IBPP1/443-455/14/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 maja 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z 31 lipca 2014 r. (data wpływu 5 sierpnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działki 381/1 - jest prawidłowe.

W dniu 12 maja 2014 r. do tut. organu wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działki 381/1.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 31 lipca 2014 r. (data wpływu 5 sierpnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 28 lipca 2014 r. znak: IBPP1/443-455/14/ES.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 27 lutego 2007 r. Wnioskodawca jako osoba fizyczna na podstawie aktu notarialnego Repertorium (...) aktem darowizny przejął do majątku osobistego od swoich rodziców działkę rolną o nr 381 o powierzchni 0.72 ha zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednopiętrowym murowanym.

Nieruchomość ta nie była związana z działalnością gospodarczą u obdarowującego ani obdarowanego. Nie była prowadzona wcześniej ani do dnia obecnego żadna działalność usługowa rolnicza, nie była prowadzona a także nie była dokonywana sprzedaż produktów rolnych.

W dniu 28 lutego 2012 r. Urząd Gminy przekwalifikował zgodnie z art. 9 ust. 4 i na prośbę Wnioskodawcy z dnia 27 lutego 2008 r. część działki o nr 381 o powierzchni 0.5768 od strony północnej z gruntu rolnego na teren o przeznaczeniu pod zabudowę jednorodzinną niską mieszkaniową, gdzie w terminie późniejszym miał powstać dom dla dorastającej córki i syna.

W dniu 16 kwietnia 2014 r. przekwalifikowana część działki z dnia 28 lutego 2012 r. została wydzielona z parceli o nr 381 i powstała nowa działka o nr 381/I o powierzchni 0.5768 nieuzbrojona w żadne media, nieogrodzona, nieuprawiana, z dostępem do drogi publicznej nr 396 nieutwardzonej nawierzchnia trawiasta oraz działka o nr 381/2 o powierzchni 0.1501 która jest zabudowana budynkiem mieszkalnym jednopiętrowym, murowanym, o powierzchni zabudowy 89 m² z dostępem do drogi publicznej nr 375 utwardzonej z położonym asfaltem, gdzie wraz z rodziną mieszka Wnioskodawca.

W dniu 24 kwietnia 2014 r. w związku z trudną sytuacją materialną i postępującą chorobą Wnioskodawcy, aby zasilić dochody rodziny i zaspokoić podstawowe potrzeby związane z mieszkaniem i leczeniem, nastąpiła sprzedaż z majątku osobistego wydzielonej parceli o nr 381/1 aktem notarialnym Repertorium (...).

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że nigdy nie był i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Przedmiotem sprzedaży była działka 381/1, niezabudowana, która została wydzielona z jednej parceli o nr 381. Działka w momencie sprzedaży w 2014 r. w planie zagospodarowania przestrzennego uchwalonego w dniu 28 lutego 2012 r. była oznaczona symbolem 10.MNU1 (5,U) gdzie: 10-wieś T., MNU1 - zabudowa jednorodzinna i usługowa (usługowa ograniczona do powierzchni 100 m²), 5 - otulina T. Parku, U strefa ujęcia wody pitnej.

Na pytanie tut. organu czy w stosunku do przedmiotowej działki Wnioskodawca podejmował takie działania jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru mającego być przedmiotem sprzedaży, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub jakiekolwiek inne działania, jeśli tak to należy wskazać kiedy i w jakim celu, Wnioskodawca odpowiedział, że w dniu 28 lutego 2012 r. Urząd Gminy, przekwalifikował zgodnie z art. 9 ust. 4 i na prośbę Wnioskodawcy z dnia 27 lutego 2008 r. część działki 381 od strony północnej z gruntu rolnego na teren o przeznaczeniu pod zabudowę 10.MNU1 (5U), gdzie w terminie późniejszym miał powstać dom dla dorastającej córki i syna jako zabezpieczenie przyszłości.

Przedmiotowa działka o nr 381/1, która została sprzedana, nie była uzbrojona w żadne media, nie posiadała wydzielonej drogi, nie posiadała urządzeń i sieci wodociągowej, nie posiadała kanalizacji sanitarnej ani sieci energetycznej, nie posiadała ogrodzenia, dojazd do sprzedanej działki jest nieutwardzoną nawierzchnią trawiastą z domieszką gliny, po opadach deszczu nie ma możliwości dojazdu jedynie wozem terenowym z napędem na cztery koła od ul. K.

Będąc w Urzędzie Gminy i stojąc w kolejce w filii banku K. Wnioskodawca wraz z małżonkiem rozmawiali między sobą o trudnej sytuacji materialnej i rozważali ewentualną sprzedaż działki. Stał za nimi Pan, który okazało się że jest zainteresowany zakupem parceli, gdyby wyrazili chęć sprzedaży. Po długim namyśle małżonkowie zdecydowali się na sprzedaż działki w związku z ciężką sytuacja materialną i postępującą chorobą Wnioskodawcy oraz brakiem perspektyw w przyszłości.

Sprzedana działka o nr 381/1 nie posiadała usytuowanych na niej obiektów budowlanych. Nie była w żaden sposób wykorzystywana (nic na niej nie uprawiano), ponieważ w terminie późniejszym miały tam budować się dzieci przy pomocy rodziców - systemem gospodarczym.

Przedmiotowa działka o nr 381/1 nigdy wcześniej ani do dnia sprzedaży nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej ani usługowo-rolniczej.

Działka nr 381/1 nie była przedmiotem najmu, dzierżawy. Nie czerpano z niej korzyści finansowych.

Na przedmiotowej działce 381/1 sprzedanej nie znajdowały się żadne obiekty budowlane.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości do sprzedaży. Nieruchomość tą otrzymał w drodze darowizny od rodziców w dniu 27 lutego 2007 r.

Pieniądze otrzymane po sprzedaży części nieruchomości zasilą dochody rodziny i zaspokoją podstawowe potrzeby związane z mieszkaniem, leczeniem. Cześć środków uzyskanych ze sprzedaży działki o nr 381/1 zostanie darowana jako pomoc siostrze Wnioskodawcy w związku z genetyczną chorobą synka, mamie Wnioskodawcy oraz teściom.

Wnioskodawca nie dokonywał nigdy wcześniej sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z powyższym stanem faktycznym czy prawidłowym jest i czy należy uznać że sprzedaż działki 381/1 powstałej z podziału jednej nieruchomości 381 na dwie parcele o nr 381/1 i 381/2 zamieszkałej przez Wnioskodawcę, dziedziczonej przez osobę fizyczną z aktu darowizny z roku 2007, nie występującej w roli przedsiębiorcy i nie prowadzącej działalności gospodarczej jest zwolniona z opodatkowania VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż jednej wydzielonej części działki z majątku osobistego, na której nie czyniono starań podnoszących atrakcyjność gruntu (brak uzbrojenia terenu, ogrodzenia, dojazd nieutwardzoną nawierzchnią trawiastą, brak ogłoszeń na portalach internetowych, w mediach, prasie) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Odpłatne zbycie części majątku nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej, zostało dokonane po upływie 7 lat od momentu otrzymania w formie aktu notarialnego darowizny i w okresie 2 lat od przekształcenia gruntu na budowlany. Sprzedaż części majątku prywatnego nastąpiła, aby uzyskane środki zasiliły dochody rodziny i pozwoliły na zaspokojenie podstawowych potrzeb związanych z mieszkaniem i leczeniem. Od dnia 27 lutego 2013 r. Wnioskodawca przebywał na zasiłku rehabilitacyjnym z tytułu wypadku w pracy. W dniu 11 lutego 2014 r. Wnioskodawca uzyskał stopień niepełnosprawności umiarkowany, zaś w dniu 16 kwietnia 2014 r. została przyznana renta z ZUS z tytułu wypadku w pracy. Małżonek Wnioskodawcy jest bez pracy, bez prawa do zasiłku, na utrzymaniu Wnioskodawcy pozostają więc mąż i dwójka dzieci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 27 lutego 2007 r. Wnioskodawca, który nie jest i nie był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, na podstawie aktu notarialnego aktem darowizny przejął do majątku osobistego od swoich rodziców działkę rolną o nr 381 zabudowaną budynkiem mieszkalnym.

Na prośbę Wnioskodawcy z dnia 27 lutego 2008 r. Urząd Gminy w dniu 28 lutego 2012 r. przekwalifikował część działki nr 381 z gruntu rolnego na teren o przeznaczeniu pod zabudowę jednorodzinną niską mieszkaniową, gdzie w terminie późniejszym miał powstać dom dla dorastającej córki i syna Wnioskodawcy.

W dniu 16 kwietnia 2014 r. przekwalifikowana część działki została wydzielona z parceli o nr 381 i powstała nowa działka o nr 381/1 oraz działka o nr 381/2 o powierzchni 0.1501 która jest zabudowana budynkiem mieszkalnym, gdzie wraz z rodziną mieszka Wnioskodawca.

W dniu 24 kwietnia 2014 r. w związku z trudną sytuacją materialną i postępującą chorobą Wnioskodawcy, aby zasilić dochody rodziny i zaspokoić podstawowe potrzeby związane z mieszkaniem i leczeniem, nastąpiła sprzedaż z majątku osobistego wydzielonej, niezabudowanej działki nr 381/1. Przedmiotowa działka nie była uzbrojona w żadne media, nie posiadała wydzielonej drogi, urządzeń i sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej ani sieci energetycznej, ogrodzenia, bez utwardzonego dojazdu. Nie była w żaden sposób wykorzystywana (nic na niej nie uprawiano), ponieważ miały tam budować dom dzieci Wnioskodawcy. Działka o nr 381/1 nigdy nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej ani usługowo-rolniczej, nie była dokonywana sprzedaż produktów rolnych. Działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, nie czerpano z niej korzyści finansowych.

W momencie sprzedaży w planie zagospodarowania przestrzennego działka ta była oznaczona symbolem 10.MNU1 (5,U) gdzie: 10-wieś T., MNU1 - zabudowa jednorodzinna i usługowa (usługowa ograniczona do powierzchni 100 m²), 5 - otulina T. Parku, U strefa ujęcia wody pitnej.

Nabywcę przedmiotowej działki Wnioskodawca pozyskał przypadkowo w Urzędzie Gminy (stojąc w kolejce w filii banku K.), gdzie w trakcie rozmowy małżonków okazało się, że mężczyzna stojący za nimi w kolejce jest zainteresowany kupnem działki.

Wnioskodawca nie dokonywał nigdy wcześniej sprzedaży nieruchomości i nie posiada innych nieruchomości do sprzedaży. Pieniądze otrzymane po sprzedaży zasilą dochody rodziny i zaspokoją podstawowe potrzeby związane z mieszkaniem i leczeniem. Cześć środków zostanie darowana jako pomoc siostrze Wnioskodawcy w związku z genetyczną chorobą synka, mamie Wnioskodawcy oraz teściom.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanej działki nr 381/1.

Ponieważ dokonana w przedmiotowej sprawie sprzedaż dotyczy nieruchomości, należy wziąć pod uwagę treść orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczących tej tematyki.

Z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Wymienione we wniosku czynności wykonane przez Wnioskodawcę wskazują, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykazał aktywności w rozporządzaniu nieruchomością, wykraczającej poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Nic nie wskazuje na zaangażowanie środków ze strony Wnioskodawcy, które mogłyby kwalifikować jego działania jako zbliżone do podejmowanych przez podmioty profesjonalnie zajmujące się obrotem nieruchomościami.

Z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego nie wynika aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Wskazany przez Wnioskodawcę podział otrzymanej w darowiźnie od rodziców nieruchomości na 2 mniejsze działki i przekwalifikowanie gruntu z rolnego na teren przeznaczony pod zabudowę w celu wybudowania na wydzielonej działce domu dla dzieci Wnioskodawcy, były pojedynczymi czynnościami wymienionymi w powołanym wyżej wyroku TSUE, które nie mogą świadczyć o tym, że w sprawie mamy do czynienia z ciągiem okoliczności, o których mowa w tym wyroku.

A zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 tej ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży niezabudowanej działki nr 381/1 nie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. działki stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. Zatem zbywana działka stanowiła majątek prywatny Wnioskodawcy. Skutkiem powyższego sprzedaż przez Wnioskodawcę działki 381/1, o której mowa we wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż przedmiotowej działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.