IBPP1/443-524/11/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-524/11/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2011 r. (data wpływu 22 marzec 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 maja 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku od towarów i usług właściwej przy sprzedaży w drodze licytacji prawa wieczystego użytkowania nieruchomości wraz z budynkami, budowlami i urządzeniami stanowiącymi odrębną własność - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku od towarów i usług właściwej przy sprzedaży w drodze licytacji prawa wieczystego użytkowania nieruchomości wraz z budynkami, budowlami i urządzeniami stanowiącymi odrębną własność. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zaistniałego stanu faktycznego:

Wnioskodawca jako Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w P. prowadzi postępowanie z wieczystego użytkowania nieruchomości stanowiącej działkę nr 984, obręb nr 214, o pow. 1,1783 ha będącą w wieczystym użytkowaniu na 99 lat z budynkami, budowlami i urządzeniami stanowiącymi odrębną własność, położoną P., objętą KW... przeciwko dłużnikowi. Na wezwanie Wnioskodawcy dłużnik w dniu 5 lutego 2009 r. złożył oświadczenie, że jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). dołączył kserokopię NIP i REGON. Egzekucja z nieruchomości wszczęta została w styczniu 2009 r.. Biegły w dniu 15 czerwca 2009 r. sporządził opinię w sprawie wyceny nieruchomości. Komornik w dniu 15 lipca 2009 r. dokonał opisu i oszacowania prawa wieczystego użytkowania nieruchomości z budynkami, budowlami i urządzeniami stanowiącymi odrębną własność, wpisując kwotę netto z zastrzeżeniem, że do powyższej kwoty doliczony zostanie podatek VAT. Na licytacji w dniu 19 listopada 2009 r. sędzia ogłosił postanowienie w przedmiocie przybicia na rzecz nabywcy J. S.A. który zaoferował najwyższą cenę - kwotę brutto. Do ceny z opisu i oszacowania nieruchomości Wnioskodawca doliczył VAT w stawce 22%. W związku z licznymi skargami dłużnika, w których nigdy nie kwestionował doliczonej kwoty podatku VAT, postanowienie wydane przez Sąd 18 maja 2010 r. o przysądzeniu na rzecz J. S. A. prawa wieczystego użytkowania nieruchomości wraz z budynkami, budowlami i urządzeniami stanowiącymi odrębną własność uprawomocniło się w dniu 22 listopada 2010 r. Komornik sporządził projekt planu podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży kwoty netto, po potrąceniu podatku VAT należnego na rzecz US w P. Sąd projekt planu podziału zatwierdził i w marcu 2011 na wezwanie komornika przekazał kwotę stanowiącą podatek VAT celem odprowadzenia do właściwego urzędu. Nabywca złożył do komornika pismo, w którym kwestionuje doliczony przez komornika do ceny nabycia podatek VAT podając, że przedmiotowe prawo wieczystego użytkowania wraz z budynkami, budowlami i urządzeniami zostało wniesione do Spółki aportem (akt notarialny z 30 grudnia 2004 r.), nie przysługiwało w stosunku do budynków, budowli i urządzeń prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę naliczonego (podatek VAT), są to budynki użytkowane przez co najmniej 5 lat (20, 30-letnie), na które nie poniesiono wydatków na ulepszenie stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej i nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (podatek VAT). Informacje powyższe potwierdza dłużnik. Wobec powyższego komornik powziął wątpliwość co do prawidłowości doliczenia podatku VAT do ceny nabycia.

Uzupełniając stan faktyczny Wnioskodawca poinformował, iż w skład nieruchomości wchodzą następujące składniki:

1.

działka Nr 984 obręb 214 P. o pow. 1,1783 ha,

2.

budynek handlowo-administracyjny o pow. użytkowej 185,40 m 2 (obiekt piętrowy niepodpiwniczony, wolnostojący, w budynku znajdują się pomieszczenia biurowe oraz sala sprzedaży, obiekt użytkowany jest ponad 10 lat),

3.

hala magazynowa o powierzchni użytkowej 754,70 m 2 (obiekt parterowy, niepodpiwniczony, wykonany w konstrukcji stalowej, użytkowany jako magazyn ponad 30 lat),

4.

budynek socjalny o powierzchni użytkowej 37,10 m 2 (obiekt parterowy wolnostojący, wykonany w konstrukcji stalowej, przeznaczony na potrzeby specjalne załogi, użytkowany ponad 20 lat),

5.

suwnica bramowa 8 ton,

6.

waga samochodowa - 50 ton z budynkiem wagowym,

7.

drogi i place o nawierzchni betonowej o powierzchni około 3.600 m 2,

8.

ogrodzenie trwałe z ram stalowych wypełnionych siatką oraz z siatki na słupkach stalowych, osadzonych na fundamentach betonowych o długości ok. 470 mb.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do ceny nabycia uzyskanej ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości wraz z budynkami, budowlami i urządzeniami stanowiącymi odrębne nieruchomości powinien zostać doliczony podatek VAT i w jakiej stawce.

Zdaniem Wnioskodawcy należy doliczyć i odprowadzić podatek VAT w stawce 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Należy zauważyć, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Artykuł 41 ust. 1 ustawy wskazuje, iż stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zastosowania zwolnienia od podatku VAT, dotyczących zarówno dostawy towarów jak i świadczenia usług, zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Z opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie przedmiotem sprzedaży w drodze licytacji była nieruchomość składającą się z budynków, budowli i urządzeń oraz gruntu pozostającego w użytkowaniu wieczystym.

Warunki, które muszą być spełnione w celu zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części zostały określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT definicją, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Analizując powyższe stwierdza się, że na potrzeby definicji pierwszego zasiedlenia należy przyjąć, iż oddanie do użytkowania jest sformułowaniem odnoszącym się do faktycznej czynności przekazania budynku, budowli lub ich części w wykonaniu dostawy, dzierżawy, najmu, aportu lub innej czynności podlegającej opodatkowaniu. Oddanie budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu musi nastąpić na rzecz pierwszego nabywcy lub użytkownika.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie ze stanem faktycznym zaprezentowanym we wniosku w analizowanej sprawie do pierwszego zasiedlenia budynków i budowli doszło najpóźniej w dniu 30 grudnia 2004 r. (z chwilą wniesienia aportem przedmiotowej nieruchomości do spółki). Na przedmiotowe budynki i budowle spółka nie poniosła wydatków na ich ulepszenie stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej. Biorąc zatem pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że w tym przypadku doszło do dostawy budynków i budowli po pierwszym zasiedleniu. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków i budowli upłynął również okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym były spełnione warunki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży.

Odnośnie natomiast będących również przedmiotem dostawy urządzeń stanowiących odrębną własność należy rozpatrzyć dwie możliwe sytuacje faktyczne. Jeżeli będą to urządzenia mieszczące się w definicji budowli w rozumieniu prawa budowlanego dostawa takich urządzeń będzie zwolniona na wyżej opisanych zasadach, gdyż będziemy te urządzenia traktować jak budowlę. Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Jeśli będą to urządzenia niemieszczące się w definicji budowli to należy je potraktować jak rzeczy ruchome. Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy czym przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy o VAT). Przedmiotowe urządzenia spółka nabyła w formie aportu w 2004 r.. Były one następnie użytkowane przez okres przekraczający pół roku. Przy ich nabyciu spółka nie odliczała podatku VAT. W związku z powyższym dostawa przedmiotowych urządzeń traktowanych jak ruchomości będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Na podstawie tego przepisu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Natomiast zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki (budowle) na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu) korzysta ze zwolnienia od tego podatku.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz analizując przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia oraz art. 43 ust. 1 pkt 2, stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych budynków, budowli i urządzeń razem z prawem wieczystego użytkowania gruntu na którym są one położone korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, bowiem spełnione są warunki wynikające z powołanych przepisów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl