IBPP1/443-520/08/AZb (KAN-3245/03/08) - Czy podatnik postąpił prawidłowo nie opodatkowując środka trwałego podatkiem VAT na dzień likwidacji działalności?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2008 r. (data wpływu 28 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania środka trwałego na dzień likwidacji działalności - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 marca 2008 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania środka trwałego na dzień likwidacji działalności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 31 maja 2007 roku zakończył jednoosobową działalność gospodarczą, z tytułu której opłacał podatek od towarów i usług.

Na dzień likwidacji działalności Wnioskodawca posiadał środek trwały w postaci samochodu ciężarowego, od którego w dniu nabycia tj. w lipcu 2004 roku odliczył podatek VAT naliczony w wysokości 100% zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Przedmiotowy samochód nie został ujęty w spisie z natury na dzień likwidacji ani też nie został opodatkowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo nie opodatkowując ww. środka trwałego podatkiem VAT na dzień likwidacji działalności?

Zdaniem Wnioskodawcy, z brzmienia przepisu art. 14 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż poza zakresem opodatkowania przy likwidacji pozostają składniki majątkowe wykorzystywane na potrzeby działalności np. środki trwałe. Wnioskodawca wskazał na treść art. 14 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowiącego, iż opodatkowaniu podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów. Pod pojęciem towarów należy więc rozumieć składniki będące przedmiotem handlu wprowadzonej działalności - w przypadku Wnioskodawcy były to artykuły spożywcze. Na dzień likwidacji Wnioskodawca nie opodatkował faktu posiadania samochodu będącego środkiem trwałym w jego firmie.

Wnioskodawca powołał interpretację Izby Skarbowej w Gdańsku nr PI/005-1926/04/CIP/01 z dnia 29 października 2004 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 14 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy o VAT przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury w terminie 14 dni, licząc od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz zawiadomić o dokonanym spisie z natury, o ustalonej wartości i o kwocie podatku należnego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia zakończenia tego spisu - art. 14 ust. 5 pkt 1 i pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 14 ust. 6 ustawy o VAT obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu, w którym powinien być sporządzony spis z natury, nie później jednak niż 14. dnia, licząc od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Podstawą opodatkowania zgodnie z art. 14 ust. 8 ww. ustawy jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 31 maja zakończył jednoosobową działalność gospodarczą, z tytułu której opłacał podatek od towarów i usług. Na dzień likwidacji działalności Wnioskodawca posiadał środek trwały w postaci samochodu ciężarowego, od którego w dniu nabycia tj. w lipcu 2004 roku odliczył podatek VAT naliczony w wysokości 100% zgodnie z obowiązującymi przepisami. Przedmiotowy samochód nie został ujęty w spisie z natury na dzień likwidacji ani też nie został opodatkowany.

Mając na uwadze definicję towarów zawartą w ustawie o VAT, która nie dzieli towarów na te które zostały nabyte lub wytworzone z zamiarem ich dalszej odsprzedaży ani na te które zostały nabyte lub wytworzone bez tego zamiaru, należy stwierdzić iż w przypadku zaprzestania przez podatnika będącego osobą fizyczną wykonywania czynności opodatkowanych, opodatkowaniu podlegają zarówno towary handlowe, jak też środki trwałe czy wyposażenie, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wniosku wynika, że w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca skorzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100% od zakupionego samochodu ciężarowego, stanowiącego środek trwały.

Zatem, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż jeżeli Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia środka trwałego, który na dzień likwidacji działalności gospodarczej znajdował się na stanie firmy Wnioskodawcy, to był on zobowiązany do wykazania przedmiotowego środka trwałego w spisie z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym był zobowiązany do jego opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie powoływania się przez Wnioskodawcę na informację o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wydaną przez Izbę Skarbową w Gdańsku z dnia 29 października 2004 r. nr PI/005-1926/04/CIP/01, należy zauważyć, iż informacje o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego niewątpliwie kształtują sytuację prawną podatników w ich indywidualnych sprawach, lecz nie mają one mocy prawa powszechnie obowiązującego i dotyczą konkretnego stanu faktycznego. Powyższe oznacza, że informację o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.