IBPP1/443-619/13/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy otrzymana od Starostwa lub Nadleśnictwa część czynszu dzierżawnego z obwodów łowieckich podlega opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 15 lipca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy otrzymana od Starostwa lub Nadleśnictwa część czynszu dzierżawnego z obwodów łowieckich podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT. Na terenie Gminy są wydzielone obwody łowieckie, których sposób wydzierżawienia regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie. Po zasięgnięciu opinii wójta, oraz właściwej Izby Rolniczej obwody łowieckie wydzierżawia się kołom Polskiego Związku Łowieckiego. W zależności od rodzaju obwodu łowieckiego umowę na dzierżawę zawiera Koło Łowieckie z Dyrektorem Regionalnej Dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe lub Starostą. Zgodnie z ustawą - Prawo łowieckie wydzierżawiający obowiązany jest rozliczyć otrzymany czynsz dzierżawny między nadleśnictwa i gminy. Nadleśnictwu przypada czynsz odpowiadający powierzchni państwowych gruntów leśnych, a gminom - odpowiadający pozostałej powierzchni obwodu łowieckiego. W związku z powyższym na konto Gminy wpłynęły części czynszów za dzierżawę obwodów łowieckich znajdujących się na terenie gminy. Wraz z pieniędzmi Gmina otrzymała pisma od stron przekazujących. W nadesłanej informacji Starostwo Powiatowe informuje, iż od przekazanej Gminie kwoty został zapłacony podatek VAT, jedno z Nadleśnictw wskazuje, iż przekazuje Gminie kwotę brutto wraz z podatkiem VAT, kolejne z Nadleśnictw przekazuje Gminie kwotę netto po potrąceniu podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana od Starostwa lub Nadleśnictwa część czynszu dzierżawnego z obwodów łowieckich nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zagadnienia związane z wydzierżawieniem obwodów łowieckich regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie. Zgodnie z art. 28 ust. 1 ww. ustawy obwody łowieckie wydzierżawia się kołom łowieckim Polskiego Związku Łowieckiego, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta), oraz właściwej izby rolniczej:

1. obwody łowieckie leśne - dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.

2. Obwody łowieckie polne - starosta, wykonujący zadanie z administracji rządowej,

3. Obwody łowieckie znajdujące się na terenie więcej niż jednego powiatu - starosta powiatu, na terenie którego znajduje się największa część obwodu łowieckiego

4. Dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, jako wydzierżawiający obwody łowieckie leśne oraz starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej jako wydzierżawiający obwody łowieckie polne - zawierają umowy z kołami łowieckimi jako dzierżawcami na dzierżawę tych obwodów.

Zgodnie z powyższym umowy z Kołami Łowieckimi, w zależności od rodzaju obwodu łowieckiego podpisuje dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe lub Starosta.

Gmina nie jest stroną zawieranej umowy dzierżawy, w związku z powyższym według Wnioskodawcy na Gminie nie ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu otrzymania części czynszu. Przypadający Gminie udział w części czynszu dzierżawnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż gmina nie świadczy usług dzierżawy. Bez znaczenia jest również fakt otrzymania przez Wnioskodawcę kwoty netto lub też kwoty brutto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - nie będące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Ze złożonego wniosku wynika, że na terenie Gminy są wydzielone obwody łowieckie, których sposób wydzierżawienia regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie. Obwody łowieckie wydzierżawia się kołom Polskiego Związku Łowieckiego po zasięgnięciu opinii wójta oraz właściwej Izby Rolniczej. W zależności od rodzaju obwodu łowieckiego umowę na dzierżawę zawiera Koło Łowieckie z Dyrektorem Regionalnej Dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe lub Starostą. Zgodnie z ustawą - Prawo łowieckie wydzierżawiający obowiązany jest rozliczyć otrzymany czynsz dzierżawny między nadleśnictwa i gminy. Nadleśnictwu przypada czynsz odpowiadający powierzchni państwowych gruntów leśnych, a gminom - odpowiadający pozostałej powierzchni obwodu łowieckiego. W związku z powyższym na konto Gminy wpłynęły części czynszów za dzierżawę obwodów łowieckich znajdujących się na terenie gminy. Wraz z pieniędzmi Gmina otrzymała pisma od stron przekazujących.

Uwzględniając powyższe, wskazać należy, że wydzierżawianie obwodów łowieckich regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 127, poz. 1066 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ww. ustawy obwody łowieckie wydzierżawia się kołom łowieckim Polskiego Związku Łowieckiego, z zastrzeżeniem ust. 1a.

W myśl art. 29 ust. 1 cyt. ustawy obwody łowieckie wydzierżawiają, na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz właściwej izby rolniczej:

Tym samym Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe jako wydzierżawiający obwody łowieckie leśne oraz Starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej jako wydzierżawiający obwody łowieckie polne - zawierają umowy z kołami łowieckimi jako dzierżawcami na dzierżawę tych obiektów. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 3 ustawy - Prawo łowieckie, w kwestiach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące dzierżawy.

Z kolei stosownie do art. 31 ust. 1 ustawy - Prawo łowieckie, wydzierżawiający obowiązany jest rozliczyć otrzymany czynsz dzierżawny między nadleśnictwami i gminami.

Nadleśnictwu przypada czynsz odpowiadający powierzchni państwowych gruntów leśnych, a gminom - odpowiadający pozostałej powierzchni obwodu łowieckiego (art. 31 ust. 2 ww. ustawy).

Zatem na wskazanych podmiotach a nie na Wnioskodawcy (który nie świadczy przedmiotowych usług dzierżawy), ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia przedmiotowych usług dzierżawy.

Biorąc powyższe pod uwagę oraz odnosząc się do wskazanej we wniosku kwestii przekazania Gminie, zgodnie z postanowieniami ustawy - Prawo łowieckie przez wydzierżawiających odpowiedniej kwoty czynszu z tytułu świadczonych przez nich usług dzierżawy, stwierdzić należy, że Gmina nie świadczy przedmiotowych usług dzierżawy tym samym przekazane przez ww. podmioty kwoty czynszu nie stanowią dla Gminy należności za świadczenie usług.

Przekazanie środków pieniężnych (wynikające z rozliczenia przez Starostę Powiatu i Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych czynszów z tytułu świadczonych usług dzierżawy), nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż pieniądz jako środek płatniczy nie jest towarem i nie mieści się w zakresie powołanej definicji ustawowej.

Zatem stanowisko wyrażone we wniosku, zgodnie z którym przypadający Gminie udział w części czynszu dzierżawnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż gmina nie świadczy usług dzierżawy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.