IBPP1/443-566/09/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2009 r. (data wpływu 4 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 30 lipca 2009 r. (data wpływu 3 sierpnia 2009 r.) oraz z dnia 6 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa oraz części zamiennych do samochodów ciężarowych i samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa oraz części zamiennych do samochodów ciężarowych i samochodu osobowego.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 30 lipca 2009 r. (data wpływu 3 sierpnia 2009 r.) oraz z dnia 6 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma Wnioskodawcy posiada samochody ciężarowe, na które zostały przeprowadzone uzupełniające badania techniczne pojazdu (VAT2):

* Citroen Xsara o numerze rejestracyjnym XXX,

* Volkswagen Golf o numerze rejestracyjnym XXX.

Ponadto firma posiada samochód osobowy Mitsubishi Outlander o numerze rejestracyjnym XXX.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, od początku działalności czyli od roku 1998 składa deklaracje VAT ze sprzedaży towarów i usług.

Pojazdy ciężarowe o ładowności powyżej 500 kg, posiadające zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu:

* samochód ciężarowy Citroen Xsara (dane wynikają z homologacji i dowodu rejestracyjnego - odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla pojazdów zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług),

* samochód ciężarowy Volkswagen Golf (dane wynikają z homologacji i dowodu rejestracyjnego - odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla pojazdów zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

Firma Wnioskodawcy jest w posiadaniu dokumentów potwierdzających, iż samochody nie są samochodami osobowymi i ich ładowność dopuszczalna wynosi powyżej 500 kg (wyciąg z homologacji producenta i dowód rejestracyjny).

Samochód osobowy:

* Mitsubishi Outlander (ładowność poniżej 500 kg - wyciąg z homologacji producenta i dowód rejestracyjny).

Nabycie paliwa do napędu do ww. samochodów oraz części zamiennych jest i będzie dokumentowana fakturami VAT.

Wszystkie samochody ujęte we wniosku są zakupione oraz wykorzystywane wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej.

Badania techniczne potwierdzają, iż dwa z samochodów są ciężarowe, natomiast jeden tj. Mitsubishi Outlaner jest samochodem osobowym.

Samochód ciężarowy Citroen Xsara został zakupiony dnia 9 maja 2000 r. Samochód ciężarowy Volkswagen Golf został zakupiony dnia 23 grudnia 2003 r. Samochód osobowy Mitsubishi Outlander został zakupiony dnia 16 listopada 2007 r.

Masa całkowita pojazdów:

* masa całkowita pojazdu Citroen Xsara wynosi 1690 kg,

* masa całkowita pojazdu Volkswagen Golf wynosi 1840 kg,

* masa całkowita pojazdu Mitsubishi Outlaner wynosi 2360 kg.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy można odliczać podatek od towarów i usług z faktur zakupowych na paliwo i części zamienne kupowane do:

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług może on odliczać podatek VAT za zakupione paliwo i części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500kg.

Powyższa regulacja obowiązywała do dnia 30 kwietnia 2004 r.

Od dnia 1 maja 2004 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Kwestię odliczania podatku naliczonego od zakupionych samochodów oraz paliwa do nich uregulowano w przepisie art. 86 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 1 tej ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 3 ww. ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 21 sierpnia 2005 r.), w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg,

gdzie:

DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

- kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5000 zł.

Zgodnie z art. 86 ust. 5 ww. ustawy o VAT - w brzmieniu obowiązującym do dnia 21 sierpnia 2005 r., dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń) określana jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie ww. decyzji nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się także za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Ponadto art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT - w brzmieniu obowiązującym do 21 sierpnia 2005 r. - stanowił, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 tej ustawy.

Z dniem 22 sierpnia 2005 r. ustawa z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 90, poz. 756) wprowadziła nowe brzmienie przepisów dotyczących zasad rozliczania podatku naliczonego przy nabyciu samochodów i tym samym nabyciu paliw do tychże samochodów (zmiana m.in. art. 86 i art. 88 ustawy o podatku VAT).

I tak, stosownie do art. 86 ust. 3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r.), w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł.

Stosownie do ust. 4 ww. art. 86, przepis ust. 3 nie dotyczy:

Ponadto zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów usług - w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT.

W świetle powyższego ograniczeń przy odliczaniu podatku naliczonego nie stosuje się do zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy o VAT, spełniających określone wymagania. Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 86 ust. 5 ww. ustawy o VAT).

Z powyższych uregulowań wynika, że na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy dotyczącej podatku VAT, tj. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) podatnikom w ogóle nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa wykorzystywanego do napędu samochodu osobowego.

Należy wskazać, iż podstawowym aktem określającym ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej od dnia 1 stycznia 2007 r. jest Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, a wcześniej Szósta Dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku.

Zgodnie z art. 17 (6) Szóstej Dyrektywy oraz art. 176 obowiązującej Dyrektywy podatek od wartości dodanej nie może być odliczany od wydatków niebędących wydatkami ściśle związanymi z prowadzoną działalnością. Do czasu przyjęcia przez Radę Unii Europejskiej przepisów określających kategorie wydatków niekwalifikujących się do odliczenia podatku od wartości dodanej, państwa członkowskie mogą zachować wyłączenia przewidziane w ich prawie krajowym w dniu ich przystąpienia.

Wyłączenia te mogą dotyczyć podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych oraz nabywanych paliw. Istnieje zatem możliwość na gruncie prawa Unii Europejskiej stosowania ograniczeń w odliczaniu podatku naliczonego, pod warunkiem, iż ograniczenia te istniały w prawie krajowym w momencie wejścia w życie szóstej Dyrektywy.

Tym samym omawiany przepis art. 17 (6) VI dyrektywy formułuje zasadę "stand still" (klauzula stałości), przewidującą utrzymanie w mocy krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku naliczonego, które obowiązywały przez wejściem w życie VI Dyrektywy.

Z uwagi na cel przepisu art. 17 (6) VI Dyrektywy pojęcie "prawo krajowe" odnosi się do krajowego systemu odliczenia podatku od wartości dodanej obowiązującego i rzeczywiście stosowanego w chwili wejścia w życie tejże Dyrektywy. Klauzula "stand still" nie ma bowiem na celu umożliwienia nowym państwom członkowskim dokonania zmian swych wewnętrznych przepisów w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej w sposób, który oddalałby te przepisy od celów Dyrektywy.

W tym kontekście uchylenie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym w dniu akcesji Polski do struktur Unii Europejskiej i wprowadzenie przepisów nowych, zawierających ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, samo w sobie nie może stanowić podstawy do stwierdzenia naruszenia art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy. Istotne jest bowiem ustalenie, czy nowe przepisy krajowe nie doprowadziły do rozszerzenia zakresu wcześniejszych krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku.

W podobny sposób do opisanej kwestii odniósł się Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07. Należy przy tym zaznaczyć, że ze względu na zbieżność w tym względzie regulacji Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z późn. zm.) z regulacją VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r., z uwagi powyższe odnoszą się również do treści art. 176 tego aktu prawnego.

Europejski Trybunał Sprawiedliwości dokonując wykładni art. 17 ust. 6 akapit drugi Szóstej Dyrektywy Rady, stwierdził, że przepis ten stoi na przeszkodzie temu, aby państwo członkowskie, przy dokonywaniu transpozycji tej dyrektywy do prawa wewnętrznego, uchyliło całość przepisów krajowych dotyczących ograniczeń prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej naliczonego przy zakupie paliwa do samochodów używanych dla celów działalności podlegającej opodatkowaniu, zastępując je, w dniu wejścia w życie tej dyrektywy na swym terytorium, przepisami ustanawiającymi nowe kryteria w tym przedmiocie, jeżeli te ostatnie przepisy powodują rozszerzenie zakresu zastosowania wskazanych ograniczeń. Powyższy przepis w każdym razie stoi na przeszkodzie temu, aby państwo członkowskie zmieniło później swoje ustawodawstwo, obowiązujące od wyżej wskazanego dnia, w sposób, który rozszerza zakres zastosowania tych ograniczeń w stosunku do sytuacji istniejącej przed tym dniem.

W świetle powyższego oraz wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07 Magoora Sp. z o.o., zauważyć należy, iż prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów samochodowych przysługuje, co do zasady, w przypadku gdy:

Jeżeli zatem, wskutek ograniczeń po dniu 30 kwietnia 2004 r. prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów samochodowych, nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia (które mu przysługiwało zgodnie z obowiązującymi przepisami o podatku od towarów i usług w dniu 30 kwietnia 2004 r. lub w dniu 1 maja 2004 r.), podatnikowi - zgodnie z ww. wyrokiem ETS - przysługuje prawo do odliczenia podatku (przez dokonanie korekty rozliczenia) bez uwzględnienia tych ograniczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabył kolejno w dniu 9 maja 2000 r. samochód ciężarowy Citroen Xsara, następnie w dniu 23 grudnia 2003 r. samochód ciężarowy Volkswagen Golf, oraz w dniu 16 listopada 2007 r. samochód osobowy Mitsubishi Outlander. Przedmiotowe samochody są zakupione oraz wykorzystywane wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej.

Zarówno Citroen Xsara, jak i Volkswagen Golf stanowią pojazdy ciężarowe o ładowności powyżej 500 kg, dane wynikają z homologacji i dowodu rejestracyjnego. Samochody te posiadają zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu - odpowiadają dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla pojazdów zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Firma Wnioskodawcy jest w posiadaniu dokumentów potwierdzających, iż samochody nie są samochodami osobowymi i ich ładowność dopuszczalna wynosi powyżej 500 kg (wyciąg z homologacji producenta i dowód rejestracyjny).

Ponadto firma posiada samochód osobowy Mitsubishi Outlander (ładowność poniżej 500 kg - wyciąg z homologacji producenta i dowód rejestracyjny).

Nabycie paliwa do napędu do ww. samochodów oraz części zamiennych jest i będzie dokumentowana fakturami VAT.

Masa całkowita ww. samochodów wynosi odpowiednio: Citroen Xsara 1690 kg, Volkswagen Golf 1840 kg, natomiast Mitsubishi Outlaner 2360 kg.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, od początku działalności czyli od roku 1998 składa deklaracje VAT ze sprzedaży towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przytoczone regulacje prawne oraz przedstawione zdarzenie przyszłe w zakresie posiadanych przez Wnioskodawcę samochodów ciężarowych, stwierdzić należy, iż według stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji ograniczeń przy odliczaniu podatku naliczonego nie stosuje się do zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy o VAT, spełniających określone wymagania. Zgodnie z powołanym wyżej art. 86 ust. 5 ww. ustawy o VAT, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań

Jeżeli zatem z będących w posiadaniu Wnioskodawcy zaświadczeń o przeprowadzonych badaniach technicznych pojazdów oraz z dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację wynika - jak wskazano w treści wniosku - że ww. samochody ciężarowe odpowiadają dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla pojazdów zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, to Wnioskodawca dokonując nabycia paliwa do wskazanych samochodów ciężarowych ma prawo (będzie miał prawo) do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa wykorzystywanego do napędu ww. samochodów, pod warunkiem jednak, iż przedmiotowe samochody służą wyłącznie wykonywaniu przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając natomiast na względzie przytoczone regulacje prawne oraz przedstawione zdarzenie przyszłe w zakresie posiadanego przez Wnioskodawcę samochodu osobowego, należy jeszcze raz podkreślić, że w odniesieniu do paliw wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2004 r.), podatnikom nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego bezsprzecznie stwierdzić należy, iż w konkretnej sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę nie doszło do rozszerzenia ograniczeń prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do napędu samochodów osobowych nie uległ zmianie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje (nie będzie przysługiwało) prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do wskazanego we wniosku samochodu osobowego.

Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup części zamiennych do przedmiotowych samochodów należy zaznaczyć, iż w tym przypadku znajdzie również zastosowanie przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup części zamiennych zarówno do samochodu osobowego, jak również do samochodów ciężarowych będących w jego posiadaniu, w takim zakresie w jakim części te będą związane z wykorzystaniem przedmiotowych pojazdów do wykonywania czynności opodatkowanych.

Żaden bowiem z powołanych przepisów nie wskazuje na brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie części zamiennych do samochodów osobowych lub ciężarowych, wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie niniejszej interpretacji tut. organ pragnie nadmienić, iż w przypadku gdy przedmiotowe samochody wymienione we wniosku są wykorzystywane przez Wnioskodawcę zarówno do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, lub w latach następnych zmieniłoby się prawo do odliczenia podatku naliczonego, należy mieć na uwadze przepisy art. 90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.