IBPP1/443-571/08/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2008 r. (data wpływu 10 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2008 r. (data wpływu 2 lipca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek z majątku osobistego - jest prawidłowe.

W dniu 10 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek z majątku osobistego. Wniosek ten został uzupełniony pismem z dnia 30 czerwca 2008 r. (data wpływu 2 lipca 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP1/443-571/08/KG z dnia 25 czerwca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 23 lipca 2002 r. na podstawie aktu notarialnego rodzice przekazali Wnioskodawcy prawie połowę swojego gospodarstwa rolnego w formie darowizny. W ten sposób Wnioskodawczyni wraz z mężem (posiadają wspólność ustawową) została właścicielem trzech niezabudowanych działek o łącznej powierzchni powyżej 1 ha i opłacała z tytułu posiadania tego gruntu podatek rolny. Wg Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy, na terenie której położone są działki, funkcja wiodąca to "tereny upraw polowych, łąk i pastwisk z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w ściśle wyznaczonych obszarach".

Posiadanie gospodarstwa rolnego pozwoliło mężowi Wnioskodawcy zostać objętym ubezpieczeniem KRUS w okresie od 1 stycznia 2003 r. do 31 grudnia 2006 r., po rocznej przerwie w ubezpieczeniu z powodu braku pracy zarobkowej.

W dniu 30 października 2006 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca sprzedał jedną z ww. działek, zachowując jednocześnie prawo korzystania z rolniczego ubezpieczenia KRUS. Kolejna sprzedaż działek nie była planowana, bo m.in. mąż Wnioskodawcy utraciłby prawo do ubezpieczenia rolniczego. Pozyskane środki ze sprzedaży pozwoliły kontynuować wykańczanie dobudowy i remontów istniejącego domu rodzinnego.

Od 1 stycznia 2007 r. zmienił się status zawodowy męża Wnioskodawcy, który po 5-letniej przerwie uruchomił własną działalność gospodarczą, więc nie mógł kontynuować ubezpieczenia KRUS i został objęty ubezpieczeniem ZUZ. Do końca marca 2008 r. Wnioskodawca opłacał z tytułu posiadania gruntu 1,07 ha podatek rolny.

W dniu 2 kwietnia 2008 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca wspólnie z mężem sprzedał drugą działkę osobie fizycznej.

Wnioskodawca nigdy nie był i nie jestem zarejestrowany jako podatnik podatku VAT.

Nigdy nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych, nie jest rolnikiem, pracuje jako nauczyciel.

Posiadane grunty (część sprzedana i druga nadal posiadana) to grunty nieuprawiane - łąki, Wnioskodawca nie prowadził na nich żadnych prac rolnych ani zarobkowych.

W dniu 30 października 2006 r. zdecydował się sprzedać jedną działkę, aby pozyskać środki na kontynuowanie budowy z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe. Wraz z mężem rozpoczął budowę w 1992 r. systemem gospodarczym, z braku środków finansowych wykorzystał w latach 1992-2004 jedynie 78463,22 zł i w dalszym ciągu kontynuuje wykańczanie domu. Kwota 20 tyś. zł ze sprzedaży 1 działki niestety była niewystarczająca na zakończenie inwestycji, więc zaciągnął kilka kredytów, aby pewne etapy prac mogły zostać zamknięte. I właśnie na spłatę dwóch pożyczek przeznaczył część środków ze sprzedaży w dniu 2 kwietnia 2008 r. drugiej działki. Zdecydował płacić je w całości ze względu na duże obciążenia budżetu wysokimi ratami ze spłaty tych zobowiązań. Część środków jest przeznaczona na studia syna Wnioskodawcy, które rozpoczyna w październiku bieżącego roku 200 km od domu.

Wg Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy, na terenie której położone są sprzedane działki, funkcja wiodąca to "tereny upraw polowych, łąk i pastwisk z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w ściśle wyznaczonych obszarach" - takie sformułowanie widnieje na dokumentach (wypisach wg Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy) wystawionych przez Gminę dla każdej z dwóch działek w chwili ich sprzedaży.

Grunty nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy itp.

W chwili sprzedaży pierwszej działki nie planowano kolejnej sprzedaży. Obecnie nie Wnioskodawca nie nosi się z zamiarem sprzedaży jedynego gruntu darowanego przez rodziców, zresztą wartość rynkowa jest minimalna, bo znajduje się w innej jednostce "Obszary Użytków Rolnych - R" z podstawowym przeznaczeniem gruntów pod uprawy rolne, sadownicze i ogrodnicze bez możliwości zabudowy rekreacyjnej czy mieszkalnej, w górach.Poza działkami, o których mowa, Wnioskodawca nigdy nie sprzedał czegokolwiek, ani działki, ani żadnych innych nieruchomości. Nie ma zamiaru sprzedaży pozostałej jedynej działki rolnej w ciągu najbliższych kilku lat.

Ze sprzedaży działki z dnia 30 października 2006 r. nie był odprowadzony VAT i nie dokonano zgłoszenia rejestracyjnego na druku VAT - R.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zwolniony z konieczności zapłaty podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą gruntu w dniu 2 kwietnia 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z opisanym stanem faktycznym w pkt 50 nie prowadzi on żadnego handlu gruntami, praca zawodowa i praca męża nie ma nic wspólnego z takim handlem. Szczegółowym opisem sytuacji Wnioskodawca pragnął wykazać, że sprzedaż otrzymanego od rodziców gruntu będącego częścią ich gospodarstwa rolnego, nie była planowana. Sprzedaż działek nastąpiła w ściśle określonych sytuacjach. Niemożliwa była do przewidzenia, w dniu sprzedaży pierwszej działki, skala potrzeb finansowych związana z celami mieszkaniowymi. Nie istnieje żadna sprzedaż działek o charakterze ciągłym, Wnioskodawca nie prowadzi zarobkowej sprzedaży nieruchomości. Otrzymane grunty, w drodze darowizny od rodziców, nigdy nie były wykorzystywane zarobkowo. Wnioskodawca nie prowadził na nich żadnej działalność zarobkowej, nie uprawiał tych gruntów w jakikolwiek sposób, nie czerpał z tytułu ich posiadania jakichkolwiek zysków, niczego na nich nie uprawiał.

Obie sprzedane działki położone są w górach, pozyskane środki z ich sprzedaży są więcej niż skromne w porównaniu z cenami rynkowymi gruntów położonych na terenach nizinnych, np. wokół aglomeracji miejskich.

Nawet będąc zwolnionym z opłacenia podatku VAT, nie sposób odczuć nadmiaru środków finansowych, jeżeli trwająca 16 lat budowa własnego domu przeplata się z koniecznymi już remontami. Wnioskodawca jest przekonany, że opisany stan faktyczny nie stanowi podstawy naliczenia i zapłaty podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2). Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, która wg Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy, widnieje jako teren upraw polowych, łąk i pastwisk z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w ściśle wyznaczonych obszarach przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te czynione są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Aby zatem dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z treści wniosku wynika, iż działka mająca być przedmiotem sprzedaży, stanowi część nieruchomości otrzymanej przez Wnioskodawcę od rodziców w formie darowizny w 2002 r. jako tereny upraw polowych, łąk i pastwisk z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w ściśle wyznaczonych obszarach. Posiadane grunty (część sprzedana i druga nadal posiadana) nigdy nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do żadnych prac rolnych ani zarobkowych. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych - nie jest rolnikiem. Grunt mający być przedmiotem sprzedaży nie był przedmiotem umów najmu ani dzierżawy.

Przy sprzedaży Wnioskodawca kierował się jedynie potrzebą zapewnienia dodatkowych środków przeznaczonych następnie na remont oraz budowę domu i kształcenie dziecka.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowych działek, z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest dokonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej działki nie nosi znamion powtarzalności, tak więc warunek częstotliwości nie zostaje tu wypełniony. W świetle powyższego dostawy działek pochodzących z majątku osobistego nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek. Tym samym dostawa przedmiotowych działek nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.