IBPP1/443-483/09/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2009 r. (data wpływu 14 maja 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 lipca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do obcych samochodów osobowych - jest prawidłowe.

W dniu 14 maja 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do obcych samochodów osobowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 lipca 2009 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 26 lutego 2009 r. pomiędzy Wnioskodawcą (wykonawca), a firmą czeską (zamawiający), została zawarta umowa na wykonywanie usługi polegającej na obsłudze przez kierowców wykonawcy pojazdów mechanicznych (samochodów osobowych) zamawiającego. Strony ustaliły koszt wynajmu jednego kierowcy (bez kosztów delegacji) na zryczałtowaną kwotę 4.000 zł miesięcznie.

Niezależnie od ww. wynagrodzenia wykonawcy przysługuje zwrot udokumentowanych kosztów delegacji krajowych i zagranicznych kierowcy oraz wszelkich kosztów związanych z eksploatacją pojazdu zamawiającego, tj. opłat drogowych parkingowych, mycie pojazdów, zakup paliwa, itp. Na podstawie faktur VAT lub paragonów potwierdzających poniesione koszty eksploatacji, wystawianych na adres wykonawcy.

Tak brzmią zapisy umowy.

W praktyce paliwo do tych samochodów osobowych zamawiającego kupowane jest na stacjach paliw na terenie kraju - faktury wystawiane są na firmę Wnioskodawcy. Następnie tą kwotą Wnioskodawca obciąża zamawiającego - właściciela pojazdu wystawiając fakturę VAT.

Zdarza się również, iż samochody tankowane są na stacji paliw Wnioskodawcy (Wnioskodawca posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi). Także w tym przypadku Wnioskodawca obciąża zamawiającego - właściciela samochodu osobowego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT w pełnym zakresie od 2 lipca 1993 r. i składa miesięczne rozliczenie VAT-7 w Urzędzie Skarbowym i wszystkie usługi przez Wnioskodawcę wykonywane są opodatkowane.

Zakup paliwa do obcych samochodów osobowych jest refakturowany na kontrahenta i obciążony stawką 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy firma Wnioskodawcy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do obcych samochodów osobowych i w związku z tym do liczenia podatku VAT należnego od kwoty netto zakupionego paliwa w fakturach obciążających zamawiającego.

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy stanowią, że odliczeniu nie podlega podatek naliczony od zakupu paliwa przeznaczonego do napędu m.in. samochodów osobowych. Przepis ten należy interpretować w ten sposób, że chodzi o paliwo, które będzie służyło do napędu samochodów osobowych eksploatowanych (wykorzystywanych) przez kupującego paliwo.

W przypadku Wnioskodawcy paliwo to nie służy do napędu samochodów osobowych, tylko do odsprzedaży. Faktycznie to nie Wnioskodawca korzysta z tego paliwa tylko inny podmiot, ponadto podatek naliczony bez wątpliwości kreuje podatek należny. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca uważa, iż firma Wnioskodawcy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do samochodów osobowych zamawiającego.

Równocześnie stanowi to podstawę do naliczenia podatku należnego w fakturach za odsprzedaż paliwa od wartości netto zakupionego paliwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z treści art. 86 ust. 3 ustawy o VAT wynika, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jednakże, jak wynika z art. 86 ust. 4 ustawy o VAT, przepis ust. 3 nie dotyczy:

Ponadto zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, a wszystkie usługi przez niego wykonywane są opodatkowane.

Spółka w dniu 26 lutego 2009 r., zawarła umowę na wykonywanie usługi polegającej na obsłudze przez kierowców Spółki pojazdów mechanicznych (samochodów osobowych) zamawiającego tj. firmy zagranicznej. Strony ustaliły koszt wynajmu jednego kierowcy (bez kosztów delegacji). Niezależnie od ww. wynagrodzenia wykonawcy przysługuje zwrot udokumentowanych kosztów delegacji krajowych i zagranicznych kierowcy oraz wszelkich kosztów związanych z eksploatacją pojazdu zamawiającego, tj. opłat drogowych parkingowych, mycie pojazdów, zakup paliwa, itp. Na podstawie faktur VAT lub paragonów potwierdzających poniesione koszty eksploatacji, wystawianych na adres wykonawcy.

Paliwo do ww. samochodów osobowych zamawiającego kupowane jest na stacjach paliw na terenie kraju oraz na stacji paliw Wnioskodawcy (Wnioskodawca posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi). Faktury wystawiane są na firmę Wnioskodawcy. Następnie tą kwotą Wnioskodawca obciąża zamawiającego - właściciela pojazdu wystawiając fakturę VAT.

Zakup paliwa do obcych samochodów osobowych jest refakturowany na kontrahenta i obciążony stawką 22%.

Z powyższego wynika, że zakupione przez Wnioskodawcę paliwo do samochodów osobowych będących własnością zamawiającego tj. firmy zagranicznej nie będzie służyło Wnioskodawcy. Zatem w tej konkretnej sytuacji, zakupione paliwo należy traktować jako towar handlowy służący dalszej odsprzedaży.

Jednakże zgodnie z powołanymi wyżej przepisami podstawowym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jak już wskazano wyżej nabywane przez Wnioskodawcę paliwo służy wyłącznie czynnościom opodatkowanym, tym samym stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto z uwagi, iż mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z odsprzedażą towaru to należy w tej sytuacji odwołać się do zapisu zawartego w art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. Nr L 347/1), (wcześniej art. 6 ust. 4 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) (Dz. Urz. UE. Nr L 145/1)), zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, uczestniczy w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

W sytuacji, w której koszty niektórych usług, gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez świadczącego usługę, są w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę, to podmiot biorący udział w świadczeniu usług, będący podatnikiem VAT czynnym, dokumentuje te czynności poprzez wystawienie faktury VAT.

Należy zatem przyjąć, iż w przypadku odsprzedaży usług przez jeden podmiot innemu podmiotowi, której celem jest przeniesienie kosztów przez podmiot będący pierwotnym nabywcą usługi (zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny) na podmiot, który z danych usług faktycznie korzysta, to podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi dokumentuje te czynności wystawioną przez siebie fakturą VAT. W rezultacie więc ostateczne obciążenie spoczywa nie na pierwotnym nabywcy usługi, lecz na jej rzeczywistym użytkowniku.

Analogiczna sytuacja występuje w przypadku dostawy towarów. Zgodnie bowiem z przepisem art. 7 ust. 8 ustawy o VAT w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży towaru za sprzedawcę, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej sprzedaż towaru.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca ponosił będzie koszty zakupu paliwa w oparciu o umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą właścicielem pojazdów.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, dokona odsprzedaży towaru "w stanie nieprzetworzonym", jest zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż towaru, zaś podstawę opodatkowania zgodnie z przepisem art. 29 ust. 1 ww. ustawy stanowić będzie całość świadczenia należnego od nabywcy pomniejszonego o kwotę podatku.

Reasumując Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie ww. towaru handlowego. Jednocześnie jeśli strony w umowie ustaliły wartość netto tej sprzedaży w wysokości równej kwocie netto zakupionego paliwa, to kwota ta będzie stanowiła podstawę opodatkowania dla Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.