data wpływu 5 listopada 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 października 2013 r. IBPP1/443-693/13/DK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości zabudowanej obiektami przeznaczonymi do rozbiórki (działka nr 318/4) położonej w G., przy ulicy K., o powierzchni 12753 m^2, objętej KW nr 0.

Przedmiotowa działka zabudowana jest czterema budynkami, wymienionymi poniżej:

Nieruchomość jest wyposażona w następujące media: energia elektryczna oświetleniowa i trójfazowa, wodociąg, gazociąg, kanalizacja sanitarna i deszczowa. Przeznaczenie podstawowe działki na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta G. to działalność produkcyjna, składowanie i magazynowanie oraz uzupełniające to usługi, w tym komercyjne, obiekty biurowe i administracyjne oraz logistyka, zabudowa mieszkaniowa, sieci i urządzenia uzbrojenia terenu, dojazdy i parkingi, zieleń urządzona.

Wnioskodawca zamierza zbyć daną nieruchomość na rzecz Gminy G. W związku z podjętym zamiarem został sporządzony, przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego, operat szacunkowy określający wartość rynkową części nieruchomości zabudowanej obiektami przeznaczonymi do rozbiórki (działka nr 318/4) położonej w G., przy ulicy K. Dla określenia wartości rynkowej nieruchomości zabudowanej wycenę przeprowadzono przy zastosowaniu metody kosztów likwidacji, ze względu na konieczność rozbiórki znajdujących się tu obiektów. Zgodnie z art. 17 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzenia operatu szacunkowego wartość nieruchomości określona metodą kosztów likwidacji jest równa kosztowi nabycia gruntu pomniejszonemu o koszty likwidacji części składowych tego gruntu. W odniesieniu do wyceny gruntu zastosowano podejście porównawcze. Rzeczoną nieruchomość w operacie określono jako: "...nieruchomości niezabudowane przeznaczone pod zabudowę przemysłową, produkcyjną, przemysłowo - usługową, gospodarczo - techniczną...", a we wniosku końcowym operatu rzeczoznawca stwierdził, "...że wartość nieruchomości ze względu na bardzo zły stan budynków jest równa wartości składnika gruntowego, pomniejszonego o koszty likwidacji."

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca podaje, że:

1. Jest uczelnią publiczną, utworzoną na podstawie dekretu z dnia 0. roku. Uczelnia działa na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.). Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, gdzie występuje sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu, sprzedaż opodatkowana oraz sprzedaż zwolniona z opodatkowania. Sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu to, przede wszystkim, zadania uczelni zgodne z ustawą - Prawo o szkolnictwie wyższym. Sprzedaż opodatkowana to w szczególności: usługi badawcze i prace rozwojowe dla celów komercyjnych, wynajem powierzchni i lokali użytkowych wraz z mediami, usługi wstępu na lodowisko, korty tenisowe czy do hali sportowej, sprzedaż książek i publikacji naukowych, noclegi w ośrodkach wczasowych Wnioskodawcy, noclegi w domach studenckich dla osób spoza uczelni, organizacja targów i wystaw, usługi sponsoringu, usługi parkingowe. Sprzedaż zwolniona obejmuje: odpłatne kształcenie studentów, wynajem lokali dla celów mieszkalnych, noclegi w domach studenckich i w domach asystenta dla studentów i pracowników Wnioskodawcy, konferencje naukowe i szkolenia.

Wnioskodawca został zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług w 1993 r.

2. Działka geodezyjna nr 318/4, obręb P., o powierzchni 1,2753 ha położona w G. przy ul. K. stanowi fragment dawnej działki nr 16/2 o powierzchni 5,2994 ha, która obejmowała obszar od ul. K. do ul. B. Decyzją z dnia 21 października 1968 r. nr 0., X. orzekło wygaszenie prawa użytkowania Z. w G. w stosunku do działki nr 16/2 (stanowiącej teren Ogrodu Produkcyjnego) wraz z ogólnie wskazanymi budynkami i urządzeniami: 4 budynkami murowanymi, 3 budynkami drewnianymi, szklarnią o powierzchni użytkowej 2805 m^2, inspektami o łącznej powierzchni użytkowej 1585 m^2. Przedmiotowy teren został tą samą decyzją przekazany w użytkowanie Wnioskodawcy na czas nieokreślony, pod warunkiem budowy O., zgodnie z decyzją o lokalizacji szczegółowej nr 0. z dnia 24 września 1968 r. W. w G. W 1993 r. przeprowadzono podział geodezyjny działki nr 16/2 (własność Skarbu Państwa), który miał na celu wydzielenie działek gruntu użytkowanych faktycznie przez: 16/6, pow. 2,7049 ha (użytkownik Wnioskodawca), 16/7 pow. 1,0768 ha (użytkownik W.), 16/5 pow. 1,5177 ha (użytkownik P.). Dnia 21 września 1993 r. Sąd Rejonowy w X. wydał postanowienie o założeniu księgi wieczystej nr 0. dla nieruchomości oznaczonej jako działka nr 16/6, położona w G. przy ul. K., która na postawie art. 182 ustawy o szkolnictwie wyższym z dnia 12 września 1990 r. znajdowała się w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy, z wyłączeniem budynków stanowiących jej odrębną własność. Decyzją Wojewody X. z dnia 17 listopada 2005 r. stwierdzono nabycie przez Wnioskodawcę - z mocy prawa z dniem 1 września 2005 r. - własności m.in. przedmiotowego gruntu. Działka nr 318/4 pozostawała w posiadaniu M. do dnia 14 października 2008 r. kiedy to została przekazana Wnioskodawcy wraz ze zdewastowanymi zabudowaniami nadającymi się do rozbiórki.

3. Nabycie przedmiotowej działki nie było udokumentowane fakturą VAT, ale nastąpiło na podstawie wydanych przez właściwe organy decyzji administracyjnych.

4. W momencie nabycia przedmiotowej działki, z powodu braku faktury, nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem przedmiotowej nieruchomości.

5. Zgodnie ze stanem faktycznym oraz w nawiązaniu do operatu szacunkowego z lipca 2012 r. określającego wartość rynkową nieruchomości zabudowanej oznaczonej jako działka nr 318/4, na przedmiotowym terenie znajdują się:

* budynek gospodarczy parterowy w części piętrowy (PKOB 1271),

* budynek mieszkalno - gospodarczy jednokondygnacyjny (PKOB 1271),

* budynek gospodarczy jednokondygnacyjny (PKOB 1271),

* budynek z 4 toaletami (PKOB 1271).

Stan techniczny budynków jest określany jako zły, nadający się do rozbiórki. Oznaczenie w ramach Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych określono na podstawie działalności prowadzonej do 2008 r. przez M. Przyjęto klasyfikację wg głównej funkcji jaką pełniła nieruchomość rozumiana jako kompleks budynków związanych z produkcją ogrodniczą. Budynki są trwale z gruntem związane.

Wnioskodawca w odpowiedzi na pytanie tut. organu kiedy budynki i budowle zostały wybudowane i oddane do użytkowania podaje, że jest to niemożliwe do ustalenia.

6. Wnioskodawca w odpowiedzi na pytanie tut. organu czy, a jeśli tak to kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie każdego z obiektów, dokonane w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), tj. kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

oraz jaka konkretnie czynność stanowiła to pierwsze zasiedlenie, podaje, że jest to niemożliwe do ustalenia.

7. Wnioskodawca podaje, że niemożliwe do ustalenia jest określenie na czym to pierwsze zasiedlenie polegało, kto, komu, kiedy i na podstawie jakiej umowy wydał poszczególne budynki lub ich części.

8. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie obiektów.

10. Wnioskodawca nie korzystał z działki nr 318/4, jak również ze zlokalizowanych na niej obiektów.

11. Wnioskodawca nie wykorzystywał działki ani budynków do prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej.

12. Działka i budynki od chwili wejścia w faktyczne posiadanie nie były przedmiotem żadnego stosunku zobowiązaniowego.

14. Decyzja dotycząca rozbiórki nie została wydana.

15. Wnioskodawca zlecił wykonanie operatu szacunkowego określającego wartość rynkową przedmiotowej nieruchomości pomniejszoną o koszty rozbiórki. Z tego względu potencjalny nabywca nieruchomości (Gmina G.) zdecyduje o rozbiórce.

17. Prace rozbiórkowe rozpoczną się po sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

18. Rozbiórka będzie dokonana na koszt nabywcy.

19. Przeznaczenie działki nr 318/4 ustalono na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta G. dla terenu położonego w centralnej części miasta, obejmującego centrum i śródmieście miasta na podstawie uchwały Rady Miejskiej w G. nr 0. z dnia 22 grudnia 2005 r. Przedmiotowy teren jest oznaczony symbolem 7P - tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów.

20. Nie dokonano sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Sprzedaż nieruchomości nastąpi niezwłocznie po uzyskaniu interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie oraz po uzyskaniu zgody Ministra Skarbu na dokonanie czynności prawnej w zakresie rozporządzania składnikami aktywów trwałych na podstawie ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa z dnia 8 sierpnia 1996 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca zbywając opisaną wyżej nieruchomość powinien zastosować podstawową stawkę podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbywając nieruchomość zabudowaną budynkami przeznaczonymi do rozbiórki, Wnioskodawca nie ma prawa do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 -10a) i powinien opodatkować zbycie nieruchomości stawką podstawową.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatków i usług w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przy działce zabudowanej konsekwencje podatkowe w VAT zależą więc od statusu budynku (budowli). Jeżeli możliwe jest stosowanie zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. 1, to wówczas preferencja ta rozciąga się na grunt. Jednakże w przypadku, gdy budynki już w chwili dostawy przeznaczone są do rozbiórki i nie mają żadnej wartości ekonomicznej dla nabywcy, to należy przyjąć, że dojdzie do dostawy gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a dla potrzeb VAT zbywcy budynki przeznaczone do rozbiórki są pomijane. Zastosowanie będzie więc miała podstawowa stawka podatku - jako właściwa dla dostawy gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi treść art. 43 ust. 7a cyt. ustawy.

Natomiast definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, iż zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Wskazać również należy, iż zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 43 ust. 10 cyt. ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Podkreślenia wymaga fakt, iż wybór opcji opodatkowania przysługuje jedynie w przypadku, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Wybór opodatkowania nie ma zastosowania w przypadku zwolnienia budynków, budowli lub ich części w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest uczelnią publiczną, która działa na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.). Wnioskodawca jest zarejestrowanym w 1993 r. czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, gdzie występuje sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu, sprzedaż opodatkowana oraz sprzedaż zwolniona z opodatkowania.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości zabudowanej 4 budynkami przeznaczonymi do rozbiórki (działka nr 318/4):

Działka geodezyjna nr 318/4 stanowi fragment dawnej działki nr 16/2. Przedmiotowy teren Decyzją P. z dnia 21 października 1968 r. nr 0. został przekazany w użytkowanie Wnioskodawcy na czas nieokreślony, pod warunkiem budowy O.

W 1993 r. przeprowadzono podział geodezyjny działki nr 16/2 stanowiącej własność Skarbu Państwa, który miał na celu wydzielenie działek gruntu użytkowanych faktycznie przez: 16/6 - użytkownik Wnioskodawca, 16/7-użytkownik W., 16/5-użytkownik P.

Dnia 21 września 1993 r. Sąd Rejonowy w X. wydał postanowienie o założeniu księgi wieczystej nr 0. dla nieruchomości oznaczonej jako działka nr 16/6, która na postawie art. 182 ustawy o szkolnictwie wyższym z dnia 12 września 1990 r. znajdowała się w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy, z wyłączeniem budynków stanowiących jej odrębną własność. Decyzją Wojewody X. z dnia 17 listopada 2005 r. stwierdzono nabycie przez Wnioskodawcę - z mocy prawa z dniem 1 września 2005 r. - własności m.in. przedmiotowego gruntu. Działka nr 318/4 pozostawała w posiadaniu M. do dnia 14 października 2008 r. kiedy to została przekazana Wnioskodawcy wraz ze zdewastowanymi zabudowaniami nadającymi się do rozbiórki.

Nabycie przedmiotowej działki nie było udokumentowane fakturą VAT, ale nastąpiło na podstawie wydanych przez właściwe organy decyzji administracyjnych.

W momencie nabycia przedmiotowej działki, z powodu braku faktury, nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawca nie korzystał z działki nr 318/4, jak również ze zlokalizowanych na niej obiektów i nie wykorzystywał tej działki ani budynków do prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej. Działka i budynki od chwili wejścia w faktyczne posiadanie nie były przedmiotem żadnego stosunku zobowiązaniowego. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie obiektów.

Decyzja dotycząca rozbiórki nie została wydana, a o rozbiórce zdecyduje potencjalny nabywca nieruchomości. Rozbiórka będzie dokonana na koszt nabywcy.

Sprzedaż nieruchomości nastąpi niezwłocznie po uzyskaniu interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie oraz po uzyskaniu zgody Ministra Skarbu na dokonanie czynności prawnej w zakresie rozporządzania składnikami aktywów trwałych na podstawie ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa z dnia 8 sierpnia 1996 r.

Wskazać w tym miejscu należy, iż pomimo tego, że budynki ze względu na zły stan techniczny, przeznaczone są do rozbiórki i nie prezentują dla Wnioskodawcy żadnej wartości ekonomicznej to dopóki dany obiekt budowlany spełnia przesłanki do uznania go za budynek, czy też budowlę, teren na którym jest on usytuowany, jest terenem zabudowanym. Dopiero jeśli na skutek podjętych prac rozbiórkowych przestanie on spełniać kryteria przewidziane dla budynku lub budowli, teren na którym taki obiekt się uprzednio znajdował, staje się gruntem niezabudowanym. Na powyższe bez wpływu pozostaje również okoliczność, iż wartość przeznaczonego do rozbiórki obiektu może być znikoma lub wręcz może być on pozbawiony wartości rynkowej.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje bowiem jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, odnosi się wprost do budynków, budowli lub ich części, a nie do ich wartości, czy innych parametrów.

W związku z tym, w sprawie będącej przedmiotem zapytania, dotyczącym opodatkowania dostawy działki zabudowanej budynkami nie będzie miał znaczenia stan techniczny, czy wartość przedmiotowych budynków, a jedynie przesłanki wskazane wprost w cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Pomimo, że Wnioskodawca wskazał, że nie jest możliwe ustalenie kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie każdego z budynków, dokonane w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) ani wskazanie na czym ono polegało, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż planowana sprzedaż budynków będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy wobec tych budynków dotychczas nie nastąpiło oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło na podstawie wydanych przez właściwe organy decyzji administracyjnych). A zatem dostawa ww. budynków nie będzie korzystała ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy gdyż zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Z uwagi jednakże na fakt, iż w stosunku do budynków nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, dostawa przedmiotowych budynków będzie podlegała zwolnieniu od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zatem zbycie gruntu na którym zlokalizowane są 4 budynki korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego nie można zgodzić się z Wnioskodawcą iż w przypadku, gdy budynki już w chwili dostawy przeznaczone są do rozbiórki i nie mają żadnej wartości ekonomicznej dla nabywcy, to należy przyjąć, że dojdzie do dostawy gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a dla potrzeb VAT zbywcy budynki przeznaczone do rozbiórki są pomijane.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, zbywając nieruchomość zabudowaną budynkami przeznaczonymi do rozbiórki, Wnioskodawca nie ma prawa do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 -10a) i powinien opodatkować zbycie nieruchomości stawką podstawową, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X. po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.