IBPP1/443-490/14/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 maja 2014 r. (data wpływu 19 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy prawa wieczystego użytkowania działki 393/12 wraz z własnością posadowionych na niej budowli - jest prawidłowe.

W dniu 19 maja 2014 r. do tut. organu wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy prawa wieczystego użytkowania działki 393/12 wraz z własnością posadowionych na niej budowli.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) ma potencjalnego klienta, który chce kupić od Wnioskodawcy nieruchomość gruntową usytuowaną w B., przy ulicy S. Nieruchomość jest zabudowana budynkami o charakterze biurowym, usługowym, produkcyjnym i magazynowym, budowlami tj. remont dróg zakładowych-nawierzchnia asfaltowa, place i parkingi, ogrodzenia, bezodpływowe zbiorniki szambo, zewnętrzna sieć wodociągowa. Składa się z kompleksu 5 działek o następujących numerach: 390/12, 391/12, 392/12, 393/12, 394/12 o łącznej powierzchni 27684 m² - w użytkowaniu wieczystym. Klient chce kupić od Wnioskodawcy wszystkie opisane wyżej działki, jednak ze względu skomplikowaną zabudowę Wnioskodawca wnosi o interpretację indywidualną dla każdej z działek osobno. Niniejszy wniosek dotyczy działki nr 393/12.

Działka nr 393/12 o powierzchni 3828 m² będącą własnością Skarbu Państwa, natomiast użytkowanie wieczyste wpisane jest w KW na rzecz Wnioskodawcy do 5 grudnia 2089 r.

Działka nr 393/12 została wyodrębniona przez podział w 2007 r. z działki 237/12, która została nabyta 17 lipca 1992 r. w formie aktu notarialnego jako prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz działki 301/12, która została nabyta 19 października 2001 r. w formie aktu notarialnego jako prawo wieczystego użytkowania gruntu. W momencie nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu działki 237/12 działka ta była zabudowana budynkami i budowlami oraz działki 301/12 która była zabudowana budowlami.

W związku z podziałem działka 393/12 jest działką zabudowaną, której składowymi są:

Obiekty znajdujące się na działce nr 393/12 są trwale z gruntem związane.

Wymienione w p.pkt.a) obiekty Wnioskodawca ma zaewidencjonowane w księdze inwentarzowej środków trwałych dla celów podatkowych jako budowle.

W bezpośrednim czytaniu przepisów prawa budowlanego place składowe, parkingi i ogrodzenia wymieniane są w grupie urządzeń budowlanych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm. art. 3 pkt 9. Jednakże przytoczony artykuł Wnioskodawca interpretuje w ten sposób, iż wymienione tam urządzenia budowlane należy rozumieć jako urządzenia techniczne związane z obiektami budowlanymi, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place na śmietniki. W kontekście powyższej definicji można stwierdzić, iż niektóre z urządzeń budowlanych, np: ogrodzenie, plac składowy, parking, występujące samodzielnie niezwiązane z obiektami budowlanymi (np. budynkiem) tracą status urządzeń budowlanych i stają się obiektem budowlanym (budowlą). Identyczny status mają przedmiotowe obiekty na gruncie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

W stosunku do terenu, na którym znajduje się działka 393/12 obecnie brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednak 17 sierpnia 2010 r. została wydana decyzja Urzędu Miasta o ustalenie lokalizacji celu publicznego dla inwestycji p.n. Budowa stacji bazowej telefonii komórkowej obejmującej m.in. budowę wieży o łącznej wysokości 46 m oraz kontenera technologicznego, inwestycja ta jednak nie doszła do skutku.

Zamiar Spółki uległ zmianie, przedmiotowa działka wg firmy nie jest przeznaczona pod zabudowę. Spółka rozważa sprzedaż w stanie jak opisano powyżej, bez żadnych zmian jedynie z istniejącymi już budowlami. W odniesieniu do poszczególnych budowli:

- nawierzchnia asfaltowa 600 m² jako place składowe i parkingi,

c. Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie (modernizację) tej budowli, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

Budowla ta była nabyta w lipcu 1992 r. (kiedy jeszcze nie było podatku VAT) w celu prowadzonej działalności gospodarczej a działalność związana w tą budowlą od momentu jak został uchwalony podatek od towarów i usług VAT tj. od lipca 1993 r. była działalnością opodatkowaną.

- nawierzchnia betonowa 85,06 m² jako place składowe i parkingi,

c. Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie (modernizację) tej budowli, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

d. budowla ta była użytkowana początkowo na własne potrzeby związane z prowadzoną

działalnością gospodarczą transportowo-agencyjno-magazynowo-przeładunkową a następnie była wynajmowana od 1 marca 1993 r. do nadal,

a. budowla nie była ulepszana.

Budowla ta była nabyta w lipcu 1992 r. (kiedy jeszcze nie było podatku VAT) w celu prowadzonej działalności gospodarczej a działalność związana w tą budowlą od momentu jak został uchwalony podatek od towarów i usług VAT tj. od lipca 1993 r. była działalnością opodatkowaną.

- ogrodzenie na podmurówce betonowej o długości 80,62 mb

c. Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie (modernizację) tej budowli, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

Budowla ta była nabyta w lipcu 1992 r. (kiedy jeszcze nie było podatku VAT) w celu prowadzonej działalności gospodarczej a działalność związana w tą budowlą od momentu jak został uchwalony podatek od towarów i usług VAT tj. od lipca 1993 r. była działalnością opodatkowaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka pyta o zastosowanie zwolnienia z VAT przy dostawie towarów, którymi są budowle znajdujące się na działce o numerze 393/12 wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu.

Czy sprzedaż budowli znajdujących się na działce nr: 393/12 opisanych w poz. 68 wraz ze zbyciem prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 29a ust. 8 Ustawy o VAT oraz z § 13 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia Ministra Finansów w części wynajmowanej, a w części pozostałej zwolniona z art. 43 ust. 1 pkt 10a, art. 43 ust. 7a i art. 29a ust. 8 ustawy o VAT oraz z § 13 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia Ministra Finansów.

Zdaniem Wnioskodawcy, Polska Klasyfikacja Obiektów budowlanych dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Natomiast przez budynki rozumie się zadaszone obiekty budowlane wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz PKOB nie definiują pojęcia "budowli". W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. W bezpośrednim czytaniu przepisów prawa budowlanego place składowe, parkingi i ogrodzenia wymieniane są w grupie urządzeń budowlanych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm. art. 3 pkt 9. Jednakże przytoczony artykuł Wnioskodawca interpretuje w ten sposób, iż wymienione tam urządzenia budowlane należy rozumieć jako urządzenia techniczne związane z obiektami budowlanymi, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place na śmietniki. W kontekście powyższej definicji można stwierdzić, iż niektóre z urządzeń budowlanych, np: ogrodzenie, plac składowy, parking, występujące samodzielnie niezwiązane z obiektami budowlanymi (np. budynkiem) tracą status urządzeń budowlanych i stają się obiektem budowlanym (budowlą) i taki właśnie status budowli mają obiekty Wnioskodawcy znajdujące się na działce 393/12.

W stosunku do budowli - nawierzchni asfaltowej 600 m² przyjętej jako place składowe i parkingi, Wnioskodawcy uważa w jego rozumieniu przepisów podatkowych, iż sprzedaż ww. budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu będzie korzystała ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10. Była zakupiona w 1992 r. kiedy nie było jeszcze podatku VAT, przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budowlą trwale z gruntem związaną, nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego a budowla ta służyła i nadal służy działalności opodatkowanej.

W stosunku do budowli - nawierzchni betonowej 85,06 m² przyjętej jako place składowe i parkingi, Wnioskodawca uważa w jego rozumieniu przepisów podatkowych, iż sprzedaż ww. budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu będzie korzystała ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10. Była zakupiona w 1992 r. kiedy nie było jeszcze podatku VAT, przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budowlą trwale z gruntem związaną, nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego a budowla ta służyła i nadal służy działalności opodatkowanej.

W stosunku do budowli - ogrodzenia z podmurówką betonową o długości 80,62, Wnioskodawca uważa w jego rozumieniu przepisów podatkowych, iż sprzedaż ww. budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu będzie korzystała ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a. Była zakupiona w 1992 r. kiedy nie było jeszcze podatku VAT, przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budowlą trwale z gruntem związaną, nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i zgodnie z art. 43 ust. 7a budowla ta służyła i nadal służy działalności opodatkowanej.

Tak więc sprzedaż przedmiotowych budowli spełniają przesłanki do zakwalifikowania ich jako zwolnione od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz art. 43 ust. 7a i art. 29a ust. 8 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie zwolnienie od podatku należy zastosować zgodnie z § 13 pkt 1 ust. 11 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu.

W przypadku potwierdzenia prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w sprawie wyżej opisanej sprzedaży Wnioskodawca wystawi fakturę VAT ze stawką zwolnioną i sprzedaż nastąpi na podstawie aktu notarialnego.

Uwzględniając powyższe Wnioskodawca prosi o potwierdzenie prawidłowości zastosowania przepisów, bądź jednoznaczną interpretację czy ww. sprzedaż w całości działki 393/12 będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez sprzedaż w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego działki nr 393/12, zbudowanej nabytymi w lipcu 1992 r. budowlami (nawierzchnią asfaltową, nawierzchnią betonową i grodzeniem z podmurówką betonową), trwale z gruntem związanymi które były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, opodatkowanej podatkiem VAT od lipca 1993 r. W okresie od 1 lutego 1993 r. do nadal, nawierzchnia asfaltowa jest przedmiotem najmu, natomiast nawierzchnia betonowa jest przedmiotem najmu od 1 marca 1993 r. do nadal. Ogrodzenie nie było zaś przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy sprzedaż tej nieruchomości będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy) czy nabywcy.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

W myśl natomiast art. 43 ust. 7a ww. ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

3a.obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa budowli trwale z gruntem związanych w postaci:

* nawierzchni asfaltowej jako place składowe i parkingi,

* nawierzchni betonowej jako place składowe i parkingi,

* ogrodzenia na podmurówce betonowej,

może korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby zatem dostawa przedmiotowych budowli mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych budowli nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Z opisu sprawy wynika, że nabyte w lipcu 1992 r. budowle były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, opodatkowanej podatkiem VAT od lipca 1993 r. W okresie od 1 lutego 1993 r. do nadal, nawierzchnia asfaltowa jest przedmiotem najmu, natomiast nawierzchnia betonowa jest przedmiotem najmu od 1 marca 1993 r. do nadal. Ogrodzenie nie było zaś przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przedmiotowe budowle nie były ulepszane.

Z uwagi na powyższe, do przedmiotowej dostawy budowli tj. nawierzchni asfaltowej i nawierzchni betonowej, które nie były ulepszane i które od 1993 r. do nadal są wynajmowane, a więc oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu najemcy, należy stwierdzić, że planowana dostawa tych budowli nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Zatem planowana przez Wnioskodawcę dostawa budowli w postaci nawierzchni asfaltowej i nawierzchni betonowej będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną dostawą nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Tym samym, również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu (działki nr 393/12), w części przyporządkowanej do dostawy tych budowli korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Odnośnie natomiast nabytej w lipcu 1992 r. budowli tj. ogrodzenia na podmurówce betonowej, które nie było przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze i które było wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, opodatkowanej podatkiem VAT od lipca 1993 r. i nie było ulepszane, należy stwierdzić, że planowana dostawa tej budowli będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ponieważ czynnością spełniającą definicję pierwszego zasiedlenia tej budowli będzie jej zbycie przez Wnioskodawcę.

Z uwagi na powyższe, do przedmiotowej dostawy dokonywanej w ramach pierwszego zasiedlenia nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT określone w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż dostawa ta dokonana zostanie w ramach pierwszego zasiedlenia.

Przy braku zatem możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dostawy budowli tj. ogrodzenia na podmurówce betonowej, znajdującej się na działce nr 393/12 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy dokonać analizy możliwości zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że budowla w postaci ogrodzenia na podmurówce betonowej, została nabyta przez Wnioskodawcę w 1992 r., a więc przy jej nabyciu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie tej budowli, tym samym zbycie przedmiotowej budowli przez Wnioskodawcę będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawca spełni łącznie przesłanki wymienione w lit. a i b tego przepisu.

Tym samym, również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu tj. działki nr 393/12 w części przyporządkowanej do dostawy tej budowli, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 tej ustawy.

Reasumując, planowana w lipcu 2014 r. dostawa nieruchomości tj. prawa użytkowania wieczystego gruntu tj. działki nr 393/12 zabudowanej budowlami w postaci:

* nawierzchni asfaltowej i nawierzchni betonowej, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT,

* ogrodzenia na podmurówce betonowej korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 tej ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Z powyższych przepisów wynika zatem, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług.

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy o VAT obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 tej ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 19 faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:

Jeżeli zatem Wnioskodawca będzie dokumentował przedmiotową sprzedaż fakturą, to należy wystawić fakturę z zastosowaniem zwolnienia dla tej sprzedaży przy jednoczesnym wskazaniu podstawy zastosowania tego zwolnienia zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 19 lit. a ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż ww. budowli wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie jednak wskazanego we własnym stanowisku § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.) stwierdzić należy, że przepis ten obowiązywał do 31 grudnia 2013 r., natomiast od 1 stycznia 2014 r. zwolnienie dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami, których dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie dodanego do ustawy o VAT od 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 8.

W sprawie nie ma również zastosowania wskazany przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku art. 43 ust. 7 ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca spełnia warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT dostawy tej budowli.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż tutejszy organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji statystycznych obiektów budowlanych lecz dokonuje interpretacji w oparciu o wskazane przez wnioskodawcę klasyfikacje PKOB.

Należy również zaznaczyć, że do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniej grupy czy też do weryfikacji wskazanej klasyfikacji, nie są kompetentne organy podatkowe. W myśl bowiem Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów a w razie wątpliwości może on w tym zakresie zwrócić się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Niniejsza interpretacja została zatem wydana w oparciu o klasyfikację statystyczną wskazaną we wniosku przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.