IBPP1/443-655/11/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2011 r. (data wpływu 2 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie możliwości zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług edukacji kulturalnej i wychowania przez sztukę (wymienionych w pkt 2 wniosku) - jest prawidłowe.

W dniu 2 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie możliwości zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług edukacji kulturalnej i wychowania przez sztukę (wymienionych w pkt 2 wniosku).

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Jako instytucja kultury wpisana do rejestru prowadzonego przez organizatora, którym jest Województwo, Wnioskodawca zajmuje się zgodnie ze statutem m.in. edukacją kulturalną i wychowaniem przez sztukę ze szczególnym uwzględnieniem dzieci i młodzieży.

Są to warsztaty otwarte, najczęściej jednorazowe, służące zgodnie z ustawą o działalności kulturalnej upowszechnianiu kultury, poprzez naukę twórczości ludowej i innej twórczości artystycznej (np. teatr, plastyka, taniec).

Wnioskodawca uważa, że ten rodzaj działalności należy zwolnić z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a), jako usługi kulturalne świadczone przez m.in. instytucje kultury.

W uzupełnieniu wniosku (pismo z dnia 20 kwietnia 2011 r.) Wnioskodawca wskazał, że prowadzi m.in. warsztaty przeznaczone dla dorosłych, np. warsztaty choreoterapii (jedno zdarzenie już się odbyło), ale też inne z zakresu teatru, tańca, plastyki, twórczości ludowej, które nie są zakończone zaświadczeniem potwierdzającym uzyskanie jakichkolwiek kwalifikacji zawodowych.

Na ogół uczestnikami warsztatów są nauczyciele i instruktorzy w instytucjach kultury, ale jak cała działalność Wnioskodawcy, nie stanowią formy zamkniętej i mogą korzystać z nich również inne osoby. Ponieważ służą nauce szeroko pojętej twórczości artystycznej, a zatem upowszechnianiu kultury, do czego Wnioskodawca jest powołany, tego rodzaju warsztaty traktuje nie jak usługi edukacyjne, a usługi kulturalne.

W przeszłości za tego rodzaju warsztaty, które zwykle są jedno lub dwudniowymi zajęciami, płacili sami uczestnicy, ale też w różnym stopniu na tego rodzaju warsztaty delegowani są nauczyciele lub instruktorzy i wówczas wpłat dokonują szkoły, gminy, ośrodki kultury.

Do prowadzenia wszystkich wymienionych wyżej kursów i warsztatów, Wnioskodawca zatrudnia fachowców na umowy o dzieło lub zleca osobom, które w danym zakresie prowadzą działalność i po skończeniu kursu wystawiają mu faktury.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi warsztaty i konkursy dla dzieci i młodzieży, które jego zdaniem, korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a), jako usługi kulturalne świadczone przez min. instytucje kultury (zdarzenia już zaistniałe oraz przyszłe).

W tym zakresie Wnioskodawca organizuje:

* jednodniowe warsztaty plastyczne dla dzieci, w których uczestniczą poszczególne klasy, według zamówień ze szkół. Płatność na rzecz Wnioskodawcy na ogół wpływa od samych dzieci do kasy, ale zdarzają się również wpłaty na faktury ze szkół. Zajęcia odbywają się u Wnioskodawcy lub w szkołach, a prowadzą je pracownicy ww. instytucji. Do realizacji zajęć Wnioskodawca zakupuje artykuły plastyczne, jeśli są to zajęcia wyjazdowe (do szkół) przejazd pracownika i materiałów odbywa się środkiem transportu Wnioskodawcy. Jest to działalność, która generuje niewielki zysk. Zysk ten jest przeznaczany na pozostałą działalność upowszechniania kultury, którą zajmuje się Wnioskodawca.

* konkursy, przede wszystkim konkursy recytatorskie. Organizowane dla młodzieży gimnazjalnej lub ponadgimnazjalnej, ale również bywają konkursy, gdzie uczestnikami są indywidualne osoby dorosłe. Głównie opłaty za uczestnictwo pokrywają szkoły delegujące, natomiast bywają też wpłaty od osób fizycznych. Wnioskodawca opłaca jurorów konkursowych oraz osoby prowadzące warsztaty artystyczne, które zatrudnia na umowy cywilno-prawne. Dodatkowo opłaca koszty wyżywienia i noclegów dla uczestników. Nie uzyskuje zysków z tej działalności.

Generalnie działalność statutowa Wnioskodawcy nie polega na osiąganiu zysku. Jeśli jednak występuje niewielki zysk, to przeznaczany jest w całości na konkursy, wystawy, wydawnictwa, imprezy kulturalne, które realizowane są w znacznej części z dotacji samorządowych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przedstawione przypadki działalności Wnioskodawcy, stanowią usługi zwolnione z podatku VAT na podstawie przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione przez niego przypadki prowadzonej działalności podlegają zwolnieniu z podatku VAT na podstawie przytoczonych przepisów, stanowią bowiem usługi kulturalne, które służą upowszechnianiu kultury, do czego został powołany zgodnie z ustawą o działalności kulturalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy o VAT art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym na mocy art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwolnione od podatku były usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, jednakże przepis ten został uchylony. W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., zwolnienia od podatku dotyczące dostaw i świadczonych usług zawarte są bezpośrednio w art. 43 ustawy o VAT.

Zatem w tym artykule należy poszukiwać ewentualnej podstawy do zwolnienia z opodatkowania czynności świadczonych przez Wnioskodawcę.

Należy zauważyć, że w przeciwieństwie do stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z którym wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem od towarów i usług następowało poprzez zidentyfikowanie usług (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU), w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wynika, iż Wnioskodawca prowadzi m.in. warsztaty przeznaczone dla dorosłych, np. warsztaty choreoterapii, ale też inne z zakresu teatru, tańca, plastyki, twórczości ludowej, które nie są zakończone zaświadczeniem potwierdzającym uzyskanie jakichkolwiek kwalifikacji zawodowych. Na ogół uczestnikami warsztatów są nauczyciele i instruktorzy w instytucjach kultury, ale jak cała działalność Wnioskodawcy, nie stanowią formy zamkniętej i mogą korzystać z nich również inne osoby.

Ponadto, Wnioskodawca organizuje jednodniowe warsztaty plastyczne dla dzieci, w których uczestniczą poszczególne klasy, według zamówień ze szkół oraz konkursy, przede wszystkim recytatorskie organizowane dla młodzieży gimnazjalnej lub ponadgimnazjalnej, ale również bywają konkursy, gdzie uczestnikami są indywidualne osoby dorosłe.

Wnioskodawca dokonując analizy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT, w kontekście ewentualnego zwolnienia, dochodzi do konstatacji, iż świadczone przez niego usługi podlegają zwolnieniu od podatku VAT.

Analizując stanowisko Wnioskodawcy należy na wstępie przywołać treść art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 17 cyt. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

W świetle ust. 18 wskazanego wyżej artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a), stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Stosownie do art. 43 ust. 19 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

Należy nadmienić, iż od dnia 1 kwietnia 2011 r. mocą art. 1 pkt 13 lit. e) ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), został wprowadzony w życie przepis art. 43 ust. 17a, zgodnie z którym zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a), mają zastosowanie do dostaw towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1), z brzmieniem której zgodne muszą być przepisy polskiej ustawy o VAT, przewiduje zwolnienia dla usług kulturalnych, stwierdzając w art. 132 ust. 1 lit. n), że zwolnieniu z podatku podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Wynika zatem z tego, że ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty nie będące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia z VAT.

Polski ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne m.in. świadczone przez grupę podmiotów, określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a).

Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być:

* podmiotem prawa publicznego, który na podstawie definicji zawartej w artykule 1 Dyrektywy 2004/18/WE, oznacza każdy podmiot:

* ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, które nie mają charakteru przemysłowego ani handlowego;

* posiadający osobowość prawną; oraz

* finansowany w przeważającej części przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego; albo taki, którego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych podmiotów; albo taki, w którym ponad połowa członków organu administrującego, zarządzającego lub nadzorczego została wyznaczona przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego, lub

* innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, lub

* podmiotem wpisany do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Należy przy tym zauważyć, że usługi kulturalne świadczone przez ww. podmioty są zwolnione od podatku VAT pod warunkiem, że podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy o VAT).

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Wnioskodawca jest podmiotem o jakim mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT, jest bowiem instytucją kultury wpisaną do rejestru prowadzonego przez organizatora, którym jest Województwo. Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie edukacji kulturalnej i wychowania przez sztukę. Są to warsztaty otwarte dla dorosłych z zakresu choreoterapii, teatru, tańca, plastyki, twórczości ludowej oraz jednodniowe warsztaty plastyczne dla dzieci i konkursy artystyczne np. recytatorskie. Ww. warsztaty dla dorosłych mają formę otwartą i mogą z nich korzystać różne osoby (nie tylko nauczyciele i instruktorzy z innych instytucji kultury), oraz nie są zakończone zaświadczeniem potwierdzającym uzyskanie jakichkolwiek kwalifikacji zawodowych. W ocenie Wnioskodawcy ww. usługi nie są usługami edukacyjnymi lecz kulturalnymi, gdyż zgodnie z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej służą one upowszechnianiu kultury.

Zgodnie z ww. ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.) - art. 1 ust. 1 - działalność kulturalna w rozumieniu tej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

O ile zatem ww. usługi świadczone przez Wnioskodawcę służą przede wszystkim upowszechnianiu kultury poprzez naukę twórczości ludowej i artystycznej i nie mają na celu wyłącznie kształcenia tj. przekazywania wiedzy i umiejętności, to są usługami kulturalnymi, o których mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, iż prowadzona przez niego działalność statutowa generalnie nie polega na osiąganiu zysku. Jeśli jednak występuje niewielki zysk, to przeznaczany jest w całości na konkursy, wystawy, wydawnictwa, imprezy kulturalne, które realizowane są w znacznej części z dotacji samorządowych. Tym samym nie zachodzą przesłanki wykluczające możliwość zwolnienia ww. usług od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 18 ustawy o VAT.

W świetle powyższych przepisów, należy uznać, iż przedmiotowe usługi przedstawione we wniosku podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.