IBPP1/443-457/13/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2013 r. (data wpływu 27 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 19 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy pieców CO oraz ujęcia w deklaracji VAT-7 faktury VAT dokumentującej sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy pieców CO - jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek z dnia 23 maja 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy pieców CO,

* ujęcia w deklaracji VAT-7 faktury VAT dokumentującej sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy pieców CO.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 19 sierpnia 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-457/13/MS, IBPBI/1/415-520/13/AB z dnia 7 sierpnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi skup złomu. Skupując złom od osób fizycznych Wnioskodawca sprzedaję go hurtownikowi i wystawia fakturę netto wpisując "ODWROTNE OBCIĄŻENIE" a w deklaracji VAT-7 wykazuje przychód w poz. 41. Wnioskodawca ma wątpliwości co do poniższej sprawy:

W związku z wysoką emisją dwutlenku węgla w okolicy jest wymiana pieców centralnego ogrzewania starych - na nowe ekologiczne. Wymontowane, zużyte częściowo piece Wnioskodawca odbierając od ludzi przyjmuje do złomowania. Często nie są to piece uszkodzone, ale są w całości zdatne do użytku. Aby sprzedać je hurtownikowi Wnioskodawca musi je rozebrać i oczyścić z waty i szamoty oraz przeciąć je na pół. Wtedy z tych pieców powstaje złom. Mimo, że piece te są w dobrym stanie Wnioskodawca nie może ich odsprzedać dalej, gdyż zanieczyszczają środowisko. Dlatego Wnioskodawca oddaję je do dalszego przerobu na złom.

Przez firmę, która pośredniczy w wymianie pieców, Wnioskodawca został obciążony fakturą VAT brutto. W treści faktury było napisane "przekazanie pieców CO na złom", wartość netto 23,41, stawka VAT 23%, czyli 5,39, wartość brutto 28,80.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że prowadzi skup złomu. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Skupując złom od osób fizycznych Wnioskodawca sprzedaje go hurtownikowi i wystawia fakturę netto wpisując "ODWROTNE OBCIĄŻENIE", a w deklaracji VAT-7 wykazuje przychód w poz. 31.

Wnioskodawca ma wątpliwości co do poniższej sprawy:

W związku z wysoką emisją dwutlenku węgla w okolicy prowadzona jest wymiana pieców centralnego ogrzewania starych - na nowe, ekologiczne. Wymontowane, zużyte częściowo piece odbiera firma pośrednicząca i sprzedaje je Wnioskodawcy. Często nie są to piece uszkodzone, ale są w całości zdatne do użytku. Aby sprzedać je hurtownikowi Wnioskodawca musi je rozebrać i oczyścić z waty i szamoty oraz przeciąć je na pół. Wtedy z tych pieców powstaje złom. Mimo, że piece te są w dobrym stanie Wnioskodawca nie może ich odsprzedać dalej, gdyż zanieczyszczają środowisko. Dlatego Wnioskodawca sprzedaje je do dalszego przerobu na złom - jako złom niewsadowy i wsadowy. Wnioskodawca wystawia wtedy fakturę VAT netto, na której umieszcza informację "ODWROTNE OBCIĄŻENIE" i wykazuje ją w deklaracji VAT-7 poz. 31 - rozliczenie podatku należnego - podstawa opodatkowania. Kwestia opodatkowania dalszej sprzedaży zdemontowanego pieca nie ma być przedmiotem interpretacji, jest to wyłącznie element opisu stanu faktycznego.

Przez firmę, która pośredniczy w wymianie pieców Wnioskodawca został obciążony fakturą VAT brutto; w treści faktury było napisane "przekazanie pieców CO na złom", wartość netto 23,41, stawka VAT 23% 5,39, wartość brutto 28,80. Faktura ta została wystawiona dnia 9 maja 2013 r., data sprzedaży 9 maja 2013 r. W fakturze nie zastosowano zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z faktury wystawionej przez firmę pośredniczącą wynika, że jest ona podatnikiem VAT czynnym.

Symbol PKWiU dla pieców CO przekazanych na złom, wskazanych we wniosku, to 25.21.12. Zakup pieców CO przeznaczonych na złom służył do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymaną fakturę brutto Wnioskodawca w deklaracji VAT-7 ma wykazać w poz. 41 i poz. 42 odliczając sobie jednocześnie podatek VAT naliczony. Czy w takiej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w piśmie z dnia 14 sierpnia 2013 r.), otrzymaną fakturę Wnioskodawca powinien na deklaracji VAT-7 wykazać w poz. 41 i poz. 42, odliczając jednocześnie podatek VAT naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z powyższego wynika, iż warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych oraz niepodlegających opodatkowaniu. Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z kolei w myśl art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W załączniku 11 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ustawodawca wskazał:

* ex 24.10.14.0 - Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali - wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymywane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu,

* ex 24.45.30.0 - Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,

* 38.11.51.0 - Odpady szklane,

* 38.11.54.0 - Pozostałe odpady gumowe,

* 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych,

* 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,

* 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,

* ex 38.32.29.0 - Surowce wtórne z pozostałych metali - wyłącznie odpady i złom.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Mechanizm odwrotnego obciążenia, w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są warunki:

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków, w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., nie jest spełniony to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą spoczywa na dostawcy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązujący od 1 kwietnia 2013 r.), podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary mieszczące się w zakresie wskazanym w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jednakże w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a ustawy o VAT).

Pod pojęciem sprzedaży - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W związku z powyższymi regulacjami, podatnicy podatku od towarów i usług, z tytułu dostawy towarów, bądź świadczenia usług, zobowiązani są do naliczenia podatku należnego w określonej stawką podatku wysokości i wystawienia faktury dokumentującej dokonane czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. faktura powinna zawierać:

Zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 5 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. faktura powinna zawierać dodatkowo w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie".

Natomiast w myśl § 5 ust. 3 pkt 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi skup złomu. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Skupując złom od osób fizycznych Wnioskodawca sprzedaje go hurtownikowi i wystawia fakturę netto wpisując "ODWROTNE OBCIĄŻENIE".

Wnioskodawca ma wątpliwości odnośnie sytuacji w której wymontowane, zużyte częściowo piece odbiera firma pośrednicząca i sprzedaje je Wnioskodawcy. Często nie są to piece uszkodzone, ale są w całości zdatne do użytku. Aby sprzedać je hurtownikowi Wnioskodawca musi je rozebrać i oczyścić z waty i szamoty oraz przeciąć je na pół. Wtedy z tych pieców powstaje złom. Mimo, że piece te są w dobrym stanie Wnioskodawca nie może ich odsprzedać dalej, gdyż zanieczyszczają środowisko. Dlatego Wnioskodawca sprzedaje je do dalszego przerobu na złom - jako złom niewsadowy i wsadowy. Wnioskodawca wystawia wtedy fakturę VAT netto, na której umieszcza informację "ODWROTNE OBCIĄŻENIE" i wykazuje ją w deklaracji VAT-7 poz. 31 - rozliczenie podatku należnego - podstawa opodatkowania.

Przez firmę, która pośredniczy w wymianie pieców Wnioskodawca został obciążony fakturą VAT brutto. W treści faktury było napisane "przekazanie pieców CO na złom", wartość netto 23,41 zł, stawka VAT 23% - 5,39 zł, wartość brutto 28,80 zł. Faktura ta została wystawiona dnia 9 maja 2013 r., data sprzedaży 9 maja 2013 r. W fakturze nie zastosowano zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z faktury wystawionej przez firmę pośredniczącą wynika, że jest ona podatnikiem VAT czynnym.

Symbol PKWiU dla pieców CO przekazanych na złom, wskazanych we wniosku, to 25.21.12. Zakup pieców CO przeznaczonych na złom służył do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle powyżej przedstawionego stanu faktycznego wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy otrzymaną fakturę Wnioskodawca ma wykazać w deklaracji VAT-7 w poz. 41 i poz. 42 odliczając sobie jednocześnie podatek VAT naliczony.

Odnosząc się do powyższej kwestii stwierdzić należy, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT mechanizm odwrotnego obciążenia, tj. sytuacja, że podatnikami są również podmioty nabywające towary, ma zastosowanie w odniesieniu do towarów wymienione w załączniku nr 11 do ustawy o VAT. Ustawodawca we wskazanym załączniku celem identyfikacji towarów wchodzących w jego zakres posłużył się klasyfikacją statystyczną towarów i usług.

W tym miejscu wskazać należy, że jak wynika z Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Przedmiotowe piece, których dostawa została udokumentowana ww. fakturą zaklasyfikowane zostały przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 25.21.12.

PKWiU - 25.21.12 obejmuje "Kotły centralnego ogrzewania wytwarzające gorącą wodę lub parę o niskim ciśnieniu".

W załączniku nr 11 do ustawy o VAT nie zostały ujęte towary o symbolu PKWiU 25.21.12. - "Kotły centralnego ogrzewania wytwarzające gorącą wodę lub parę o niskim ciśnieniu".

Wobec powyższego należy stwierdzić, że przedmiotowe piece centralnego ogrzewania, które Wnioskodawca nabył w celu ich zezłomowania zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 25.21.12. - "Kotły centralnego ogrzewania wytwarzające gorącą wodę lub parę o niskim ciśnieniu" nie są towarami o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Jednocześnie jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowe piece nie są objęte zwolnieniem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, iż jeśli przedmiotowe piece centralnego ogrzewania, o których mowa we wniosku, objęte zostały wskazaną przez Wnioskodawcę klasyfikacją PKWiU - 25.21.12 to ich dostawa w dniu 9 maja 2013 r. na rzecz Wnioskodawcy jako dostawa towarów niewymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT zawierającym katalog towarów, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia, nie była objęta zasadami opodatkowania wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, polegającymi na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

W tej sytuacji nabywca (Wnioskodawca) wskazanych we wniosku pieców centralnego ogrzewania niewymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, nie był podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy, a w konsekwencji nie był zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu ich nabycia.

A zatem dostawa na rzecz Wnioskodawcy przedmiotowych pieców centralnego ogrzewania podlegała opodatkowaniu przez kontrahenta Wnioskodawcy na zasadach ogólnych stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Jednocześnie jak już stwierdzono z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca piece centralnego ogrzewania, które u niego podlegają rozbiórce i oczyszczeniu z waty i szamoty i zostają przecięte na pół sprzedaje jako złom niewsadowy i wsadowy, wystawiając fakturę VAT netto, na której umieszcza informację "ODWROTNE OBCIĄŻENIE".

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, że zakup pieców CO przeznaczonych na złom służył do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż okoliczność, że w przypadku transakcji dostawy złomu obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu dostawy tego towaru podlega przesunięciu z dostawcy na nabywcę nie oznacza, że czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem. W konsekwencji brak jest podstaw do stwierdzenia, iż nabyty przez Wnioskodawcę towar, tj. piece centralnego ogrzewania zakupione na podstawie faktury VAT z dnia 9 maja 2013 r., które Wnioskodawca złomuje i sprzedaje następnie jako złom niewsadowy i wsadowy, wystawiając fakturę VAT netto, na której umieszcza informację "ODWROTNE OBCIĄŻENIE", związany jest ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu.

Faktura wystawiona przez sprzedawcę pieców nie dokumentuje czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze bądź gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona z opodatkowania (wyłączenia z prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 i art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT).

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż w przypadku niezaistnienia innych przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej w dniu 9 maja 2013 r.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT z dnia 9 maja 2013 r., należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii ujęcia w deklaracji VAT-7 faktury VAT z dnia 9 maja 2013 r. dokumentującej sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy pieców CO stwierdzić należy, że aktualne wzory deklaracji zostały wprowadzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394).

Zgodnie z § 1 pkt 1 przedmiotowe rozporządzenie określa wzory deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7), o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej "ustawą", stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7K), o której mowa w art. 99 ust. 2 lub 3 ustawy, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, i deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7D), o której mowa w art. 99 ust. 3 ustawy, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia, oraz objaśnienia do tych deklaracji, stanowiące załącznik nr 4 do rozporządzenia.

W załączniku nr 4 do ww. rozporządzenia w części objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7k), wskazano iż:

* w części C. rozliczenie podatku należnego - poz. 31 wypełniają dostawca i nabywca, a poz. 32 wypełnia tylko nabywca, jeżeli jest on podatnikiem z tytułu nabycia towarów i usług - w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5, 7 i 8 ustawy,

* w części D. rozliczenie podatku naliczonego - w tej części wykazuje się wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt) w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja.

Część D.2 deklaracji dla podatku od towarów i usług zawiera następujące pozycje:

* nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych (poz. 39 - wartość netto, poz. 40 podatek naliczony),

* nabycie towarów i usług pozostałych (poz. 41 - wartość netto, poz. 42 podatek naliczony).

Jak już stwierdzono Wnioskodawca z tytułu nabycia wskazanych we wniosku pieców centralnego ogrzewania (udokumentowanego fakturą VAT z dnia 9 maja 2013 r.) nie jest podatnikiem z tytułu ich nabycia określonym w przypadku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT zatem Wnioskodawca nie wypełnia poz. 31 i poz. 32 deklaracji VAT-7.

Pozycję 31 wypełniają bowiem dostawca i nabywca, a poz. 32 wypełnia tylko nabywca, jeżeli jest on podatnikiem z tytułu nabycia towarów i usług w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 co w niniejsze sytuacji nie ma miejsca.

W konsekwencji Wnioskodawca chcąc odliczyć podatek naliczony wynikający z faktury VAT z dnia 9 maja 2013 r. przedmiotową fakturę VAT powinien ująć w deklaracji VAT-7 w części D.2 - nabycie towarów i usług oraz podatek naliczony z uwzględnieniem korekt, w poz. 41- wartość netto, w poz. 42 - podatek naliczony.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy ostatecznie przedstawione w piśmie z dnia 14 sierpnia 2013 r., że fakturę VAT z dnia 9 maja 2013 r. ma wykazać w poz. 41 i poz. 42. w deklaracji VAT-7, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja została wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, a zatem traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności zmiany symbolu PKWiU dla pieców centralnego ogrzewania których nabycie przez Wnioskodawcę udokumentowane zostało fakturą VAT z 9 maja 2013 r.) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.