IBPP1/443-597/14/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 września 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-597/14/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 maja 2014 r. (data wpływu do tut. organu 13 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* możliwości wyboru zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w roku 2014 r. - jest prawidłowe,

* określenia momentu, od którego Wnioskodawca może wybrać zwolnienie od podatku VAT - jest nieprawidłowe,

* stwierdzenia, że Wnioskodawca nie może wyrejestrować się jako podatnik VAT i złożyć druk VAT-Z, ponieważ co do zasady nadal pozostaje podatnikiem VAT z tytułu najmu lokalu użytkowego (choć wybierze zwolnienie), oraz, że formularzem właściwym dla wyboru zwolnienia będzie VAT-R (aktualizacja) z zaznaczonym polem pod pozycją 30 - jest prawidłowe,

* stwierdzenia, że po wyborze zwolnienia nie będzie musiał składać deklaracji podatkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2014 r. do tut. organu wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku.

Ww. wniosek został przekazany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w... za pismem znak:. z 10 czerwca 2014 r. (data wpływu 13 czerwca 2014 r.) tut. organowi, celem załatwienia zgodnie z właściwością.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Do roku 2007 Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą i był czynnym podatnikiem VAT niekorzystającym ze zwolnienia podmiotowego. Jednocześnie Wnioskodawca wynajmował lokal użytkowy poza działalnością gospodarczą jako przedsiębiorca (najem samoistny). W roku 2007 Wnioskodawca zaprzestał wykonywanie działalności gospodarczej, wyrejestrowując się z ewidencji działalności gospodarczej. Jednocześnie Wnioskodawca nie złożył aktualizacji druku VAT-R wybierając zwolnienie z VAT, zachowując tym samym status podatnika czynnego.

Jedyne czynności podlegające opodatkowaniu VAT, które Wnioskodawca wykonywał po wyrejestrowaniu się z ewidencji działalności gospodarczej, to usługi najmu. W ciągu ostatnich lat, a w szczególności w roku 2013 wartość sprzedaży z tytułu najmu wyniosła ok. 28 800,- zł rocznie. Sprzedaż tę Wnioskodawca opodatkowywał stawką podstawową i rozliczał się z VAT zgodnie z przepisami, składając deklaracje VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy z uwagi na fakt, że w roku 2013 wartość sprzedaży wyniosła 28 000,- zł netto, Wnioskodawca może w roku 2014 wybrać zwolnienie podmiotowe z VAT.

2. W jaki sposób technicznie (na jakim formularzu) należy dokonać wyboru zwolnienia.

3. Czy Wnioskodawca może się wyrejestrować jako podatnik VAT - złożyć druk VAT-Z.

4. Od którego momentu Wnioskodawca może wybrać zwolnienie podmiotowe z VAT.

5. Czy po wyborze zwolnienia Wnioskodawca musi składać deklaracje rozliczeniowe (VAT-7 lub VAT-7K).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Tak, skoro wielkość sprzedaży w roku 2013 nie przekroczyła kwoty 150 000,- zł, to na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy Wnioskodawca może w roku 2014 wybrać zwolnienie z VAT.

Ad. 2. Formularzem właściwym dla wyboru zwolnienia będzie VAT-R (aktualizacja) z zaznaczonym polem pod pozycją nr 30.

Ad 3. Nie, gdyż co do zasady Wnioskodawca nadal pozostaje podatnikiem VAT (choć wybierze zwolnienie), gdyż najem, to czynność podlegająca przepisom ustawy VAT.

Ad 4. Przepis art. 113 ust. 11 nie określa momentu wyboru zwolnienia, a zatem zwolnienie można wybrać od początku dowolnego miesiąca w roku 2014. Stanowisko to podkreśla utarta linia orzecznicza sądów administracyjnych przykładowo: wyroki, z dnia 19 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 548/13, z dnia 23 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 350/13, z dnia 17 października 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1039/12).

Ad. 5. Nie, wynika to wprost z przepisu art. 99 ust. 7 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe, w zakresie możliwości wyboru zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w roku 2014 r.,

* nieprawidłowe, w zakresie określenia momentu, od którego Wnioskodawca może wybrać zwolnienie od podatku VAT,

* prawidłowe, w zakresie stwierdzenia, że Wnioskodawca nie może wyrejestrować się jako podatnik VAT i złożyć druk VAT-Z, ponieważ co do zasady nadal pozostaje podatnikiem VAT z tytułu najmu lokalu użytkowego (choć wybierze zwolnienie), oraz, że formularzem właściwym dla wyboru zwolnienia będzie VAT-R (aktualizacja) z zaznaczonym polem pod pozycją 30,

* prawidłowe, w zakresie stwierdzenia, że po wyborze zwolnienia nie będzie musiał składać deklaracji podatkowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast według art. 8 ust. 1 tej ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z powyższego wynika, iż najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych, a jak wiadomo, zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca do 2007 r. prowadził działalność gospodarczą i był czynnym podatnikiem VAT niekorzystającym ze zwolnienia podmiotowego. Jednocześnie Wnioskodawca wynajmował lokal użytkowy. W 2007 r. Wnioskodawca wyrejestrował się z ewidencji działalności gospodarczej lecz nie złożył aktualizacji druku VAT-R wybierając zwolnienie z VAT, zachowując tym samym status podatnika czynnego. Jedyne czynności podlegające opodatkowaniu VAT, które Wnioskodawca wykonywał po wyrejestrowaniu się z ewidencji działalności gospodarczej, to usługi najmu. W 2013 r. wartość sprzedaży z tytułu najmu wyniosła ok. 28 800 zł. Sprzedaż tę Wnioskodawca opodatkowywał stawką podstawową i rozliczał się z VAT zgodnie z przepisami, składając deklaracje VAT-7.

Zatem w sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji lokal użytkowy, który Wnioskodawca wynajmuje, niewątpliwie jest wykorzystywany do działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Skoro więc każdy najem na gruncie podatku VAT jest działalnością gospodarczą to najem lokalu użytkowego przez Wnioskodawcę stanowi nic innego jak tylko kontynuację prowadzonej wcześniej działalności gospodarczej.

Tym samym Wnioskodawca jako osoba fizyczna będąca jednocześnie już zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT jest zobowiązany opodatkować podatkiem VAT również obroty uzyskiwane z tytułu najmu.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy art. 113 ust. 2 cyt. ustawy - do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju,

2.

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a.

transakcji związanych z nieruchomościami,

b.

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c.

usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 1 ustawy o VAT, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw:

a.

towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

* energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

* wyrobów tytoniowych,

* samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c.

budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d.

terenów budowlanych,

e.

nowych środków transportu.

Zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 11a cyt. ustawy, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponowne wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Podkreślić w tym miejscu należy, że zwolnienie podmiotowe jest określane na cały rok. Oznacza to, iż wybór zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia, tym samym nie jest możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

Przepis art. 96 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Artykuł 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie.

Stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca spełnił warunki określone w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT uprawniające do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2014 r. ponieważ:

* wartość sprzedaży opodatkowanej za 2013 r. nie przekroczyła kwoty 150.000 zł,

* upłynął okres dłuższy niż rok od końca roku, w którym Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy może w roku 2014 wybrać zwolnienie z VAT, należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie wątpliwości Wnioskodawcy, dotyczących określenia momentu od którego może wybrać w 2014 r. zwolnienie podmiotowe należy stwierdzić, że wybór zwolnienia od podatku VAT w przypadku Wnioskodawcy możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia, tym samym nie jest możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

Podkreślić należy, iż zwolnienie podmiotowe jest określane na cały rok (ewentualnie do momentu jego utraty ze względu na przekroczenie obrotu). Oznacza to, że powrót do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia, tym samym nie jest możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że zwolnienie można wybrać od początku dowolnego miesiąca w roku 2014 r. należało uznać za nieprawidłowe.

Jeśli więc Wnioskodawca nie wybrał zwolnienia od podatku od 1 stycznia 2014 r. to kolejnym terminem, od którego może to uczynić będzie 1 stycznia 2015 r., oczywiście przy spełnieniu w roku 2014 warunków wynikających z art. 113 ustawy o VAT, w szczególności co do wielkości obrotów oraz że Wnioskodawca nie rozpocznie wykonywania czynności wykluczających zastosowanie zwolnienia.

Artykuł 96 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy o VAT, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Artykuł 96 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Zgodnie z art. 96 ust. 10 cyt. ustawy, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.

Natomiast jak już wcześniej wskazano przepis art. 96 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

W związku z powyższym, w celu wyboru zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, po spełnieniu warunków określonych w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca nie może złożyć zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT-Z) lecz w związku ze zmianą danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym winien w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego poprzez złożenie aktualizującego zgłoszenia VAT-R, zaznaczając w jego części C.1. poz. 30, w której określi, że będzie korzystał (korzysta) ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy, natomiast w poz. 38 podając datę, od której będzie korzystał lub już korzysta ze zwolnienia.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że nie może wyrejestrować się jako podatnik VAT i złożyć druk VAT-Z, ponieważ co do zasady nadal pozostaje podatnikiem VAT z tytułu najmu lokalu użytkowego (choć wybierze zwolnienie), oraz, że formularzem właściwym dla wyboru zwolnienia będzie VAT-R (aktualizacja) z zaznaczonym polem pod pozycją 30, należało uznać za prawidłowe.

Jeśli chodzi o składanie deklaracji, to zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z art. 99 ust. 2 ustawy o VAT, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Zgodnie jednak z art. 99 ust. 7 cyt. ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113, oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, chyba że:

1.

przysługuje im zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 87 lub przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3;

2.

są obowiązani do dokonania korekty podatku odliczonego, o której mowa w art. 90a lub art. 91, lub

3.

są obowiązani do dokonania korekty, o której mowa w art. 89a ust. 4, lub uprawnieni do dokonania korekty, o której mowa w art. 89b ust. 4.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w przypadku wyboru przez Wnioskodawcę zwolnienia od podatku VAT sprzedaży na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z art. 99 ust. 7 tej ustawy, nie będzie obowiązany do składania deklaracji podatkowych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że po wyborze zwolnienia nie będzie musiał składać deklaracji podatkowych, należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia sądów administracyjnych, bowiem stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osądzonych w określonych stanach faktycznych. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Organ interpretacyjny nie jest zobowiązany do analizowania stanów faktycznych spraw wskazanych przez Wnioskodawcę i polemiki z zawartymi w nich rozstrzygnięciami, choć niewątpliwie powołanie orzecznictwa miało na celu wykazanie słuszności prezentowanego poglądu.

Odnośnie powołanego przez Wnioskodawcę orzecznictwa, stwierdzić należy, że w wyrokach WSA Gliwicach z dnia 27 sierpnia 2013 r. sygn. akt III SA/Gl 83/13 oraz WSA w Łodzi z dnia 2 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 84/11 Sądy podzielają stanowisko tut. organu zawarte w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl