IBPP1/443-560/11/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2011 r. (data wpływu 29 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2011 r. (data wpływu 31 maja 2011 r.) oraz pismem z dnia 27 maja 2011 r. (data wpływu 14 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działek.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 maja 2011 r. (data wpływu 31 maja 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 maja 2011 r. znak: IBPP1/443-559/11/ES; IBPP1/443-560/11/ES oraz pismem z dnia 27 maja 2011 r. (data wpływu 14 czerwca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 czerwca 2011 r. znak: IBPP1/443-559/11/ES; IBPP1/443-560/11/ES.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 18 czerwca 1991 r. ciotka Wnioskodawcy przekazała mu nieodpłatnie gospodarstwo rolne o pow. 26 ha (Akt notarialny z 18 czerwca 1991 r.) w związku z ustawą z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników. Wcześniej na terenach - nieużytkach ciotka wydzieliła część gruntu pod działki budowlane, które zaczęła sprzedawać. Po śmierci ciotki jako właściciel całości terenu, a nie prowadząc żadnej działalności gospodarczej Wnioskodawca też sprzedawał okresowo działki, rozumiejąc, że nie jest działalnością gospodarczą wg art. 15 ust. 2 o podatku VAT sprzedaż nawet kilkukrotna majątku osobistego nabytego w drodze spadku. Teren, na którym są ww. działki nigdy nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej ani rolniczej (niskiej klasy ugory). Od roku 2005 do 2010 w różnych odstępach czasowych Wnioskodawca zbył pozostałe działki:

* 16 16 2005 r. - działka o pow. 26 m ² za cenę 500 zł.

* 1 lutego 2006 r. - działka o pow. łącznej 1523 m ² za cenę 27.000 zł.

* 2 lipca 2007 r. - działka o pow. 278 m ² za cenę 4.170 zł.

* 5 czerwca 2007 r. - działka o pow. 226 m ² za cenę 3.390 zł.

* 5 czerwca 2007 r. - działka o pow. 227 m ² za cenę 3.405 zł.

* 5 czerwca 2007 r. - działka o pow. 321 m ² za cenę 4.815 zł.

* 5 czerwca 2007 r. - działka o pow. 246 m ² za cenę 3.690 zł.

* 12 czerwca 2007 r. - działka o pow. łącznej 505 m ² za cenę 7.575 zł.

* 9 czerwca 2008 r. - działka o pow. łącznej 3683 m ² za cenę 82.000 zł.

* 28 kwietnia 2008 r. - działka o pow. łącznej 8129 m ² za cenę 195.000 zł.

* 28 kwietnia 2008 r. - działka o pow. 1513 m ² za cenę 36.300 zł.

* 12 kwietnia 2010 r. - działka o pow. 499 m ² za cenę 7.400 zł.

kierując się tymi samymi przepisami o podatku VAT - art. 15 ust. 2, jak wcześniej.

W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać jeszcze ostatnie 6 działek, które powstały z pomiarów - wydzieleń uzupełniających. Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca nie może jednoznacznie stwierdzić kiedy i za jaka cenę.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazuje, że nie jest podatnikiem podatku VAT.

Działki, które zamierza sprzedać są działkami niezabudowanymi. Działki nie były w żaden sposób wykorzystywane.

Wnioskodawca nie otrzymywał żadnych dopłat unijnych. Działki, które zamierza sprzedać nie były przedmiotem dzierżawy lub najmu. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych ulepszeń na ww. działkach.

5 z ww. działek to działki przeznaczone pod zabudowę (plan zagospodarowania przestrzennego).

1 z działek zgodnie z planem zagospodarowania stanowi las.

Do sprzedaży w przyszłości Wnioskodawca posiada 6 działek w tym 5 przeznaczonych pod zabudowę, 1 działka stanowi las.

Wcześniej Wnioskodawca sprzedawał działki, o czym już pisał w niniejszym wniosku.

W związku z wcześniejszą sprzedażą Wnioskodawca nie zapłacił podatku VAT, nie składał deklaracji VAT-7 ani VAT-R.

Wnioskodawca ponadto sprzedał następujące działki budowlane:

Rok 1992 (przed denominacja złotego):

* działka o pow. 1114 m ² za kwotę 28.000.000 zł.

* działka o pow. 1173 m ² za kwotę 28.000.000 zł.

* działka o pow. 836 m ² za kwotę 20.000.000 zł.

* działka o pow. 1136 m ² za kwotę 26.000.000 zł.

* działka o pow. 1163 m ² za kwotę 28.000.000 zł.

* działka o pow. 1072 m ² za kwotę 28.000.000 zł.

* działka o pow. 1066 m ² za kwotę 28.000.000 zł.

* działka o pow. 833 m ² za kwotę 21.000.000 zł.

* działka o pow. 634 m ² za kwotę 15.000.000 zł.

* działka o pow. 1076 m ² za kwotę 26.000.000 zł.

* działka o pow. 1033 m ² za kwotę 26.000.000 zł.

Rok 1993 (przed denominacja złotego):

* działka o pow. 1858 m ² za kwotę 65.000.000 zł.

* działka o pow. 558 m ² za kwotę 25.000.000 zł.

* działka o pow. 1070 m ² za kwotę 30.000.000 zł.

* działka o pow. 1132 m ² za kwotę 20.000.000 zł.

* działka o pow. 1059 m ² za kwotę 30.000.000 zł.

* działka o pow. 562 m ² za kwotę 25.000.000 zł.

* działka o pow. 995 m ² za kwotę 30.000.000 zł.

* działka o pow. 877 m ² za kwotę 30.000.000 zł.

Rok 1994 (przed denominacja złotego):

* działka o pow. 1011 m ² za kwotę 40.000.000 zł.

* działka o pow. 994 m ² za kwotę 35.000.000 zł.

* działka o pow. 559 m ² za kwotę 15.000.000 zł.

* działka o pow. 607 m ² za kwotę 18.000.000 zł.

Rok 1997:

* działka o pow. 565 m ² za kwotę 4.000 zł.

Rok 1998:

* działka o pow. 548 m ² za kwotę 4.800 zł.

* działka o pow. 805 m ² za kwotę 7.000 zł.

Rok 1999:

* działka o pow. 937 m ² za kwotę 7.000 zł.

Rok 2000:

* działka o pow. 2 ha 08 a 75 m ² za kwotę 57.000 zł.

* działka o pow. 1 ha 96 a 29 m ² za kwotę 124.000 zł.

* działka o pow. 977 m ² za kwotę 12.000 zł.

Rok 2001:

* działka o pow. 836 m ² za kwotę 8.500 zł.

Wnioskodawca nie zapłacił podatku VAT od żadnej sprzedaży nieruchomości, nie składał deklaracji VAT i nie zgłosił VAT-R.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu sprzedaży w przyszłości następnych działek budowlanych Wnioskodawca będzie musiał opodatkować przychód podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana sprzedaż nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Sprzedaż nawet kilkukrotna majątku osobistego nabytego w drodze spadku. Dlatego Wnioskodawca nie musi opodatkować przychodu ze sprzedaży ww. działek budowlanych. Wnioskodawca nie musi również zarejestrować się do podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości gruntowych jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej czy gospodarczej w ogóle.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 nie można go uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany był bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej czy gospodarczej w ogóle, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

W przypadku natomiast sprzedaży towaru, który został nabyty w celu wykorzystania go do działalności gospodarczej czy to handlowej czy innej, należy uznać, że jego sprzedaż dokonywana jest również w ramach działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie wystąpił szereg okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż działek, o których mowa we wniosku, nie zostanie dokonana w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Działki Wnioskodawca otrzymał nieodpłatnie od ciotki w 1991 r. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Teren, na którym są ww. działki nigdy nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej ani rolniczej (niskiej klasy ugory).

Wnioskodawca w latach 1992-2010 dokonał już sprzedaży 43 działek.

W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać jeszcze ostatnie 6 działek, które powstały z pomiarów - wydzieleń uzupełniających. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego terenu pięć z ww. działek to działki przeznaczone pod zabudowę, jedna z działek stanowi las.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT.

Działki, które zamierza sprzedać są działkami niezabudowanymi. Działki nie były w żaden sposób wykorzystywane w działalności gospodarczej i w działalności rolniczej.

Wnioskodawca nie otrzymywał żadnych dopłat unijnych. Działki, które zamierza sprzedać nie były przedmiotem dzierżawy lub najmu. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych ulepszeń na ww. działkach.

W związku z wcześniejszą sprzedażą Wnioskodawca nie zapłacił podatku VAT, nie składał deklaracji VAT-7 ani zgłoszenia rejestracyjnego na druku VAT-R.

Biorąc pod uwagę przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne stwierdzić należy, iż planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż przedmiotowych działek zostanie dokonana z majątku osobistego, tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie będzie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okolicznościom dokonania transakcji zbycia gruntu nie będzie można przypisać znamion działalności gospodarczej. Wnioskodawca sprzedając grunt korzystać będzie z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Zatem w ocenie tut. organu planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż 6 działek niezabudowanych (pięciu przeznaczonych pod zabudowę i jednej stanowiącej las) w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie będzie mieścić się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, a co za tym idzie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania rejestracji dla potrzeb podatku VAT, o której mowa w art. 96 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy dodać, iż w pozostałym zakresie tj. skutków podatkowych dokonanej w latach 2005-2010 sprzedaży działek zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.