IBPP1/443-44/14/BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-44/14/BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Organu 16 stycznia 2014 r., uzupełnionym pismem z 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości gruntowej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 kwietnia 2014 r. znak: IBPP1/443-44/14/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nabył w trakcie trwania związku małżeńskiego nieruchomość gruntową. W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza zawrzeć z mężem umowę o ustanowienie rozdzielności majątkowej oraz dokonać częściowego podziału majątku. W wyniku tego podziału niniejsza nieruchomość stanie się własnością Wnioskodawcy. Po ustanowieniu rozdzielności majątkowej Wnioskodawca zamierza darować nieruchomość, która w wyniku zawarcia ww. umowy stała się własnością Wnioskodawcy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie przysługiwało zarówno przy nabyciu niniejszej nieruchomości jaki przy ustanowieniu rozdzielności majątkowej. Nieruchomość nie jest związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

W dniu 16 października 2013 r. wydana została decyzja o warunkach zabudowy dotycząca ww. nieruchomości gruntowej. Warunki zabudowy zostały ustalone na zamierzenie inwestycyjne pod nazwą: budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym, wjazdami, parkingami oraz układem komunikacji wewnętrznej i niezbędną infrastrukturą techniczną.

Decyzja wydana została dla pana L. P. i pana B. P. prowadzących działalność jako S.C., zatem nie została wydana na osobę będącą właścicielem nieruchomości tj. na Wnioskodawcę.

Działki o numerach 215/49, 215/50, 292/4, 216/50 w Obr...., na które wydana została decyzja, nie są ujęte w ewidencji środków trwałych spółki S.C.

W piśmie z dnia 8 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej.

Nieruchomość nabyta została 7 sierpnia 2012 r.

Przy zakupie nieruchomości nie był ściśle określony cel jej nabycia, tj. czy na potrzeby własne czy w celu inwestycyjnym, nieruchomość nabyto bez określenia do czego w przyszłości będzie wykorzystana.

Nieruchomość ta nie została nabyta od podatnika podatku VAT, transakcja nie była udokumentowana fakturą VAT.

Darowizna składa się z działki o numerze 215/49.

W stosunku do działki mającej być przedmiotem darowizny Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia.

Grunt jaki został zakupiony przez Wnioskodawcę wszedł w skład prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego, a co za tym idzie wykorzystywany jest w celach rolniczych, na własne potrzeby Wnioskodawcy. Grunt będący przedmiotem wniosku nie jest wykorzystywany do działalności rolniczej, a co za tym idzie ewentualne płody rolne pochodzące z ww. gruntu zaspokajają bieżące potrzeby konsumpcyjne Wnioskodawcy oraz jego rodziny, nie są sprzedawane.

Przedmiotowy grunt nie był przedmiotem najmu, dzierżawy na rzecz innych podmiotów.

Na zapytanie tut. Organu kiedy, w jaki sposób, odpłatnie czy nieodpłatnie, na jaki okres i w jakim celu Wnioskodawca udostępnił przedmiotową nieruchomość spółce cywilnej Wnioskodawca wskazał, że "nie została udostępniona".

Spółka nie wykorzystywała przedmiotowej nieruchomości w żaden sposób.

Wnioskodawca nie musiał wyrazić zgody ani nie musiał zostać poinformowany o tym, że wyżej wskazana spółka wystąpiła o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości.

Na zapytanie tut. Organu czy osoby będące wspólnikami spółki cywilnej R. są z Wnioskodawcą spokrewnione, jeśli tak to w jaki sposób Wnioskodawca wskazał, że jest to mąż oraz syn Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie posiada żadnych innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do dostawy.

Wnioskodawcy nie dokonywał wcześniej dostawy innych działek, niż wymienione we wniosku.

Darowizna nie została dokonana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonana darowizna ww. nieruchomości gruntowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 7 ust. 2 stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W związku z powyższym uznać należy, że zasadą jest opodatkowanie podatkiem od towarów i usług odpłatnej dostawy towarów, zaś w sytuacji nieodpłatnego przekazania, a w sytuacji Wnioskodawcy darowania nie występuje opodatkowanie tym podatkiem.

Ustawodawca przewidział jednak wyjątek od niniejszej zasady, a mianowicie jeżeli podatnikowi przy nabyciu (wytworzeniu, imporcie) przysługiwało - w całości lub w części - prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, które następnie zostały darowane, to tego rodzaju czynności darowizny uznaje się za podlegające opodatkowaniu jako odpłatne dostawy towaru.

Jeżeli chodzi o powyższą sytuację, nie zaistniała przesłanka opodatkowania, gdyż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabytej nieruchomości gruntowej. Zakup nieruchomości nie służył działalności opodatkowanej, nie był związany z zakupami towarów lub usług, które mogłyby być wykorzystywane przez podatnika do wykonywania opodatkowanych dostaw lub świadczenia usług, działka została zakupiona na cele prywatne, do majątku prywatnego małżonków a wyniku umowy o ustanowieniu rozdzielności majątkowej, stanie się własnością Wnioskodawcy. Nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nieruchomość gruntowa nie była i nie jest związana z działalnością podlegającą opodatkowaniu, w momencie zakupu nie istniało prawo odliczenia podatku, nie miał takiego prawa, w związku z tym nie ma podstaw do tego, aby darowiznę jaką zamierza dokonać na rzecz syna musiała opodatkować.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że darowizny nie będzie można potraktować jako czynności opodatkowanej, gdyż jej zakup nie miał związku z działalnością opodatkowaną. Nieruchomość gruntowa została zakupiona do majątku prywatnego, a następnie w wyniku zawarcia umowy przeszła na własność Wnioskodawcy, czemu również nie towarzyszyło odliczenie, w związku z czym nie może być mowy o odliczeniu podatku naliczonego przy zakupie, a co za tym idzie Wnioskodawca nie ma obowiązku opodatkowywać darowizny jaką zamierza dokonać na rzecz syna.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż fakt uzyskania decyzji o warunkach zabudowy, również nie wpływa na powstanie obowiązku opodatkowania darowizny, gdyż decyzja o warunkach zabudowy wydana została na inny podmiot tj. na pana L. P. i pana B. P. prowadzących działalność jako firma S.C. Według Wnioskodawcy brak zwolnienia w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 nie ma znaczenia, ponieważ nabywcy nieruchomości gruntowej w momencie zakupu nie byli podatnikami, nie prowadzili i nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2, a wszelkie inne czynności związane z zabudową gruntu zostały podjęte przez inny podmiot. Wnioskodawca podkreśla, że przy nabyciu przez niego (darczyńcę) oraz małżonka, a także przy zawieraniu umowy ustanawiającej rozdzielność majątkową na skutek której nieruchomości gruntowa weszła do majątku Wnioskodawcy-nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że darowizna jakiej dokona na rzecz syna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Definicja dostawy towarów zawarta została w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe oznacza, że darowiznę uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

Zatem, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Co do zasady grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podkreślić jednak należy, iż aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana jest przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru ani też nie ma związku z działalnością gospodarczą, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie zawsze dostawa (darowizna) stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Dostawa (darowizna) nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy jest ona dokonywana przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej konkretnej czynności.

Zatem określenie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W kwestii opodatkowania dostawy (darowizny) nieruchomości istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, bądź też przedmiotem dostawy jest nieruchomość związana z prowadzoną działalnością gospodarczą, czy też dostawa nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu - dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności - konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 140 ustawy - Kodeks cywilny w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Dokonując przedmiotowego rozstrzygnięcia, należy wziąć pod uwagę orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydane w sprawach C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nabył w trakcie trwania związku małżeńskiego nieruchomość gruntową. W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza zawrzeć z mężem umowę o ustanowienie rozdzielności majątkowej. W wyniku tego podziału niniejsza nieruchomość stanie się własnością Wnioskodawcy. Po ustanowieniu rozdzielności majątkowej Wnioskodawca zamierza darować działkę nr 215/49.

Przy nabyciu niniejszej nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość ta nie została nabyta od podatnika podatku VAT, transakcja nie była udokumentowana fakturą VAT.

Przy zakupie nieruchomości nie był ściśle określony cel jej nabycia, tj. czy na potrzeby własne czy w celu inwestycyjnym, nieruchomość nabyto bez określenia do czego w przyszłości będzie wykorzystana.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej. Nieruchomość nabyta została 7 sierpnia 2012 r.

W stosunku do działki mającej być przedmiotem darowizny Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia.

Przedmiotowy grunt nie był przedmiotem najmu, dzierżawy na rzecz innych podmiotów.

Grunt jaki został zakupiony przez Wnioskodawcę wszedł w skład prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego, a co za tym idzie wykorzystywany jest w celach rolniczych, na własne potrzeby Wnioskodawcy. Grunt będący przedmiotem wniosku nie jest wykorzystywany do działalności rolniczej, a co za tym idzie ewentualne płody rolne pochodzące z ww. gruntu zaspokajają bieżące potrzeby konsumpcyjne Wnioskodawcy oraz jego rodziny, nie są sprzedawane.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nie posiada żadnych innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do dostawy. Wnioskodawcy nie dokonywał wcześniej dostawy innych działek, niż wymienione we wniosku.

Ponadto w dniu 16 października 2013 r. wydana została decyzja o warunkach zabudowy dotycząca ww. nieruchomości gruntowej dla pana L. P. i pana B, P. tj. męża i syna Wnioskodawcy prowadzących działalność jako S.C., zatem nie została wydana na osobę będącą właścicielem nieruchomości tj. na Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nie udostępniał przedmiotowej nieruchomości ww. spółce cywilnej (Spółka nie wykorzystywała przedmiotowej nieruchomości w żaden sposób) oraz, że nie musiał wyrazić zgody ani nie musiał zostać poinformowany o tym, że wyżej wskazana spółka wystąpiła o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w celu dokonania darowizny działki nr 215/49 nie podejmował żadnych aktywnych działań, o których mowa we wskazanych orzeczeniach TSUE C-180/10 i C-181/10.

Działka, jak podaje Wnioskodawca, nie była zakupiona na ściśle określony cel natomiast weszła w skład prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego. Jednakże jak wskazano we wniosku ewentualne płody rolne pochodzące z ww. gruntu zaspokajają bieżące potrzeby konsumpcyjne Wnioskodawcy oraz jego rodziny i nie są sprzedawane.

Ponadto w stosunku do działki mającej być przedmiotem darowizny Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia. Przedmiotowy grunt nie był przedmiotem najmu, dzierżawy na rzecz innych podmiotów.

Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej dostawy innych działek oraz nie posiada żadnych innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do dostawy.

Z opisu sprawy wynika zatem, że Wnioskodawca wykorzystywał tę działkę do zaspokojenia celów prywatnych. W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht). Ww. orzeczenie dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego co w przedmiotowej sprawie miało miejsce, gdyż ewentualne płody rolne pochodzące z ww. gruntu zaspokajają bieżące potrzeby konsumpcyjne Wnioskodawcy oraz jego rodziny i nie są sprzedawane.

Natomiast o warunki zabudowy dla tej działki wystąpił inny podmiot, tj. Spółka cywilna prowadzona przez męża i syna Wnioskodawcy, przy czym Wnioskodawca nie udostępniał tej działki Spółce, nie jest jej wspólnikiem, nie musiał wyrażać zgody ani nie został poinformowany, że o wydanie takiej decyzji wystąpiono. Działka tez nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, stwierdzono, iż majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa uznać należy, że planowana darowizna działki nr 215/49 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie darowizny tej działki, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego - charakteru takiej działalności). To wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnością mieszczącą się w ramach zarządu majątkiem prywatnym niemającą cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę darowizna działki nr 215/49 nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawca nie będzie działał dla tej transakcji jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym nie można uznać planowanej przez Wnioskodawcę darowizny przedmiotowej działki za przejaw jego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że darowizna działki na rzecz syna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Ze względu na powyższe brak jest podstaw do dalszego badania czy czynność podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca nie działał w tym zakresie w charakterze podatnika.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja wydana została dla Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnopodatkowych dla męża Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl