IBPP1/443-648/09/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2009 r. (data wpływu 24 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 26 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.) oraz z dnia 17 września 2009 r. (data wpływu 21 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego z faktury zakupu samochodu ciężarowego o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg oraz z faktur dokumentujących zakup paliwa do tego samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2009 r. wpłynął ww. wniosek z dnia 22 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego z faktury zakupu samochodu ciężarowego o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg oraz z faktur dokumentujących zakup paliwa do tego samochodu.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-648/09/AL z dnia 20 sierpnia 2009 r. oraz pismem z dnia 17 września 2009 r. (data wpływu 21 września 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza dokonać zakupu do prowadzonej przez niego firmy samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, który będzie samochodem nowym (rok produkcji 2009), posiadającym świadectwo homologacji producenta dla tego typu pojazdu, które będzie potwierdzać, że jest to samochód ciężarowy i taki zapis znajdować się będzie również w dowodzie rejestracyjnym. Dopuszczalna ładowność tego pojazdu wynosi powyżej 500 kg.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT i wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Samochód zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych, a koszty jego amortyzacji i bieżącej eksploatacji będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, gdyż pojazd ten będzie używany w prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 26 sierpnia 2009 r. Wnioskodawca wskazał, iż samochód posiada wpis w dowodzie rejestracyjnym, że jest samochodem ciężarowym (ładowność 614 kg) oraz świadectwo homologacji, że jest samochodem ciężarowym. Z informacji, którymi dysponuje Wnioskodawca wynika, iż nie będzie możliwości uzyskania dla niego zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów, że spełnia warunki, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o VAT. W dowodzie rejestracyjnym również nie będzie takiej adnotacji, gdyż jest to samochód nowy.

Natomiast w uzupełnieniu do wniosku z dnia 17 września 2009 r. Wnioskodawca wskazał, iż liczba siedzeń łącznie z miejscem dla kierowcy w samochodzie, który zamierza nabyć wynosi 4. Ponadto zakup samochodu oraz paliwa do niego będzie dokumentowany fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę jako podatnika VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 17 września 2009 r.):

Czy w świetle przepisów art. 86 ust. 3-5 i art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z wyrokiem TSWE z dnia 22 grudnia 2008 r. sprawa C-414/07 i przepisami VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r., przy uwzględnieniu pisma Min. Fin. Nr PT3/812/4/15/CZE/09/185 z dnia 13 lutego 2009 r., Wnioskodawca będzie mógł odliczyć 100% podatku VAT naliczonego zarówno w fakturze dokumentującej nabycie samochodu, o którym mowa w punkcie 54 wniosku, jak i w fakturach VAT dokumentujących nabycie paliwa do tego samochodu.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 17 września 2009 r.) powołane przepisy prawa unijnego, wyrok TSWE i stanowisko Ministra Finansów zawarte w przytoczonym piśmie dają podstawę by wbrew zapisom aktualnie obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług (art. 86 i 88) móc uznać, że z faktury VAT dokumentującej nabycie samochodu, o którym Wnioskodawca pisał w punkcie 54 wniosku oraz z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do tego pojazdu, Wnioskodawca będzie mógł odliczyć 100% podatku naliczonego w tych fakturach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

Zgodnie z obecnie (tj. od dnia 22 sierpnia 2005 r. do nadal) obowiązującym przepisem art. 86 ust. 3 ww. ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Zgodnie z art. 86 ust. 4 ww. ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r.) przepis ust. 3 nie dotyczy:

Natomiast art. 86 ust. 5 cyt. ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r.) stanowi, iż spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Ponadto w myśl art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r.) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru: DŁ = 357 kg + n × 68 kg

gdzie:

* DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

* n - oznacza liczbę miejsc (siedzeń), łącznie z miejscem dla kierowcy

- kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5000 zł.

W myśl art. 86 ust. 5 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r., dopuszczalna ładowność pojazdów oraz liczba miejsc (siedzeń) - zgodnie z wolą ustawodawcy - określana była na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji wskazanej powyżej nie miały określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznawane były również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Stosownie natomiast do przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt 2 i pkt 3a obowiązującej do dnia 30 kwietnia 2004 r. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosowało się do nabywanych przez podatnika:

* samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, z wyjątkiem przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umów leasingu tych samochodów stanowi przedmiot działalności podatnika,

* paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg.

Stosownie do § 10 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 z późn. zm.), obowiązującym do 30 kwietnia 2004 r., podatnikom nabywającym samochody inne niż osobowe, które nie posiadają homologacji producenta lub importera wymaganej dla tego rodzaju samochodów, nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz do zwrotu różnicy podatku, o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem tych samochodów.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy Rady z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC/ Dz. Urz. UE L Nr 145, s.1 z późn. zm.), państwa członkowskie mogą utrzymać w mocy swoje przepisy dotyczące wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego obowiązujące w chwili wejścia w życie VI Dyrektywy, aż do przyjęcia przez Radę przepisów przewidzianych w tym przepisie. Tym samym wskazany przepis formułuje zasadę "stand still", przewidującą utrzymanie w mocy krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku naliczonego, które obowiązywały przed wejściem w życie VI Dyrektywy.

Z uwagi na cel przepisu art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy pojęcie "prawo krajowe" odnosi się do krajowego systemu odliczenia podatku od wartości dodanej obowiązującego i rzeczywiście stosowanego w chwili wejścia w życie tejże Dyrektywy. Klauzula "stand still" ma bowiem na celu uniemożliwienie nowym państwom członkowskim dokonania zmian swych wewnętrznych przepisów w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej w sposób, który oddalałby te przepisy od celów Dyrektywy.

W sentencji wyroku z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07 Europejski Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, iż "Artykuł 17 ust. 6 akapit drugi szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku stoi na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie, przy dokonywaniu transpozycji tej dyrektywy do prawa wewnętrznego, uchyliło całość przepisów krajowych dotyczących ograniczeń prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej naliczonego przy zakupie paliwa do samochodów używanych dla celów działalności podlegającej opodatkowaniu, zastępując je, w dniu wejścia w życie tej dyrektywy na swym terytorium, przepisami ustanawiającymi nowe kryteria w tym przedmiocie, jeżeli - co winien ocenić sąd krajowy - te ostatnie przepisy powodują rozszerzenie zakresu zastosowania wskazanych ograniczeń. Powyższy przepis w każdym razie stoi na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie zmieniło później swoje ustawodawstwo, obowiązujące od wyżej wskazanego dnia, w sposób, który rozszerza zakres zastosowania tych ograniczeń w stosunku do sytuacji istniejącej przed tym dniem".

W tym kontekście uchylenie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w dniu akcesji Polski do struktur Unii Europejskiej i wprowadzenie przepisów nowych, zawierających ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, samo w sobie nie może stanowić podstawy do stwierdzenia naruszenia art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy. Istotne jest bowiem ustalenie, czy nowe przepisy krajowe nie doprowadziły do rozszerzenia zakresu wcześniejszych krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku.

Należy przy tym zaznaczyć, że ze względu na zbieżność w tym względzie regulacji Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.), uwagi powyższe odnoszą się również do treści art. 176 tego aktu prawnego.

Porównując przywołane przepisy obowiązujące do 30 kwietnia 2004 r. i te obowiązujące po tej dacie należy stwierdzić, że regulacje zawarte w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług mogą spowodować, w niektórych sytuacjach, ograniczenie zakresu prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia niektórych rodzajów samochodów oraz paliwa do tych samochodów.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca, będący podatnikiem podatku od towarów i usług, zamierza dokonać zakupu samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Samochód będzie samochodem nowym (rok produkcji 2009), posiadającym świadectwo homologacji producenta dla tego typu pojazdu, które będzie potwierdzać, że jest to samochód ciężarowy i taki zapis znajdować się będzie również w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. Dopuszczalna ładowność tego pojazdu wynosi powyżej 500 kg.

Samochód będzie używany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Samochód będzie posiadał wpis w dowodzie rejestracyjnym, że jest samochodem ciężarowym (ładowność 614 kg) oraz świadectwo homologacji, że jest samochodem ciężarowym.

Wnioskodawca nie będzie miał możliwości uzyskania dla pojazdu zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów, że spełnia on warunki, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż na mocy obowiązujących od dnia 22 sierpnia 2005 r. przepisów art. 86 ust. 3 i ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawcy nie przysługiwałoby prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup przedmiotowego samochodu z uwagi na fakt, iż dopuszczalna masa całkowita tego pojazdu nie przekracza 3,5 tony i Wnioskodawca nie ma możliwości uzyskania dla tego pojazdu zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów, że spełnia on warunki, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o VAT. Wnioskodawca miałby jedynie prawo do odliczenia 60% kwoty podatku określonej w fakturze zakupu tego pojazdu, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Wnioskodawcy nie przysługiwałoby na mocy obowiązującego od dnia 22 sierpnia 2005 r. przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT, prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup paliwa do przedmiotowego samochodu.

Również na mocy przepisów art. 86 ust. 3 i art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r., Wnioskodawcy nie przysługiwałoby prawo do odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej zakup przedmiotowego samochodu bowiem dopuszczalna ładowność przedmiotowego samochodu ma wynosić 614 kg czyli mniej niż określona wzorem DŁ = 357 + n x 68 kg (357 + 4 x 68 kg = 629 kg). Wnioskodawca miałby jedynie prawo do odliczenia 50% kwoty podatku określonej w fakturze dokumentującej zakup tego pojazdu, nie więcej jednak niż 5.000 zł.

Stosownie do przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r. Wnioskodawcy nie przysługiwałoby prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakupy paliwa do tego samochodu.

Natomiast na mocy art. 25 ust. 1 pkt 2 i pkt 3a obowiązującej do dnia 30 kwietnia 2004 r. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie przedmiotowego samochodu jak również paliwa do tego samochodu bowiem ładowność nabywanego samochodu będzie wyższa niż 500 kg (tj. 614 kg) i Wnioskodawca będzie posiadać dokumenty np. wpis w dowodzie rejestracyjnym i świadectwo homologacji producenta lub importera wymagane dla danego rodzaju samochodu potwierdzające, że jest to samochód ciężarowy.

Z powyższego wynika, iż przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym obowiązujące do dnia 30 kwietnia 2004 r. w przedstawionej konkretnej sytuacji umożliwiałyby Wnioskodawcy pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu wskazanego we wniosku samochodu ciężarowego oraz paliwa do tego samochodu, natomiast obowiązujące od dnia 1 maja 2004 r. przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług częściowo ograniczyłyby Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tego samochodu (od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r. - do wysokości 50%, nie więcej niż 5.000 zł, a od 22 sierpnia 2005 r. - do wysokości 60%, nie więcej niż 6.000 zł) oraz całkowicie ograniczyłyby Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do tego samochodu.

Tym samym stwierdzić należy, iż w rozpatrywanej sprawie zmiana przepisów prawa, która weszła w życie w dniu 1 maja 2004 r. spowodowała w tej konkretnej sytuacji rozszerzenie zakresu stosowania ograniczeń w prawie do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu wskazanego we wniosku samochodu ciężarowego oraz paliwa do tego samochodu. W niniejszej sytuacji mamy zatem do czynienia z naruszeniem klauzuli "stand still".

W związku z powyższym jeżeli dopuszczalna ładowność nabywanego przez Wnioskodawcę samochodu będzie wyższa niż 500 kg, Wnioskodawca będzie posiadać dokumenty np. wpis w dowodzie rejestracyjnym i świadectwo homologacji producenta lub importera wymagane dla danego rodzaju samochodu potwierdzające, że jest to samochód ciężarowy, zakup samochodu oraz paliwa będzie potwierdzany fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę jak również nabywany samochód będzie związany z wykonywaniem przez Wnioskodawcę wyłącznie czynności opodatkowanych, wówczas Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej (100%) kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu samochodu ciężarowego oraz paliwa do tego samochodu.

Istotne jest również aby nie zachodziły przesłanki wykluczające ww. prawo, o których mowa w art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.