IBPP1/443-564/07/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa Produkcji K. i U. G. SA, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2007 r. (data wpływu 13 grudnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 stycznia 2008 r. (data wpływu 28 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej nabycie usługi zorganizowania spotkania okolicznościowego dla pracowników z okazji Barbórki - jest prawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej nabycie usługi zorganizowania spotkania okolicznościowego dla pracowników. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 stycznia 2008 r. (data wpływu 28 stycznia 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem górniczym. Z okazji Barbórki i przypadającego w tym roku jubileuszu 50-lecia, Wnioskodawca zorganizował akademię dla zasłużonych pracowników. Głównym celem tej akademii było wręczenie odznaczeń państwowych, resortowych, nadanie stopni górniczych i innych wyróżnień dla najlepszych pracowników. Jednym z punktów programowych spotkania był poczęstunek w formie gorącego posiłku, kawy, napojów chłodzących. Firma, której zlecono zorganizowanie ww. akademii wystawiła fakturę na całość usługi bez wyszczególniania wartości poczęstunku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z powyższym, Wnioskodawca ma prawo odliczyć kwotę VAT-u naliczonego od pełnej wartości wykonanej usług, czy musi żądać wyszczególnienia wartości poszczególnych jej elementów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT, gdyż zlecenie wykonania kompleksowej usługi spotkania okolicznościowego dla pracowników jest usługą złożoną, przy czym zasadniczym jej elementem jest zorganizowanie akademii, a koszt świadczeń pomocniczych bezpośrednio związanych ze świadczeniem zasadniczym tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość opodatkowaną wg stawki dla świadczenia zasadniczego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2008 r. usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Zatem o opodatkowaniu usługi podatkiem VAT, daną stawką podatku (lub jej zwolnieniem od podatku) decyduje co do zasady, zaliczenie jej do właściwego - zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zasadami - grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Odnosząc się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), ustawa o podatku VAT odsyła nie tylko do usystematyzowanego wykazu różnych czynności uznawanych przez ten zbiór za czynności usługowe, ale również do norm zawartych w "Zasadach metodycznych Polskiej Klasyfikacji wyrobów i usług". Z zasad tych wynika, że w rozumieniu PKWiU pojęcie usługi obejmuje:

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nietworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji;

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

W świetle powyższej definicji należy stwierdzić, iż czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego w procesie prowadzonej przezeń działalności produkcyjnej, służąc tym samym tej działalności produkcyjnej, albo też do zaspokojenia potrzeb zamawiającego o charakterze konsumpcyjnym.

Tym samym wyodrębnianie z usługi świadczonej przez jeden podmiot poszczególnych jej elementów jako odrębnych usług nie jest poprawne, jeśli wszystkie one zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego wskazanej w umowie.

Zatem przy realizacji umów, które w swoim przedmiocie składają się z kompleksu czynności usługowych zmierzających do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego wskazanej w umowie, brak jest podstaw do ich odrębnego traktowania z punktu widzenia podatku od towarów i usług i opodatkowania ich według innych stawek, ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usługę a nie elementy (koszty), które się na nią składają.

Wobec powyższego, jeżeli z umowy zawartej z kontrahentem wynika, że zleca on wykonanie jednej kompleksowej usługi polegającej na zorganizowaniu spotkania okolicznościowego dla pracowników, to powinna ona być traktowana jako usługa stanowiąca jedną czynność bez rozbicia na poszczególne elementy składowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy o VAT oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy prawo do tego obniżenia powstaje co do zasady w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Ograniczenia tego prawa zawarte są m.in. w przepisie art. 88 ust. 1 pkt 2 i pkt 4 ustawy o VAT.Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Natomiast w myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych (poza wyjątkami zawartymi w lit. a) i b), niezależnie od ich związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jak wskazał Wnioskodawca, nie nabywa on usług gastronomicznych. Usługi te wchodzą jedynie w skład nabywanej przez Wnioskodawcę kompleksowej usługi, której elementem zasadniczym jest zorganizowanie akademii. W tym przypadku, ze względu na przedmiot nabycia, nie dochodzi do sytuacji, w której znalazłoby zastosowanie ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego, zawarte w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Bez znaczenia pozostaje w tej sytuacji, iż usługi gastronomiczne stanowią element kalkulacyjny nabywanych usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku wynikająca z faktury wystawionej na całą wartość usługi i Wnioskodawca nie musi żądać wyszczególniania wartości poszczególnych jej elementów.

Zatem Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wynikającą z przedmiotowej faktury wystawionej na całość usługi, jednakże pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia,.w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.