IBPP1/443-459/11/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2011 r. (data wpływu 10 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania roszczenia współwłaściciela rzeczy sprawującego zarząd rzeczą wspólną realizowanego na podstawie art. 205 Kodeksu cywilnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania roszczenia współwłaściciela rzeczy sprawującego zarząd rzeczą wspólną realizowanego na podstawie art. 205 Kodeksu cywilnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Nieruchomość X stanowi współwłasność w częściach ułamkowych Wnioskodawcy i Gminy oraz stanowi siedzibę organów Wnioskodawcy i Gminy. Między współwłaścicielami nie została zawarta umowa w przedmiocie zarządu nieruchomością wspólną (spór na tym tle kilka lat temu trafił pod osąd sądu powszechnego).

Zarząd rzeczą wspólną (w tym utrzymanie czystości i ochronę nieruchomości) sprawuje Wnioskodawca.

Na zasadzie art. 205 Kodeksu cywilnego współwłaściciel sprawujący zarząd rzeczą wspólną może żądać od pozostałych współwłaścicieli wynagrodzenia odpowiadającego uzasadnionemu nakładowi jego pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy roszczenie współwłaściciela rzeczy sprawującego zarząd rzeczą wspólną realizowane na podstawie art. 205 Kodeksu cywilnego podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca w przedstawionym własnym stanowisku w sprawie stwierdził, że wynagrodzenie z tytułu zarządu nieruchomością wspólną nie podlega podatkowi od towarów i usług. Sprawowanie przez Wnioskodawcę zarządu nieruchomością wspólną stanowiącą zarazem jego siedzibę nie jest żadną miarą działalnością komercyjną. W świetle dyrektywy Rady 2006/112/WE organy władzy publicznej można wyłączyć z kategorii podatników VAT pod warunkiem, że takie wyłączenie nie pogarszałoby warunków konkurencji. Sprawowanie zarządu nieruchomością wspólną przez Wnioskodawcę nie powoduje, bo powodować nie może, naruszenia zasad konkurencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, postanowiono, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika więc, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszystkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl postanowień art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).

Przez usługę należy zatem rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu.

Zauważyć należy, iż stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, co do zasady podlega opodatkowaniu wówczas gdy ma charakter odpłatny.

Kwestią "odpłatności" ETS zajmował się w swoim orzecznictwie wielokrotnie podkreślając, iż o dostawie towarów i usług za wynagrodzeniem można mówić jedynie w sytuacji, gdy istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami. Związek, o którym mowa musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za to świadczenie.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Z treści tego przepisu wynika, że podstawę opodatkowania stanowi całość należności z tytułu realizacji określonego świadczenia.

Poprzez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W przedmiotowej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie czy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym roszczenie współwłaściciela rzeczy sprawującego zarząd rzeczą wspólną podlega czy też nie podlega "opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług".

W art. 205 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) zawarta jest regulacja, z której wynika, że współwłaściciel sprawujący zarząd rzeczą wspólną może żądać od pozostałych współwłaścicieli wynagrodzenia odpowiadającego uzasadnionemu nakładowi jego pracy.

W komentarzu do art. 205 ww. ustawy - Kodeks cywilny zamieszczonym w A. Kidyba (red.), K.A. Dadańska, T.A. Filipiak, Kodeks cywilny. Komentarz. Tom II. Własność i inne prawa rzeczowe, LEX, 2009 w następujący sposób przedstawiono zagadnienia dotyczące ww. przepisu:

Z brzmienia komentowanego przepisu wynika, że współwłaścicielowi, który sprawuje zarząd rzeczą wspólną, przysługuje prawo domagania się od pozostałych współwłaścicieli odpowiedniego wynagrodzenia. Dotyczy to zarówno wypadku, gdy jeden ze współwłaścicieli został powołany do wykonywania zarządu przez samych współwłaścicieli, jak i w wypadku, gdy sprawuje on zarząd via facti (por. J. Ignatowicz (w:) Komentarz, t. 1, 1972, s. 521). Wysokość tego wynagrodzenia jest uzależniona od nakładu pracy. Jednakże współwłaściciele w umowie mogą kwestię wynagrodzenia uregulować w sposób odmienny. Przepis ten nie dotyczy wypadku, gdy współwłaściciel został ustanowiony zarządcą przez sąd, wówczas bowiem wysokość wynagrodzenia określa sąd (art. 939 § 1 k.p.c.).

Wnioskodawca w ww. wniosku przedstawił, że zarząd nieruchomością wspólną - stanowiącą współwłasność w częściach ułamkowych Wnioskodawcy i Gminy sprawuje Wnioskodawca. Ponadto Wnioskodawca zarząd ten wykonuje odpłatnie.

W przedstawionym stanie faktycznym zaistniały więc przesłanki wskazujące na fakt wykonania usługi, tj.:

* wykonanie świadczenia - sprawowanie zarządu oraz

* wynagrodzenie za sprawowanie tego zarządu.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W tym miejscu należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. zmianie uległy stawki podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania zwolnień z opodatkowania w stosunku do niektórych czynności.

Na podstawie delegacji zawartej w ustawie o VAT, Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) określił zwolnienia od podatku inne iż określone w art. 43-81 ustawy o VAT oraz szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Natomiast w § 13 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia zwolnione od podatku są usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0).

Zwolnienia te zatem nie mają zastosowania w sytuacji odpłatnego wykonywania zarządu wspólną nieruchomością, będącą siedzibą Wnioskodawcy i Gminy.

Podsumowując stwierdzić należy, że wykonywanie przez Wnioskodawcę za wynagrodzeniem zarządu nieruchomością, będącą współwłasnością w częściach ułamkowych Wnioskodawcy i Gminy, stanowiącą siedzibę organów Wnioskodawcy i Gminy, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.