IBPP1/443-608/13/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Izba Finansowa z dnia 31 maja 2013 r. sygn. akt I FSK 665/13 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 października 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 799/12 (data wpływu prawomocnego orzeczenia wraz z aktami sprawy 18 lipca 2013 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2011 r. (data wpływu 9 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lutego 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup samochodów osobowych - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup samochodów osobowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 lutego 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 stycznia 2012 r. znak: IBPP1/443-1654/11/AL.

W dniu 21 lutego 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP1/443-1654/11/AL uznając, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup samochodów osobowych jest nieprawidłowe.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 21 lutego 2012 r. znak: IBPP1/443-1654/11/AL złożył skargę z dnia 17 kwietnia 2012 r., w której zażądał uchylenia zaskarżonej interpretacji w całości i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 23 października 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 799/12 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 21 lutego 2012 r. znak: IBPP1/443-1654/11/AL.

Od powyższego wyroku, Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną z dnia 10 stycznia 2013 r., po czym pismem z dnia 10 kwietnia 2013 r. wycofał skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, Izba Finansowa, Wydział I, postanowieniem z dnia 31 maja 2013 r. sygn. akt I FSK 665/13 umorzył postępowanie kasacyjne.

Orzeczenie to było ostateczne i nie podlegało zaskarżeniu.

W związku z powyższym postanowieniem NSA, wyrok WSA w Krakowie z dnia 23 października 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 799/12 stał się prawomocny z dniem 31 maja 2013 r.

Pismem z dnia 12 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 799/12 WSA w Krakowie dokonał zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym orzeczeniem (data wpływu akt administracyjnych do tut. organu - 18 lipca 2013 r.).

Wskutek powyższego, wniosek Spółki z dnia 8 listopada 2011 r. (data wpływu 9 listopada 2011 r.), uzupełniony pismem z dnia 1 lutego 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.), wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest agencją reklamową, której przedmiotem działalności jest reklama - tworzenie i realizacja kampanii, działalność wydawnicza, poligraficzna, fotograficzna, działalność związana z organizacją targów, wystaw, imprez o charakterze sportowym, marketingowym, imprez dla firm i instytucji, działalność związana z grami losowymi i zakładami wzajemnymi oraz szkolenia.

Agencja otrzymała zlecenie od klienta na zorganizowanie loterii promocyjnej. Podczas konkursu, agencja jako organizator konkursu będzie rozdawać nagrody główne, którymi są samochody osobowe marki x. Agencja nabędzie wcześniej od sprzedawcy (dealera samochodów będącego czynnym podatnikiem VAT) samochody, a następnie obciąży klienta za kompleksową usługę, w skład której będzie wchodzić w szczególności organizacja loterii, jej obsługa techniczna i formalna, prowadzenie medialnej kampanii reklamowej oraz wydanie nagród laureatom. Celem świadczonej usługi jest wzrost sprzedaży usług zleceniodawcy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 1 lutego 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż składając wniosek z dnia 8 listopada 2011 r. był jeszcze przed wykonaniem usługi zleconej od klienta, a tym samym przed nabyciem samochodów osobowych marki one, które miały być wydawane jako nagrody w loterii promocyjnej. Obecnie zdarzenie to już zaistniało i należy je traktować jako stan faktyczny.

Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zakupy samochodów osobowych marki x związek z wykonywaną przez Wnioskodawcę wyłącznie działalnością opodatkowaną podlegającą stawce 23%.

Wydawane samochody osobowe marki x były nabyte w imieniu Wnioskodawcy, Wnioskodawca posiada na dowód nabycia ich faktury zakupowe VAT wystawione na Wnioskodawcę.

Pojęcia "loteria promocyjna" i "konkurs" użyte w opisie zdarzenia we wniosku są tożsame i oznaczają loterie promocyjną, której Wnioskodawca jest organizatorem na podstawie decyzji Dyrektora Izby Celnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 1 lutego 2012 r.):

Czy w przypadku zakupu samochodów osobowych marki x udokumentowanych fakturami VAT, w celu realizacji loterii promocyjnej, usługi, w ramach której dojdzie m.in. do wydania samochodów osobowych laureatom loterii, podatnik jest uprawniony do odliczenia 100% podatku naliczonego przy ich zakupie.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim nabywane przez podatników towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych - art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. w ustawie o podatku od towarów i usług). Zważywszy, że usługi świadczone przez agencję są opodatkowane podatkiem VAT wg stawki 23%, wszelkie zakupy dokonywane w związku z ich świadczeniem pozwalają na odliczenie podatku naliczonego. Dotyczy to również zakupów towarów i usług związanych z organizacją loterii w ramach świadczonych usług kompleksowych. Zdaniem agencji w omawianym stanie nie znajdzie zastosowanie art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy podatku od towarów i usług nie dotyczy on przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest szeroko rozumiana odsprzedaż tych samochodów. 28-ego czerwca 2011 r. zapadł wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego na który Wnioskodawca pragnie się powołać I FSK 1014/10.

Stanowisko powyższe zostało doprecyzowane pismem z dnia 1 lutego 2012 r., w którym Wnioskodawca stwierdził, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim nabywane przez podatników towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych - art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. w ustawie o podatku od towarów i usług). Zważywszy, że usługi świadczone przez agencję są opodatkowane podatkiem VAT wg stawki 23%, wszelkie zakupy dokonywane w związku z ich świadczeniem pozwalają na odliczenie podatku naliczonego. Dotyczy to również zakupów towarów i usług związanych z organizacją loterii w ramach świadczonych usług kompleksowych. Zdaniem Wnioskodawcy w omawianym stanie nie znajdzie zastosowanie art. 3 i art. 4 ustawy nowelizacyjnej o podatku od towarów i usług, gdyż celem art. 3 jest zapobieganie odliczeniu całego podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów, których rodzaj umożliwia wykorzystywanie ich do działalności gospodarczej podatnika jak i poza tą działalnością.

Użyty zatem art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a znowelizowanej ustawy o podatku i towarów termin "odsprzedaż" obejmuje takie rodzaje działalności gospodarczej podatnika, w ramach których nabywane samochody (o jakich mowa w art. 3 ust. 2 ustawy) - jako towary handlowe-przeznaczone są do dalszego zbycia. Możliwość odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia takich samochodów przez podatników, których przedmiotem działalności jest szeroko pojęte ich zbywanie jako towarów handlowych, nie jest zatem ograniczona normą art. 3, a jedynie zasadami wynikającymi z art. 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli zakresem związku ich nabycia z wykorzystaniem ich w działalności opodatkowanej.

Użyte pojęcie "premii pieniężnej", "bonusu towarowego" w powołanym wyroku I FSK 1014/10 nie mają zastosowania w zdarzeniu Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozpatrzenie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie oraz Naczelnego Sadu Administracyjnego.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie będą w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą o zmianie ustawy, w okresie od dnia wejścia niniejszej ustawy tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienionej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 ww. ustawy o zmianie ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wydanym w przedmiotowej sprawie wyroku z dnia 23 października 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 799/12 wskazał: "(...) Z brzmienia przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, posługując się tylko wykładnią językową wnioskować wprost można, że pełne odliczenie podatku naliczonego od nabytych samochodów osobowych dotyczy tylko takich przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż nabytych przez niego samochodów osobowych. Jednak w ocenie Sądu sformułowanie "przedmiotem działalności podatnika" w zestawieniu z dalszą częścią zdania "jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów)" nie oznacza przedmiotu działalności w sensie formalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Traktując o przedmiocie działalności podatnika, przepis wiąże to pojęcie z odsprzedażą konkretnych samochodów poprzez użycie słowa "tych", przy czym ich odsprzedaż jest jedynym warunkiem wymienionym w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie. Zdaniem Sądu, ten sposób redakcji - przy uwzględnieniu reguł wykładni systemowej i celowościowej - wskazuje, że ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego wprowadzone przepisem art. 86 ust. 3 u.p.t.u. (obecnie art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej) nie ma zastosowania w sytuacji, gdy samochody stanowią towar handlowy i przeznaczone są do sprzedaży.

Pojęcie "odprzedaż", którym posłużył się ustawodawca w tym przepisie, powinno być rozumiane jako nabycie pojazdów w celu dokonania dostawy towaru.

Użyty zatem termin "odprzedaż" obejmuje takie rodzaje działalności gospodarczej podatnika, w ramach których nabywane pojazdy, są traktowane jako towary handlowe - przeznaczone do ich dalszego zbycia, (np. przekazanie w formie nagród stanowiące odpłatną dostawę towarów).

Dokonując wykładni prawa, w szczególności regulującego materię podatku od towarów i usług, należy kierować się bowiem nie tylko samym brzmieniem interpretowanego przepisu, poprzestając na wykładni gramatycznej, lecz uwzględniać również należy inne rodzaje wykładni, w tym wykładnię celowościową, uwzględniającą ekonomiczne znaczenie interpretowanej normy. Za nieuzasadnione ekonomicznie należałoby uznać różnicowanie - w zakresie prawa odliczenia podatku naliczonego - sytuacji prawnej podatników, którzy prowadzą działalność gospodarczą polegającą na nabywaniu samochodów określonych w art. 86 ust. 3 u.p.t.u. w celu ich odprzedaży oraz podatników, których przedmiotem działalności jest nabywanie tych pojazdów w celu realizacji innych form ich zbycia.

Bezpodstawnym byłoby też pozbawianie spółki w przedstawionych okolicznościach sprawy pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywania przez nią samochodów osobowych, które jako towary o charakterze obrotowym, przeznaczone są do dalszego zbycia w ramach wykonywanych przez podatnika opodatkowanych czynności usługowych.

Systematyka przepisów ustawy o VAT i ustawy nowelizującej wskazuje, że w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zawarto generalną regułę w zakresie prawa do odliczenia. Doznaje ona ograniczenia o charakterze przedmiotowym w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT (odpowiednia art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej). Z kolei wyjątki od wyłączenia, czyli powrót do zasady pełnego odliczenia, zawarto w art. 86 ust. 4 ustawy o VAT (odpowiednia art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej). Wynika stąd logiczny ciąg, na który składa się reguła ogólna przewidująca pełne odliczenie, jego ograniczenie procentowo-kwotowe dla samochodów osobowych i wyjątki od wyłączenia, czyli powrót do zasady ogólnej pełnego odliczenia, ale w odniesieniu do taksatywnie wymienionych sytuacji. Wymaga bowiem podkreślenia, iż art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o VAT (odpowiednio art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy nowelizującej) dotyczy nabycia samochodu osobowego przeznaczonego do dalszej odprzedaży, ale wyłącznie wówczas, gdy jest to przedmiotem nawet nie tylko statutowej, ale faktycznej działalności podatnika.

Reguły wykładni systemowej i celowościowej, w ocenie składu orzekającego w niniejszej sprawie, potwierdzają powyższe wnioski.

Możliwość odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia takich samochodów (pojazdów) przez podatników, których przedmiotem działalności jest szeroko pojęte ich zbywanie jako towarów handlowych, nie jest zatem ograniczona normą art. 86 ust. 3 ustawy o VAT (obecnie art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej), a jedynie zasadami wynikającymi z art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 ustawy, czyli zakresem związku ich nabycia z wykorzystaniem ich w działalności opodatkowanej.

Z tych powodów Sąd zajął stanowisko, że w przypadku podatników którzy przeznaczają samochody na nagrody w loteriach stanowiących cześć kompleksowej usługi reklamowej, którą podatnik świadczy odpłatnie, możliwe jest zastosowanie przepisu art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy o VAT (obecnie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej), pod warunkiem, że usługa ta jest opodatkowana przez podatnika podatkiem należnym".

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest agencją reklamową, której przedmiotem działalności jest reklama - tworzenie i realizacja kampanii, działalność wydawnicza, poligraficzna, fotograficzna, działalność związana z organizacją targów, wystaw, imprez o charakterze sportowym, marketingowym, imprez dla firm i instytucji, działalność związana z grami losowymi i zakładami wzajemnymi oraz szkolenia.

Agencja otrzymała zlecenie od klienta na zorganizowanie loterii promocyjnej. Podczas konkursu, agencja jako organizator konkursu rozdawała nagrody główne, którymi były samochody osobowe marki x. Agencja nabyła wcześniej od sprzedawcy (dealera samochodów będącego czynnym podatnikiem VAT) samochody, a następnie obciążyła klienta kompleksową usługą, w skład której wchodziła w szczególności organizacja loterii, jej obsługa techniczna i formalna, prowadzenie medialnej kampanii reklamowej oraz wydanie nagród laureatom. Celem świadczonej usługi był wzrost sprzedaży usług zleceniodawcy.

Zakupy samochodów osobowych marki x miały związek z wykonywaną przez Wnioskodawcę wyłącznie działalnością opodatkowaną podlegającą stawce 23%.

Wydawane samochody osobowe marki x były nabyte w imieniu Wnioskodawcy i udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony wyżej stan faktyczny oraz wydany w przedmiotowej sprawie i wiążący tut. organ, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 października 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 799/12, stwierdzić należy, że skoro zakupy samochodów osobowych miały związek z wykonywaną przez Wnioskodawcę wyłącznie działalnością opodatkowaną podlegającą stawce 23% i jednocześnie celem ich nabycia była ich odsprzedaż - zbycie w ramach transakcji opodatkowanej, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego w związku z ich zakupem.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy dodać, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług marketingowych, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.