IBPP1/443-459/07/EA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. "T. - M.", przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2007 r. (data wpływu 21 listopada 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2008 r. (data wpływu 27 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 21 listopada 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 lutego 2008 r. (data wpływu 27 lutego 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 lutego 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca obecnie jest w stanie upadłości obejmującej likwidację majątku, a do dnia ogłoszenia upadłości prowadził działalność handlową, produkcyjną, transportową. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu działalności gospodarczej od dnia 1997 r.

Sprzedaży podlega nieruchomość rolna w R. W.

Na obszarze nieruchomości udokumentowane jest złoże kruszywa naturalnego w kategorii C2, które wpisane jest do krajowego rejestru złóż kopalin użytkowych. Nieruchomość nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość obecnie jest przedmiotem dzierżawy na cele rolnicze i z tego tytułu korzysta z dopłat UE. Z tytułu dzierżawy gruntu na cele rolnicze Wnioskodawca otrzymuje miesięcznie czynsz dzierżawny i 40% dofinansowania z dopłat UE.

Z opracowanego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania nie wynika rodzaj nieruchomości. Dla przedmiotowej nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, a przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę dla tych celów.

Nieruchomość została nabyta poprzez zakup aktem notarialnym z zamiarem dalszej odsprzedaży. Przy zakupie przedmiotowej działki Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego.

W momencie sprzedaży działka będzie niezabudowana.

Powodem sprzedaży gruntu jest likwidacja majątku i zaspokojenie wierzycieli.

Przed ogłoszeniem upadłości, Wnioskodawca dokonał w 2005 r. sprzedaży gruntów w B. na rzecz udziałowca i właściciela PTHUP "T. - M." Sp. z o.o.

Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości gruntowe przeznaczone w przyszłości do sprzedaży.

W związku z opisanym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż gruntów rolnych zawierających udokumentowane złoże kruszywa jest zwolniona z podatku od towarów i usług na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż gruntów opisanych w poz. 50 jest zwolniona od podatku od towarów i usług na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Udokumentowanie złoża kruszywa na gruncie rolnym nie zmienia jego przeznaczenia. Zmiana przeznaczenia gruntów wymaga ich przekwalifikowania. Dopiero czynność przekwalifikowania spowoduje objęcie takiego gruntu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, prowadził on działalność gospodarczą w zakresie m.in. handlu, produkcji i transportu i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działka, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać, została nabyta w ramach działalności gospodarczej w celu dalszej odsprzedaży, a środki uzyskane z tej sprzedaży zostaną przeznaczone na zaspokojenie wierzycieli.

Zatem jeśli Wnioskodawca jest już podatnikiem podatku od towarów i usług, to wszystkie wykonywane czynności, mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, będą podlegały opodatkowaniu. Brak jest bowiem podstaw prawnych do uznania, iż opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. niektóre czynności objęte zakresem przedmiotowym realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług są opodatkowane, a niektóre nie.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Zatem sprzedaż jednej działki, dokonana przez podatnika VAT czynnego, należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu cytowanego art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub w ogóle zwolnienie z opodatkowania.

I tak, stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Powyższe oznacza, że dostawa gruntów co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednak nie w każdym przypadku pojawi się faktyczne obciążenie podatkiem od towarów i usług. Aby odpłatna dostawa gruntów podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być realizowana przez podatnika podatku od towarów i usług, a jej przedmiotem musi być nieruchomość gruntowa zabudowana lub niezabudowana stanowiąca teren budowlany lub przeznaczony pod zabudowę.

Ustawodawca nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę. W przypadku jego braku zgodnie z art. 4 ust. 2 tej ustawy określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 1 ww. ustawy w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych (art. 9 ust. 4).

Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym wskazuje, iż zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości rolnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowa nieruchomość nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego, a z opracowanego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania nie wynika rodzaj nieruchomości.

Ponadto dla tejże nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego.

Jednakże zauważyć należy, iż jak wynika z wniosku, nieruchomość obecnie jest przedmiotem dzierżawy na cele rolnicze i z tego tytułu korzysta z dopłat UE. Z tytułu dzierżawy gruntu na cele rolnicze Wnioskodawca otrzymuje miesięcznie czynsz dzierżawny oraz dofinansowanie z dopłat UE.

A zatem z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem sprzedaży nie będą tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony przez Stronę stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że czynność zbycia działki rolnej (nabytej z zamiarem dalszej odsprzedaży) przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ale korzystać będzie ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć jednak należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku, gdy nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży nie byłaby gruntem rolnym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.