IBPP1/443-535/11/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2011 r. (data wpływu 1 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku planowanych przez Wnioskodawcę szkoleń na diagnostów stacji kontroli pojazdów - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 23 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku planowanych przez Wnioskodawcę szkoleń na diagnostów stacji kontroli pojazdów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje rozpocząć realizację drugiego projektu "Rozwój kwalifikacji i umiejętności aktualny na każdym etapie kariery zawodowej" dofinansowanego z środków Unii Europejskiej z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytetu VIII Regionalne kadry gospodarki, Działanie 8.1 Rozwój pracowników i przedsiębiorstw w regionie, Poddziałanie 8.1.1 Wspieranie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw.

Projekt przewiduje przeszkolenie 120 osób na diagnostów stacji kontroli pojazdów. Program szkolenia oparty jest na Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do diagnostów (Dz. U. z 2004 nr 246, poz. 2469 z późn. zm.). Szkolenie kończy egzamin wewnętrzny, po czym uczestnicy są zgłaszani do egzaminu państwowego. Egzamin Państwowy przeprowadza Państwowy Dozór Techniczny. Jego zdanie upoważnia do wystąpienia do starosty/prezydenta miasta o wydanie uprawnień diagnosty. Kod zawodu 315201 - Diagnosta samochodowy.

W ramach projektu i na jego potrzeby zostały przewidziane następujące zakupy:

Oprócz zakresu tematów przewidzianych w wyżej przytoczonym Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury szkolenie wzbogacone jest o 10 h zajęć z profesjonalnej obsługi klienta i psychologii kontaktu z klientem w sytuacjach trudnych 8 h.

Powyższe ma na celu dostosować umiejętności uczestników szkolenia do sytuacji spotykanych w wykonywanej pracy i wiąże się ze wsparciem otrzymywanym w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Także wyżej wymienione zakupy są ściśle powiązane z realizowanym szkoleniem (jako pomoce naukowe) i służą także celowi projektu - podniesienie kwalifikacji, wzrost samooceny, nabycie umiejętności korzystania z technologii informatycznych. Ww. rzeczy nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Projekt nie będzie podlegał czynnościom opodatkowanym. W wyniku realizacji projektu nie będą generowane przychody. Zgodnie z dokumentacją konkursową, a także obowiązującymi regulacjami w tym zakresie każdy uczestnik szkolenia zobowiązany jest wpłacić 10% jego wartości (tj. kosztu materiałów szkoleniowych, wynajmu sal, wynagrodzenia trenerów). Pieniądze te wpłacane będą na wyodrębniony dla projektu rachunek, a następnie wydatkowane na ww. cele tj. zakup materiałów, wynajem sal, wynagrodzenie trenerów proporcjonalnie wraz z dofinansowaniem ze środków unijnych.

W uzupełnieniu z dnia 23 marca 2011 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty, a postawione we wniosku pytania dotyczą jedynie kwestii zwolnienia usług szkoleniowych prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do diagnostów) od podatku od towarów i usług i nie jest zainteresowany uzyskaniem interpretacji w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca wystawiając uczestnikom szkolenia faktury VAT jest zobowiązany naliczyć podatek od towarów i usług czy też ww. szkolenia korzystają ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

W opinii Wnioskodawcy wyżej przedstawione zdarzenie przyszłe uprawnia do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) - szkolenia na diagnostę realizowane w ramach projektu jest kształceniem zawodowym i jest prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania w tym zakresie do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane oraz

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty. Wnioskodawca planuje rozpocząć realizację drugiego projektu "Rozwój kwalifikacji i umiejętności aktualny na każdym etapie kariery zawodowej" dofinansowanego z środków Unii Europejskiej z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytetu VIII Regionalne kadry gospodarki, Działanie 8.1 Rozwój pracowników i przedsiębiorstw w regionie, Poddziałanie 8.1.1 Wspieranie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw. Projekt przewiduje przeszkolenie 120 osób na diagnostów stacji kontroli pojazdów. Program szkolenia oparty jest na Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do diagnostów (Dz. U. z 2004 nr 246, poz. 2469 z późn. zm.). Szkolenie kończy egzamin wewnętrzny, po czym uczestnicy są zgłaszani do egzaminu państwowego. Egzamin Państwowy przeprowadza Państwowy Dozór Techniczny. Jego zdanie upoważnia do wystąpienia do starosty/prezydenta miasta o wydanie uprawnień diagnosty. Kod zawodu 315201 - Diagnosta samochodowy.

Stosownie do art. 84a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) Minister właściwy do spraw transportu, określi w drodze rozporządzenia szczegółowe wymagania w stosunku do diagnostów, program szkolenia diagnostów, zasady przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w art. 84 ust. 2, i wysokość opłaty za egzamin oraz wzory dokumentów związanych z uzyskaniem uprawnień do wykonywania badań technicznych.

Zgodnie z art. 84 ust. 1 i 2 ww. ustawy badanie techniczne pojazdów wykonuje zatrudniony w stacji kontroli pojazdów uprawniony diagnosta. Starosta wydaje uprawnienie do wykonywania badań technicznych, jeżeli osoba ubiegająca się o jego wydanie posiada wymagane wykształcenie techniczne i praktykę, odbyła wymagane szkolenie oraz zdała z wynikiem pozytywnym egzamin kwalifikacyjny.

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do diagnostów (Dz. U. z 2004 r. Nr 246, poz. 2469 z późn. zm.), które to zgodnie z § 1 określa:

Zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia diagnostą uprawnionym do wykonywania badań technicznych pojazdów może być osoba, która spełnia jeden z następujących warunków:

Stosownie do § 3 ust. 1 cytowanego rozporządzenia szkolenie osób ubiegających się o uprawnienia diagnostów i diagnostów uzupełniających swoje uprawnienia odbywa się według programu szkolenia określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

Zgodnie z załącznikiem nr 1 ww. rozporządzenia Ministra Infrastruktury program szkolenia składa się z pięciu części:

Każda z części szkolenia ma ściśle określone:

* zakres szkolenia,

* wymagane efekty szkolenia,

* plan nauczania,

* ważniejsze założenia do planu nauczania.

Zgodnie z § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia po odbyciu szkolenia, o którym mowa w ust. 1, jego uczestnicy otrzymują zaświadczenie o ukończeniu szkolenia dla diagnostów w zakresie przeprowadzania badań technicznych pojazdów według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

W myśl § 11 ust. 1 zaświadczenie potwierdzające zdanie egzaminu kwalifikacyjnego stanowi podstawę do ubiegania się o wydanie uprawnienia diagnosty do wykonywania badań technicznych pojazdów.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż planowany projekt przeszkolenia 120 osób na diagnostów stacji kontroli pojazdów przez Wnioskodawcę będzie spełniał definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenie to będzie miało na celu zdobycie odpowiednich kwalifikacji do wykonywania badań technicznych pojazdów.

Zasady i formy planowanego szkolenia zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do diagnostów (Dz. U. z 2004 r. Nr 246, poz. 2469 z późn. zm.). Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż planowane szkolenia na diagnostów stacji kontroli pojazdów od 1 stycznia 2011 r. będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja nie dotyczy kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi planowanego szkolenia na diagnostów stacji kontroli pojazdów, gdyż w piśmie z dnia 23 marca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, że nie jest zainteresowany uzyskaniem interpretacji w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją projektu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.