IBPP1/443-545/08/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2008 r. (data wpływu 2 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 czerwca 2008 r. (data wpływu 27 czerwca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 czerwca 2008 r. (data wpływu 27 czerwca 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 czerwca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

Postanowieniem Sądu Rejonowego w dniu 10 stycznia 1994 r. Wnioskodawca nabył spadek po swoich zmarłych rodzicach i bracie. W skład spadku wchodzi gospodarstwo rolne składające się z kilku działek rolnych położonych w gminach M. i S., Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy M., działka nr xx o powierzchni 2,46 ha, której Wnioskodawca jest jedynym spadkobiercą, położona jest w gminie M. w terenach zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej jednorodzinnej. Dopuszcza się wtórne podziały tej działki. Z uwagi na zainteresowanie kupnem działek pod budownictwo jednorodzinne, działkę nr xx Wnioskodawca zamierza podzielić na mniejsze zgodnie z zapotrzebowaniem nabywców i sprzedać. Pierwsza transakcja ma nastąpić w miesiącu lipcu 2008 r., następne sprzedaże wydzielonych działek mają nastąpić w przyszłości, w zależności od chętnych na ich nabycie.

W uzupełnieniu Wnioskodawca dodaje, iż nie jest i nigdy nie był podatnikiem podatku VAT czynnym. Trzy działki rolne o łącznej powierzchni 1,06 ha (49 arów, 29 arów, 28 arów - łąki, krzewy, rowy) położone w miejscowości B. gmina S. przeznaczone do sprzedaży nie były wykorzystywane, leżały i leżą odłogiem. Wnioskodawca nie dokonywał i nie dokonuje dostawy produktów rolnych, nie jest też rolnikiem ryczałtowym, nie prowadził i nie prowadzi działalności rolniczej na tym gruncie. Grunty rolne w miejscowości M. o powierzchni 2,46 ha służą zaspokajaniu potrzeb osobistych.

Działki, które Wnioskodawca zamierza sprzedać są gruntami rolnymi niezabudowanymi, są to grunty rolne V klasy.

Jedna działka (nr xx), o powierzchni 2,46 ha położona w miejscowości M. obecnie podzielona jest na działki nr xx/y i nr xx/z (niezabudowane), które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy M. położone są na terenach zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej jednorodzinnej.

Pozostałe trzy działki rolne niezabudowane, bez planu zagospodarowania przestrzennego położone są w miejscowości B. Są to działki rolne (łąki, krzewy, rowy) o powierzchni 49 arów, 29 arów i 28 arów. Powyższe cztery działki rolne Wnioskodawca nabył w drodze spadku w 1994 r.

Piąta działka rolna niezabudowana, którą Wnioskodawca nabył w drodze darowizny w 2001 r. położona jest w miejscowości K. ma powierzchnię 30 arów. Są to lasy i krzewy.

Od momentu nabycia gruntów rolnych w drodze spadku i darowizny minęło co najmniej 5 lat. Wnioskodawca wcześniej dokonywał sprzedaży gruntów tj.

* w 2000 r. sprzedał dwie działki rolne niezabudowane (o powierzchni 10 arów oraz 49 arów) na powiększenie gospodarstwa rolnego dla jednego nabywcy w miejscowości M.,

* w 2002 r. sprzedał działkę rolną z zabudowaniami gospodarczymi w miejscowości M.

* w 2005 r. sprzedał dwie działki o powierzchni 14 arów i 12 arów - były to użytki kopalne w miejscowości M.

Powyższe działki Wnioskodawca nabył w drodze spadku w 1994 r. nie prowadził działalności rolniczej, dlatego grunty zostały sprzedane, nie posiada innych działek przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży oprócz wymienionych powyżej pięciu działek. Nie podejmował też żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnienia powyżej opisanych gruntów. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawca przeznaczy na utrzymanie rodziny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od wydzielonych działek z nieruchomości nr xx o powierzchni 2,46 ha, nabytej w drodze spadkobrania, wchodzącej w skład majątku osobistego Wnioskodawcy, która uchwałą Rady Gminy położona jest w terenach zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej jednorodzinnej, sprzedawanych w różnych okresach czasu bez prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, działka ta jest majątkiem osobistym Wnioskodawcy, który aktualnie wraz z żoną jest na emeryturze. Właścicielem działki nr xx o powierzchni 2,46 ha Wnioskodawca został na podstawie postanowienia Sądu o nabyciu spadku. Zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonka nie prowadzą działalności gospodarczej. Ww. działka zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy M., położona jest na terenach zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej jednorodzinnej. Zamiar podziału przedmiotowej działki na mniejsze i ich sprzedaż powstał w 2008 r., kiedy to na zakup jednej wydzielonej działki pod zabudowę jednorodzinną zgłosił się nabywca. Dalszy podział działki i sprzedaż jej części nastąpi w przyszłości w przypadku chętnych na ich kupno.

Sprzedaż powyższych pięciu działek stanowiących grunty rolne będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, który stwierdza, że zwalnia się od podatku dostawę terenów innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Wszystkie działki stanowią grunt rolny i z tytułu jego posiadania uiszczany jest podatek rolny.

Sprzedaż gruntu rolnego 2,46 ha położonego w M. oznaczonego jako działki o nr xx/y i xx/z również jest zwolniona z podatku od towarów i usług, gdyż następuje sprzedaż całego gruntu rolnego bez wyodrębniania części zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej. Potwierdza to wyrok NSA z dnia 6 listopada 2003 r. sygn. Akt SA/Bd 2265/03.

Grunty rolne były nabyte w drodze spadku w 1994 r. oraz w drodze darowizny w 2001 r. Wnioskodawca nie dokonuje i nie dokonywał dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Grunty nie były też wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych, nie były również przedmiotem najmu czy dzierżawy. Ponadto Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT czynnym. Zatem nieruchomości te nie były wykorzystywane ani w działalności rolniczej, ani w pozarolniczej w rozumieniu ustawy o VAT lecz służyły zaspokajaniu potrzeb osobistych.

Zgodnie z obowiązującą ustawą o VAT grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność w myśl art. 15 ustawy. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył grunt w celu odsprzedaży czy też w celu wykorzystania w ramach działalności gospodarczej, ponieważ grunt przekazany został Wnioskodawcy w drodze darowizny oraz spadku. Sprzedając grunty korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, tak więc czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Dokonanie określonych czynności incydentalnie, jednorazowo również nie pozwala na uznanie Wnioskodawcy za podatnika w zakresie tych czynności. W związku z tym, że przedmiotowe grunty nigdy nie były nabyte ani wykorzystywane przez Wnioskodawcę w celu prowadzenia działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT), a Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, jednorazowa sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę (położonej w terenach zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej jednorodzinnej), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż wydzielonych działek z nieruchomości nr xx o powierzchni 2,46 ha, nabytej w drodze spadkobrania, wchodzącej w skład majątku osobistego Wnioskodawcy, która uchwałą Rady Gminy położona jest w terenach zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej jednorodzinnej, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest wykonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Z wniosku wynika bowiem, że niezabudowane działki mające być przedmiotem sprzedaży, zostały nabyte przez Wnioskodawcę w 1994 r. jako spadek po zmarłych rodzicach i bracie, a jedna działka w drodze darowizny w 2001 r. Jedynie na działce nr xx, która obecnie podzielona jest na dwie działki o nr xx/y i xx/z prowadzone były uprawy rolne, które służyły zaspokajaniu potrzeb osobistych Wnioskodawcy. Pozostałe działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej (leżały i leżą odłogiem). Nieruchomości stanowiły składnik majątku osobistego Wnioskodawcy i nie były wykorzystywane dla celów zarobkowych tj. najem czy dzierżawa. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT, nie jest też rolnikiem ryczałtowym. Sprzedaż działek ma dla niego charakter okazjonalny, a środki uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na utrzymanie rodziny.

W świetle powyższego sprzedaż przedmiotowych działek tj. nr xx/y i xx/z, dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika podatku VAT, a okolicznościom dokonania transakcji nie można przypisać znamion działalności gospodarczej. Wnioskodawca wyprzedając grunty nabyte w drodze spadkobrania i darowizny korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Powyższe ma zastosowanie również do pozostałych działek, gdyż jak wynika z wniosku zostały one nabyte w drodze spadkobrania i darowizny, a ich sprzedaż stanowi zbycie majątku osobistego i nie stanowi działalności handlowej.

Zauważyć również należy, iż Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko w sprawie, nadał tożsame znaczenie wyrażeniom: "sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu" oraz "sprzedaż działek jest zwolniona z podatku od towarów i usług".

Nadmienia się, iż są to stwierdzenia o zupełnie odmiennym znaczeniu, co ostatecznie jednak nie ma wpływu na dokonaną w niniejszej interpretacji ocenę prawną, gdyż w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT, bowiem jak wskazano powyżej, w związku ze sprzedażą przedmiotowych działek Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika podatku VAT, ponieważ transakcje te nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto należy podkreślić, iż powołane przez Wnioskodawcę wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.