IBPP1/443-489/11/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-489/11/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 16 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości dokonanej z majątku prywatnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości dokonanej z majątku prywatnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 18 stycznia 2008 r. Wnioskodawca wraz z żoną otrzymał kredyt na nabycie działki budowlanej. Pozwoliło to w dniu 28 stycznia 2008 r. nabyć prawo własności zlokalizowanej w mieście nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę o nr 342/20 o powierzchni 2451 m 2 objętej księgą wieczystą nr XXX prowadzoną przez Sąd Rejonowy za łączną cenę 72 000,00 zł warunkowanej brakiem skorzystania przez Agencję Nieruchomości Rolnych z przysługującego jej prawa pierwokupu. Wykonanie przez zbywcę zobowiązań w niej zawartych nastąpiło dnia 10 marca 2008 r. w wyniku czego przeniesiono na rzecz Wnioskodawcy i jego żony prawo własności ww. nieruchomości. W następnej kolejności Wnioskodawca wraz z małżonką wnieśli o uzgodnienie warunków zabudowy i zagospodarowania przedmiotowej działki dla inwestycji obejmującej budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem.

Obszar ten zgodnie z planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego obowiązującym do dnia 31 grudnia 2003 r. posiadał przeznaczenie - tereny użytków rolnych - do adaptacji; istniejąca zabudowa adaptowana. Teren nie posiadał zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne. Decyzją Burmistrza Miasta z dnia 23 lipca 2008 r. ustalono warunki zabudowy dla planowanej inwestycji. Ze względu jednak na sytuację rodzinno-finansową Wnioskodawca zmuszony został do zmiany planów i sprzedaży niniejszej nieruchomości. Zorientowawszy się w sytuacji rynkowej właściciele (Wnioskodawca i małżonka) powzięli informacje, że dla sprzedaży ww. nieruchomości konieczne jest jej podzielenie na mniejsze działki i uzbrojenie, co dla klientów pragnących postawić tam budynki mieszkalne jest kwestią kluczową.

W celu umożliwienia sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w godziwej cenie podjęto następujące czynności:

1.

Dokonano podziału nieruchomości na 3 działki;

2.

Przygotowano teren do rozpoczęcia prac zmierzających do podłączenia kanalizacji;

3.

Przygotowano teren do rozpoczęcia prac mających na celu umożliwienie instalacji przyłączy energetycznych. Właściwe czynności dotyczące uzbrojenia działek zostaną jednak opłacone przez nabywców bez udziału Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca wskazuje, że określony w cytowanej ustawie o VAT zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ponadto według Wnioskodawcy, podatnikiem staje się również ten kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa o VAT nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasokres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie. Wnioskodawca zauważa, iż z powołanych powyżej przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie w warunkach wskazujących, iż działanie to nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego Wnioskodawca stwierdza, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Nie jest natomiast, według oceny Wnioskodawcy, działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ostatnia przytoczona okoliczność ma według Wnioskodawcy istotne znaczenie, które decyduje o objęciu osób fizycznych sprzedających nieruchomość, nawet kilkukrotnie, obowiązkiem odprowadzenia od tych sprzedaży podatku VAT. Pogląd ten potwierdza jednolita linia orzecznicza NSA, który stwierdza w wyroku z dnia 21.02.2007 sygn. akt III SA/Wa 3711/06, iż nie jest tak, że z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż wykonanie czynności w sposób jednorazowy w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy skutkuje przekształceniem czynności danego podmiotu w działalność gospodarczą. Jak bowiem stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, na co zwraca uwagę Wnioskodawca, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą Wnioskodawca wskazuje, iż należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. Wnioskodawca dodaje, że podobne wnioski NSA zawarł w wyroku z dnia 29.10.2007 sygn. akt I FPS 3/07. W przedmiotowej sprawie sposób nabycia i dotychczasowego użytkowania nieruchomości gruntowej, oraz okoliczności wskazujące na zwyczajną chęć wyzbycia się majątku osobistego, wskazują na incydentalny sposób wykonywania sprzedaży poza działalnością gospodarczą. Wnioskodawca mianowicie nabył wraz z małżonką do majątku własnego, a nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej działkę, w celu zabudowania domem jednorodzinnym wraz z garażem.

Wszelkie podejmowane przez Wnioskodawcę na przestrzeni ok. 2 lat czynności służyły realizacji powziętego zamiaru budowy własnego domu. W lecie 2010 r. Wnioskodawca wraz z małżonką postanowili jednak zamieszkać w nowym mieszkaniu w M. ze względu na trudności z dojazdem do pracy z lokalizacji, w której znajdowała się nabyta nieruchomość (średnio od 40-60 min.). Utrzymanie pracy ze względu na sytuację finansową rodziny było kluczowe. Zmiana sytuacji w jakiej znalazł się Wnioskodawca uniemożliwiła finalizację zamiarów i wymusiła konieczność sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, po podziale na mniejsze działki i uzbrojeniu (przystosowaniu do zabudowy). W kontekście więc przytoczonej wyżej interpretacji przepisów, popartej orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego Wnioskodawca uważa, że planowana przez niego sprzedaż ma charakter incydentalny i pozbawiony cech obrotu profesjonalnego co powoduje, że w planowanych transakcjach nie będzie on występował jako podatnik podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca na poparcie swoich wywodów wskazuje również interpretacje przepisów prawa wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 09.10.2009, sygnatura IPPP3/443-714/09-3/KG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 9 czerwca 2009 r. sygnatura ILPP1/443-379/09-2/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej wyżej ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które - mimo że czynność wykonały jednorazowo - działały z zamiarem i w okolicznościach określonych przez ustawę za działalność gospodarczą.

Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia, jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Z przedstawionego w złożonym wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca wraz z żoną w dniu 18 stycznia 2008 r. otrzymał kredyt na nabycie działki budowlanej. Pozwoliło to w dniu 28 stycznia 2008 r. nabyć prawo własności zlokalizowanej w mieście nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę o nr 342/20 o powierzchni 2451 m 2 objętej księgą wieczystą nr XXX prowadzoną przez Sąd Rejonowy za łączną cenę 72 000,00 zł warunkowanej brakiem skorzystania przez Agencję Nieruchomości Rolnych z przysługującego jej prawa pierwokupu. Wykonanie przez zbywcę zobowiązań w niej zawartych nastąpiło dnia 10 marca 2008 r. w wyniku czego przeniesiono na rzecz Wnioskodawcy i jego żony prawo własności ww. nieruchomości. W następnej kolejności Wnioskodawca wraz z małżonką wnieśli o uzgodnienie warunków zabudowy i zagospodarowania przedmiotowej działki dla inwestycji obejmującej budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem.

Obszar ten zgodnie z planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego obowiązującym do dnia 31 grudnia 2003 r. posiadał przeznaczenie - tereny użytków rolnych - do adaptacji; istniejąca zabudowa adaptowana. Teren nie posiadał zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne. Decyzją Burmistrza Miasta z dnia 23 lipca 2008 r. ustalono warunki zabudowy dla planowanej inwestycji. Ze względu jednak na sytuację rodzinno-finansową Wnioskodawca zmuszony został do zmiany planów i sprzedaży niniejszej nieruchomości. Zorientowawszy się w sytuacji rynkowej właściciele (Wnioskodawca i małżonka) powzięli informacje, że dla sprzedaży ww. nieruchomości konieczne jest jej podzielenie na mniejsze działki i uzbrojenie, co dla klientów pragnących postawić tam budynki mieszkalne jest kwestią kluczową.

W celu umożliwienia sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w godziwej cenie podjęto następujące czynności:

1.

Dokonano podziału nieruchomości na 3 działki;

2.

Przygotowano teren do rozpoczęcia prac zmierzających do podłączenia kanalizacji;

3.

Przygotowano teren do rozpoczęcia prac mających na celu umożliwienie instalacji przyłączy energetycznych. Właściwe czynności dotyczące uzbrojenia działek zostaną jednak opłacone przez nabywców bez udziału Wnioskodawcy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego, na tle obowiązujących przepisów ustawy o VAT, pozwala stwierdzić, że wskazane w rozpatrywanym wniosku nieruchomości gruntowe spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Z okoliczności sprawy wynika jednak, że Wnioskodawca dokonując w przyszłości sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie będzie działał w charakterze podatnika, bowiem nabyte grunty miały z założenia służyć zaspokojeniu jego prywatnych potrzeb (budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem), a nie zostały zakupione celem ich odsprzedaży. Wszelkie podejmowane na przestrzeni około 2 lat przez Wnioskodawcę czynności służyły realizacji powziętego przez niego zamiaru budowy własnego domu na przedmiotowej nieruchomości. Latem 2010 r. Wnioskodawca wraz z małżonką postanowili zamieszkać w nowym mieszkaniu, gdyż lokalizacja rozpatrywanej we wniosku nieruchomości wiązała się z trudnościami dojazdu do miejsca pracy. Ze względu na sytuację rodzinno-finansową Wnioskodawca zmuszony został do zmiany planów i sprzedaży przedmiotowej nieruchomości dokonując jej koniecznego podziału na mniejsze działki i uzbrojenia (przystosowanie do zabudowy).

Z powołanych powyżej przepisów ustawy o VAT wynika, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego planowana przez niego sprzedaż ma charakter incydentalny i pozbawiony cech obrotu profesjonalnego, co powoduje, że nie będzie w niej występował jako podatnik podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo organ podatkowy pragnie zauważyć, iż odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono przy założeniu, iż przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności rolniczej, nie dokonywano z niej zbiorów i sprzedaży płodów rolnych, nie była też przedmiotem umowy najmu i dzierżawy.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na pisemny wniosek Zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie. W związku z powyższym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl