IBPP1/443-523/14/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 maja 2014 r. (data wpływu 27 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z 22 sierpnia 2014 r. (data wpływu 28 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych - jest:

* prawidłowe w zakresie szkoleń dotyczących odnawialnych źródeł energii dla osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji,

* nieprawidłowe w zakresie szkoleń dotyczących odnawialnych źródeł energii dla innych podmiotów niż wymienione w ustawie prawo energetyczne,

* nieprawidłowe w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie prawo energetyczne - odnawialne źródła energii a dotyczącym techniki klimatyzacji, energii odpadowej m.in. rekuperacji.

W dniu 27 maja 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych:

* dotyczących odnawialnych źródeł energii dla osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji,

* dotyczących odnawialnych źródeł energii dla innych podmiotów niż wymienione w ustawie prawo energetyczne,

* w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie prawo energetyczne - odnawialne źródła energii a dotyczącym techniki klimatyzacji, energii odpadowej m.in. rekuperacji.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 22 sierpnia 2014 r. (data wpływu 28 sierpnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 14 sierpnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy m.in. usługi szkoleniowe.

1. Spółka zamierza uzyskać akredytację Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, aby móc organizować szkolenia w zakresie odnawialnych źródeł energii.Regulację/zasady możliwości prowadzenia tych szkoleń określa szczegółowo ustawa - Prawo energetyczne (dalej zwana ustawą). W art. 20h ust. 1 tej ustawy wskazane jest, iż osoba dokonująca instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji, zwana dalej "instalatorem", może wystąpić z pisemnym wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego o wydanie certyfikatu. Certyfikat jest dokumentem potwierdzającym posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania danego rodzaju odnawialnego źródła energii. Certyfikat ten można uzyskać o ile posiada się m.in. odpowiednie szkolenie. Spółka zamierza prowadzić takie szkolenia pod warunkiem uzyskania akredytacji Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, który zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii takiej akredytacji udziela.

2. Wyżej opisane szkolenia z zakresu tematyki odnawialnych źródeł energii Spółka planuje prowadzić również dla innych podmiotów niż tylko instalatorzy, o których mowa w art. 20h ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, tj.m.in. dla inwestorów, doradców technicznych, projektantów, kierowników robót, monterów instalacji, inspektorów nadzoru, nauczycieli - osób, w stosunku do których tematyka szkolenia pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością w danej branży lub wykonywanym zawodem.

3. Wnioskodawca planuje również organizować szkolenia w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie prawo energetyczne - odnawialne źródła energii, a dotyczące techniki klimatyzacji, energii odpadowej m.in. rekuperacji (mechanizmu stosowanego w systemach wentylacyjnych, który daje możliwość odzyskania ciepła z powietrza wywiewanego na zewnątrz budynku lub lokalu).

Szkolenia te dedykowane są dla inwestorów, doradców technicznych, projektantów, kierowników robót, monterów instalacji, inspektorów nadzoru, nauczycieli - osób, które tematyka szkolenia pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością w danej branży lub wykonywanym zawodem.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy o systemie oświaty.

W uzupełnieniu wniosku z 22 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

A. (dotyczy usług szkoleniowych wskazanych w pkt 1)

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym (zgłoszenie rejestracyjne 24 kwiecień 2013 r. Spółka w ramach prowadzonej działalności (przedmiot działalności spółki to nie tylko usługi edukacyjne) dotychczas nie korzystała ze zwolnienia podatkowego na gruncie ustawy VAT.

2. Wnioskodawca nie ma statusu: uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk, jednostki badawczo - rozwojowej, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

3. Usługi szkoleniowe stanowić będą nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestnika szkolenia, będą one miały na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

4. Usługi szkoleniowe świadczone będą przez Wnioskodawcę w ramach szkolenia zawodowego.

5. Po zakończeniu szkolenia w jednostce akredytowanej instalator jest uprawniony do przystąpienia do egzaminu państwowego przed Komisją Urzędu Dozoru Technicznego i otrzymania certyfikatu instalatora OZE - tj. dokumentu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji do instalowania określonych rodzajów odnawialnego źródła energii, tym samym nabytą wiedzę wykorzysta w ramach wykonywanego zawodu jak i wykonywanej pracy.Udział w szkoleniu zapewni podniesienie kompetencji zawodowych uczestnika. Certyfikat Instalatora OZE poszerzy uprawnienia instalatora oraz wzmocni jego pozycję na rynku inwestycyjnym.

6. Na szkolenie może kierować uczestników np. pracodawca, mogą oni również bez skierowania wyrazić chęć uczestnictwa w szkoleniu.

7. W odpowiedzi na pytanie tut. organu, cyt. "Czy przedmiotowe usługi szkoleniowe stanowić będą kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, jeżeli tak, to należy wskazać z których dokładnie przepisów (artykuł, paragraf oraz nazwa aktu prawnego wraz z publikatorem - Dz. U. ...) będą wynikały te formy i zasady... (...)" Wnioskodawca podał art. 20h ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. 2012.1059) art. 20q, 20 r. ustawy prawo energetyczne. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii (par. 12 -13, Załącznik nr 4).

8. Spółka nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów ustawy o systemie oświaty.

9. - 10. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie będą stanowić usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w całości bądź w 70% ze środków publicznych.

11. W odpowiedzi na pytanie tut. organu dotyczące sytuacji, jeśli przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą finansowane ze środków publicznych, należy wskazać:

a. Jakie to będą konkretnie środki,

b. Czy środki te zostaną przyznane w związku z realizacją jakiegoś projektu (jakiego...) i kto będzie realizującym ten projekt,

c. Jaki będzie dokładnie przepływ tych środków publicznych, kto, komu i za co będzie płacił,

d. Czy, a jeśli tak to kto (jaki podmiot) będzie ubiegał się o dofinansowanie projektu w ramach funduszy unijnych, czy podmiotem występującym z wnioskiem o dofinansowanie projektu będzie Wnioskodawca.

e. Jeżeli podmiotem występującym z wnioskiem o dofinansowanie będzie podmiot odrębny od Wnioskodawcy należy wskazać:

* czy faktura wystawiona przez Wnioskodawcę na rzecz zlecającego (kim jest ten zlecający) będzie stanowiła dla Zleceniodawcy dowód poniesienia wydatku przewidzianego w planie realizowanego projektu,

* czy środki, którymi Zleceniodawca będzie płacił Wnioskodawcy za usługi kształcenia (szkoleniowe), będą środkami uwzględnionymi w realizowanym przez ten podmiot projekcie właśnie na nabycie danego rodzaju usługi kształcenia świadczonej przez Wnioskodawcę.

f. Czy Wnioskodawca otrzyma zapłatę od Zleceniodawcy z rachunku bankowego, na którym będą wyłącznie środki publiczne...Wnioskodawca podał - nie dotyczy.

12. Zleceniodawcą dla Wnioskodawcy do wykonania konkretnej usługi szkolenia mogą być podmioty takie jak np.: zakłady pracy (dla swoich pracowników), spółki, osoby prowadzące działalność na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.Zleceniodawcą może być beneficjent środków, jak również jego Wykonawca, osoby lub podmioty z wolnej rekrutacji zamierzające uzyskać certyfikat instalatora OZE (szkolenia komercyjne).Wnioskodawca nie jest jednak w chwili obecnej w stanie wskazać, co ewentualna umowa o wykonanie usług szkoleniowych zawarta pomiędzy nim a zleceniodawcą będzie zawierać, jakie konkretnie (dla danego zleceniodawcy) usługi szkoleniowe będzie w jej ramach świadczyła Spółka.

B. (dotyczy usług szkoleniowych wskazanych w pkt 2)

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym (zgłoszenie rejestracyjne 24 kwiecień 2013 r. Spółka w ramach prowadzonej działalności (przedmiot działalności spółki to nie tylko usługi edukacyjne) dotychczas nie korzystała ze zwolnienia podatkowego na gruncie ustawy VAT.

2. Wnioskodawca nie ma statusu: uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk, jednostki badawczo - rozwojowej, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

3. Usługi szkoleniowe stanowić będą nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestnika szkolenia, będą miały one na celu uzyskanie/uaktualnienie wiedzy uczestników.

4. Usługi szkoleniowe świadczone będą przez Wnioskodawcę w ramach szkolenia zawodowego.

5. Osoby biorące udział w szkoleniu będą mogły wykorzystać nabytą wiedzę w ramach wykonywanej pracy/wykonywanego zawodu, zdobędą bowiem informacje teoretyczne i praktyczne, które pozwolą im efektywniej wykonywać swoje obowiązki.Osoby, biorące udział w szkoleniu mają możliwość poszerzenia swojej wiedzy. Co więcej, uczestnictwo w szkoleniu daje m.in. możliwości nabycia praktycznych umiejętności. Korzyści płynące z udziału w szkoleniach to np. wzrost wiedzy i świadomości w zakresie wykorzystywania odnawialnych źródeł energii; podwyższenie kwalifikacji.

Osoby, do których skierowane są przedmiotowe szkolenia podwyższają dzięki nim swoje kwalifikacje zawodowe, uzyskują dodatkowe umiejętności, a tym samym zwiększają również swoje szanse na uzyskanie zatrudnienia na rynku pracy bądź zwiększają możliwości zawodowe w wykonywanej pracy.

6. Na szkolenie może kierować uczestników np. pracodawca, mogą oni również bez skierowania wyrazić chęć uczestnictwa w szkoleniu.

7. Ustawa prawo energetyczne dedykuje szkolenia z zakresu odnawialnych źródeł energii dla instalatorów czyli osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji.Wiedza uzyskiwana na takim szkoleniu jest jednak wymagana również w innych pokrewnych branżach. Wykorzystują ją nie tylko instalatorzy ale również m.in. inwestorzy, doradcy techniczni, projektanci, kierownicy robót, monterzy instalacji, inspektorzy nadzoru, nauczyciele - osoby, w stosunku do których tematyka szkolenia pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością w danej branży lub wykonywanym zawodem.

Ustawa prawo energetyczne nie określa szczegółowych zasad prowadzenia szkolenia w przypadku innych osób niż instalatorzy (osoby dokonujące instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji).

Wnioskodawca będzie prowadził szkolenie dla tych osób opierając się na programie szkoleń prowadzonych dla instalatorów, który jest regulowany przez Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii. Ewentualna różnica w zakresie świadczonej usługi dla tej grupy uczestników może wystąpić w proporcji poszczególnych partii materiału/położeniem większego nacisku na niektóre aspekty, które dla tych uczestników szkolenia mogą mieć większe znaczenie niż dla instalatorów.

Ze względu na to jednak, iż planowane organizowanie przez Wnioskodawcę przedmiotowych szkoleń regulowane jest w odrębnej ustawie - Prawo energetyczne, która to ustawa określa zasady uzyskania akredytacji przez podmiot prowadzący szkolenia oraz mając na uwadze to, iż szkolenie to ma na celu dla jego uczestników nabywanie profesjonalnych kompetencji (wiedzy i praktyki), niezbędnych w pracy zawodowej, w ocenie Wnioskodawcy świadczy on usługi kształcenia zawodowego przeprowadzając szkolenia również dla ww. osób.

8. Spółka nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

9. - 10. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie będą stanowić usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w całości bądź w 70% ze środków publicznych.

11. W odpowiedzi na pytanie tut. organu dotyczące sytuacji, jeśli przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą finansowane ze środków publicznych, publicznych należy wskazać:

a. Jakie to będą konkretnie środki,

b. Czy środki te zostaną przyznane w związku z realizacją jakiegoś projektu (jakiego...) i kto będzie realizującym ten projekt,

c. Jaki będzie dokładnie przepływ tych środków publicznych, kto, komu i za co będzie płacił,

d. Czy, a jeśli tak to kto (jaki podmiot) będzie ubiegał się o dofinansowanie projektu w ramach funduszy unijnych, czy podmiotem występującym z wnioskiem o dofinansowanie projektu będzie Wnioskodawca.

e. Jeżeli podmiotem występującym z wnioskiem o dofinansowanie będzie podmiot odrębny od Wnioskodawcy należy wskazać:

* czy faktura wystawiona przez Wnioskodawcę na rzecz zlecającego (kim jest ten zlecający) będzie stanowiła dla Zleceniodawcy dowód poniesienia wydatku przewidzianego w planie realizowanego projektu,

* czy środki, którymi Zleceniodawca będzie płacił Wnioskodawcy za usługi kształcenia (szkoleniowe), będą środkami uwzględnionymi w realizowanym przez ten podmiot projekcie właśnie na nabycie danego rodzaju usługi kształcenia świadczonej przez Wnioskodawcę.

f. Czy Wnioskodawca otrzyma zapłatę od Zleceniodawcy z rachunku bankowego, na którym będą wyłącznie środki publiczne.

Wnioskodawca podał - nie dotyczy.

12. Zleceniodawcą dla Wnioskodawcy do wykonania konkretnej usługi szkolenia mogą być podmioty takie jak np.: zakłady pracy (dla swoich pracowników), spółki, osoby prowadzące działalność na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.Wnioskodawca nie jest jednak w chwili obecnej w stanie wskazać, co ewentualna umowa o wykonanie usług szkoleniowych zawarta pomiędzy nim a zleceniodawcą będzie zawierać, jakie konkretnie (dla danego zleceniodawcy) usługi szkoleniowe będzie w jej ramach świadczyła Spółka.

C. (dotyczy usług szkoleniowych wskazanych w pkt 3)

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym (zgłoszenie rejestracyjne 24 kwiecień 2013 r. Spółka w ramach prowadzonej działalności (przedmiot działalności spółki to nie tylko usługi edukacyjne) dotychczas nie korzystała ze zwolnienia podatkowego na gruncie ustawy VAT.

2. Wnioskodawca nie ma statusu: uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk, jednostki badawczo - rozwojowej, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

3. Usługi szkoleniowe stanowić będą nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestnika szkolenia, będą miały one na celu uzyskanie/uaktualnienie wiedzy uczestników.

4. Usługi szkoleniowe świadczone będą przez Wnioskodawcę w ramach szkolenia zawodowego.

5. Osoby biorące udział w szkoleniu będą mogły wykorzystać nabytą wiedzę w ramach wykonywanej pracy/wykonywanego zawodu, zdobędą bowiem dodatkowe informacje teoretyczne i praktyczne, które pozwolą im efektywniej wykonywać swoje obowiązki.Osoby, biorące udział w szkoleniu mają możliwość poszerzenia swojej wiedzy. Co więcej, uczestnictwo w szkoleniu daje m.in. możliwości nabycia praktycznych umiejętności. Korzyści płynące z udziału w szkoleniach to np. wzrost wiedzy i świadomości w zakresie wykorzystywania odnawialnych źródeł energii; podwyższenie kwalifikacji.

6. Na szkolenie może kierować uczestników pracodawca, mogą oni również bez skierowania wyrazić chęć uczestnictwa w szkoleniu.

7. Ustawa prawo energetyczne dedykuje szkolenia z zakresu odnawialnych źródeł energii dla instalatorów czyli osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji.Wnioskodawca planuje organizować szkolenia w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie prawo energetyczne - odnawialne źródła energii, a dotyczące techniki klimatyzacji, energii odpadowej m.in. rekuperacji (mechanizmu stosowanego w systemach wentylacyjnych, który daje możliwość odzyskania ciepła z powietrza wywiewanego na zewnątrz budynku lub lokalu).

Wnioskodawca nie może tym samym wskazać konkretnego przepisu ustawy - Prawo energetyczne, który określałby zakres szkolenia. Szkolenie to wykracza poza zakres regulowany ww. ustawą.

Odrębnymi przepisami regulującymi szkolenia, które Wnioskodawca zamierza prowadzić są m.in. wewnętrzne regulacje wprowadzone przez daną korporację zawodową. Regulacje te nie zawierają jednak zakresu programowego szkolenia, ale wskazują, iż określone osoby zobowiązane są do podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

8. Spółka nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

9. - 10. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie będą stanowić usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w całości bądź w 70% ze środków publicznych.

11. W odpowiedzi na pytanie tut. organu dotyczące sytuacji, jeśli przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą finansowane ze środków publicznych, należy wskazać:

a. Jakie to będą konkretnie środki,

b. Czy środki te zostaną przyznane w związku z realizacją jakiegoś projektu (jakiego...) i kto będzie realizującym ten projekt,

c. Jaki będzie dokładnie przepływ tych środków publicznych, kto, komu i za co będzie płacił,

d. Czy, a jeśli tak to kto (jaki podmiot) będzie ubiegał się o dofinansowanie projektu w ramach funduszy unijnych, czy podmiotem występującym z wnioskiem o dofinansowanie projektu będzie Wnioskodawca.

e. Jeżeli podmiotem występującym z wnioskiem o dofinansowanie będzie podmiot odrębny od Wnioskodawcy należy wskazać:

* czy faktura wystawiona przez Wnioskodawcę na rzecz zlecającego (kim jest ten zlecający) będzie stanowiła dla Zleceniodawcy dowód poniesienia wydatku przewidzianego w planie realizowanego projektu,

* czy środki, którymi Zleceniodawca będzie płacił Wnioskodawcy za usługi kształcenia (szkoleniowe), będą środkami uwzględnionymi w realizowanym przez ten podmiot projekcie właśnie na nabycie danego rodzaju usługi kształcenia świadczonej przez Wnioskodawcę.

f. Czy Wnioskodawca otrzyma zapłatę od Zleceniodawcy z rachunku bankowego, na którym będą wyłącznie środki publiczne.

Wnioskodawca podał - nie dotyczy.

12. Zleceniodawcą dla Wnioskodawcy do wykonania konkretnej usługi szkolenia mogą być podmioty takie jak np.: zakłady pracy (dla swoich pracowników), spółki, osoby prowadzące działalność na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.Wnioskodawca nie jest jednak w chwili obecnej w stanie wskazać, co ewentualna umowa o wykonanie usług szkoleniowych zawarta pomiędzy nim a zleceniodawcą będzie zawierać, jakie konkretnie (dla danego zleceniodawcy) usługi szkoleniowe będzie w jej ramach świadczyła Spółka.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie odnawialnych źródeł energii - szczegółowo regulowanych w odrębnych (opisanych w stanie faktycznym przepisach) dla osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji, będą zwolnione od podatku od towarów i usług.

2. Czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie odnawialnych źródeł energii dla innych podmiotów niż wymienione w ustawie prawo energetyczne będą zwolnione od podatku od towarów i usług.

3. Czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie prawo energetyczne - odnawialne źródła energii a dotyczącym techniki klimatyzacji, energii odpadowej m.in. rekuperacji będą zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2011 r. zwolnione z podatku VAT są usługi świadczone przez podmioty wprost wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT (tekst jedn.: jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - w zakresie kształcenia i wychowania a także uczelnie, jednostki naukowe PAN, itp.).Wnioskodawca nie jest jednostką objętą system oświaty.Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT zwalnia się od podatku:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Aby skorzystać z tego zwolnienia Wnioskodawca zobowiązany jest spełnić dwie przesłanki:

* szkolenie ma być prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach,

* Spółka musi świadczyć usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Ad. pytanie 1

W zakresie pierwszej przesłanki, w ocenie Wnioskodawcy w przypadku szkolenia dotyczącego odnawialnych źródeł energii - odrębnym przepisem jest ustawa - Prawo energetyczne (art. 20h-20zd), która w wskazanych artykułach reguluje kwestie związane z szkoleniami w zakresie odnawialnych źródeł energii.

Zgodnie z tymi przepisami osoba dokonująca instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji, może wystąpić z pisemnym wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego o wydanie certyfikatu. Certyfikat jest dokumentem potwierdzającym posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania różnego rodzaju odnawialnego źródła energii. Certyfikat może być wydany instalatorowi, który m.in. zgodnie z art. 20h ust. 3 pkt 3 ustawy:

3) ukończył szkolenie podstawowe dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu instalatora mikroinstalacji lub małej instalacji, poświadczone zaświadczeniem, przeprowadzone przez akredytowanego organizatora szkoleń, o którym mowa w art. 20q ust. 1 lub w art. 20w, w zakresie dotyczącym instalowania danego rodzaju odnawialnego źródła energii.

Artykuł 20v pkt 2 ustawy wskazuje, iż: Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 2) zakres programowy szkoleń podstawowych i przypominających, części teoretycznej i praktycznej, obejmujący minimalny zakres wiedzy i umiejętności odpowiednio dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii wymienionego w art. 20h ust. 2, w przypadku osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu.

Szkolenia wskazane wyżej może prowadzić jednostka, która spełnia warunki określone w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii, potwierdzone uzyskaniem akredytacji.

Akredytowanym organizatorem szkolenia podstawowego lub przypominającego może być podmiot, który posiada system zarządzania szkoleniami, posiada warunki lokalowe i wyposażenie gwarantujące prawidłowe przeprowadzenie szkoleń, dysponuje kadrą posiadającą kwalifikacje niezbędne do przeprowadzenia szkolenia, uzyskał akredytację Prezesa UDT, w zakresie szkolenia odpowiedniego dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii.

W celu uzyskania akredytacji podmiot składa do Prezesa UDT pisemny wniosek o udzielenie akredytacji odpowiednio do danego typu szkolenia i rodzaju odnawialnego źródła energii, w zakresie, w którym zamierza prowadzić szkolenia. W ocenie Spółki, należy uznać, że działalność podatnika jest kształceniem zawodowym i egzaminowaniem prowadzonym "w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach".

Drugą przesłanką jest świadczenie usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Z art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej wynika, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których tu mowa, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W ocenie Wnioskodawcy, ze względu na to, iż planowane organizowanie przez Wnioskodawcę przedmiotowych szkoleń regulowane jest w odrębnej ustawie - Prawo energetyczne, szkolenie to ma na celu dla jego uczestników nabywanie profesjonalnych kompetencji (wiedzy i praktyki), niezbędnych w pracy zawodowej, przyjąć należy, iż Spółka świadczy usługi kształcenia zawodowego, w związku z tym świadczona usługa podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy VAT.

Takie stanowisko odnaleźć można w Interpretacjach indywidualnych np. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 maja 2011 r., sygn. IBPP1/443-242/11/KW.

Ad. pytanie 2

Ustawa prawo energetyczne reguluje zasady prowadzenia i możliwości organizowania szkoleń z zakresu odnawialnych źródeł energii. Szkolenia te może prowadzić jednostka, która spełnia warunki określone w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii, potwierdzone uzyskaniem akredytacji. Ustawa prawo energetyczne dedykuje szkolenia z zakresu odnawialnych źródeł energii dla instalatorów czyli osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji. Wiedza uzyskiwana na takim szkoleniu jest jednak wymagana również w innych pokrewnych branżach. Wykorzystują ją nie tylko instalatorzy ale również m.in. inwestorzy, doradcy techniczni, projektanci, kierownicy robót, monterzy instalacji, inspektorzy nadzoru, nauczyciele - osoby, w stosunku do których tematyka szkolenia pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością w danej branży lub wykonywanym zawodem. W ocenie Wnioskodawcy, ze względu na to, iż planowane organizowanie przez Wnioskodawcę przedmiotowych szkoleń regulowane jest w odrębnej ustawie - Prawo energetyczne, która to ustawa określa zasady uzyskania akredytacji przez podmiot prowadzący szkolenia oraz mając na uwadze to, iż szkolenie to ma na celu dla jego uczestników nabywanie profesjonalnych kompetencji (wiedzy i praktyki), niezbędnych w pracy zawodowej, przyjąć należy, iż Spółka świadczy usługi kształcenia zawodowego, w związku z tym świadczona usługa podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy VAT.

W ocenie Wnioskodawcy to, iż udział w szkoleniu będą brały inne podmioty niż wskazani w ustawie (instalatorzy) nie może powodować, iż szkolenie to nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, byłoby to bowiem nieuzasadnione różnicowanie podmiotów biorących udział w takim szkoleniu. Zarówno instalatorzy jak i inne osoby wymienione w opisie stanu faktycznego będą brały udział w szkoleniu albowiem szkolenie to ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy, którą wykorzystują do celów zawodowych.

Ad. pytanie 3

Zwolnienie z podatku VAT dotyczy usług szkolenia prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Samo pojęcie szkolenia prowadzonego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach jest w orzecznictwie interpretowane szeroko. W wyroku z dnia 21 grudnia 2011 r. (I SA/Bk 417/11, LEX nr 1101753) WSA w Białymstoku uznał, że odrębnymi przepisami, o których mowa, mogą być również wewnętrzne regulacje wprowadzone przez daną korporację zawodową (w tym przypadku przez samorząd radców prawnych), odnoszące się do obowiązku podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Naczelny Sąd Administracyjny (Wyrok NSA z 31 stycznia 2013 r., I FSK 352/1) uznał, że odpłatne usługi szkoleniowe służące doskonaleniu zawodowemu prawników, świadczone przez okręgową izbę radców prawnych, podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług. NSA wskazał ponadto, iż ustawodawca nieprawidłowo implementował art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 06.347.1 z późn. zm.), do VAT-u. W przepisie tym bowiem nie wprowadzono dodatkowego warunku, że usługi szkoleniowe mają być prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Taki zaś wymóg wprowadzono w sposób nieuprawniony w art. 43 ust. 1 pkt 29a VAT-u.

Obowiązek stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez doradców technicznych, inwestorów, projektantów, inspektorów wynika z funkcji jaką pełnią. Są to zawody, których wykonywanie wymaga dysponowania określoną - specjalistyczną wiedzą. W przypadku osób należących do samorządu zawodowego architektów i inżynierów budowlanych obowiązek doskonalenia zawodowego został ustanowiony w ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów. To samo dotyczy nauczycieli, których obowiązek doskonalenia zawodowego jest wpisany w wykonywany zawód. Obowiązki i prawa nauczycieli określone są w Karcie Nauczyciela. Nauczyciel obowiązany jest dążyć do pełni własnego rozwoju osobowego.

W ocenie Wnioskodawcy świadczona usługa spełnia również drugą przesłankę - tj. świadczenie usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Z art. 44 rozporządzenia wykonawczego RADY (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej wynika, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których tu mowa, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia. W ocenie Wnioskodawcy, ze względu na to, iż planowane organizowanie przez Wnioskodawcę przedmiotowych szkoleń regulowane jest wewnętrznymi normami - wprowadzanymi przez dane korporację zawodowe i ma na celu dla jego uczestników nabywanie profesjonalnych kompetencji (wiedzy i praktyki), niezbędnych w pracy zawodowej, przyjąć należy, iż Spółka świadczy usługi kształcenia zawodowego, w związku z tym świadczona usługa podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie szkoleń dotyczących odnawialnych źródeł energii dla osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji,

* nieprawidłowe w zakresie szkoleń dotyczących odnawialnych źródeł energii dla innych podmiotów niż wymienione w ustawie prawo energetyczne,

* nieprawidłowe w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie prawo energetyczne - odnawialne źródła energii a dotyczącym techniki klimatyzacji, energii odpadowej m.in. rekuperacji.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki poruszanej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące trzech zdarzeń przyszłych w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak stanowi art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

W myśl art. 43 ust. 17a ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Wskazać należy, że w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Zatem Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca nie ma statusu: uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk, jednostki badawczo - rozwojowej, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym, zatem również nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest - w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Spółka) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy m.in. usługi szkoleniowe.

1. Spółka zamierza uzyskać akredytację Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, aby móc organizować szkolenia w zakresie odnawialnych źródeł energii.Regulację/zasady możliwości prowadzenia tych szkoleń określa szczegółowo ustawa - Prawo energetyczne (dalej zwana ustawą). W art. 20h ust. 1 tej ustawy wskazane jest, iż osoba dokonująca instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji, zwana dalej "instalatorem", może wystąpić z pisemnym wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego o wydanie certyfikatu. Certyfikat jest dokumentem potwierdzającym posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania danego rodzaju odnawialnego źródła energii. Certyfikat ten można uzyskać o ile posiada się m.in. odpowiednie szkolenie. Spółka zamierza prowadzić takie szkolenia pod warunkiem uzyskania akredytacji Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, który zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii takiej akredytacji udziela.

2. Wyżej opisane szkolenia z zakresu tematyki odnawialnych źródeł energii Spółka planuje prowadzić również dla innych podmiotów niż tylko instalatorzy, o których mowa w art. 20h ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, tj.m.in. dla inwestorów, doradców technicznych, projektantów, kierowników robót, monterów instalacji, inspektorów nadzoru, nauczycieli - osób, w stosunku do których tematyka szkolenia pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością w danej branży lub wykonywanym zawodem.

3. Wnioskodawca planuje również organizować szkolenia w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie prawo energetyczne - odnawialne źródła energii, a dotyczące techniki klimatyzacji, energii odpadowej m.in. rekuperacji (mechanizmu stosowanego w systemach wentylacyjnych, który daje możliwość odzyskania ciepła z powietrza wywiewanego na zewnątrz budynku lub lokalu).

Szkolenia te dedykowane są dla inwestorów, doradców technicznych, projektantów, kierowników robót, monterów instalacji, inspektorów nadzoru, nauczycieli - osób, które tematyka szkolenia pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością w danej branży lub wykonywanym zawodem.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie odnawialnych źródeł energii - szczegółowo regulowanych w odrębnych przepisach dla osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji, będą zwolnione od podatku od towarów i usług.

Jak wynika z opisu sprawy, przedmiotowe usługi szkoleniowe stanowić będą nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestnika szkolenia, będą one miały na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.Usługi szkoleniowe świadczone będą przez Wnioskodawcę w ramach szkolenia zawodowego.Po zakończeniu szkolenia w jednostce akredytowanej instalator jest uprawniony do przystąpienia do egzaminu państwowego przed Komisją Urzędu Dozoru Technicznego i otrzymania certyfikatu instalatora OZE - tj. dokumentu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji do instalowania określonych rodzajów odnawialnego źródła energii, tym samym nabytą wiedzę wykorzysta w ramach wykonywanego zawodu jak i wykonywanej pracy.Udział w szkoleniu zapewni podniesienie kompetencji zawodowych uczestnika. Certyfikat Instalatora OZE poszerzy uprawnienia instalatora oraz wzmocni jego pozycję na rynku inwestycyjnym.

Wobec powyższego uznać należy, że przedmiotowe usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie odnawialnych źródeł energii dla osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji stanowić będą usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz stanowić będą nauczanie, które pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. Tym samym uznać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowić będą usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, tym samym zostanie spełniona pierwsza z przesłanek wynikająca wprost z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednakże, jak zaznaczono powyżej, powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Należy jednak zwrócić uwagę, że Wnioskodawca wskazał w treści wniosku, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Ponadto Wnioskodawca podał, że świadczone przez niego usługi nie będą stanowić usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych w całości bądź w 70% ze środków publicznych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że przedmiotowe usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w zakresie wskazanym w treści wniosku nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b oraz lit. c ustawy, gdyż nie zostaną spełnione warunki wynikające z ww. przepisu tj. usługi te nie będą świadczone przez podmiot, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub nie będą to usługi finansowane w całości ze środków publicznych.Natomiast w celu dokonania oceny, czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest stwierdzenie, czy jest spełniona druga z przesłanek wskazanych w ww. przepisie, tj. czy usługi te będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowe szkolenia regulowane są przepisami art. 20h ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059), art. 20q, 20 r. ustawy - Prawo energetyczne oraz przepisami rozporządzenia Ministra Gospodarki z 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii (par. 12 -13, Załącznik nr 4).Należy w tym miejscu przytoczyć przepis art. 20h ust. 1 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 z późn. zm.), zgodnie z którym osoba dokonująca instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji, zwana dalej "instalatorem", może wystąpić z pisemnym wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, zwanego dalej "Prezesem UDT", o wydanie certyfikatu. W myśl art. 20h ust. 2 ww. ustawy, certyfikat jest dokumentem potwierdzającym posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania następujących rodzajów odnawialnego źródła energii:

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie odnawialnych źródeł energii - szczegółowo regulowanych w odrębnych przepisach dla osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji, będą zwolnione od podatku od towarów i usług.

Jak wynika z opisu sprawy, przedmiotowe usługi szkoleniowe stanowić będą nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestnika szkolenia, będą one miały na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Usługi szkoleniowe świadczone będą przez Wnioskodawcę w ramach szkolenia zawodowego.

Po zakończeniu szkolenia w jednostce akredytowanej instalator jest uprawniony do przystąpienia do egzaminu państwowego przed Komisją Urzędu Dozoru Technicznego i otrzymania certyfikatu instalatora OZE - tj. dokumentu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji do instalowania określonych rodzajów odnawialnego źródła energii, tym samym nabytą wiedzę wykorzysta w ramach wykonywanego zawodu jak i wykonywanej pracy.

Udział w szkoleniu zapewni podniesienie kompetencji zawodowych uczestnika. Certyfikat Instalatora OZE poszerzy uprawnienia instalatora oraz wzmocni jego pozycję na rynku inwestycyjnym.

Wobec powyższego uznać należy, że przedmiotowe usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie odnawialnych źródeł energii dla osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji stanowić będą usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz stanowić będą nauczanie, które pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. Tym samym uznać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowić będą usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, tym samym zostanie spełniona pierwsza z przesłanek wynikająca wprost z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednakże, jak zaznaczono powyżej, powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych.

Należy jednak zwrócić uwagę, że Wnioskodawca wskazał w treści wniosku, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Ponadto Wnioskodawca podał, że świadczone przez niego usługi nie będą stanowić usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych w całości bądź w 70% ze środków publicznych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że przedmiotowe usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w zakresie wskazanym w treści wniosku nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b oraz lit. c ustawy, gdyż nie zostaną spełnione warunki wynikające z ww. przepisu tj. usługi te nie będą świadczone przez podmiot, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub nie będą to usługi finansowane w całości ze środków publicznych.

Natomiast w celu dokonania oceny, czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest stwierdzenie, czy jest spełniona druga z przesłanek wskazanych w ww. przepisie, tj. czy usługi te będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowe szkolenia regulowane są przepisami art. 20h ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059), art. 20q, 20 r. ustawy - Prawo energetyczne oraz przepisami rozporządzenia Ministra Gospodarki z 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii (par. 12 -13, Załącznik nr 4).

Należy w tym miejscu przytoczyć przepis art. 20h ust. 1 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 z późn. zm.), zgodnie z którym osoba dokonująca instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji, zwana dalej "instalatorem", może wystąpić z pisemnym wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, zwanego dalej "Prezesem UDT", o wydanie certyfikatu.

W myśl art. 20h ust. 2 ww. ustawy, certyfikat jest dokumentem potwierdzającym posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania następujących rodzajów odnawialnego źródła energii:

Jak stanowi art. 20h ust. 3 pkt 3 i pkt 4 ww. ustawy, certyfikat może być wydany instalatorowi, który spełnia następujące warunki:

Zgodnie z art. 20k ust. 1 ww. ustawy, przed wydaniem certyfikatu Prezes UDT dokonuje sprawdzenia spełnienia przez instalatora ubiegającego się o wydanie certyfikatu wymagań, o których mowa w art. 20h ust. 3 lub 4.

Na podstawie art. 20n ust. 1 ww. ustawy, Prezes UDT, na wniosek instalatora złożony nie później niż na 30 dni przed dniem upływu ważności uprzednio wydanego certyfikatu przedłuża ważność certyfikatu na okres kolejnych 5 lat, pod warunkiem że instalator:

W myśl art. 20q ust. 1 ww. ustawy, akredytowanym organizatorem szkolenia podstawowego lub przypominającego, o których mowa odpowiednio w art. 20h ust. 3 pkt 3 oraz w art. 20n ust. 1 pkt 2, może być podmiot, który:

Stosownie do art. 20q ust. 2 ww. ustawy, system zarządzania szkoleniami, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera w szczególności:

- dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii, przy uwzględnieniu dobrej praktyki szkoleniowej.

Zgodnie z art. 20r. ust. 1 ww. ustawy, w celu uzyskania akredytacji podmiot składa do Prezesa UDT pisemny wniosek o udzielenie akredytacji odpowiednio do danego typu szkolenia i rodzaju odnawialnego źródła energii, w zakresie, w którym zamierza prowadzić szkolenia.Zgodnie z art. 20r. ust. 3 ww. ustawy, do wniosku, o którym mowa w ust. 1, organizator szkolenia jest obowiązany dołączyć następujące dokumenty:

* tablicę korelacji zakresu programowego szkolenia prowadzonego przez organizatora z zakresem programowym szkolenia określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 20v,

* procedury systemu zarządzania szkoleniami, o których mowa w art. 20q ust. 2 pkt 2-4,

* wykaz szkoleń z określeniem zakresu programowego dla danego typu szkolenia, z podziałem na grupy tematyczne i zagadnienia,

* wykaz zajęć szkoleniowych oraz liczby godzin edukacyjnych,

* wykaz urządzeń technicznych, w tym wyposażenia laboratoryjnego lub innych urządzeń do zajęć praktycznych,

* wykaz osób prowadzących zajęcia teoretyczne i praktyczne wraz z danymi dotyczącymi wykształcenia oraz przebiegu praktyki zawodowej

- dla danego typu szkolenia i rodzaju odnawialnego źródła energii.

Na podstawie art. 20s ust. 1 ww. ustawy, Prezes UDT przed udzieleniem akredytacji dokonuje oceny wniosku oraz dokumentów złożonych przez organizatora szkoleń oraz sprawdzenia spełnienia przez organizatora szkolenia wymagań, o których mowa w art. 20q ust. 1 pkt 1-3.

Zgodnie z art. 20v ww. ustawy, Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w 20v ww. ustawy - Prawo energetyczne, wydane zostało rozporządzenie Ministra Gospodarki z 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii (Dz. U. z 2014 r. poz. 505), które określa m.in. warunki i sposób udzielania akredytacji organizatorowi szkoleń oraz sposób jej okresowej weryfikacji i cofnięcia, wzór wniosku o udzielenie akredytacji, wzór zgłoszenia, o którym mowa w art. 20w ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, zwanej dalej "ustawą", oraz wzór zaświadczenia potwierdzającego ukończenie szkolenia, zakres programowy szkoleń podstawowych i przypominających, części teoretycznej i praktycznej, obejmujący minimalny zakres wiedzy i umiejętności odpowiednio dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii wymienionego w art. 20h ust. 2 ustawy, w przypadku osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, akredytacja jest udzielana przez Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, zwanego dalej "Prezesem UDT", pod warunkiem wykazania przez organizatora szkoleń, zwanego dalej "organizatorem", spełniania wymagań określonych w art. 20q ust. 1 ustawy.

W myśl § 12 ust. 1 ww. rozporządzenia, zakres programowy szkolenia podstawowego, odpowiednio dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii, obejmuje:

Na podstawie § 12 ust. 2 ww. rozporządzenia, zakres programowy szkolenia podstawowego określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Jak stanowi § 13 ww. rozporządzenia, zakres programowy szkolenia przypominającego dla osób ubiegających się o przedłużenie ważności certyfikatu obejmuje wybrane zagadnienia ze szkolenia podstawowego, uwzględniające w szczególności tematy dotyczące wiedzy o aktualnych dokumentach odniesienia oraz umiejętności praktyczne z zakresu nowych technologii i dobrych praktyk instalacyjnych.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że planowane przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe w zakresie odnawialnych źródeł energii dla osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji, spełniają definicję usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług - usługi te mają bowiem na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych i podniesienie kompetencji zawodowych oraz są przeprowadzane w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, zatem mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem pierwszym zawartym we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również zastosowania zwolnienia od podatku usług szkoleniowych świadczonych przez Wnioskodawcę w zakresie odnawialnych źródeł energii dla innych podmiotów niż wymienione w ustawie - Prawo energetyczne.

Jak już wskazano powyżej, dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest - w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Jak wynika z opisu sprawy, wyżej opisane szkolenia z zakresu tematyki odnawialnych źródeł energii Wnioskodawca planuje prowadzić również dla innych podmiotów niż tylko instalatorzy, o których mowa w art. 20h ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, tj.m.in. dla inwestorów, doradców technicznych, projektantów, kierowników robót, monterów instalacji, inspektorów nadzoru, nauczycieli - osób, w stosunku do których tematyka szkolenia pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością w danej branży lub wykonywanym zawodem.

Osoby biorące udział w szkoleniu będą mogły wykorzystać nabytą wiedzę w ramach wykonywanej pracy/wykonywanego zawodu, zdobędą bowiem informacje teoretyczne i praktyczne, które pozwolą im efektywniej wykonywać swoje obowiązki.

Osoby, biorące udział w szkoleniu mają możliwość poszerzenia swojej wiedzy. Co więcej, uczestnictwo w szkoleniu daje m.in. możliwości nabycia praktycznych umiejętności. Korzyści płynące z udziału w szkoleniach to np. wzrost wiedzy i świadomości w zakresie wykorzystywania odnawialnych źródeł energii; podwyższenie kwalifikacji.

Osoby, do których skierowane są przedmiotowe szkolenia podwyższają dzięki nim swoje kwalifikacje zawodowe, uzyskują dodatkowe umiejętności, a tym samym zwiększają również swoje szanse na uzyskanie zatrudnienia na rynku pracy bądź zwiększają możliwości zawodowe w wykonywanej pracy.

Wobec powyższego uznać należy, że przedmiotowe usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie odnawialnych źródeł energii dla innych podmiotów niż tylko instalatorzy stanowić będą usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz stanowić będą nauczanie, które pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. Tym samym uznać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowić będą usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, tym samym zostanie spełniona pierwsza z przesłanek wynikająca wprost z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednak, jak wynika z wniosku, Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Ponadto Wnioskodawca podał, że świadczone przez niego usługi nie będą stanowić usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w całości bądź w 70% ze środków publicznych. Zatem przedmiotowe usługi szkoleniowe nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b oraz lit. c ustawy, gdyż nie zostaną spełnione warunki wynikające z ww. przepisu.

Konieczne jest zatem stwierdzenie, czy ww. usługi szkoleniowe świadczone dla innych osób niż instalatorzy będą spełniały warunek wynikający z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, tj. będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Zgodnie z art. 20h ust. 1 ww. ustawy - Prawo energetyczne, osoba dokonująca instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji, zwana dalej "instalatorem", może wystąpić z pisemnym wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, zwanego dalej "Prezesem UDT", o wydanie certyfikatu. Natomiast w myśl art. 20h ust. 3 pkt 3 ww. ustawy, certyfikat może być wydany instalatorowi, który ukończył szkolenie podstawowe dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu instalatora mikroinstalacji lub małej instalacji, poświadczone zaświadczeniem, przeprowadzone przez akredytowanego organizatora szkoleń, o którym mowa w art. 20q ust. 1 lub w art. 20w, w zakresie dotyczącym instalowania danego rodzaju odnawialnego źródła energii.

Z kolei zgodnie z § pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki z 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii, rozporządzenie określa zakres programowy szkoleń podstawowych i przypominających, części teoretycznej i praktycznej, obejmujący minimalny zakres wiedzy i umiejętności odpowiednio dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii wymienionego w art. 20h ust. 2 ustawy, w przypadku osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu.

Również § 13 ww. rozporządzenia wskazuje, że zakres programowy szkolenia przypominającego dla osób ubiegających się o przedłużenie ważności certyfikatu obejmuje wybrane zagadnienia ze szkolenia podstawowego, uwzględniające w szczególności tematy dotyczące wiedzy o aktualnych dokumentach odniesienia oraz umiejętności praktyczne z zakresu nowych technologii i dobrych praktyk instalacyjnych.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na przepis art. 20h ust. 3 ww. ustawy - Prawo energetyczne, który stanowi, że certyfikat może być wydany instalatorowi, który spełnia następujące warunki:

Natomiast w myśl art. 20h ust. 4 ww. ustawy - Prawo energetyczne, instalator, który posiada:

- może uzyskać certyfikat, jeżeli spełnia warunki, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a oraz w pkt 2.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż certyfikat, o którym mowa w ww. ustawie - Prawo energetyczne, może być wydany instalatorowi, który spełnia warunki wskazane wprost w przepisie art. 20h ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, lub też na mocy art. 20h ust. 4 ustawy - Prawo energetyczne instalator może uzyskać certyfikat, jeżeli spełnia warunki, o których mowa w art. 20h ust. 3 pkt 1 lit. a oraz w pkt 2.

Z powyższego wynika, że osoba nie będąca instalatorem (nie będąca osobą dokonująca instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji) nie może uzyskać certyfikatu, o którym mowa we wskazanych przepisach ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne oraz przepisach rozporządzenia Ministra Gospodarki z 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, ustawa prawo energetyczne dedykuje szkolenia z zakresu odnawialnych źródeł energii dla instalatorów czyli osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji.

Ustawa prawo energetyczne nie określa szczegółowych zasad prowadzenia szkolenia w przypadku innych osób niż instalatorzy (osoby dokonujące instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji).

Wnioskodawca będzie prowadził szkolenie dla tych osób opierając się na programie szkoleń prowadzonych dla instalatorów, który jest regulowany przez Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii. Ewentualna różnica w zakresie świadczonej usługi dla tej grupy uczestników może wystąpić w proporcji poszczególnych partii materiału/położeniem większego nacisku na niektóre aspekty, które dla tych uczestników szkolenia mogą mieć większe znaczenie niż dla instalatorów.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe dla innych podmiotów niż tylko instalatorzy, o których mowa w art. 20h ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, tj.m.in. dla inwestorów, doradców technicznych, projektantów, kierowników robót, monterów instalacji, inspektorów nadzoru, nauczycieli, wprawdzie będą stanowiły usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, jednakże nie można uznać, że szkolenia te w stosunku do ww. osób będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Zatem świadczenie tych usług, jako skierowane do osób niebędących istalatorami, nie uprawnia do zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Wynika to z faktu, iż osoby nie będące instalatorami (tekst jedn.: nie będąca osobami dokonującymi instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji) nie mogą uzyskać certyfikatu, o którym mowa we wskazanych przepisach ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne oraz przepisach rozporządzenia Ministra Gospodarki z 25 marca 2014 r. w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii. Tym samym osoby nie będące instalatorami nie uczestniczą w opisanej przez Wnioskodawcę formie szkolenia celem czy to uzyskania czy odnowienia uprawnień (certyfikatu), zatem również brak uczestnictwa w tego typu szkoleniu nie powoduje u nich negatywnych skutków w postaci utraty tego typu uprawnień (certyfikatu). Zatem nie sposób uznać, że w odniesieniu do tych osób określone zostały w odrębnych przepisach formy i zasady tych szkoleń, skoro uczestniczą one w szkoleniu opartym na programie regulowanym przez ww. rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii, a przeznaczonym dla osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu.

Wnioskodawca winien zatem świadczone usługi dla osób innych niż instalatorzy, jako niespełniające przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy opodatkować 23% stawką podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się również do kwestii, czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie - Prawo energetyczne - odnawialne źródła energii a dotyczącym techniki klimatyzacji, energii odpadowej m.in. rekuperacji będą zwolnione od podatku od towarów i usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje również organizować szkolenia w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie - Prawo energetyczne - odnawialne źródła energii, a dotyczące techniki klimatyzacji, energii odpadowej m.in. rekuperacji (mechanizmu stosowanego w systemach wentylacyjnych, który daje możliwość odzyskania ciepła z powietrza wywiewanego na zewnątrz budynku lub lokalu).

Szkolenia te dedykowane są dla inwestorów, doradców technicznych, projektantów, kierowników robót, monterów instalacji, inspektorów nadzoru, nauczycieli - osób, które tematyka szkolenia pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością w danej branży lub wykonywanym zawodem.

Osoby biorące udział w szkoleniu będą mogły wykorzystać nabytą wiedzę w ramach wykonywanej pracy/wykonywanego zawodu, zdobędą bowiem dodatkowe informacje teoretyczne i praktyczne, które pozwolą im efektywniej wykonywać swoje obowiązki.

Osoby, biorące udział w szkoleniu mają możliwość poszerzenia swojej wiedzy. Co więcej, uczestnictwo w szkoleniu daje m.in. możliwości nabycia praktycznych umiejętności. Korzyści płynące z udziału w szkoleniach to np. wzrost wiedzy i świadomości w zakresie wykorzystywania odnawialnych źródeł energii; podwyższenie kwalifikacji.

Wobec powyższego uznać należy, że przedmiotowe usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie - Prawo energetyczne - odnawialne źródła energii a dotyczącym techniki klimatyzacji, energii odpadowej m.in. rekuperacji, dedykowane dla inwestorów, doradców technicznych, projektantów, kierowników robót, monterów instalacji, inspektorów nadzoru, nauczycieli (a zatem osób innych niż instalatorzy) stanowić będą nauczanie, które pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. Tym samym uznać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowić będą usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, tym samym zostanie spełniona pierwsza z przesłanek wynikająca wprost z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Ze względu na fakt, że - jak wskazano powyżej - Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, ponadto świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie będą stanowić usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych w całości bądź w 70% ze środków publicznych, zatem przedmiotowe usługi szkoleniowe nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b oraz lit. c ustawy, gdyż nie zostaną spełnione warunki wynikające z ww. przepisu.

Należy zatem rozstrzygnąć, czy ww. usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie - Prawo energetyczne - odnawialne źródła energii oraz dedykowane osobom innym niż instalatorzy, będą spełniały warunek wynikający z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, tj. będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Jak wskazał Wnioskodawca, ustawa - Prawo energetyczne dedykuje szkolenia z zakresu odnawialnych źródeł energii dla instalatorów czyli osób dokonujących instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji.

Wnioskodawca planuje organizować szkolenia w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie prawo energetyczne - odnawialne źródła energii, a dotyczące techniki klimatyzacji, energii odpadowej m.in. rekuperacji (mechanizmu stosowanego w systemach wentylacyjnych, który daje możliwość odzyskania ciepła z powietrza wywiewanego na zewnątrz budynku lub lokalu).

Wnioskodawca nie może tym samym wskazać konkretnego przepisu ustawy - Prawo energetyczne, który określałby zakres szkolenia. Szkolenie to wykracza poza zakres regulowany ww. ustawą.

Odrębnymi przepisami regulującymi szkolenia, które Wnioskodawca zamierza prowadzić są m.in. wewnętrzne regulacje wprowadzone przez daną korporację zawodową. Regulacje te nie zawierają jednak zakresu programowego szkolenia, ale wskazują, iż określone osoby zobowiązane są do podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że - jak wykazano w niniejszej interpretacji - świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe dla innych podmiotów niż tylko instalatorzy, o których mowa w art. 20h ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, tj.m.in. dla inwestorów, doradców technicznych, projektantów, kierowników robót, monterów instalacji, inspektorów nadzoru, nauczycieli, wprawdzie będą stanowiły usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, jednakże nie można uznać, że szkolenia te w stosunku do ww. osób będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Zatem świadczenie tych usług, jako skierowane do osób niebędących istalatorami, nie uprawnia do zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Jak już bowiem wskazano, osoby nie będące instalatorami (tekst jedn.: nie będąca osobami dokonującymi instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji) nie mogą uzyskać certyfikatu, o którym mowa we wskazanych przepisach ustawy - Prawo energetyczne oraz przepisach ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie warunków i trybu wydawania certyfikatów oraz akredytowania organizatorów szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii. Tym samym osoby nie będące instalatorami nie uczestniczą w opisanej przez Wnioskodawcę formie szkolenia celem czy to uzyskania czy odnowienia uprawnień (certyfikatu), zatem również brak uczestnictwa w tego typu szkoleniu nie powoduje u nich negatywnych skutków w postaci utraty tego typu uprawnień (certyfikatu).

Ponadto, skoro Wnioskodawca nie może wskazać konkretnego przepisu ustawy - Prawo energetyczne, który określałby zakres szkolenia, gdyż szkolenie to wykracza poza zakres regulowany ww. ustawą, zaś odrębnymi przepisami regulującymi szkolenia, które Wnioskodawca zamierza prowadzić są m.in. wewnętrzne regulacje wprowadzone przez daną korporację zawodową, które nie zawierają jednak zakresu programowego szkolenia, wówczas uznać należy, że ww. usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie - Prawo energetyczne - odnawialne źródła energii oraz dedykowane osobom innym niż instalatorzy, nie będą spełniały warunku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, tj. nie będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wnioskodawca winien zatem świadczone usługi szkoleniowe w zakresie tematycznym szerszym niż wskazany w ustawie - Prawo energetyczne - odnawialne źródła energii oraz dedykowane osobom innym niż instalatorzy, jako niespełniające przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy opodatkować 23% stawką podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę orzecznictwa sądowego, należy zauważyć, że powołane wyroki sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Ponadto należy przytoczyć uzasadnienie wyroku WSA we Wrocławiu z 31 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 231/11, w którym Sąd wskazał, że "podziela wprawdzie stanowisko strony, że zasada zaufania do organu wyraża się między innymi w jednolitości stosowania prawa podatkowego a tym samym unikaniu rozbieżności stanowisk organów, nie oznacza to jednak, że organ udzielający interpretacji, obowiązany jest ustosunkować się do wskazanych przez wnioskodawcę orzeczeń a tym bardziej do interpretacji wydanych w innych indywidualnych sprawach".

Końcowo wskazać należy również, iż Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Zatem trudno jest określić w jakim stopniu sprawy będące przedmiotem autonomicznych rozstrzygnięć sądów, które powołała Spółka, mogą odzwierciedlać sytuację przedstawioną przez nią we wniosku o wydanie, co należy podkreślić, indywidualnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.