IBPP1/443-659/14/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 czerwca 2014 r. (data wpływu 27 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 24 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości oraz w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy udziału w tej nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości oraz w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy udziału w tej nieruchomości.

Wniosek został uzupełniony pismem z 24 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 12 września 2014 r. nr IBPP1/443-659/14/MG.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W czerwcu 2013 r. Wnioskodawca nabył w drodze umowy darowizny od swojego brata (dalej: "Darczyńca") udział wynoszący 1/2 własności nieruchomości położonej w K. (dalej: "Nieruchomość"). Darczyńca nabył Nieruchomość od spółki akcyjnej, której był akcjonariuszem w ramach porozumienia rozliczeniowego. Nieruchomość ta składa się z dwóch działek ewidencyjnych - jedna zabudowana jest wolnostojącym budynkiem mieszkalnym (domem jednorodzinnym), natomiast druga działka jest niezabudowana. Przed nabyciem udziału we własności Nieruchomości przez Wnioskodawcę zostały dla niej wydane decyzje o warunkach zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego m.in. na przebudowie, rozbudowie, nadbudowie istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz ze zmianą sposobu użytkowania na budynek mieszkalny wielorodzinny z usługami w parterze.

Nabycie udziału Nieruchomości przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną nieprowadzącą pozarolniczej działalności gospodarczej nastąpiło ze zwolnieniem od podatku od towarów i usług. W związku ze spełnieniem przesłanek opisanych w art. 4a Ustawy o podatku od spadków i darowizn z dnia 28 lipca 1983 r. (tekst jedn.: - Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768, z późn. zm.) czynność darowizny 1/2 udziału w Nieruchomości dokonana przez Darczyńcę na rzecz Wnioskodawcy była zwolniona od podatku od spadków i darowizn. Zawarciu umowy darowizny nie towarzyszył istotny cel gospodarczy, a wykonanie darowizny nie wiązało się z przejęciem przez Wnioskodawcę żadnych długów i ciężarów ani zobowiązań Darczyńcy.

Od listopada 2012 r. Nieruchomość pozostawała przedmiotem umowy najmu na rzecz spółki cywilnej, prowadzącej w budynku przedszkole. Na podstawie tej umowy Nieruchomość była wynajmowana na cele komercyjne a spółka będąca jej zbywcą opodatkowała najem podatkiem VAT. Oddanie Nieruchomości w najem było zatem przedmiotem czynności opodatkowanej podatkiem VA.T. W konsekwencji nabycia własności Nieruchomości, Wnioskodawca wstąpił do umowy najmu Nieruchomości na rzecz przedszkola, z którego dochody opodatkowuje on obecnie zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych (stawka 8,5%). Wnioskodawca kontynuuje umowę najmu zawartą przez spółkę gdyż ewentualne jej wypowiedzenie umowy wiązałoby się z koniecznością zapłaty przez współwłaścicieli wysokiego odszkodowania. Poza obowiązywaniem umowy najmu w zakresie Nieruchomości, Nieruchomość nie jest wykorzystywana dla prowadzenia działalności gospodarczej.

Wnioskodawca od momentu nabycia nie ponosił na Nieruchomość żadnych znaczących nakładów; nie dokonywano nadto remontu Nieruchomości. Takie ulepszenia oraz nakłady nie były czynione także przez Darczyńcę oraz przez poprzedniego właściciela Nieruchomości tj. spółkę akcyjną, a jeśli były, to ich wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej.

Dnia 2 czerwca 2014 r. Wnioskodawca zawarł - wspólnie ze współwłaścicielem Nieruchomości - umowę przedwstępną sprzedaży, na mocy której zobowiązał się do sprzedaży posiadanego udziału w Nieruchomości spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie z treścią umowy, przyrzeczona umowa sprzedaży zostanie zawarta najpóźniej do dnia 31 grudnia 2014 r., wtedy też nastąpi wydanie Nieruchomości.

Zbycie Nieruchomości podyktowane zostało wspólną decyzją współwłaścicieli, przede wszystkim celem uniknięcia ponoszenia dodatkowych wydatków, których wymaga stan znajdującego się na Nieruchomości budynku. Celem znalezienia nabywcy Nieruchomości współwłaściciele podjęli zwyczajowe działania w tej kwestii zamieszczając typowe ogłoszenie w sieci Internet.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że:

1. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

2. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, uzyskując jedynie przychody z tytułu umów o pracę i kapitałowe.

3. Wnioskodawca nabył udział w Nieruchomości (działki 111/6 i 111/7) w wyniku porozumienia z bratem z zamiarem wykorzystania jej dla potrzeb rodzinnych, w tym w szczególności, aby w przyszłości przekazać nieruchomość któremuś z dzieci (obecnie w wieku 2 i 3 lata), i tym samym zabezpieczyć ich przyszłość.

4 i 5. Ze względu na fakt, że na Nieruchomości funkcjonuje działające przedszkole, a zerwanie umowy najmu wiązałoby się z istotnym szkodami finansowymi, Wnioskodawca wykorzystuje nieruchomość tylko poprzez uzyskiwanie czynszu wynajmu opodatkowanego zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Nieruchomość pozostaje w całości do dyspozycji najemcy. Gdyby natomiast doszło do rozwiązania umowy najmu (co obecnie nie jest możliwe), Wnioskodawca mógłby rozważać - po przeprowadzeniu niezbędnego remontu (na który trzeba byłoby pozyskać istotne środki) - dalszy wynajem - zatrzymując nieruchomość dalej w swoim majątku. Obecnie stan Nieruchomości przy braku finansowania oraz funkcjonującej nadal niekorzystnej umowie najmu wymusił kroki zmierzające do jej sprzedaży.

6. Zgodnie z posiadanymi informacjami, Decyzje w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pn. "..." zostały wydane na wniosek zbywcy (spółki akcyjnej). Decyzje te dotyczą obu przedmiotowych działek. Wnioskodawca nie zna konkretnych celów czy zamierzeń, jakie przyświecały zbywcy, który wystąpił o warunki zabudowy.

7. Stwierdzenie dotyczące nabycia udziału w Nieruchomości od brata ze zwolnieniem z VAT winno być prawidłowo rozumiane jako nabycie bez podatku VAT. Brat Wnioskodawcy nie był bowiem, ani wówczas ani też obecnie podatnikiem VAT, co za tym idzie dostawa udziału w Nieruchomości w ogóle nie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

8. Wnioskodawca dokonał w roku 2011 i w roku 2012 sprzedaży mieszkań używanych (odebranych co najmniej 5 lat wcześniej), zaś środki ze sprzedaży zostały przez niego przeznaczone w istotnym zakresie na nabycie jednostek w funduszach inwestycyjnych ze względu na istniejącą wówczas korzystną koniunkturę w tym zakresie oraz na bieżące potrzeby życiowe.

9. Zgodnie z posiadanymi informacjami budynek wybudowany na Nieruchomości może pochodzić z lat 30-tych XX w. Wnioskodawca nie dysponuje bardziej szczegółowymi informacjami w tym zakresie.

10. Nieruchomość zabudowana jest domem jednorodzinnym. Symbol PKOB dla tego typu budynków to PKOB 111.

11. Z pozyskanych informacji wynika, że po nabyciu Nieruchomości przez spółkę (zbywcę nieruchomości) nastąpiło oddanie jej w najem - opodatkowany podatkiem VAT. Przedmiotowa nieruchomość była uprzednio nabyta przez ten podmiot (tekst jedn.: zbywcę nieruchomości) od osoby fizycznej (bez prawa odliczenia podatku VAT), a jednocześnie nakłady na ulepszenie nie przekraczały 30% wartości początkowej.

12 i 13. Pierwsze zasiedlenie budynku należy powiązać z datą 21 listopada 2012 r. tj. zawarciem umowy najmu Nieruchomości.

14. Na pytanie tut. organu zadane w wezwaniu: "Czy między pierwszym zasiedleniem a sprzedażą upłynie okres dłuższy niż dwa lata...", Wnioskodawca odpowiedział, że zgodnie z postanowieniami umowy przedwstępnej ostateczna umowa sprzedaży Nieruchomości powinna zostać zawarta do dnia 31 grudnia 2014 r. Zatem o ile w ogóle rozważać by w analizowanym stanie faktycznym opodatkowanie ww. dostawy - to w przypadku dokonania jej po dacie 21 grudnia 2014 r. (i wydania Nieruchomości po tej dacie) - sprzedaż taka korzystałaby ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o podatku VAT.

15. Nieruchomość nie jest objęta Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego.

16. Wnioskodawca planuje wydatkowanie środków ze sprzedaży Nieruchomości na spłatę zaciągniętego wcześniej kredytu bankowego na zakup Nieruchomości na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, względnie rozważa ich przeznaczenie na lokatę bankową lub inwestycje giełdowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy opisana transakcja sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na powyższe pytanie, czy opisana transakcja sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana transakcja sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - nie będzie on bowiem działać w charakterze podatnika podatku VAT.

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być zrealizowana przez podatnika podatku VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług, (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), (dalej: "Ustawa"), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza (ust. 2 powołanego artykułu) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W ocenie Wnioskodawcy opisanej czynności sprzedaży udziału w Nieruchomości nie można przypisać cech prowadzenia działalności gospodarczej w myśl wyżej przytoczonej definicji. Przyszła sprzedaż Nieruchomości (w wykonaniu umowy przedwstępnej), odbędzie się bowiem w ramach sporadycznej transakcji, której nie towarzyszy zamiar prowadzenia regularnego obrotu w tym zakresie. Ponieważ Wnioskodawca dokona sprzedaży majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży nie można także uznać, że jego działania będą posiadać charakter działalności handlowej. Nabycie Nieruchomości przez Wnioskodawcę na podstawie umowy darowizny nie wiązało się z realizacją nakreślonego przez Wnioskodawcę planu działania podyktowanego chęcią osiągnięcia zysku. Zarówno czynność nabycia Nieruchomości jak i jej przyszłego zbycia uzależnione zostały w dużej mierze od zdarzeń losowych, posiadały charakter jednostkowych transakcji - Wnioskodawca nie miał i nie ma zamiaru ich realizacji w sposób częstotliwy i ciągły. Podobne wnioski przedstawił Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r. sygn. I FPS 3/07:

"Zarówno z brzmienia przepisu art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT wynika bowiem nader wyraźnie, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika VAT jest ustalenie, że działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód.

Innymi słowy, jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie.

Taka zaś właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego, Majątek taki nabywany bowiem był na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT".

Również działaniom (a właściwie ich brakowi), podjętym celem zbycia Nieruchomości nie można nadać cech prowadzenia zorganizowanej działalności. Wnioskodawca nie podjął bowiem żadnych czynności mających na celu uatrakcyjnienie nabytej Nieruchomości np. nie dokonał podziału działek ani remontu budynku znajdującego się na jednej z działek. Z kolei działania podjęte przez współwłaścicieli polegające na ogłoszeniu o zamiarze sprzedaży Nieruchomości w Internecie uznać należy za zwyczajowe/typowe postępowanie podjęte przez osoby fizyczne wyzbywające się majątku prywatnego bez zaangażowania środków podobnych do wykorzystywanych przez podmioty profesjonalne.

Powyższe wnioski znajdują oparcie w orzecznictwie sądów. Zgodnie z orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2011 sygn. I FSK 1668/11:

"Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, które może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu pojedynczych z tych okoliczności".

Jak wynika z opisanego na wstępie stanu faktycznego, Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań z zaangażowaniem posiadanego udziału w Nieruchomości, które uzasadniałyby przyjęcie, że działał w tym zakresie w charakterze podatnika podatku VAT. W takim stanie rzeczy uzasadnione jest przyjęcie, iż planowana sprzedaż udziału we współwłasności Nieruchomości będącej majątkiem prywatnym Wnioskodawcy nie będzie objęta regulacjami Ustawy o podatku od towarów i usług.

AD.2.

Nawet w przypadku gdyby omawiana transakcja sprzedaży podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to zdaniem Wnioskodawcy winna być ona zwolniona od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Wskazać należy, że w oparciu o art. 29 ust. 5 Ustawy przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt na którym są one posadowione dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla dostawy przedmiotowej Nieruchomości w pierwszej kolejności należy ocenić, czy doszło do jej pierwszego zasiedlenia.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 Ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego wynika, że za pierwsze zasiedlenie uznać należy oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć również umowę najmu.

W ocenie Wnioskodawcy - dysponującego informacją, że Nieruchomość była przedmiotem najmu (na podstawie umowy najmu z dnia 21 listopada 2012 r.) opodatkowanym podatkiem od towarów i usług - uzasadnione jest stwierdzenie, że na gruncie wyżej przytoczonych przepisów umowa sprzedaży Nieruchomości, która ostatecznie zostanie zrealizowana po dniu 21 listopada 2014 r. (to jest gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a przeniesieniem prawa do rozporządzania jak właściciel upłyną 2 lata) zwolniona będzie od podatku od towarów i usług w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10) Ustawy. Równocześnie nie znajduje w omawianym przypadku zastosowania art. 2 pkt 14 lit. b ustawy ponieważ od co najmniej 2 lat na Nieruchomości nie były dokonywane żadne wydatki na ulepszenie, które stanowiłby co najmniej 30% jej wartości początkowej w myśl cytowanego przepisu.

Możliwość uznania za pierwsze zasiedlenie opodatkowanej podatkiem od towarów i usług czynności oddania nieruchomości w najem znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. I tak np. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia25 listopada 2010, sygn. I SA/Kr 1581/10:

"Pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być więc oddanie nieruchomości w najem czy też leasing. Jest to oddanie pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi".

Z uwagi na powyższe zdaniem Wnioskodawcy nawet gdyby uznać, iż zamierzona transakcja zbycia Nieruchomości podlega podatkowi VAT to będzie z tego podatku zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień dotyczących skutków podatkowych dostawy udziału w dwóch działkach (zabudowanej i niezabudowanej), tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Z kolei art. 198 ww. ustawy k.c. stanowi, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Zatem współwłasność nie jest instytucją samodzielną, stanowi odmianę własności i cechuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom, a każdy z nich może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży udziału stanowiącego jego własność, dokonuje przeniesienia prawa własności rzeczy, dochodzi do zmiany podmiotu tego prawa.

Zatem sprzedaż udziału należy traktować w kategorii dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jak i w art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem, jak wskazano wyżej, dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działania podmiotu dokonującego tej dostawy wskażą znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Wskazać należy, że ustawodawca nie określił wymogów formalnych, którym odpowiadać ma podatnik, aby mógł być uznany za producenta, usługodawcę lub handlowca.

Z treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej TSUE) w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W czerwcu 2013 r. Wnioskodawca nabył w drodze umowy darowizny od swojego brata udział wynoszący #189; własności nieruchomości. Nieruchomość ta składa się z dwóch działek ewidencyjnych (nr 111/6 i nr 111/7): działki zabudowanej wolnostojącym budynkiem mieszkalnym i działki niezabudowanej. Nabycie udziału w przedmiotowej nieruchomości nastąpiło z zamiarem wykorzystania jej dla potrzeb rodzinnych w szczególności, aby w przyszłości przekazać nieruchomość któremuś z dzieci Wnioskodawcy. Dla obydwu działek zostały wydane Decyzje w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pn. "...". Decyzje te zostały wydane na wniosek zbywcy (spółki akcyjnej). Nieruchomość jest wynajmowana od listopada 2012 r. spółce cywilnej na potrzeby prowadzonego w niej przedszkola. W konsekwencji nabycia własności nieruchomości Wnioskodawca wstąpił do umowy najmu nieruchomości na rzecz przedszkola i kontynuuje tę umowę. Nieruchomość pozostaje w całości do dyspozycji najemcy. Gdyby natomiast doszło do rozwiązania umowy najmu (co w obecnej chwili nie jest możliwe), Wnioskodawca mógłby rozważać - po przeprowadzeniu niezbędnego remontu (na który trzeba byłoby pozyskać istotne środki) - dalszy wynajem - zatrzymując nieruchomość dalej w swoim majątku. Wnioskodawca od momentu nabycia nie ponosił na nieruchomość żadnych znaczących nakładów, nie dokonywał remontu nieruchomości. Takie ulepszenia oraz nakłady nie były czynione także przez Darczyńcę oraz poprzedniego właściciela nieruchomości tj. spółkę akcyjną a jeśli były to ich wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej.

Wnioskodawca 2 czerwca 2014 r. wspólnie ze współwłaścicielem nieruchomości zawarł umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie z treścią umowy, przyrzeczona umowa sprzedaży zostanie zawarta najpóźniej do 31 grudnia 2014 r., wówczas też nastąpi wydanie nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy sprzedaż udziału w nieruchomości powinna być opodatkowana podatkiem VAT.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że uznanie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W ocenie tut. Organu w przedmiotowej sprawie wystąpiły zdarzenia, które przesądzają, że sprzedaż udziału w nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej, bowiem Wnioskodawca w konsekwencji nabycia nieruchomości wstąpił w umowę najmu zatem nieruchomość była wykorzystywana do celów zarobkowych przez Wnioskodawcę.

Ponadto z wniosku nie wynika, że Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotową nieruchomość do innych celów niż najem, do celów osobistych. W świetle powyższych ustaleń należy stwierdzić, że przedmiotowa nieruchomość w momencie nabycia jak i posiadania nie była wykorzystywana w żaden sposób do celów osobistych Wnioskodawcy.

Podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy również, że nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.

Powyższe w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca, gdyż Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystał posiadanego udziału w nieruchomości do potrzeb osobistych, lecz wykorzystywał tą nieruchomość od momentu jej nabycia wyłącznie w celach najmu.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepisy ww. ustawy - Kodeks cywilny regulujące kwestie najmu.

W myśl art. 659 § 1 ww. ustawy - Kodeks cywilny przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z powyższego wynika, że najem wypełnia definicję działalności gospodarczej określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

W rozumieniu wyżej cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług świadczenie usług najmu nieruchomości jest działalnością gospodarczą, a podmiot wykonujący te czynności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach określonych w przepisach regulujących ten podatek.

A zatem, w przedmiotowej sprawie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą,

w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Należy zatem stwierdzić, że dostawa udziału w ww. nieruchomości będzie dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez podatnika podatku od towarów i usług.

Skutkiem powyższego planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału w nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że planowana sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług gdyż Wnioskodawca nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

W przypadku uznania dostawy udziału w nieruchomości za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT dostawy udziału w nieruchomości. Wnioskodawca podał we wniosku, że przedmiotem sprzedaży będzie udział we współwłasności nieruchomości zabudowanej budynkiem (domem jednorodzinnym) sklasyfikowanym w PKOB pod symbolem 111 oraz w nieruchomości niezabudowanej, dla której została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Obie działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

Analogicznie definiuje budynek Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) stanowiąc, że przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB w sekcji "Budynki" można wyróżnić grupę 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne.

W świetle powyższego działka wraz ze znajdującym się na niej budynkiem oraz działka niezabudowana są towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zatem sprzedaż udziałów w obu nieruchomościach: zabudowanej i niezabudowanej - co do zasady - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów i świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca przewiduje - po spełnieniu określonych warunków - objęcie dostawy zwolnieniem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie natomiast z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku w oparciu o jedną z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a ustawy. Jednakże dla zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed pierwszym zasiedleniem, czy też nie.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza sprzedać #189; udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. Wnioskodawca nabył nieruchomość w drodze umowy darowizny od swojego brata. Przed nabyciem przedmiotowej nieruchomości przez Wnioskodawcę spółka akcyjna od listopada 2012 r. wynajmowała budynek spółce cywilnej na potrzeby prowadzenia w nim przedszkola. W konsekwencji nabycia własności nieruchomości Wnioskodawca wstąpił do umowy najmu na rzecz przedszkola i kontynuuje umowę najmu zawartą przez spółkę. Wnioskodawca od momentu nabycia nieruchomości nie ponosił na nieruchomość żadnych znaczących nakładów, nie dokonywał remontu nieruchomości. Takie ulepszenia oraz nakłady nie były czynione także przez Darczyńcę oraz przez poprzedniego właściciela nieruchomości tj. spółkę akcyjną, a jeśli były, to ich wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej. Wnioskodawca zamierza sprzedać swój udział w przedmiotowej nieruchomości. Umowa sprzedaży zostanie zawarta w terminie najpóźniej do dnia 31 grudnia 2014 r., wtedy też nastąpi wydanie nieruchomości.

Biorąc zatem pod uwagę art. 2 pkt 14 ustawy o VAT oraz powyższy opis sprawy stwierdzić należy, że pierwsze zasiedlenie przedmiotowego budynku będącego współwłasnością Wnioskodawcy miało miejsce, jak wskazał również Wnioskodawca, z chwilą oddania go w najem 21 listopada 2012 r.

Podsumowując dostawa #189; udziału w budynku, w sytuacji gdy nie zostanie dokonana w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, która korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W tej sytuacji również sprzedaż #189; udziału w działce, na której posadowiony jest ten budynek, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Natomiast dostawa udziału w budynku, w sytuacji gdy zostanie dokonana w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia - nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie zostanie spełniony warunek określony

w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o VAT, determinujący zastosowanie tego zwolnienia od podatku.

W tej sytuacji dostawa udziału w budynku będzie mogła jednak korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, przy nabyciu budynku nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony i z opisu sprawy nie wynika, aby Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej budynku. Wnioskodawca wskazał bowiem, że nie ponosił żadnych znaczących nakładów na budynek, nie dokonywano nadto remontu Nieruchomości i takie ulepszenia oraz nakłady nie były czynione także przez Darczyńcę oraz przez poprzedniego właściciela Nieruchomości tj. spółkę akcyjną, a jeśli były, to ich wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej.

W przypadku sprzedaży udziału w budynku w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia również sprzedaż udziału w działce, na której posadowiony jest ten budynek będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał także, że zamierza dokonać sprzedaży udziału w działce niezabudowanej.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Należy zauważyć, że zwolnienia od podatku mają charakter wyjątkowy i powinny być traktowane jako odstępstwo od ogólnej zasady opodatkowania każdej odpłatnej dostawy. Zatem powinny one być stosowane ściśle.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zwrócić należy w tym miejscu uwagę na ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), która - zgodnie z art. 1 ust. 1 - określa:

- przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (...) (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że o przeznaczeniu danego terenu decyduje plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zbyć #189; udziału w działce niezabudowanej. Działka nie jest objęta Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego. Dla przedmiotowej działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Analizując przepisy w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy gruntu niezabudowanego należy podkreślić, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Natomiast skoro w przedstawionej sytuacji, dla przedmiotowej nieruchomości została wydana decyzja o warunkach zabudowy, to nieruchomość ta spełnia definicję terenu budowlanego, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Zatem skoro Wnioskodawca planuje sprzedać udział w działce niezabudowanej, dla której została wydana decyzja o warunkach zabudowy, to należy stwierdzić, że sprzedaż tego udziału będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 w powiązaniu z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, tj. 23%.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, że transakcja zbycia Nieruchomości (obejmującej działkę zabudowaną i niezabudowaną) będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdyby Wnioskodawca przed sprzedażą poniósł wydatki na ulepszenie budynku, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.