IBPP1/443-622/14/LSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 września 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-622/14/LSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 czerwca 2014 r. (data wpływu 17 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania jednorazowej darowizny pieniężnej na rzecz Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania jednorazowej darowizny pieniężnej na rzecz Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem, którego członkami są osoby pełnoletnie będące pracownikami naukowymi lub medycznymi (członek zwyczajny) a także firmy farmaceutyczne (członkowie wspierający).

Zasadniczym celem Towarzystwa jest inicjowanie i popieranie badań naukowych dotyczących mechanizmów, symptomatologii i metod leczenia bólu, integrowanie pracowników nauki, lekarzy różnych specjalności oraz innych osób w dziedzinie badań naukowych i praktycznego postępowania przeciwbólowego, propagowanie najnowszych osiągnięć w zakresie diagnozowania i leczenia bólu. Swoje cele realizuje poprzez: organizację zjazdów, sympozjów, konferencji i spotkań naukowych na temat bólu i jego leczenia, organizację szkoleń lekarzy różnych specjalności, pielęgniarek i innych pracowników medycznych, udostępnianie pracownikom medycznym i chorym informacji na temat bólu i jego leczenia, utworzenie krajowego banku informacji na temat bólu i jego leczenia, udzielanie porad i konsultacji organizacjom krajowym i zagranicznym oraz osobom prywatnym, ustalenie zasad i wydawanie opinii na temat organizacji pracy w krajowych ośrodkach badania i leczenia bólu oraz w innych kwestiach dotyczących medycyny bólu, wydawanie czasopism, biuletynów informacyjnych oraz innych materiałów drukowanych, współpracę z pokrewnymi naukowymi towarzystwami krajowymi i zagranicznymi, przyznawanie nagród za badania naukowe i praktyczne osiągnięcia w zakresie medycyny bólu, współfinansowanie udziału członków towarzystwa w konferencjach krajowych i zagranicznych z zakresu medycyny bólu, sprawowanie patronatu nad akcjami prozdrowotnymi prowadzonymi przez osoby fizyczne lub prawne.

Towarzystwo opiera swoją działalność na pracy społecznej ogółu członków, nie jest organizacją nastawioną na osiąganie zysków a wszystkie dochody z działalności statutowej przeznacza wyłącznie na pokrycie bieżącej działalności oraz realizację celów wspólnych dla jego członków. Nie prowadzi innej działalności niż działania wymienione w statucie.

Stowarzyszenie nie jest organizacją powołaną do realizacji celów o charakterze politycznym, związkowym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym lub obywatelskim (o której mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o VAT - tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Towarzystwo nie jest podatnikiem podatku VAT, prowadzi działalność według polskiej klasyfikacji działalności pod numerem (PKD 2007) - 9412Z (działalność organizacji profesjonalnych).

Wnioskodawca otrzymał jednorazowo darowiznę w wysokości 15.000 zł od fundacji medycyny bólu. Była to wpłata dobrowolna i w całości przeznaczona na rzecz i dla dobra ogółu członków Stowarzyszenia. Towarzystwo nie świadczy usług na rzecz tego podmiotu i nie jest z nim związane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym, czynność polegająca na wpłacie darowizny na rzecz Towarzystwa będzie podlegała podatkowi od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, Towarzystwo ma charakter naukowo - dydaktyczny a jego działalność polega na podejmowaniu działań statutowych w tym popularyzacji a także podnoszenia wiedzy na temat medycyny bólu.

W związku z niedokonywaniem sprzedaży, Towarzystwo korzysta ze zwolnienia w ramach art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., tym samym czynność polegająca na wpłacie darowizny jest zwolniona podmiotowo z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy wyjaśnić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Na podstawie art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy o VAT, wskazać należy, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU. Usługa w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ww. ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a.

transakcji związanych z nieruchomościami,

b.

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c.

usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem, który opiera swoją działalność na pracy społecznej ogółu członków, nie jest organizacją nastawioną na osiąganie zysków a wszystkie dochody z działalności statutowej przeznacza wyłącznie na pokrycie bieżącej działalności oraz realizację celów wspólnych dla jego członków.

Wnioskodawca nie jest organizacją, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o VAT.

Nie prowadzi innej działalności niż działania wymienione w statucie. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca otrzymał jednorazowo darowiznę w wysokości 15.000 zł od fundacji medycyny bólu. Była to wpłata dobrowolna i w całości przeznaczona na rzecz i dla dobra ogółu członków Stowarzyszenia. Stowarzyszenie nie świadczy usług na rzecz tego podmiotu i nie jest z nim związane.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegającej na wpłacie darowizny na rzecz Wnioskodawcy.

Prawo podatkowe nie daje definicji legalnej pojęcia rzecz. W tej sytuacji uprawniony jest zabieg interpretacyjny polegający na odwołaniu się do definicji rzeczy wynikającej z prawa cywilnego. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Doktryna prawa cywilnego podkreśla, że rzeczy to materialne części przyrody, które w sposób naturalny lub sztuczny daje się wyodrębnić w stosunkach społeczno-gospodarczych, tj. te rzeczy, które posiadają przymiot samoistności. Nie ma żadnej wątpliwości, że pieniądz nie spełnia powyższych przesłanek, gdyż nie jest materialną częścią przyrody.

Pieniądz, jako środek płatniczy, nie jest więc towarem w znaczeniu tej ustawowej definicji.

Jednocześnie zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z powyższego wynika zatem, że darowizna jest świadczeniem jednostronnym gdyż darczyńca nie żąda od obdarowanego żadnego świadczenia wzajemnego.

Jak wskazał Wnioskodawca otrzymana darowizna pieniężna nie jest związana z jakimkolwiek świadczeniem ze strony Wnioskodawcy na rzecz darczyńcy i Wnioskodawca nie jest z nim w jakikolwiek sposób związany. Skoro więc Wnioskodawca nie jest zobowiązany do żadnego świadczenia wzajemnego na rzecz darczyńcy, to jest ona włącznie świadczeniem jednostronnym i jako taka nie może podlegać opodatkowaniu.

Mając na uwadze regulacje prawne wynikające z zacytowanych przepisów oraz opis stanu faktycznego przedstawiony w treści wniosku, stwierdzić należy, że darowizna pieniężna w kwocie 15.000 zł, nie stanowiąca warunku wykonania usługi, od której nie zależy ani zakres ani sposób wyświadczenia usługi, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie mieści się zakresie czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym "...czynność polegająca na wpłacie darowizny jest zwolniona podmiotowo z podatku od towarów i usług", należało uznać za nieprawidłowe.

Zwolnienie od podatku nie jest bowiem tożsame z niepodleganiem opodatkowaniu. Zwolniona od podatku może być bowiem wyłącznie czynność, która w pierwszej kolejności podlega opodatkowaniu, tj. podlega regulacjom ustawy jako świadczenie usług lub dostawa towarów lecz na mocy przepisów jest od tego podatku zwolniona. Jeżeli natomiast dana czynność nie jest objęta zakresem ustawy to nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl