IBPP1/443-496/11/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2011 r. (data wpływu 16 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) oraz pismem z dnia 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 czerwca 2011 r)., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 marca 2011 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 czerwca 2011 r., (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 31 maja 2011 r. znak IBPP1/443-496/11/AW oraz pismem z dnia 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 czerwca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 czerwca 2011 r. znak IBPP1/443-496/11/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z żoną jest właścicielem 8 (ośmiu) działek budowlanych, działki te objęte są planem zagospodarowania przestrzennego. W planie przeznaczone są pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne. W 2011 r. Wnioskodawca wraz z żoną chciałby sprzedać tylko 2 (dwie) działki. Pieniądze chce przeznaczyć na zakup gruntów rolnych, gdyż Wnioskodawca wraz z żoną są rolnikami, prowadzą działalność gospodarczą - gospodarstwo rolne i chcą dalej rozwijać firmę. Wnioskodawca wraz z żoną jest podatnikiem podatku VAT.

Działki należą do rodziny Wnioskodawcy od dziesiątków lat. Najpierw ich właścicielką była ciocia, potem zostały przekazane Wnioskodawcy w drodze darowizny, jednak w rodzinie Wnioskodawcy są one już od przed wojny. Na tych działkach do dziś Wnioskodawca uprawia zboże.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek VAT od sprzedaży działek.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ta jest zwolniona z podatku VAT, gdyż będzie to sprzedaż dotycząca majątku prywatnego pozostającego w rodzinie Wnioskodawcy od dziesiątków lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, jednak działały z zamiarem jej powtarzania. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem 8 (ośmiu) działek budowlanych. W planie zagospodarowania przestrzennego działki te przeznaczone są pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne. W 2011 r. Wnioskodawca chciałby sprzedać 2 (dwie) działki. Pieniądze chce przeznaczyć na spłatę kredytów: m.in. spłata ciągnika, spłata kredytu klęskowego (powodziowy) i kredytu na zakup ziemi. oraz na zakup gruntów rolnych, gdyż Wnioskodawca jest rolnikiem, prowadzi działalność gospodarczą - gospodarstwo rolne i chce dalej rozwijać firmę. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT. Na tych działkach do dziś Wnioskodawca uprawia zboże.

Grunt mający być przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nabył w dniu 20 lipca 2006 r. w drodze darowizny od swojej cioci (rolniczki) celem powiększenia swojego gospodarstwa rolnego. Do tej pory Wnioskodawca wykorzystuje go rolniczo (zasiewy zbóż - jako pasza dla zwierząt). Grunt rolny (działki) jest obsiany zbożem. Działki w całości nie są zabudowane. Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Gospodarstwo rolne Wnioskodawca prowadzi od 1979 r. Podatnikiem VAT Wnioskodawca jest od 28 maja 2007 r. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym. Przedmiotem produkcji rolnej wykonywanej na terenie przeznaczonym do sprzedaży jest uprawa zboża przeznaczonego na paszę dla zwierząt. Wnioskodawca otrzymywał coroczne dopłaty unijne dotyczące ww. gruntu (płatności obszarowe) na ogólnych warunkach, jakie otrzymują wszyscy rolnicy i w takiej samej wysokości. Działki przeznaczone do sprzedaży zostały wydzielone z pozostałych gruntów gospodarstwa rolnego, a przyczyną była zmiana planu zagospodarowania przestrzennego dla miasta (teren przeznaczony pod zabudowę jednorodzinną). Przyczyną sprzedaży jest utrudnione gospodarowanie. Wcześniej Wnioskodawca sprzedał 24 kwietnia 2009 r. łąkę (teren rolniczy - nieobjęty planem zagospodarowania przestrzennego - Wnioskodawca nie zapłacił podatku VAT ponieważ od gruntów rolnych nie jest naliczany VAT).

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folia, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowle i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, iż wydzielenie działek oraz dokonana transakcja sprzedaży ww. nieruchomości gruntowych ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą) posiada także rolnik, niezależnie od tego czy rolnik ten korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego, czy też zrezygnował on z przysługującego mu zwolnienia i zarejestrował się jako podatnik VAT czynny.

Jeśli więc rolnik wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, zwłaszcza że grunty mające być przedmiotem sprzedaży stanowią składnik majątkowy tego gospodarstwa rolnego - firmy Wnioskodawcy.

Z powyższego bezsprzecznie wynika, iż grunty, z których Wnioskodawca wydzielił przeznaczone do sprzedaży działki, zostały przez niego nabyte w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego i takie gospodarstwo Wnioskodawca prowadził na przedmiotowych działkach, a zatem zostały one wykorzystane do działalności gospodarczej.

W przedstawionej sytuacji nie można uznać, że sprzedane grunty miały charakter majątku osobistego Wnioskodawcy, niewykorzystywanego na cele działalności gospodarczej, gdyż zostały one po nabyciu wykorzystane, jak wykazano wyżej, do prowadzenia działalności gospodarczej (rolniczej) w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca nabył grunt dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem w myśl powołanego już wcześniej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalnością gospodarczą jest również działalność rolnicza. Zatem w tych okolicznościach sprzedaż działek nie stanowi niczego innego jak wyprzedaż majątku należącego do "przedsiębiorstwa" Wnioskodawcy.

Ponadto istotnym elementem wskazującym również na prowadzenie działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakich dokonuje podatnik w związku z przygotowaniem do jej rozpoczęcia. Czynności związane z wydzieleniem z posiadanego gruntu 2 (dwóch) działek budowlanych wskazują na przygotowanie gruntu w sposób umożliwiający jego sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z przedstawionego wniosku nie wynika bowiem, aby Wnioskodawca w jakikolwiek sposób zamierzał wykorzystać wydzielone działki na potrzeby osobiste (np. w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny). Przeciwnie - środki uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawca ma zamiar przeznaczyć na cele związane z działalnością gospodarczą w zakresie prowadzenia gospodarstwa rolnego, gdyż - jak podał we wniosku - pieniądze chce przeznaczyć na zakup gruntów rolnych, gdyż Wnioskodawca jest rolnikiem, prowadzi działalność gospodarczą - gospodarstwo rolne i chce dalej rozwijać firmę, a także na spłatę kredytów: m.in. spłata ciągnika, spłata kredytu klęskowego (powodziowy) oraz kredytu na zakup ziemi.

Wnioskodawca wskazał także, że otrzymywał coroczne dopłaty unijne dotyczące ww. gruntu (płatności obszarowe).

W świetle tak przedstawionego stanu faktycznego nie można uznać, że działki przeznaczone do sprzedaży stanowią majątek prywatny niezwiązany z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

W powyższej sytuacji dostawa wskazanych we wniosku gruntów kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. Powyższym czynnościom można jak najbardziej przypisać charakter częstotliwy. Nie można zatem uznać, aby wszystkie powyższe działania podejmowane były przez Wnioskodawcę wyłącznie dla realizacji prawa do rozporządzania swoim majątkiem prywatnym.

Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż zarówno w momencie nabycia gruntu, jak i w czasie jego posiadania, Wnioskodawca podjął szereg działań wskazujących na zamiar związania nieruchomości z działalnością gospodarczą (choć jej rodzaj ulegał zmianie z rolniczej na sprzedaż działek), a zatem sprzedaż gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec powyższego Wnioskodawca jest z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, należy stwierdzić, że dla sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem interpretacji w okolicznościach wskazanych we wniosku, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, gdyż sprzedaż ta ma znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zatem sprzedaż przedmiotowych działek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W kwestii natomiast stawki podatku VAT dla sprzedaży ww. nieruchomości będącej przedmiotem interpretacji wskazać należy, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Intencją ustawodawcy jest więc opodatkowanie dostawy zarówno terenów budowlanych (działka zabudowana, działka budowlana, teren zabudowy) jak też przeznaczonych pod zabudowę.

Z treści wniosku wynika, iż będące przedmiotem sprzedaży działki w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne.

Zatem dokonanie dostawy ww. nieruchomości niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki w wysokości 23%, stosownie do przepisów art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja nie dotyczy dokonanej w 2009 r. sprzedaży gruntów rolnych, gdyż przedmiotem interpretacji Wnioskodawca uczynił zdarzenie przyszłe, tj. planowaną sprzedaż działek.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.