IBPP1/443-658/12/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2012 r. (data wpływu 22 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania dostawy towaru - jest prawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania dostawy towaru.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT, w roku 2008 sprzedał na podstawie zawartej umowy dostawy wyprodukowaną przez siebie maszynę etykietującą LAB 1800/5L firmie Zakład Mechaniczny (...).

Dokumentując sprzedaż, zgodnie z umową dostawy, Wnioskodawca wystawił i doręczył odbiorcy faktury VAT na łączną kwotę brutto 70.760 zł (58.000 zł netto +12.760 zł VAT).

Odbiorca - Zakład Mechaniczny, sprzedał ww. maszynę firmie "S" Sp. z o.o. Maszyna została zainstalowana i uruchomiona w rozlewni wód we wrześniu 2008 r.

W maju 2009 r. Zakład Mechaniczny (...) wezwał Wnioskodawcę do zwrotu zapłaconej za maszynę kwoty, powołując się na jej nieprawidłowe działanie oraz fakt, że firma "S" Sp. z o.o. zwróciła mu maszynę.

Jako, że podczas dwukrotnych oględzin Wnioskodawca nie stwierdził żadnych wad maszyny, oraz z uwagi na fakt, że możliwość zwrotu maszyny nie była uzgodniona w zawartej umowie dostawy - Wnioskodawca odmówił przyjęcia takiego zwrotu.

W lipcu właściciel firmy Zakład Mechaniczny, skierował pozew do sądu żądając zwrotu zapłaconej za maszynę kwoty wraz z odsetkami od dnia zapłaty i pozostałymi kosztami sądowymi.

Sprawa toczyła się przed Sądem Gospodarczym w K. W trakcie postępowania powołano dwukrotnie biegłych oraz dwukrotnie dokonano oględzin maszyny. Czynności te trwały dwa lata. W trakcie tych czynności stwierdzono m.in. fakt ingerencji w układ mechaniczny i elektryczny maszyny, oraz fakt jej użytkowania w linii technologicznej w okresie od września 2008 r. do maja 2009 r., w rozlewni.

Z uwagi na istniejące i niewyjaśnione nadal kwestie sporne, przewidywane dalsze przedłużanie się sprawy i narastanie kosztów, Przewodniczący Sądu prowadzący rozprawę w dniu 27 lutego 2012 r. zaproponował zawarcie ugody sądowej przez strony.

Strony przystały na zaproponowaną przez Sąd ugodę. Właściciel firmy Zakład Mechaniczny zrezygnował z kosztów sądowych oraz odsetek za okres od 2008 r. do 2012 r., Wnioskodawca zaś zgodził się zapłacić umówioną kwotę oraz odebrać maszynę w takim stanie w jakim się obecnie znajdowała tj. tym który określała ostatnia opinia biegłego, mając możliwość jej naprawy i dalszej sprzedaży.

W związku z zawarciem ugody postępowanie sądowe zostało umorzone. W trakcie postępowania nie wydano żadnego postanowienia/orzeczenia o unieważnieniu umowy sprzedaży z 2008 r.

Na dzień dzisiejszy zapisy ugody, poza punktem 5 będącym przedmiotem zapytania niniejszego wniosku (w zakresie którego strony stoją na sprzecznych stanowiskach), zostały wypełnione. Wydanie maszyny nastąpiło w dniu 12 czerwca 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionej powyżej sytuacji, prawidłowe udokumentowanie zawartej przez strony ugody sądowej w zakresie podatku od towarów i usług powinno się odbyć poprzez:

* wystawienie faktury sprzedaży przez firmę Zakład Mechaniczny (...)

* czy też wystawienie faktur korygujących sprzedaż przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe udokumentowanie wyżej opisanej operacji gospodarczej wynikłej z zawartej ugody sądowej powinno się odbyć poprzez wystawienie faktury sprzedaży VAT przez firmę Zakład Mechaniczny (...).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ww. ustawy, zgodnie z którym ilekroć w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Podkreślić należy, iż ustawodawca definiując pojęcie "dostawa towaru" wprowadził warunek przeniesienia prawa do rozporządzania towarami, jak właściciel, akcentując przeniesienie ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować jak właściciel. Oznacza to, że istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji (jak w przypadku własności), w ramach której dostawca przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel.

W ramach pojęcia odpłatnej dostawy towarów, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, mieści się niewątpliwie sprzedaż we wszelkich jej odmianach określonych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), tj. np. sprzedaż na raty, sprzedaż z zastrzeżeniem własności rzeczy, czy z zastrzeżeniem prawa odkupu.

Z art. 155 § 1 ustawy - Kodeks cywilny wynika, że umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Stosownie natomiast do art. 155 § 2 k.c., jeżeli przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, do przeniesienia własności potrzebne jest przeniesienie posiadania rzeczy. To samo dotyczy przypadku, gdy przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy przyszłe (art. 155 § 2 k.c.).

Przepis art. 155 § 2 Kodeksu cywilnego, statuuje zasadą, że do przeniesienia własności rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku (in genere) potrzebne jest obok odpowiedniej umowy także przeniesienie posiadania rzeczy. Przeniesienie posiadania może w tym wypadku nastąpić w którykolwiek ze sposobów przewidzianych w art. 348 do 351 Kodeksu cywilnego. Jeżeli kontrahenci przenieśli posiadanie sprzedanej rzeczy w jeden z tych sposobów, a zarazem kupujący uzyskał możność faktycznego z niej korzystania, nastąpiło wydanie rzeczy. Korelatem obowiązku wydania rzeczy przez sprzedawcę jest jej odbiór przez kupującego, który może polegać bądź na objęciu rzeczy w bezpośrednie władztwo, bądź tylko na obejrzeniu i zbadaniu rzeczy przy jednoczesnym wyrażeniu zgody na pozostawienie jej we władanie sprzedawcy w oparciu o ustalony przez strony czynności stosunek prawny.

Przypadki, w których przewiduje się wystawienie faktur korygujących, zostały wymienione w § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

I tak w myśl § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która - zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

W myśl § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Natomiast zgodnie z § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT, w 2008 r. sprzedał na podstawie zawartej umowy dostawy wyprodukowaną przez siebie maszynę etykietującą firmie Zakład Mechaniczny (...).

Dokumentując sprzedaż, zgodnie z umową dostawy, Wnioskodawca wystawił i doręczył odbiorcy faktury VAT na łączną kwotę brutto 70.760 zł (58.000 zł netto +12.760 zł VAT).

Odbiorca - Zakład Mechaniczny, sprzedał ww. maszynę firmie "S" Sp. z o.o. Maszyna została zainstalowana i uruchomiona w rozlewni wód we wrześniu 2008 r.

W maju 2009 r. Zakład Mechaniczny (...) wezwał Wnioskodawcę do zwrotu zapłaconej za maszynę kwoty, powołując się na jej nieprawidłowe działanie oraz fakt, że firma "S" Sp. z o.o. zwróciła mu maszynę.

Z uwagi na fakt, że podczas dwukrotnych oględzin Wnioskodawca nie stwierdził żadnych wad maszyny, oraz że możliwość zwrotu maszyny nie była uzgodniona w zawartej umowie dostawy - Wnioskodawca odmówił przyjęcia takiego zwrotu.

W lipcu 2009 r. właściciel firmy Zakład Mechaniczny, skierował pozew do sądu żądając zwrotu zapłaconej za maszynę kwoty wraz z odsetkami od dnia zapłaty i pozostałymi kosztami sądowymi.

W trakcie postępowania sądowego powołano dwukrotnie biegłych oraz dwukrotnie dokonano oględzin maszyny. W trakcie tych czynności stwierdzono m.in. fakt ingerencji w układ mechaniczny i elektryczny maszyny, oraz fakt jej użytkowania w linii technologicznej w okresie od września 2008 r. do maja 2009 r., w rozlewni.

Przewodniczący Sądu prowadzący rozprawę w dniu 27 lutego 2012 r. zaproponował zawarcie ugody sądowej przez strony. Strony przystały na zaproponowaną przez Sąd ugodę. Właściciel firmy Zakład Mechaniczny zrezygnował z kosztów sądowych oraz odsetek za okres od 2008 r. do 2012 r., Wnioskodawca zaś zgodził się zapłacić umówioną kwotę oraz odebrać maszynę w takim stanie w jakim się obecnie znajdowała tj. tym który określała ostatnia opinia biegłego, mając możliwość jej naprawy i dalszej sprzedaży.

W związku z zawarciem ugody postępowanie sądowe zostało umorzone. W trakcie postępowania nie wydano żadnego postanowienia/orzeczenia o unieważnieniu umowy sprzedaży z 2008 r. Wydanie maszyny nastąpiło w dniu 12 czerwca 2012 r.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dokonując we wrześniu 2008 r. sprzedaży na podstawie zawartej umowy w 2008 r. (wraz z dostawą) wyprodukowanej maszyny etykietującej firmie Zakład Mechaniczny, Wnioskodawca przeniósł na nabywcę prawo do rozporządzania tym towarem jak właściciel, a więc dokonał jej dostawy, co zostało potwierdzone wystawioną fakturą VAT.

Jednocześnie należy zauważyć, iż maszyna etykietująca w okresie od września 2008 r. do maja 2009 r. na skutek dalszej jej sprzedaży innemu podmiotowi przez nabywcę tj. Zakład Mechaniczny, była zainstalowana i użytkowana w rozlewni wód.

Potwierdza to również opinia biegłych, którzy po dokonaniu oględzin maszyny stwierdzili m.in. fakt ingerencji w układ mechaniczny i elektryczny maszyny, oraz fakt jej użytkowania w linii technologicznej w okresie od września 2008 r. do maja 2009 r. w rozlewni.

Ponadto należy zauważyć, że maszyna w momencie odbioru przez Wnioskodawcę znajdowała się w odmiennym stanie niż w momencie jej sprzedaży.

Jednocześnie należy zauważyć, iż przekazanie (wydanie) ww. maszyny etykietującej Wnioskodawcy nastąpiło, jak wskazał Wnioskodawca w dniu 12 czerwca 2012 r.

Zatem skoro przekazanie Wnioskodawcy ww. maszyny nastąpiło dopiero w dniu 12 czerwca 2012 r. tj. po kilku latach od jej sprzedaży Zakładowi Mechanicznemu (wrzesień 2008 r.), w tym po 8-9 miesiącach udokumentowanego użytkowania przedmiotowej maszyny w rozlewni wód, na skutek dalszego rozporządzenia ww. maszyną przez Zakład Mechaniczny (od września 2008 r. do maja 2009 r.), to nie ulega wątpliwości, że Zakład Mechaniczny oraz Spółka, której Zakład Mechaniczny te maszynę odsprzedał, w tym okresie rozporządzali tym towarem (maszyną) jak właściciele.

W konsekwencji powyższego, po ww. okresie użytkowania przedmiotowej maszyny Wnioskodawca otrzymał inny towar niż ten, który dostarczył realizując umowę sprzedaży we wrześniu 2008 r.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe okoliczności stwierdzić należy, że czynności otrzymania (wydania) ww. maszyny etykietującej przez Zakład Mechaniczny Wnioskodawca nie powinien traktować jako zwrotu towaru i dokumentować tej czynności fakturą korygującą, gdyż w świetle przepisów podatku od towarów i usług, Zakład Mechaniczny przenosi na Wnioskodawcę prawo do rozporządzania tym towarem jak właściciel, co - jako dostawę towarów - Zakład Mechaniczny winien udokumentować (jeżeli jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług) fakturą VAT. W konsekwencji powyższego Wnioskodawca nie ma podstaw do wystawienia faktury korygującej.

Zgodnie z podstawową zasadą określoną w art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 106 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Natomiast zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego, a taki powstaje m.in. z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 1 ustawy o VAT).

Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dwoma odrębnymi dostawami towaru. Pierwszą z nich była dokonana przez Wnioskodawcę we wrześniu 2008 r. dostawa przedmiotowej maszyny etykietującej na rzecz Zakładu Mechanicznego, co zostało udokumentowane przez Wnioskodawcę fakturą VAT, natomiast drugą jest wydanie w dniu 12 czerwca 2012 r. (tekst jedn.: po kilku latach) przez Zakład Mechaniczny na rzecz Wnioskodawcy używanej w okresie od września 2008 r. do maja 2009 r. maszyny etykietującej, która również powinna być, jako odrębna dostawa ww. maszyny etykietującej, udokumentowana fakturą VAT.

Jeżeli zatem Zakład Mechaniczny jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług winien powyższą dostawę maszyny etykietującej udokumentować fakturą VAT i opodatkować na zasadach ogólnych, tj. z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT lub z zastosowaniem zwolnienia.

Jak już wcześniej wskazano, dostawy używanej maszyny etykietującej dokonanej w dniu 12 czerwca 2012 r. przez Zakład Mechaniczny, którą ww. podmiot nabył we wrześniu 2008 r., Wnioskodawca nie powinien traktować jako zwrotu towaru, w konsekwencji powyższego nie będzie miał podstaw do wystawienia faktury korygującej.

Zauważyć w tym miejscu należy, że co do zasady (poza wyjątkami określonymi w ustawie np. w art. 32 ustawy o VAT) przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii wysokości wynagrodzenia za dostawę towarów czy świadczenie usług.

Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na mocy art. 29 ust. 3 ustawy o VAT, jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

Ponadto, zgodnie z treścią art. 29 ust. 9 ww. ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Ceny towarów i usług, jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy, uzgadniają strony zawierające umowę (...).

Ponadto nadmienić należy, że organy podatkowe nie mają prawa ingerowania w zawierane umowy i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy prawa podatkowego, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że udokumentowanie wyżej opisanej operacji gospodarczej wynikłej z zawartej ugody sądowej powinno się odbyć poprzez wystawienie faktury sprzedaży VAT przez firmę Zakład Mechaniczny, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Ponadto należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.