IBPP1/443-580/13/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Organu 28 czerwca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 września 2013 r. IBPP1/443-580/13/DK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 8 maja 2013 r. Wnioskodawca nabył w drodze darowizny trzy działki nr 383/76, 384/76, 385/76 o łącznej powierzchni 0,2688 ha położone w M.

Nabycie nastąpiło w formie aktu notarialnego. Czynność została zwolniona z podatku od spadku i darowizn zgodnie z art. 40 (z późniejszymi zamianami). Działki są wpisane w planie zagospodarowania miasta M. jako grunty orne z prawem zabudowy (przekształcone jako działki budowlane na niską zabudowę i budowę mieszkaniową - kilka lat temu). Wnioskodawca chciałby sprzedać nabyte w drodze darowizny działki.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca podaje, że:

1. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

2. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

3. Działki zostały nabyte w drodze darowizny bez żadnego konkretnego celu. Wnioskodawca nie miał zamiaru także wykorzystać ich w żaden sposób.

4. Przyczyną sprzedaży działek są pogarszające się warunki mieszkaniowe posiadanego domu, który wymaga generalnego remontu. Sprzedaż działek wiązałaby się z uzyskaniem środków finansowych.

5. Środki uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawca chce przeznaczyć wyłącznie na cele prywatne swoje i swojej rodziny, głównie na remont posiadanej nieruchomości (mieszkania) i na bieżące cele konsumpcyjne.

6. Grunty orne zostały przekształcone w działki budowlane ponad 15 lat temu przez sąsiada Wnioskodawcy (za zgodą rodziców Wnioskodawcy), który starał się o prawo zabudowy sąsiadujących działek, będących jego własnością. Przy okazji przekształcenia swoich gruntów ornych na grunty z prawem zabudowy sąsiad Wnioskodawcy urzędowo przekształcił grunty orne rodziców Wnioskodawcy. Podział jednej dużej działki na dziesięć mniejszych budowlanych i wyznaczenie drogi dojazdowej dokonali natomiast bracia Wnioskodawcy, którzy w międzyczasie stali się właścicielami całej nieruchomości w drodze spadku po śmierci ojca Wnioskodawcy. Bracia Wnioskodawcy podzielili działki w celu m.in. podarowania Wnioskodawcy i siostrze Wnioskodawcy po trzy działki jako zadośćuczynienie, gdyż na korzyść braci, Wnioskodawca wraz z siostrą zrzekli się spadku po ojcu, żeby utrzymać całe gospodarstwo w całości. Bracia Wnioskodawcy pozostałe 4 działki (wydzielone pod zabudowę) chcą przeznaczyć na sprzedaż. Wydzielenie drogi dojazdowej do tych 10 działek, nastąpiło na żądanie urzędu.

7. Jak to wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w momencie sprzedaży działki przeznaczone będą pod niską zabudowę mieszkalną.

8. Przedmiotem sprzedaży będą wyłącznie działki niezabudowane.

9. Wnioskodawca nie podjął żadnych działań w kierunku opracowania planu zagospodarowania przestrzennego ani żadnych innych.

10. Wnioskodawca nie podjął i nie zamierza podejmować jakichkolwiek czynności w celu ich uatrakcyjnienia. Droga jest już wydzielona wzdłuż 10 działek, w której Wnioskodawca ma udział współwłasności w momencie przyjęcia darowizny. Właściciel jednej z przyległych działek stara się o przyłącze energetyczne gdyż zamierza budować dom. Doprowadzenie prądu do tejże działki wymagało zgody Wnioskodawcy o przeprowadzenie kabli w drodze, w której Wnioskodawca ma udział w współwłasności.

11. Na działkach 383/76, 384/76 i 385/76 Wnioskodawca chce wywiesić informację o ich sprzedaży wraz z numerem telefonu (nieprofesjonalną).

12. Aby pozyskać ewentualnych nabywców Wnioskodawca chciałby nadać ogłoszenie w internecie, ewentualnie nawiązać kontakt z biurem nieruchomości.

13. Działki 383/76, 384/76 i 385/76 od chwili nabycia stoją puste, niezagospodarowane, niewykoszone. Do momentu sprzedaży nic nie będzie na nich robione.

14. Żadna z działek nie była wykorzystywana do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

15. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym.

16. Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej, ani nie były uprawiane na nich żadne produkty rolne.

17. Działki nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy.

18. Na działkach nie znajdują się obiekty budowlane, są całkowicie puste.

19. W momencie sprzedaży nie będą posadowione na nich żadne obiekty budowlane.

20. Działki są niezasiedlone.

21. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych na sprzedaż

22. Wnioskodawca sprzedawał już wcześniej mieszkanie spółdzielcze w 1992 r. Nie został odprowadzony podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek VAT od sprzedaży jednej z działek.

2. Czy Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek VAT od sprzedaży więcej niż jednej działki.

3. Czy Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek VAT jeżeli przy sprzedaży działek skorzysta z pomocy osób trzecich (biuro nieruchomości).

Zdaniem Wnioskodawcy nie powinien płacić podatku VAT od sprzedaży żadnej z trzech działek.

Działki zostały nabyte w drodze darowizny, a nie zakupione w celu dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, ani żadnej innej działalności gospodarczej.

Dochód ze sprzedaży działek, nie zostanie przeznaczony na zakup innych nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży, tylko na poprawę dotychczasowych warunków bytowych (remont domu) i na cele konsumpcyjne.

Dochody ze sprzedaży nie będą przeznaczone na rozwój jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie podjął żadnych działań przygotowujących działki na sprzedaż (media, uzbrojenie), nie zostały nadane żadne ogłoszenia, nie zostały zawarte umowy z biurami nieruchomości.

Korzystając z pomocy biura nieruchomości przy ewentualnej sprzedaży działek Wnioskodawca ustrzeże się błędów i zagrożeń wynikających z nieznajomości przepisów prawnych związanych ze sprzedażą nieruchomości.

Wnioskodawca nigdy wcześniej nie sprzedał żadnych nieruchomości.

Wnioskodawca na swoją korzyść wsparł się wyrokami NSA z dnia 29 października 2007 r. i WSA Gliwice, które uznają, że osoba fizyczna sprzedająca swój majątek, nie będąca przedsiębiorcą, nie prowadzącą działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem VAT. Wnioskodawca nabył działki w drodze darowizny, które weszły w skład majątku prywatnego. Dokonując sprzedaży swojego majątku prywatnego, Wnioskodawca wykonuje swoje prawo własności.

Wnioskodawca nie miał zamiaru sprzedawać działek, jednakże sytuacja finansowa związana także z sytuacją gospodarczą, jak i potrzeba poprawy warunków mieszkaniowych stwarza potrzebę sprzedaży tychże działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 8 maja 2013 r. Wnioskodawca nabył w drodze darowizny trzy działki nr 383/76, 384/76, 385/76 o łącznej powierzchni 0,2688 ha. Nabycie przez Wnioskodawcę działek nie było związane z żadnym konkretnym celem co do ich wykorzystania.

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie prowadzi działalności gospodarczej. Żadna z działek nie była wykorzystywana do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym a działki stanowiące przedmiot wniosku nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej. Działki te nie były również przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Działki stanowiące przedmiot wniosku powstały w wyniku podziału jednej dużej działki na dziesięć mniejszych budowlanych, dokonanego przez braci Wnioskodawcy, którzy po śmierci ojca Wnioskodawcy, w drodze spadku stali się właścicielami całej nieruchomości.

Podział ten miał na celu m.in. podarowanie Wnioskodawcy i siostrze Wnioskodawcy po trzy działki jako zadośćuczynienie w związku z tym, że zrzekli się spadku po ojcu, żeby utrzymać całe gospodarstwo w całości. Wydzielenie drogi dojazdowej do tych 10 działek, nastąpiło na żądanie urzędu.

Wnioskodawca podaje, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w momencie sprzedaży przedmiotowe działki przeznaczone będą pod niską zabudowę mieszkalną.

Grunty orne zostały przekształcone na działki budowlane ponad 15 lat temu przez sąsiada Wnioskodawcy (za zgodą rodziców Wnioskodawcy), który starał się o prawo zabudowy sąsiadujących działek, będących jego własnością.

Działki 383/76, 384/76 i 385/76 są niezabudowane a od chwili nabycia nie zostały zagospodarowane (są puste).

Wnioskodawca chciałby sprzedać nabyte w drodze darowizny działki.

Przyczyną sprzedaży działek są pogarszające się warunki mieszkaniowe posiadanego domu, który wymaga generalnego remontu. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawca zamierza przeznaczyć wyłącznie na cele prywatne swoje i swojej rodziny, głównie na remont posiadanej nieruchomości (mieszkania) i na bieżące cele konsumpcyjne.

Przedmiotem sprzedaży będą wyłącznie działki niezabudowane.

Wnioskodawca nie podjął żadnych działań w kierunku opracowania planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca nie podjął i nie zamierza podejmować jakichkolwiek czynności w celu ich uatrakcyjnienia (droga została już wydzielona a przez działkę przeznaczoną na drogę której Wnioskodawca jest współwłaścicielem, za jego zgodą zostały poprowadzone kable w związku z wykonaniem przyłącza energetycznego do działki sąsiedniej na której jej właściciel planuje budowę domu).

Wnioskodawca w celu pozyskania ewentualnych nabywców, na działkach 383/76, 384/76 i 385/76 chce wywiesić informację o ich sprzedaży wraz z numerem telefonu (nieprofesjonalną) oraz nadać ogłoszenie w internecie, ewentualnie nawiązać kontakt z biurem nieruchomości.

Wnioskodawca w roku 1992 dokonał sprzedaży mieszkania spółdzielczego (nie został odprowadzony podatek VAT) jednakże nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych na sprzedaż.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy od sprzedaży jednej bądź więcej niż jednej działki Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek VAT, oraz czy będzie musiał zapłacić podatek VAT jeżeli przy sprzedaży działek skorzysta z pomocy osób trzecich (biura nieruchomości).

W tym miejscu należy odnieść się do orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykazał aktywności w rozporządzaniu nieruchomością, wykraczającej poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy przy tym wskazać, że Wnioskodawca nie zakupił gruntu lecz otrzymał go w drodze darowizny od swoich braci. Zmiany przeznaczenia działek w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie były dokonane na jego wniosek.

Podział części gospodarstwa rolnego na 10 działek dokonany został przez braci Wnioskodawcy w celu m.in. podarowania Wnioskodawcy i siostrze Wnioskodawcy po trzy działki jako zadośćuczynienie w związku z tym, że na korzyść braci Wnioskodawcy, zrzekły się spadku po ojcu. Wydzielenie drogi dojazdowej do tych 10 działek, nastąpiło na żądanie urzędu.

Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotowe działki aby uzyskać środki finansowe na cele prywatne - remont mieszkania i konsumpcyjne.

Wnioskodawca nie podjął i nie zamierza podejmować jakichkolwiek czynności w celu uatrakcyjnienia przedmiotowych działek, a działania które zamierza podjąć w celu sprzedaży działek nie wykraczają poza zwykłe formy ogłoszenia (wywieszona na działce informacja, ogłoszenie w internecie). Również taka pojedyncza czynność Wnioskodawcy jaką jest skorzystanie przy sprzedaży działek z usług biura nieruchomości w tym przypadku nie przesądzają, że Wnioskodawca podjął ciąg działań wskazujący na aktywność "handlową" w zakresie obrotu nieruchomościami.

A zatem, w przedmiotowej sprawie nie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie nie można przypisać Wnioskodawcy aktywności porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, dlatego też zarówno dostawę 1 działki, jak i dostawę 3 działek niezabudowanych, o których mowa we wniosku należy uznać za sprzedaż majątku prywatnego Wnioskodawcy, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej sprzedaży działek. Zatem ww. czynność sprzedaży działek będzie oznaczać działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Planowana dostawa przedmiotowych działek (zarówno jednej jak i więcej niż jednej) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT również w sytuacji, gdy przy sprzedaży działek Wnioskodawca skorzysta z pomocy biura nieruchomości.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż nie powinien płacić podatku VAT od sprzedaży żadnej z trzech działek, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X. po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.