IBPP1/443-499/13/LSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 sierpnia 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-499/13/LSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży torów kolejowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży torów kolejowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z handlem wyrobami gotowymi (blacha, rury, pręty) oraz złomem. Wnioskodawca kupuje w ramach przetargu od P. elementy konstrukcyjne torów kolejowych ze stali bez VAT-u zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia. Szyna używana jest do przetopu i sprzedawana bez podatku VAT (podatek rozlicza nabywca). Zdarza się, że wspomniane elementy wracają na rynek jako towar handlowy, który powinien być opodatkowany stawką 23% - elementy konstrukcyjne torów kolejowych posiadają symbol klasyfikacji 24.10.75.W związku z tym, że sprzedaż torów kolejowych (zakupionych jako złom stalowy bez VAT-u) będzie wykorzystywana u nabywcy jako produkt gotowy powinna być kwalifikowana jako normalna dostawa towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży konstrukcji torów kolejowych z przeznaczeniem do dalszego wykorzystania (jako produkt gotowy) u nabywcy Wnioskodawca powinien kwalifikować towar jako normalną dostawę ze stawką 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż towaru handlowego klasyfikacja PKWiU 24.10.75 -konstrukcje torów kolejowych, z uwagi na dalsze wykorzystanie jako produkt gotowy przez nabywcę, powinien być kwalifikowana jako normalna dostawa towarów ze stawką 23%. Towar posiada wartość handlową i wraca na rynek, stanowi dostawę opodatkowaną według odpowiedniej stawki VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - PKWiU (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w brzmieniu od 1 kwietnia 2013 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.

dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

b.

nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,

c.

dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

W załączniku nr 11 stanowiącym Wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, zostały wymienione następujące towary:

1.

ex 24.10.14.0 - granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali - wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymywane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu,

2.

ex 24.45.30.0 - pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,

3.

38.11.51.0 - odpady szklane,

4.

38.11.54.0 - pozostałe odpady gumowe,

5.

38.11.55.0 - odpady z tworzyw sztucznych,

6.

38.11.58.0 - odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,

7.

38.12.27 - odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,

8.

ex 38.32.29.0 - surowce wtórne z pozostałych metali - wyłącznie odpady i złom.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Powyższe regulacje wprowadzają wykaz towarów, których nabycie ma obowiązek opodatkować nabywca. Jest to mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, na rzecz którego dokonywana jest dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy. W związku z tym w przypadku dostawy towarów, które nie zostały wymienione w tym załączniku podatnikiem pozostaje sprzedawca.

Mechanizm odwrotnego obciążenia, w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są warunki:

1.

dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

2.

nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,

3.

dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższego wywieść należy, że w sytuacji, gdy dostawca jest podatnikiem VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. jako dostawa towarów używanych (ruchomości), dostawa taka winna być udokumentowana przez kupującego (nabywcę), występującego w charakterze podatnika (czynnego lub zwolnionego). A zatem w tej sytuacji nabywca, będąc podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy, będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu nabycia ww. towarów.

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą spoczywa na dostawcy.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy jak i dostawcy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z handlem wyrobami gotowymi (blacha, rury, pręty) oraz złomem. Wnioskodawca kupuje w ramach przetargu od P. elementy konstrukcyjne torów kolejowych ze stali bez VAT-u zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia. Szyna używana jest do przetopu i sprzedawana bez podatku VAT (podatek rozlicza nabywca). Zdarza się, że wspomniane elementy wracają na rynek jako towar handlowy, który powinien być opodatkowany stawką 23% - elementy konstrukcyjne torów kolejowych posiadają symbol klasyfikacji 24.10.75.W związku z tym, że sprzedaż torów kolejowych (zakupionych jako złom stalowy bez VAT-u) będzie wykorzystywana u nabywcy jako produkt gotowy powinna być kwalifikowana jako normalna dostawa towarów.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii uznania czy sprzedaż konstrukcji torów kolejowych z przeznaczeniem do dalszego wykorzystania u nabywcy stanowi dostawę towaru opodatkowaną stawką 23%.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz obowiązującego stanu prawnego dla uznania czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu sprzedaży ww. towarów w pierwszej kolejności koniecznym jest stwierdzenie, czy sprzedawane przez Wnioskodawcę konstrukcje torów kolejowych stanowią towary, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Zauważyć należy, iż w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ustawodawca wymienił w poz. 1-8 towary sklasyfikowane do określonego PKWiU.

Ustawodawca na potrzeby stosowania ustawy o VAT odwołał się od dnia 1 lipca 2011 r., do klasyfikacji statystycznych, celem identyfikacji danej czynności, zgodnie z ww. art. 5a ustawy o VAT.

Należy zaznaczyć, iż do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniej grupy czy też do weryfikacji wskazanej klasyfikacji, nie są kompetentne organy podatkowe. W myśl bowiem Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów a w razie wątpliwości może on w tym zakresie zwrócić się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Niniejsza interpretacja została zatem wydana w oparciu o klasyfikację statystyczną wskazaną we wniosku przez Wnioskodawcę.

Należy zauważyć, że precyzyjna konstrukcja regulacji art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT (odwołująca się do klasyfikacji PKWiU) jednoznacznie wyznacza regułę, że dla dostawy towarów, które mieszczą się w katalogu towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, ma zastosowanie mechanizm odwróconego obciążenia VAT. W konsekwencji nie ma wątpliwości, wobec których towarów obowiązek podatkowy zostaje przeniesiony na nabywcę.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, iż produkty sklasyfikowane pod symbolem PKWiU - 24.10.75 "Elementy konstrukcyjne torów kolejowych lub tramwajowych, ze stali" nie zostały wymienione w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, zawierającym katalog towarów, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia.

W związku z tym w przypadku dostawy towarów, które nie zostały wymienione w tym załączniku podatnikiem pozostaje sprzedawca, zatem norma przewidziana w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Tym samym podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostawy ww. towarów będzie sprzedawca tych towarów jako niewymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT. A zatem dostawa ww. towarów przez Wnioskodawcę będzie odbywała się na zasadach ogólnych wg właściwej stawki, tj. 23% w oparciu o art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ww. ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności zmiany symbolu PKWiU) lub zmiany stanu prawnego.

Jednocześnie należy wskazać, że tut. organ nie jest uprawniony do klasyfikacji towarów i usług, do właściwego grupowania PKWiU ani też weryfikacji wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl