IBPP1/443-614/12/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2012 r. (data wpływu 13 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 września 2012 r. (data wpływu 6 września 2012 r.) oraz pismem z dnia 6 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług od lipca 2012 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 3 września 2012 r. (data wpływu 6 września 2012 r.) oraz pismem z dnia 6 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług od lipca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1996 r., polegającą na wykonywaniu usług rachunkowych kod PKD 2007 - 6920Z.

Wnioskodawca posiada świadectwo kwalifikacyjne dla osób prowadzących usługowo księgi rachunkowe.

Wnioskodawca nie jest doradcą podatkowym i takich usług nie wykonuje. Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 pkt 13.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 1996 r. i wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu.

Wartość sprzedaży Wnioskodawcy w roku ubiegłym nie przekroczyła 150.000 zł W tym roku również nie przekroczy tej kwoty.

Wnioskodawca prowadzi dla swoich klientów:

* księgi rachunkowe,

* rejestry VAT (sprzedaży, zakupu),

* księgi przychodów i rozchodów,

* ewidencję zryczałtowanego podatku dochodowego,

* rozlicza i sporządza deklaracje VAT,

* rozlicza należny podatek dochodowy,

* karty wynagrodzeń,

* ewidencję środków trwałych i wyposażenia,

* rozrachunki z ZUS.

Wnioskodawca posiada upoważnienia swoich klientów do wykonywania tych czynności i do reprezentowania ich w urzędach skarbowych.

W piśmie z dnia 3 września 2012 r. Wnioskodawca wskazał, że nie wykazuje czynności opodatkowanych podatkiem VAT a wykonuje jedynie czynności wymienione we wniosku, bez doradztwa podatkowego. Wartość sprzedaży dotyczyła tylko tej działalności.

W piśmie z dnia 6 września 2012 r. Wnioskodawca wskazał, że z tytułu wykonywania wymienionych we wniosku czynności składał deklaracje VAT i rozliczał podatek należny z tego tytułu. W 2011 r. sprzedaż opodatkowana nie przekroczyła kwoty 150.000 zł, w 2012 r. również nie przekroczy tej kwoty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może skorzystać z prawa do zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług od lipca 2012 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do skorzystania z zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług od lipca 2012 r. na podstawie art. 113 pkt 1, 4 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że mimo sformułowania przez Wnioskodawcę pytania o prawo do "zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu" podatkiem od towarów i usług od lipca 2012 r., ze względu na treść wniosku oraz przepisy mające być przedmiotem interpretacji, tut. organ przyjął, że chodzi o prawo do "ponownego skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT" od lipca 2012 r., a nie o zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu co wiązałoby się z zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym "Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy", wymieniono pod pozycją 12 "Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego" oraz pod pozycją 13 "Usługi prawnicze". W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213), czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Według art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust. 2 ww. art. 76a ustawy o rachunkowości, przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

- o czym stanowi art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż terminu "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego, oznacza "dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Z przywołanych regulacji wynika, iż co do zasady podmiot, który jest podatnikiem VAT czynnym (zarejestrowanym i rozliczającym podatek) ma prawo ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego jeżeli spełnia określone w art. 113 ust. 1 i 11 ustawy o VAT warunki:

* od końca roku, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia upłynął okres co najmniej jednego roku,

* podatnik w poprzednim roku podatkowym nie przekroczył określonej wartości sprzedaży, definiowanej zapisem art. 113 ust. 1 ustawy,

* podatnik nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy w związku z czynnościami wymienionymi pod poz. 12 załącznika do rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1996 r., polegającą na wykonywaniu usług rachunkowych.

Wnioskodawca posiada świadectwo kwalifikacyjne dla osób prowadzących usługowo księgi rachunkowe.

Wnioskodawca nie jest doradcą podatkowym i takich usług nie wykonuje. Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 pkt 13.

Wnioskodawca prowadzi dla swoich klientów księgi rachunkowe, rejestry VAT (sprzedaży, zakupu), księgi przychodów i rozchodów, ewidencję zryczałtowanego podatku dochodowego, rozlicza i sporządza deklaracje VAT, rozlicza należny podatek dochodowy, karty wynagrodzeń,

- ewidencję środków trwałych i wyposażenia, rozrachunki z ZUS.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 1996 r. i wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu. Z tytułu wykonywania wymienionych we wniosku czynności składał deklaracje VAT i rozliczał podatek należny z tego tytułu. W 2011 r. sprzedaż opodatkowana nie przekroczyła kwoty 150.000 zł, w 2012 r. również nie przekroczy tej kwoty. Wnioskodawca wskazał, że wykonuje jedynie czynności wymienione we wniosku, bez doradztwa podatkowego.

Mając na uwadze opis świadczonych usług, oraz jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, iż nie jest doradcą podatkowym i nie wykonuje takich usług (nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 pkt 13 ustawy o VAT) oraz analizę pojęcia usług doradczych należy uznać, że opisane przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług w zakresie doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT.

Należy jednak pamiętać, że zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Podkreślić w tym miejscu należy, zwolnienie podmiotowe jest określane na cały rok. Oznacza to, iż powrót do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia, tym samym nie jest możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

Przepis art. 96 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Artykuł 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie.

Stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca spełnił warunki określone w art. 113 ust. 11 ustawy o VAT uprawniające do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2012 r. ponieważ:

* upłynął okres dłuższy niż rok od końca roku, w którym Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia,

* wartość sprzedaży opodatkowanej za 2011 r. nie przekroczyła kwoty 150.000 zł,

* świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług doradztwa.

Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że powrót do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia, tym samym nie jest możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

Tak więc Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2013 r. jeżeli zostaną spełnione w 2012 r. ww. warunki określone w art. 113 ust. 11 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że przysługuje mu prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług od lipca 2012 r., należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku wykonywania, nawet mimo braku uprawnień, jakichkolwiek usług doradczych) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.