IBPP1/443-549/13/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 czerwca 2013 r. (data wpływu 25 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z 23 września 2013 r. (data wpływu 30 września 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z 23 września 2013 r. (data wpływu 30 września 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-549/13/LSz z 13 września 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Związek jako podmiot został powołany do prowadzenia i reprezentowania interesów swoich członków, nie jest jednostką prowadzącą działalność gospodarczą, utrzymuje się z pozyskanych składek członkowskich zgodnie z posiadanym Statutem, środki te w całości pokrywają koszty prowadzenia Związku.

Podmiot nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT

Związek w ramach swoich zadań Statutowych reprezentuje osoby z nim stowarzyszone na zewnątrz (§ 5 statutu). Związek zrzesza Taksówkarzy prowadzących indywidualnie działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Pozyskiwane od Członków Związku składki nie są składkami stanowiącymi zapłatę za jakąkolwiek usługę. Wysokość składek ustalana jest przez Związek i jej obowiązek zapłaty dotyczy wszystkich Członków Związku bez względu na ilość uzyskanych przez nich w danym okresie miesięcznym zleceń. Nie ma też znaczenia czy w danym okresie czasu Członek Związku pracował czy też nie pracował. Składki są pobierane z góry raz w miesiącu.

Zwolnienie od podatku dla usług wykonywanych przez Związek nie stanowi naruszenia zasad konkurencji w stosunku do podmiotów świadczących powyższe usługi w obrocie gospodarczym.

Członkowie Związku w zamian za zapłacone składki nie uzyskują żadnych korzyści. Całość składek przeznaczona jest na cele Statutowe Związku.

Z tytułu podpisanej umowy podmiot nie uzyskał żadnych korzyści finansowych. W imieniu Członków Związku w grudniu 2012 r., Zarząd Związku podpisał na okres 6-ciu miesięcy umowę na świadczenie usług transportu pracowników firmy Zlecającej. W ramach tej umowy Zlecający zamawiał u Zleceniobiorcy (Związek. Sekcja T. R.) usługę transportową w sposób ściśle określony w umowie.

Miejsce wykonania usługi każdorazowo zostało wskazane przez pracowników Zleceniodawcy. Usługa zlecenia transportu następnie była przekazana na Dyspozytornię Zleceniobiorcy, po czym Dyspozytor przekazywał wykonanie usługi osobie która w danej chwili była pierwszą osobą w kolejności do realizacji zlecenia wyjazdu.

Związek zgodnie z podpisaną umową w cyklach dwutygodniowych sporządzał rozliczenie wykonanych usług - specyfikację, która wraz z rachunkiem była przekazana Zleceniodawcy usługi.

Członkowie Związku, którzy wykonywali w danym okresie rozliczeniowym przejazdy na zlecenie sporządzali rachunek, który był odzwierciedleniem liczby wykonanych zleceń ze specyfikacji przekazanej Zleceniodawcy. Po wpływie środków na konto dokonywane było całkowite rozliczenie usługi.

Związek nie pobierał z tego tytułu żadnych dodatkowych opłat ani prowizji od swoich Członków, w okresie trwania umowy nie uległa zmianie wysokość składki Członkowskiej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że sformułowanie użyte we wniosku ("Związek w ramach swoich zadań Statutowych reprezentuje osoby z nim stowarzyszone na zewnątrz") dotyczy tylko i wyłącznie Członków Stowarzyszenia albowiem tylko takie osoby mogą być reprezentowane przez Związek - zgodnie z § 5 Statutu - cyt.: "Celem działania Związku jest ochrona interesów zawodowych członków Związku w ramach obowiązującego porządku prawnego".

W związku z takim zapisem Związek reprezentuje tylko swoich Członków na zewnątrz. Członkiem Związku zgodnie z § 6 Statutu mogą być tylko osoby prowadzące działalność gospodarczą.

Stowarzyszenie zostało powołane do realizacji celów o charakterze związkowym i obywatelskim. Stowarzyszenie nie osiąga żadnego zysku, nie prowadzi działalności gospodarczej a jego powołanie miało na celu reprezentowanie grupy zawodowej kierowców pomoc i ewentualną reprezentację przed Organami Samorządowymi lub Administracją Państwową zgodnie z cytowanym już Statutem w którym znalazł się zapis dotyczący sposobu reprezentowania grupy osób z nim stowarzyszonych - cyt.: "Zadania zmierzające do celu (ochrona interesów zawodowych Członków) Związek wykonuje poprzez:

1. Występowanie wobec Organów Administracji Państwowych i Samorządu Terytorialnego w interesie Członków Związku i reprezentowanie Członków Związku na forach publicznych,

2. Udzielanie Członkom Związku pomocy w zakresie prowadzonej przez nich działalności gospodarczej,

3. Inicjowanie postępu technicznego i cywilizacyjnego, prowadzenie doradztwa technicznego i ekonomicznego, szkolenie zawodowe,

4. Współdziałanie z Izbami Gospodarczymi i Towarzystwami Gospodarczymi dla ułatwienia działalności gospodarczej Członków Związku, nawiązywanie kontaktów zagranicznych i ułatwienie ich Członkom Związku".

Jako grupa zawodowa kierowcy taksówek zrzeszeni w Związku reprezentowani są przez Związek - Zarząd Związku np. w trakcie rozmów i spotkań w UM, które na przestrzeni ostatniego roku związane były między innymi z późn. zm. organizacyjnymi w ruchu drogowym, zmianami związanymi z brakiem postojów T. i innymi spotkaniami z przedstawicielami Administracji Państwowej.

Składka członkowska jest pobierana od Członków Związku w jednakowej stałej wysokości. Związek nie stosuje żadnych ulg lub innych taryfikatorów. Składka również nie podlega zwrotowi po skreśleniu z listy Członków Związku.

Składka wpłacona przez Członków Związku jest przekazywana w całości na cele utrzymania i funkcjonowania Związku tj. utrzymanie Dyspozytorni jako obiektu (czynsz najmu, media, opłaty związane z łącznością i częstotliwością) wynagrodzenia dla osób pracujących jako Dyspozytorzy. Nikt z władz Związku nie pobiera z tytułu pełnionej funkcji wynagrodzenia.

Stroną umowy zawartej ze Zleceniodawcą na świadczenie usług przewozu pracowników był Związek reprezentujący swoich Członków co zresztą zawarte było w treści umowy, gdyż Związek jako podmiot nie może wykonywać usług przewozu osób a był jedynie stroną reprezentującą osoby w nim Stowarzyszone.

W cyklach dwutygodniowych na podstawie przekazanych przez Członków rachunków oraz sporządzonej przez Dyspozytorów obu stron umowy specyfikacji był sporządzany rachunek za wykonane usługi i wraz ze specyfikacją wystawił Związek.

Członkowstwo daje szansę wykorzystania możliwości zarobkowych poprzez korzystanie ze zleceń przyjmowanych przez Dyspozytorów i wydawanych droga radiową Taksówkarzom. O sposobie korzystania z wydawanych zleceń zadecydowali Członkowie Związku i jest to procedura ustalona i jasna dla wszystkich Członków a prawidłowość jej wykonywania jest kontrolowana przez nich samych.

Całkowite rozliczenie usługi - to zwrot, który został użyty aby w sposób bezsporny wyjaśnić, iż za przedmiotową usługę Związek jako Zleceniobiorca nie otrzymał żadnego wynagrodzenia.

Środki pieniężne wpływały na konto Związku a następnie były w całości wypłacane osobom które w danym okresie rozliczeniowym wykonywały przedmiotowe usługi zgodnie z przedłożonym rachunkiem.

Gotówka była pobierana z banku i wypłata odbywała się w takiej samej formie - gotówkowej. Związek za przedmiotowe rozliczenie nie pobrał żadnego wynagrodzenia.

Na pytanie tut. organu "Czy przewoźnik traci status członka Związku czy też traci możliwość uzyskiwania za pośrednictwem Wnioskodawcy zleceń w przypadku nieuiszczenia składki (całej czy częściowej)" Wnioskodawca odpowiedział, że tak, zgodnie z § 13 Statutu - cyt.:

"1.Członkowstwo wygasa w razie:

a. Śmierci Członka

b. Wykreślenia z rejestru podmiotów gospodarczych,

c. Pisemnej rezygnacji z przynależności do Związku,

d. Zalegania ze składką przez okres 3 miesięcy,

e. Prawomocnego orzeczenia Sądu Koleżeńskiego za naruszenie obowiązków Statutowych i etyki zawodowej oraz nierzetelnego wykonywania usług godzących w dobre imię organizacji (Związku)".

W związku z tym w przypadku skreślenia, rezygnacji lub innej utraty praw Członka osoba ta pozostaje bez prawa do skorzystania ze zleceń wydawanych przez Dyspozytorów Wnioskodawcy.

Wnioskodawca we wniosku zadał pytanie o usługi świadczone na rzecz Zleceniodawcy albowiem tutaj powstała wątpliwość.

Zgodnie z wnioskiem o wydanie interpretacji w części H Wnioskodawca wskazał swoje stanowisko w tej sprawie. Natomiast w części G pkt 69 Wnioskodawca zadał pytanie wskazując usługę wykonaną na rzecz Zleceniodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Związek... T. R. miał możliwość skorzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usług na rzecz Zleceniodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe usługi podlegają zwolnieniu o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie bowiem z nim Zrzeszenie jako organizacja NON PROFIT spełnia wszelkie warunki aby skorzystać z przedmiotowego zwolnienia. Powyższe stanowisko potwierdza również art. 132 ust. 1 lit. l Dyrektywy 2006/112/WE.

Jako podmiot Związek nie jest organizacją prowadzącą działalność gospodarczą. Pozyskane środki w postaci składek są przekazywane na działalność Statutową w całości.

O wysokości płaconych składek oraz o sposobie ich dysponowania decydują Członkowie Związku. Wysokość składki nie jest uzależniona od ilości pozyskanych z Dyspozytorni zleceń.

Jako Związek zgodnie ze statutem podmiot został powołany do reprezentowania swoich Członków na zewnątrz i tylko w takiej formie funkcjonuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 22 ww. ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług lub dostawy towarów, to - co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (świadczenie usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie.

Pojęcie "odpłatności" pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin "zapłata" stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), w którym Trybunał zauważył, iż czynność "podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy".

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Podatnikami, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w obrocie gospodarczym.

Wobec powyższego warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, a więc podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą. Tym samym status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży towarów lub świadczenia usług jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca (Związek) jest podmiotem powołanym do prowadzenia i reprezentowania interesów swoich członków na zewnątrz. Związek utrzymuje się z pozyskanych składek członkowskich zgodnie z posiadanym statutem, które w całości pokrywają koszty prowadzenia Związku. Związek zrzesza taksówkarzy prowadzących indywidualnie działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Pozyskiwane od członków Związku składki nie są składkami stanowiącymi zapłatę za jakąkolwiek usługę. Wysokość składek ustalana jest przez Związek i jej obowiązek zapłaty dotyczy wszystkich członków Związku bez względu na ilość uzyskanych przez nich w danym okresie miesięcznym zleceń. Składki są pobierane z góry raz w miesiącu. Całość składek przeznaczona jest na cele Statutowe Związku.

Wnioskodawca w imieniu członków Związku podpisał w grudniu 2012 r. na okres 6-ciu miesięcy umowę na świadczenie usług transportu pracowników firmy Zlecającej. W ramach tej umowy Zlecający zamawiał u Zleceniobiorcy (Wnioskodawcy) usługę transportową w sposób ściśle określony w umowie. Z tytułu podpisanej umowy Wnioskodawca nie uzyskał żadnych korzyści finansowych. Miejsce wykonania usługi każdorazowo zostało wskazane przez pracowników Zleceniodawcy. Usługa zlecenia transportu następnie była przekazana na Dyspozytornię Zleceniobiorcy, po czym Dyspozytor przekazywał wykonanie usługi osobie, która w danej chwili była pierwszą osobą w kolejności do realizacji zlecenia wyjazdu.

Członkowie Związku, którzy wykonywali w danym okresie rozliczeniowym przejazdy na zlecenie sporządzali rachunek, który był odzwierciedleniem liczby wykonanych zleceń ze specyfikacji przekazanej Zleceniodawcy. Związek zgodnie z podpisaną umową w cyklach dwutygodniowych na podstawie przekazanych przez Członków rachunków oraz sporządzonej przez Dyspozytorów obu stron umowy specyfikacji wystawiał Zleceniodawcy rachunek za wykonane usługi. Po wpływie środków na konto dokonywane było całkowite rozliczenie usługi, tj. były w całości wypłacane osobom, które w danym okresie rozliczeniowym wykonywały przedmiotowe usługi zgodnie z przedłożonym rachunkiem. Związek nie pobierał z tego tytułu żadnych dodatkowych opłat ani prowizji od swoich Członków, w okresie trwania umowy nie uległa zmianie wysokość składki członkowskiej. Gotówka była pobierana z banku i wypłata odbywała się w takiej samej formie - gotówkowej. Związek za przedmiotowe rozliczenie nie pobrał żadnego wynagrodzenia.

Stroną umowy zawartej ze Zleceniodawcą na świadczenie usług przewozu pracowników był Związek reprezentujący swoich Członków co zresztą zawarte było w treści umowy, gdyż Związek jako podmiot nie może wykonywać usług przewozu osób a był jedynie stroną reprezentującą osoby w nim Stowarzyszone.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Zlecającego będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.) stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Niezarobkowe cele działalności stowarzyszeń najbardziej odróżniają je od rozmaitych organizacji gospodarczych, których byt regulowany jest przez prawo cywilne i prawo handlowe (od spółdzielni po rozmaite spółki i in.). Nie oznacza to jednak, że stowarzyszenia nie mogą prowadzić działalności gospodarczej przynoszącej zyski. Działalność taka jest dopuszczalna. Analizowany aktualnie wymóg oznacza jedynie, że dochód stowarzyszenia nie może być dzielony między członków, lecz musi być przeznaczany na podtrzymywanie statutowych celów stowarzyszenia. Należy również zauważyć, że statutowym celem stowarzyszenia nie może być prowadzenie działalności obliczonej na osiąganie zysku, gdyż takiej działalności służą inne formy prawno-organizacyjne. Jednak stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach (art. 34 Prawa o stowarzyszeniach).

Na podstawie art. 10 ust. 1 ww. ustawy, statut stowarzyszenia określa w szczególności m.in. cele i sposoby ich realizacji. Cele stowarzyszenia muszą być ujęte w statucie, ale dopuszczalne jest również ich uchwalenie poza statutem, w szczególności zaś takich celów, które stanowiłyby konkretyzację celów statutowych w określonej sytuacji.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. I dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 s. 1 z późn. zm.) państwa członkowskie zwalniają transakcje świadczenia usług, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, w zakresie zbiorowego interesu swoich członków w zamian za składkę ustaloną zgodnie ze statutem, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku mające cele natury politycznej, związkowej, religijnej, patriotycznej, filozoficznej, filantropijnej lub obywatelskiej, pod warunkiem że to zwolnienie podatkowe nie spowoduje zakłóceń konkurencji.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, realizowane przez:

- w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane na rzecz ich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów, pod warunkiem że podmioty te nie są nastawione na osiąganie zysków, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.

Z powołanych wyżej regulacji prawnych wynika, że zwolnieniu od podatku VAT podlegają usługi realizowane przez organizacje realizujące określone cele, w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane na rzecz ich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów, pod warunkiem że podmioty te nie są nastawione na osiąganie zysków i jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.

Cytowany przepis art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o VAT formułuje warunki, od których zależy zwolnienie:

Mając na uwadze ww. przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o VAT, gdyż przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest usługa świadczona na rzecz Zleceniodawcy, a nie na rzecz członków Wnioskodawcy, i nie w zamian za składki, a w zamian za wynagrodzenie zapłacone przez Zleceniodawcę.

W omawianej sprawie to Wnioskodawca zawarł umowę ze Zleceniodawcą na świadczenie usług przewozowych. Zleceniodawca za zrealizowaną usługę dokonuje płatności w cyklach dwutygodniowych na podstawie sporządzonej specyfikacji i wystawionego przez Wnioskodawcę rachunku.

Wprawdzie Wnioskodawca stwierdza we wniosku, że został powołany do prowadzenia i reprezentowania interesów swoich członków i nie jest jednostką prowadzącą działalność gospodarczą oraz, że utrzymuje się z pozyskanych składek członkowskich zgodnie z posiadanym statutem, jednak zdaniem tut. Organu użycie przez ustawodawcę w art. 15 ust. 1 określenia "bez względu na cel i rezultat" oznacza, że działalność gospodarcza podatnika VAT może, lecz wcale nie musi być nakierowana na osiągnięcie zysku, gdyż w jej ramach podatnik może dążyć do osiągnięcia celów innych niż zarobkowe. Tym samym podatnikiem VAT mogą być również podmioty typu non profit, realizując np. zadania oświatowe, zdrowotne, kulturalne, charytatywne itp., przy czym opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane pod tytułem odpłatnym.

Jak wynika z wniosku sprzedaż usług dokonywaną przez Wnioskodawcę należy uznać za odpłatną, gdyż istnieje związek pomiędzy dostarczoną przez Wnioskodawcę usługą przewozową a zapłatą jaką Wnioskodawca otrzymuje od nabywcy. Mamy tu zatem do czynienia z wynagrodzeniem przekazanym przez nabywcę Wnioskodawcy za konkretną usługę.

Z powyższego opisu wynika zatem, że zostaną spełnione przesłanki wynikające z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca podmiot, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługę przewozową wypłaci Wnioskodawcy a nie przewoźnikom wynagrodzenie. Zatem istnieje bezpośredni związek pomiędzy zapłatą, a świadczoną przez Wnioskodawcę usługą.

Tym bardziej, że jak wskazał Wnioskodawca we wniosku to on a nie przewoźnicy zawarł umowę ze Zleceniodawcą i to Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawiania rachunków na rzecz Zleceniodawcy potwierdzających wykonanie usług.

Zatem świadczenie usługi przewozowej przez Wnioskodawcę będzie miało charakter działalności gospodarczej Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Ponadto bez wpływu na sprawę pozostaje fakt, że Wnioskodawca nie świadczy bezpośrednio usług przewozowych, a od przekazanych ww. usług realizowanych przez przewoźników nie pobiera żadnego wynagrodzenia.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonuje bowiem odsprzedaży usług.

Należy zauważyć, że zarówno przepisy szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC) (Dz.Urz.UE.L 347 s.1 z późn. zm.), jak i uregulowania obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy Rady nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, pozwalają w określonych sytuacjach odsprzedającego usługę traktować jako świadczącego usługę. Stosownie do dyspozycji przepisu art. 28 Dyrektywy w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest udokumentowanie przez niego wyświadczenia tej usługi.

Odpowiednikiem powyższej sytuacji jest art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Stosownie do art. 30 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Celem odsprzedaży usług jest zatem przeniesienie poniesionych kosztów przez jeden podmiot na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał, pomimo że podmiot odsprzedający danej usługi nie wykonał. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie "w stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy każdorazowo taksówkarze świadczą usługi przewozu na rzecz Wnioskodawcy a Wnioskodawca świadczy (odsprzedaje) te usługi na rzecz Zleceniodawcy. Zatem w celu świadczenia usług na rzecz Zleceniodawcy Wnioskodawca nabywa usługi taksówkowe od kierowców prowadzących indywidualnie działalności.

Powyższe okoliczności przedmiotowej sprawy wskazują, że mamy do czynienia z nabywaniem usług od innych podmiotów w celu realizacji własnego świadczenia wynikającego z zawartej przez Wnioskodawcę umowy na korzystanie przez Zleceniodawcę z oferowanych przez Wnioskodawcę usług przewozu pracowników taksówkami.

Konsekwencją przyjęcia takiego stanowiska jest to, że świadczący usługę ma obowiązek zastosowania stawki właściwej dla świadczonej przez siebie usługi. Jednocześnie dla klasyfikacji podatkowej tej usługi nie ma znaczenia, czy świadczący dolicza marżę czy też nie.

Tym samym usługi świadczone przez Wnioskodawcę są opodatkowane według zasad (stawek) właściwych dla świadczonych usług przewozowych.

Jednocześnie należy podkreślić, że opodatkowanie świadczonych usług zależy od statusu podatnika.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, zatem jeśli Wnioskodawca w momencie wykonywania opisanych we wniosku usług był uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku (tekst jedn.: ze względu na obrót na podstawie art. 113 ustawy o VAT), to świadczone przez Wnioskodawcę usługi opisane we wniosku są zwolnione od podatku jako świadczone przez podatnika zwolnionego od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że przedmiotowe usługi podlegają zwolnieniu o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b. ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.