IBPP1/443-499/11/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2011 r. (data wpływu 16 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 czerwca 2011 r. (data wpływu 7 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla szkoleń dotyczących doskonalenia technik jazdy z zakresu kat. C, kat. D oraz kat. B - jest prawidłowe.

W dniu 16 marca 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla szkoleń dotyczących doskonalenia technik jazdy z zakresu kat. C, kat. D oraz kat. B.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 czerwca 2011 r. (data wpływu 7 czerwca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 maja 2011 r. znak: IBPP1/443-498/11/BM, IBPP1/443-499/11/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego rozpoczyna realizację szkoleń mających na celu doskonalenie technik jazdy z zakresu:

* Kat. C: bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda, zabezpieczenie ładunku,

* Kat. D: bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda,

* Kat. B: bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda.

Szkolenie osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy jest ściśle uregulowane w przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908) jednakże szkolenie dotyczące doskonalenia technik jazdy nie wynika wprost z ustawy, a jego program dostosowywany jest każdorazowo do potrzeb i oczekiwań uczestników szkolenia.

Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego jest Wojewódzką Samorządową Osobą Prawną powołaną przez Wojewodę w dniu 7 stycznia 1988 r. na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. Nr 21, poz. 123 z późn. zm.) oraz art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602).

Zgodnie ze statutem WORD do jego zadań należy:

Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi samodzielną gospodarkę finansową na zasadach określonych w art. 119 ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz na podstawie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2 października 2002 r. w sprawie szczegółowych warunków gospodarki finansowej Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego oraz szczegółowych warunków ewidencji przychodów i kosztów związanych z działalnością ośrodka (Dz. U. z 2002 r. Nr 176, poz. 1443).

WORD nie jest natomiast jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, kształcącą usługi w zakresie kształcenia i wychowania. Świadczone przez WORD szkolenia nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w myśl art. 43 ust. 1 pkt 26 Ustawy o VAT. Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

WORD organizuje również kursy dokształcające kierowców wykonujących przewóz drogowy zgodnie z art. 39b ust. 2 Ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 z późn. zm.) oraz kursy dokształcające dla kierowców przewożących towary niebezpieczne - zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 15 września 2005 r. w sprawie kursów dokształcających dla kierowców przewożących towary niebezpieczne (Dz. U. Nr 187, poz. 1571) do ukończenia tego kursu obowiązana jest każda osoba zatrudniona na stanowisku kierowcy.

WORD organizuje także szkolenia dla kandydatów na instruktorów i instruktorów nauki jazdy oraz szkolenia dla kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. z 2005 r. Nr 217, poz. 1834 z późn. zm.)

WORD organizuje też szkolenia w zakresie kierowania ruchem drogowym, którego ukończenie jest obowiązkowe dla osób wskazanych w Ustawie prawo o ruchu drogowym zgodnie z art. 6 ust. 3a Ustawy prawo o ruchu drogowym oraz § 9 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie kierowania ruchem drogowym (Dz. U. z 2008 r. Nr 132, poz. 839).

Wnioskodawca rozpoczyna również realizację szkoleń mających na celu doskonalenie technik jazdy z zakresu:

* Kat C bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda, zabezpieczenie ładunku,

* Kat D bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda,

* Kat B bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda.

Szkolenie osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy jest ściśle uregulowane w przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908) jednakże szkolenie dotyczące doskonalenia technik jazdy nie wynika wprost z ustawy, a jego program dostosowywany jest każdorazowo do potrzeb i oczekiwań uczestników szkolenia.

Usługi świadczone przez WORD na realizację szkoleń dla osób uczestniczących w szkoleniu dotyczącym techniki jazdy finansowane są ze środków prywatnych uczestników szkoleń. Uczestnikami szkoleń dotyczących doskonalenia technik jazdy są osoby prywatne, zgłaszające chęć udziału w wymienionych szkoleniach.

Szkolenie dotyczące doskonalenia technik jazdy z zakresu:

* Kat C bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda, zabezpieczenie ładunku,

* Kat D bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda,

* Kat B bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda

umożliwia podniesienie kwalifikacji zawodowych jako kierowca, podniesienie atrakcyjności kierowcy na rynku pracy.

Pozyskane na szkoleniu umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z wykonywanym zawodem uczestników projektu i mają na celu uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca podjął prawidłową decyzję o zastosowaniu stawki podatku w wymiarze 23% dla szkoleń dotyczących doskonalenia technik jazdy z zakresu kat. C, kat. D oraz kat. B.

Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenie mające na celu doskonalenie technik jazdy z zakresu kat. C, kat. D oraz kat. B nie spełnia przesłanki kształcenia zawodowego prowadzonego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach w związku z czym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług ze stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, dodanym do ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgodnie z treścią obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.) zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe...oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego rozpoczyna realizację szkoleń mających na celu doskonalenie technik jazdy z zakresu:

* Kat. C: bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda, zabezpieczenie ładunku,

* Kat. D: bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda,

* Kat. B: bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że szkolenie dotyczące doskonalenia technik jazdy nie wynika wprost z ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908), a jego program dostosowywany jest każdorazowo do potrzeb i oczekiwań uczestników szkolenia.

Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego jest Wojewódzką Samorządową Osobą Prawną powołaną przez Wojewodę w dniu 7 stycznia 1988 r. na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. Nr 21, poz. 123 z późn. zm.) oraz art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602).

Zgodnie ze statutem WORD do jego zadań należy:

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania. Świadczone przez WORD szkolenia nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w myśl art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Usługi świadczone przez WORD dla osób uczestniczących w szkoleniu dotyczącym doskonalenia technik jazdy finansowane są ze środków prywatnych uczestników szkoleń. Uczestnikami szkoleń dotyczących doskonalenia technik jazdy są osoby prywatne, zgłaszające chęć udziału w wymienionych szkoleniach.

Szkolenie dotyczące doskonalenia technik jazdy z zakresu:

* kat. C bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda, zabezpieczenie ładunku,

* kat. D bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda,

* kat. B bezpieczna jazda, ekonomiczna jazda,

umożliwia podniesienie kwalifikacji zawodowych jako kierowca, podniesienie atrakcyjności kierowcy na rynku pracy.

Pozyskane na szkoleniu umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z wykonywanym zawodem uczestników projektu i mają na celu uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Działalność szkoleniową w ramach ośrodka doskonalenia techniki jazdy regulują przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.).

Stosownie do art. 115f ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, doskonalenie umiejętności osób posiadających uprawnienie do kierowania pojazdem silnikowym jest prowadzone w ośrodku doskonalenia techniki jazdy. Ośrodek doskonalenia techniki jazdy może być prowadzony przez przedsiębiorcę (art. 115f ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 115g ust. 1 ww. ustawy, działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia ośrodka doskonalenia techniki jazdy stanowi działalność regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.) i wymaga uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodek doskonalenia techniki jazdy. Ustęp 2 powołanego artykułu określa szereg warunków jakie musi spełniać przedsiębiorca, aby móc wykonywać działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia ośrodka doskonalenia techniki jazdy.

Ponadto Minister Infrastruktury wydał rozporządzenie z dnia 10 kwietnia 2008 r. w sprawie wymagań dotyczących prowadzenia ośrodka doskonalenia techniki jazdy, egzaminowania kandydatów na instruktorów techniki jazdy, postępowania z dokumentacją związaną z prowadzeniem szkoleń oraz wzorów stosowanych dokumentów (Dz. U. Nr 77, poz. 458). W tym miejscu należy wskazać, że rozporządzenie to określa jedynie zasady i formy prowadzenia szkoleń dla kandydatów na instruktorów techniki jazdy. Nie zawiera natomiast zasad i form wymaganych dla prowadzenia szkoleń dla osób wymienionych we wniosku tj. osób prywatnych, zgłaszających chęć udziału w wymienionych szkoleniach.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia. Wnioskodawca nie jest również uczelnią ani jednostką naukową czy badawczo-rozwojową.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zatem nie może korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę umożliwiają podniesienie kwalifikacji zawodowych jako kierowca, podniesienie atrakcyjności kierowcy na rynku pracy, a pozyskane na szkoleniu umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z wykonywanym zawodem uczestników projektu i mają na celu uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Zatem można uznać, że spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże nie jest to wystarczające gdyż równocześnie musi być spełniona jedna z pozostałych przesłanek wskazanych w tym przepisie tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Przedmiotowe szkolenia nie są także finansowanie w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych (usługi te finansowane są ze środków prywatnych uczestników szkoleń).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że szkolenie dotyczące doskonalenia technik jazdy nie wynika wprost z ustawy prawo o ruchu drogowym, a jego program dostosowywany jest każdorazowo do potrzeb i oczekiwań uczestników szkolenia.

Szkolenia dotyczące doskonalenia technik jazdy przeprowadzane przez Wnioskodawcę co prawda umożliwiają podniesienie kwalifikacji zawodowych jako kierowca, a pozyskane na szkoleniu umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z wykonywanym zawodem uczestników projektu i mają na celu uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, ale jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku, szkolenie to nie wynika wprost z ustawy prawo o ruchu drogowym, a jego program dostosowywany jest każdorazowo do potrzeb i oczekiwań uczestników szkolenia.

Oznacza to, że nie zostanie spełniona druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku wymieniona w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT tzn. szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż usługi szkolenia dotyczące doskonalenia technik jazdy z zakresu kat. C, kat. D oraz kat. B przeprowadzane przez Wnioskodawcę nie będą od dnia 1 stycznia 2011 r. korzystały ze zwolnienia od podatku i należy je opodatkować 23% stawką VAT, gdyż Wnioskodawca nie spełnia żadnego z warunków uprawniających do takiego zwolnienia określonego w przepisach znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług ani przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że szkolenie mające na celu doskonalenie technik jazdy z zakresu kat. C, kat. D oraz kat. B nie spełnia przesłanki kształcenia zawodowego prowadzonego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach w związku z czym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze stawką 23%, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.