IBPP1/443-567/08/LSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-567/08/LSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2008 r. (data wpływu 10 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 lipca 2008 r. (data wpływu 8 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek budowlanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek budowlanych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 lipca 2008 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 czerwca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z żoną jest właścicielem nieruchomości gruntowej o pow. 5914m#178;, opisanej w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy.

Nieruchomość ta zgodnie z planem przestrzennego zagospodarowania Gminy, zatwierdzonym uchwałą nr XIV z dnia 23 lutego 2004 r. jest oznaczona symbolem m - działka budowlana o podstawowym przeznaczeniu zabudowa mieszkalno-usługowa.

W związku z zamiarem sprzedaży tej nieruchomości Wnioskodawca wystąpił do Wójta Gminy z wnioskiem o wydanie zgody na jej podział na 5 mniejszych działek o pow. ok. 850m#178;, oraz droga dojazdowa. Jako całość powyższa nieruchomość nie znajdowała nabywców. Nieruchomość została przejęta od rodziców żony Wnioskodawcy w formie umowy przekazania gospodarstwa rolnego rodziców w 1989 r. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w celach zarobkowych, jedynie na własne potrzeby.

Ze złożonego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność pozarolniczą tj. usługi stolarskie i rozlicza się w formie karty podatkowej. Uzyskane produkty rolne z gospodarstwa rolnego były przeznaczone tylko na własne potrzeby. Przyczyną podziału nieruchomości na 5 mniejszych działek był brak nabywcy kupno całej działki. Przedmiotowe grunty nie były przedmiotem najmu. Natomiast powodem sprzedaży działek była niska dochodowość tego gruntu, słaby stan zdrowia żony, wypadek Wnioskodawcy w ubiegłym roku oraz utrzymanie czworga uczących się dzieci. Grunty w momencie sprzedaży nie będą zabudowane a teren nie jest uzbrojony. Grunt pod drogę będzie sprzedawany łącznie z poszczególnymi działkami przyszłym właścicielom, gdyż będzie to droga dojazdowa.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku stwierdził, iż wcześniej nie dokonywał sprzedaży innych nieruchomości, a środki z tej sprzedaży zostaną przeznaczone na remont gospodarstwa, domu i utrzymanie rodziny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż wydzielonych z przedmiotowej nieruchomości 5 działek budowlanych oraz drogi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż ww. nieruchomości nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa jest majątkiem uzyskanym od rodziców Wnioskodawcy, która jest w rodzinie od wielu lat i zamiarem Wnioskodawcy jest jednorazowa sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w postaci wydzielonych 5 działek. Po sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w postaci wydzielonych 5 działek oraz drogi Wnioskodawca nie ma zamiaru zajmować się w przyszłości skupem i sprzedażą gruntów w sposób zorganizowany w celach zarobkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te czynione są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Aby zatem dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek Wnioskodawca działał w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Z treści wniosku wynika bowiem, iż działki mające być przedmiotem sprzedaży, stanowią nieruchomości otrzymaną od rodziców żony Wnioskodawcy w 1989 r. w formie umowy przekazania gospodarstwa rolnego. Jednakże nieruchomość ta nigdy nie była wykorzystywana w celach zarobkowych, a uzyskane produkty rolne były przeznaczone wyłącznie na własne potrzeby. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych. Aktualnie Wnioskodawca nie prowadzi działalności rolniczej (Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą - usługi stolarskie).

Z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca otrzymując gospodarstwo rolne przed prawie 20-laty miał zamiar jego dalszej odsprzedaży.

Nie można też uznać, iż Wnioskodawca podejmował szczególne kroki w kierunku uatrakcyjnienia przedmiotowych działek. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o zmianę przeznaczenia gruntu z rolnego na budowlany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Część gruntów z rolnych na budowlane została zmieniona automatycznie z chwilą uchwalania przez Wójta Gminy planu zagospodarowania przestrzennego.

Ponadto grunty (5 działek budowlanych i działka pod drogę), które Wnioskodawca zamierza sprzedać nie były przedmiotem najmu. Grunty w momencie sprzedaży nie będą zabudowane, a teren nie jest uzbrojony.

Wnioskodawca zaznaczył, że wcześniej nie dokonywał sprzedaży innych nieruchomości gruntowych, a powodem sprzedaży działek jest niska dochodowość tego gruntu, słaby stan zdrowia żony, wypadek Wnioskodawcy oraz konieczność otrzymania czwórki uczących się dzieci. Podjęcie decyzji o sprzedaży gruntu spowodowało konieczność jego podziału, gdyż brak było chętnych do zakupu całej działki. Środki uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na remont gospodarstwa, domu i na utrzymanie rodziny.

W związku z powyższym tut. organ uznał, iż sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest dokonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru. Również przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nie wskazuje na związek z działalnością gospodarczą.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych działek nie nosi znamion powtarzalności, tak więc warunek częstotliwości nie zostaje tu wypełniony.

W świetle powyższego dostawa 5 działek wydzielonych z podziału gospodarstwa, pochodzących z majątku osobistego (umowa przekazania od rodziców) nie może być uznana za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży nieruchomości. Tym samym dostawa przedmiotowych działek nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja została wydana na wniosek w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i jest wiążąca wyłącznie w odniesieniu do jego osoby. Jeśli natomiast małżonka Wnioskodawcy jest zainteresowana uzyskaniem wiążącej dla siebie interpretacji indywidualnej zobowiązana jest do złożenia odrębnego wniosku, przedstawienia właściwego dla siebie stanu faktycznego, sformułowania zapytania i własnego stanowiska w sprawie, oraz wniesienia odrębnej opłaty zgodnie z przepisami art. 14b § 1 - § 4 oraz art. 14f § 1 cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie zaś z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym dołączone do wniosku z dnia 6 kwietnia 2008 r. dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl