IBPP1/443-617/09/AZb - Jak wykazywać VAT należny z tytułu wykonywanych osobiście usług biegłego sądowego, przy równoczesnym prowadzeniu działalności gospodarczej?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2009 r. (data wpływu 15 czerwca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 lipca 2009 r. (data wpływu 30 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczania podatku VAT z tytułu wykonywanych osobiście usług biegłego sądowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczania podatku VAT z tytułu wykonywanych osobiście usług biegłego sądowego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 lipca 2009 r. (data wpływu 30 lipca 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług doradztwa i wycen nieruchomości i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i VAT.

Równocześnie Wnioskodawca jest biegłym sądowym w zakresie wycen nieruchomości i za wykonane opinie, ekspertyzy dla sądów i prokuratury wystawia faktury VAT (dawniej do orzeczenia Trybunału i NSA były to rachunki). Sądy, jako płatnik, za wykonaną usługę, płacą wykazaną w fakturze należność z potrąceniem pdf z uwzględnieniem zryczałtowanych kosztów i same odprowadzają ten podatek dochodowy (zaliczka) do Urzędu Skarbowego.

Podatek VAT - jak dotychczas - zawarty jest w stawce godzinowej biegłego, który biegły ma obliczyć i odprowadzić do Urzędu Skarbowego (jeżeli roczny przychód za wykonywane usługi dla Sądów przekroczy 50.000 zł). Dotychczas w roku bieżącym i w latach poprzednich, wartość tych usług jako wartość sprzedaży nie przekroczyła limitu uprawniającego do zwolnienia z płacenia podatku VAT (art. 113 ust. 1 ustawy). Roczna wartość obrotów odnosząca się wyłącznie do obrotów uzyskanych za opinie sądowe wykonywane jako biegły, nie przekroczyła dotychczas w żadnym roku podatkowym 40.000 zł.

Usługi te wykonywane są osobiście w rozumieniu art. 13 ustawy o pdf i nie są łączone z działalnością gospodarczą, dla której prowadzona jest księga przychodów i rozchodów i ewidencja sprzedaży oraz sporządzone są miesięczne deklaracje VAT-7 i odprowadzony jest należny podatek VAT.

Wnioskodawca informuje, że Sąd Okręgowy zwrócił mu fakturę VAT za opinię sądową wystawioną przez Wnioskodawcę firma P. (oznaczenie działalności gospodarczej Wnioskodawcy) z adnotacją, że opinię nie zlecono firmie tylko biegłemu osobiście imiennie. W tej sytuacji występują dwie odrębne działalności prowadzone przez tę samą osobę fizyczną, a więc dwa tytuły do podatku VAT. Powstał problem, jak rozliczać ten podatek VAT, razem czy osobno, na jednej deklaracji VAT-7, czy na dwóch odrębnych deklaracjach, czy prowadzić ewidencję sprzedaży wspólnie czy odrębnie. Jeżeli ewidencja sprzedaży byłaby wspólna, to nie będzie zgodności z księgą przychodów i rozchodów obejmującą tylko ewidencję działalności gospodarczej.

W związku z brakiem jednoznacznej interpretacji takiej sytuacji, przy uwzględnieniu, że należność z Sądów zalicza się dopiero po otrzymaniu zapłaty, która jest opóźniona o kilka miesięcy a często w innym roku podatkowym i nierzadko płacona w ratach, częściowo, istnieje wątpliwość dotycząca prawidłowości postępowania.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że od 1995 r. jest podatnikiem VAT czynnym, zgłoszenie rejestracyjne VAT-1 złożył w dniu 28 grudnia 1993 r. oraz VAT-R, 11 marca 2009 r. (zmiana adresu), deklaracje VAT składane są co najmniej od 1997 r. Czynności biegłego sądowego Wnioskodawca wykonuje od 10 lat (1999 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak wykazywać należny podatek VAT z tytułu wykonywanych osobiście usług biegłego sądowego, przy równoczesnym prowadzeniu działalności gospodarczej, tzn. czy rozliczać i wykazywać podatek VAT za usługi biegłego sądowego, wspólnie z działalnością gospodarczą, na jednej deklaracji VAT-7, czy też odrębnie dla każdego rodzaju działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, są rzeczywiście prowadzone dwie odrębne działalności usługowe, pomimo ich podobieństwa (charakter i rodzaj) i dlatego też powinna być prowadzona odrębnie ewidencja sprzedaży (obrotów) i sprawozdawczość VAT-7, dla każdego rodzaju działalności usługowej.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza rozliczanie podatku dochodowego, który rozliczany (zaliczki) jest odrębnie dla każdej działalności, a działalność usługowa dla sądów traktowana jest jako usługa wykonywana osobiście, gdyż Sądy występują jako płatnik i odprowadzają zaliczkę na podatek dochodowy.

Ponadto za rozliczaniem odrębnym podatku VAT od działalności gospodarczej i działalności jako biegłego sądowego przemawia rodzaj dokumentowania kosztów (udokumentowane w książce przychodów koszty i ryczałt dla biegłego) a także stan prawny wykonywanej usługi dla Sądów a także termin zaliczania obrotów, inny dla usług sądowych - data zapłaty i inny dla działalności gospodarczej - data wykonania usługi i wystawienia faktury VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że zapłata podatku VAT należnego od usług z tytułu czynności biegłego sądowego wymagalna jest po przekroczeniu ustawowego limitu obrotów rocznych, przy wykazywaniu w sprawozdawczości dla Urzędu Skarbowego podatku jako zwolnionego od wpłaty, do kwoty rocznego limitu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Na przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług składają się czynności mające swą genezę w prawie cywilnym, jak i w innych gałęziach prawa materialnego. Wyłączenia i zwolnienia są wyjątkiem od ogólnej zasady opodatkowania. Ich ograniczone zastosowanie wynika z oczywistych przesłanek, które przyświecały ustawodawcy i zostały określone w powołanej ustawie oraz w przepisach wykonawczych.

Dla uznania czy czynności wykonywane przez biegłych sądowych podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług niewystarczająca jest analiza w zakresie przedmiotu opodatkowania bez dokonania ustaleń odnośnie zakresu podmiotowego objętego uregulowaniami tej ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W art. 15 ust. 3 cyt. ustawy wymieniono czynności, których nie uznaje się za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą. Przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z przepisem art. 13 pkt 6 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu m.in. sądowym.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie te czynności określone w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które realizowane są w oparciu o stosunek prawny, w ramach którego zostaną sformułowane elementy określające warunki osobistego wykonywania czynności w ramach danego stosunku prawnego, a także przejęcie odpowiedzialności zlecającego (w omawianym przypadku sądu lub innego organu władzy) wobec osób trzecich za czynności wykonującego zlecenie. Czynności wymienione w ww. art. 13 ust. 6, które są realizowane w oparciu o stosunek prawny, w którym nie określono odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich, za czynności wykonującego zlecenie - jako niespełniające wymogów wymienianych w art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług - podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu samodzielnej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług doradztwa i wycen nieruchomości. Równocześnie Wnioskodawca jest biegłym sądowym w zakresie wycen nieruchomości i za wykonane opinie, ekspertyzy dla sądów i prokuratury wystawia faktury VAT (dawniej do orzeczenia Trybunału i NSA były to rachunki). Sądy, jako płatnik, za wykonaną usługę, płacą wykazaną w fakturze należność z potrąceniem pdf z uwzględnieniem zryczałtowanych kosztów i same odprowadzają ten podatek dochodowy (zaliczka) do Urzędu Skarbowego.

Podatek VAT zawarty jest w stawce godzinowej biegłego, biegły ma obliczyć i odprowadzić ten podatek do Urzędu Skarbowego.

Wnioskodawca wskazał, iż dotychczas w roku bieżącym i w latach poprzednich, wartość tych usług jako wartość sprzedaży nie przekroczyła limitu uprawniającego do zwolnienia z płacenia podatku VAT (art. 113 ust. 1 ustawy). Roczna wartość obrotów odnosząca się wyłącznie do obrotów uzyskanych za opinie sądowe wykonywane jako biegły, nie przekroczyła dotychczas w żadnym roku podatkowym 40.000 zł.

Usługi te wykonywane są osobiście w rozumieniu art. 13 ustawy o pdf i nie są łączone z działalnością gospodarczą, dla której prowadzona jest księga przychodów i rozchodów i ewidencja sprzedaży oraz sporządzone są miesięczne deklaracje VAT-7 i odprowadzony jest należny podatek VAT.

Wnioskodawca informuje, że Sąd Okręgowy zwrócił mu fakturę VAT za opinię sądową wystawioną przez Wnioskodawcę firma P. (oznaczenie działalności gospodarczej Wnioskodawcy) z adnotacją, że opinię nie zlecono firmie tylko biegłemu osobiście imiennie. W tej sytuacji występują dwie odrębne działalności prowadzone przez tę samą osobę fizyczną, a więc dwa tytuły do podatku VAT.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że od 1995 r. jest podatnikiem VAT czynnym. Czynności biegłego sądowego Wnioskodawca wykonuje od 10 lat (1999 r.).

W powyższej sytuacji Wnioskodawca powziął wątpliwości, jak wykazywać należny podatek VAT z tytułu wykonywanych osobiście usług biegłego sądowego, przy równoczesnym prowadzeniu działalności gospodarczej, tzn. czy rozliczać i wykazywać podatek VAT za usługi biegłego sądowego, wspólnie z działalnością gospodarczą, na jednej deklaracji VAT-7, czy też odrębnie dla każdego rodzaju działalności.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach posiadanych uprawnień biegłego sądowego w zakresie wycen nieruchomości należy zaznaczyć, że aby czynności osoby fizycznej nie były uznawane za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, muszą być spełnione warunki, określone w cyt. wyżej art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, a mianowicie: związanie wykonującego czynności ze zlecającym ich wykonanie prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności.

Ponieważ przy sporządzaniu opinii przez biegłego sądowego nie jest spełniony ww. warunek dotyczący odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności - biegły odpowiada osobiście za wykonywane przez siebie czynności - biegły nie może korzystać z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, albowiem w stosunku prawnym łączącym sąd z biegłym nie występują przesłanki wymienione tym przepisie. W szczególności biegły sądowy ponosi odpowiedzialność wobec organu orzekającego oraz wobec osób trzecich za wykonywane przez siebie czynności. W konsekwencji powyższego sporządzenie opinii, ekspertyzy na zlecenie sądu czy prokuratury stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu wykonywania samodzielnej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Tym samym stwierdzić należy, iż w związku z niespełnieniem jednego z warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnośnie odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności za ich wykonanie przez zleceniobiorcę, realizowane przez Wnioskodawcę czynności biegłego wykonującego powierzone mu funkcje wypełniają dyspozycję art. 8 ust. 1 pkt 3 oraz art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i jako takie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad ogólnych, a Wnioskodawca z tytułu tych czynności jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż całokształt czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę, zarówno w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w zakresie usług doradztwa i wycen nieruchomości, jak i wykonywanych przez Wnioskodawcę jako biegłego sądowego opinii, ekspertyz dla sądu i prokuratury w zakresie wycen nieruchomości, stanowi prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, niezależnie od odmiennego sposobu ich traktowania (jako pozarolnicza działalność gospodarcza, czy też jako przychody z działalności wykonywanej osobiście) na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, iż wprawdzie w cytowanym wyżej przepisie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT ustawodawca odnosi się do przychodów określonych i zdefiniowanych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednak wyraźnie wskazuje, jakie są skutki prawne uzyskania tych przychodów na gruncie ustawy o VAT. Przychody uzyskiwane przez biegłych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają opodatkowaniu jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, natomiast na gruncie ustawy o VAT biegły jest podatnikiem, ponieważ jest osobą fizyczną, wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym nie można uznać za prawidłowe stwierdzenia Wnioskodawcy, iż "w tej sytuacji występują dwie odrębne działalności prowadzone przez tę samą osobę fizyczną, a więc dwa tytuły do podatku VAT", niezależnie bowiem od faktu, czy Wnioskodawca wykonał usługę doradztwa i wyceny nieruchomości w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, czy też sporządził jako biegły sądowy opinię, ekspertyzę na zlecenie sądu lub prokuratury w zakresie wycen nieruchomości, zarówno jedne jak i drugie czynności wypełniają określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, zaś Wnioskodawca z tytułu ich wykonania jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy zauważyć, że z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest już zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Należy zatem podkreślić, iż wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, będą podlegały opodatkowaniu. Brak jest bowiem podstaw prawnych do uznania, iż opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. niektóre czynności objęte zakresem przedmiotowym realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług są opodatkowane, a niektóre nie. Wnioskodawca wskazał, iż roczna wartość obrotów odnosząca się wyłącznie do obrotów uzyskanych za opinie sądowe wykonywane jako biegły, nie przekroczyła dotychczas w żadnym roku podatkowym kwoty 40.000 zł. Należy jednak podkreślić, iż skoro Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, to niezależnie od faktu, czy jego obroty z tytułu czynności wykonywanych dla sądu i prokuratury przekraczają kwotę limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, czy też nie, jest on obowiązany do opodatkowania tych czynności podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla ww. usług na terytorium kraju.

Ponadto zaznaczyć należy, iż zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r.), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei w myśl art. 113 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Należy zauważyć, iż w opinii Wnioskodawcy zapłata podatku VAT należnego od usług z tytułu czynności biegłego sądowego wymagalna jest po przekroczeniu ustawowego limitu obrotów rocznych, przy wykazywaniu w sprawozdawczości dla Urzędu Skarbowego podatku jako zwolnionego od wpłaty, do kwoty rocznego limitu.

Mając jednak na względzie powołany powyżej przepis art. 113 ust. 1 ww. ustawy należy zauważyć, iż odnosi się on do wartości sprzedaży opodatkowanej uzyskanej przez podatnika łącznie w poprzednim roku podatkowym. W konsekwencji, skoro Wnioskodawca prowadzący samodzielną działalność gospodarczą jako osoba fizyczna jest już zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, to nieprawidłowe jest stwierdzenie, iż podatek VAT z tytułu wykonywanych przez niego usług na zlecenie sądu czy prokuratury jest "wymagalny" dopiero po przekroczeniu w danym roku podatkowym kwoty rocznego limitu, ustalonego odrębnie dla tych czynności.

Odnosząc się natomiast do kwestii związanej ze sposobem rozliczania podatku VAT z tytułu wykonywanych osobiście usług biegłego sądowego, tj. czy podatek VAT z tytułu ww. usług biegłego sądowego winien być rozliczany i wykazywany wspólnie z działalnością gospodarczą, na jednej deklaracji VAT-7, czy też odrębnie dla każdego rodzaju działalności, należy przytoczyć następujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług:

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Korzystając z delegacji zawartej w art. 99 ust. 14 ustawy, Minister Finansów określił w drodze rozporządzenia wzory deklaracji wraz z objaśnieniami, co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia, terminu i miejsca składania, uwzględniając również konieczność pouczenia podatnika o odpowiedzialności za niezłożenie deklaracji.

Stosownie do art. 108 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Jak wynika z art. 103 ust. 1 ww. ustawy podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Jak wynika z powołanych wyżej regulacji prawnych, w zakresie rozliczania podatku od towarów i usług znajduje zastosowanie mechanizm samoobliczenia podatku, co następuje poprzez wypełnienie i złożenie deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Z powołanego wyżej przepisu art. 99 ust. 1 ustawy o VAT wynika, iż do składania deklaracji dla podatku od towarów i usług, co do zasady, obowiązani są podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług (oprócz wyjątków wskazanych w ww. przepisie).

Należy ponownie zaznaczyć, iż Wnioskodawca zarówno z tytułu czynności wykonywanych w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w zakresie doradztwa i wyceny nieruchomości, jak również z tytułu czynności wykonywanych jako biegły sądowy na zlecenie sądu lub prokuratury w zakresie wycen nieruchomości (opinie, ekspertyzy) jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem w odniesieniu do wszystkich tych czynności występuje jako osoba fizyczna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Z powyższego wynika, iż brak jest możliwości sporządzania (składania) odrębnej deklaracji VAT-7 dla usług wykonywanych w ramach działalności gospodarczej, oraz odrębnej dla usług wykonywanych przez Wnioskodawcę jako biegłego sądowego na zlecenie sądu i prokuratury. Tak więc Wnioskodawca ma obowiązek sporządzić jedną deklarację VAT, w której wykaże łączną kwotę z tytułu wykonywanej samodzielnie jako osoba fizyczna działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, niezależnie od faktu, czy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych ww. czynności są podejmowane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu (przychody z działalności wykonywanej osobiście).

Nieprawidłowym jest zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż powinna być prowadzona odrębnie sprawozdawczość VAT-7 dla każdego rodzaju działalności usługowej, bowiem nie jest możliwe składanie przez Wnioskodawcę, jako osobę fizyczną będącą zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym (posługującą się tym samym numerem NIP zarówno w odniesieniu do jednych jak i drugich czynności), za jeden okres rozliczeniowy dwóch odrębnych deklaracji dla podatku od towarów i usług z tytułu poszczególnych rodzajów usług wykonywanych przez Wnioskodawcę.

Z treści wniosku wynika, iż wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również sposobu prowadzenia ewidencji sprzedaży (wspólnej lub odrębnych) dla potrzeb podatku VAT.

Należy zaznaczyć, iż obliczenie i zadeklarowanie podatku za dany okres rozliczeniowy dokonywane jest na podstawie ewidencji prowadzonej przez Podatnika.

Ewidencja jest odzwierciedleniem stanu rzeczywistego, winna zatem obejmować wszystkie dokonane przez podatnika czynności podlegające opodatkowaniu. Dane, które podatnik wpisuje do deklaracji podatkowej składanej w urzędzie skarbowym stanowią odzwierciedlenie danych wynikających z prowadzonej przez niego ewidencji sprzedaży i ewidencji zakupów VAT.

W świetle cytowanych wyżej regulacji prawnych, na Wnioskodawcę będącym zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, nałożony został obowiązek prowadzenia ewidencji na potrzeby podatku VAT, o której mowa w art. 109 ustawy. Należy podkreślić, iż obowiązek ten obejmuje zarówno czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w zakresie usług doradztwa i wycen nieruchomości, jak również czynności wykonywanych przez niego jako biegłego sądowego na zlecenie sądu i prokuratury, gdyż te, w świetle ustawy o VAT, również stanowią działalność gospodarczą.

Ustawodawca nie określił formy, w jakiej ewidencja powinna być prowadzona, istotne jest aby zawierała wszystkie wymienione w powyższym przepisie elementy. Dane, jakie powinny zawierać ewidencje prowadzone przez podatników, mają przede wszystkim umożliwić prawidłowe sporządzenie przez nich deklaracji dla podatku od towarów i usług. Podatnik winien prowadzić przede wszystkim ewidencję sprzedaży i ewidencję zakupów, a ponieważ ustawodawca nie określił wymogów, co do formy prowadzenia ewidencji, Podatnik sam powinien zaplanować taki sposób jej prowadzenia, który ułatwi terminowe sporządzenie deklaracji podatkowej na podstawie zgromadzonych w ewidencjach danych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania Wnioskodawcy prowadzenia odrębnych ewidencji sprzedaży dla potrzeb podatku VAT w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe sporządzenie deklaracji podatkowej, jednak istotnym jest, aby obejmowały one wszystkie dokonane przez Wnioskodawcę czynności podlegające opodatkowaniu. Tak więc Wnioskodawca ma obowiązek prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, w ten sposób, aby była ona podstawą do prawidłowego sporządzenia deklaracji, nie jest natomiast istotne czy będzie to jedna wspólna ewidencja sprzedaży VAT, czy też odrębne ewidencje dla usług wykonywanych w ramach działalności gospodarczej oraz dla usług wykonywanych na zlecenie sądu i prokuratury.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.