IBPP1/443-438/10/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2010 r. (data wpływu 13 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie miało miejsce świadczenie usług oraz w zakresie sposobu dokumentowania przyznawanych przez Wnioskodawcę premii pieniężnych, których wysokość ustalona jest procentowo od określonego progu obrotów w danym okresie czasu - jest prawidłowe.

W dniu 13 maja 2010 r., wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług ustalenia czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie miało miejsce świadczenie usług oraz w zakresie sposobu dokumentowania przyznawanych przez Wnioskodawcę premii pieniężnych, których wysokość ustalona jest procentowo od określonego progu obrotów w danym okresie czasu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Z jednym ze swoich odbiorców Wnioskodawca ma zamiar podpisać ofertę dotyczącą udzielenia bonusu pieniężnego ustalonego procentowo od określonego progu obrotów w danym okresie czasu:

* 1% wartości netto zakupów - przy zamówieniu przez odbiorcę minimum 23 ton towaru w okresie jednego kwartału,

* 1,5% wartości netto zakupów - przy zamówieniu przez odbiorcę powyżej 23 ton towaru w okresie jednego kwartału.

Bonus wypłacany będzie po zakończeniu każdego kwartału na podstawie faktycznie zakupionej ilości towaru przez odbiorcę. Będzie on wynikiem wszystkich dostaw dokonanych w danym okresie rozliczeniowym (kwartale).

Nie będzie miał związku z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony odbiorcy np. zobowiązaniem się do dokonywania zakupów wyłącznie u wypłacającego premię, reklamą, odpowiednim eksponowaniem towarów ani z żadnym podobnym świadczeniem. Niezrealizowanie określonego pułapu obrotów nie będzie obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością ze strony odbiorcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Bonus kwartalny wypłacany na rzecz kontrahenta należy uznać za płatność pozostającą poza zakresem podatku od towarów i usług, ponieważ nie wiąże się on z żadnym wzajemnym świadczeniem ze strony odbiorcy. Nie jest więc możliwe aby uznać wypłatę bonusu jako wynagrodzenie za usługę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Wg art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Potraktowanie udzielenia bonusu za realizację obrotu jako zapłaty za usługę prowadziłoby do wniosku, że każda dostawa towarów za wynagrodzeniem jest w ramach tej samej transakcji jednocześnie świadczeniem usługi kupna towaru lub usługi zapłaty za zakupiony towar przez nabywcę. To powodowałoby podwójne opodatkowanie jednej transakcji - raz z tytułu dostawy towarów, drugi zaś z tytułu świadczenia usługi.

Sytuacja taka jest niedopuszczalna, ponieważ stoi w sprzeczności z zasadą równości i powszechności opodatkowania. Tak uznał m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 6 lutego 2007 r. (sygn. I FSK 94/06): "Istotne z punktu widzenia sporu jest to, że art. 8 ust. 1 ustawy jednoznacznie stanowi, iż usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towaru. Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna, w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Przepis ten wyklucza takie rozwiązanie. Podkreślić wypada, że dokonywanie przez spółkę zakupów u kontrahenta i terminowe regulowanie świadczenia pieniężnego (zapłaty) mieści się w zakresie czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w postaci dostawy towarów. Nie można więc uznać w stanie faktycznym sprawy za świadczenie usługi zrealizowania na rzecz sprzedającego określonego z góry pułapu obrotu ani terminowego wykonania świadczenia pieniężnego".

Ad. 2. Dokumentem prawidłowym do udokumentowania powyższego zdarzenia przyszłego będzie faktura korygująca wystawiona przez wypłacającego bonus, ponieważ wysokość obrotów uprawniających kontrahenta do otrzymania premii, ustalana będzie na podstawie obrotów zrealizowanych przez odbiorcę w okresie rozliczeniowym (kwartale), jest więc możliwe przypisanie bonusu do sumy dostaw w danym okresie. Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT w takiej sytuacji premię należy potraktować jako rabat, czyli zniżkę od ustalonej ceny wyrażoną procentowo lub kwotowo, a zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania, w efekcie których, wypłacane są tzw. premie pieniężne.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu.

Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która - zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Z jednym ze swoich odbiorców Wnioskodawca ma zamiar podpisać ofertę dotyczącą udzielenia bonusu pieniężnego ustalonego procentowo od określonego progu obrotów w danym okresie czasu:

* 1% wartości netto zakupów - przy zamówieniu przez odbiorcę minimum 23 ton towaru w okresie jednego kwartału,

* 1,5% wartości netto zakupów - przy zamówieniu przez odbiorcę powyżej 23 ton towaru w okresie jednego kwartału.

Bonus wypłacany będzie po zakończeniu każdego kwartału na podstawie faktycznie zakupionej ilości towaru przez odbiorcę. Będzie on wynikiem wszystkich dostaw dokonanych w danym okresie rozliczeniowym (kwartale).

Nie będzie miał związku z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony odbiorcy np. zobowiązaniem się do dokonywania zakupów wyłącznie u wypłacającego premię, reklamą, odpowiednim eksponowaniem towarów ani z żadnym podobnym świadczeniem. Niezrealizowanie określonego pułapu obrotów nie będzie obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością ze strony odbiorcy.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie wypłata bonusu pieniężnego uzależnionego od zrealizowania przez kontrahenta określonego kwartalnego poziomu zakupów, wyliczona według następujących zasad:

* 1% wartości netto zakupów - przy zamówieniu przez odbiorcę minimum 23 ton towaru w okresie jednego kwartału,

* 1,5% wartości netto zakupów - przy zamówieniu przez odbiorcę powyżej 23 ton towaru w okresie jednego kwartału,

nie jest związana z jakimkolwiek świadczeniem usług przez odbiorcę na rzecz Wnioskodawcy.

Z wniosku wynika bowiem, że odbiorca nie świadczy na rzecz Wnioskodawcy usług związanych ze zwiększeniem intensyfikacji poziomu sprzedaży towarów Wnioskodawcy lub jakiejkolwiek innej usługi np. zobowiązaniem się do dokonywania zakupów wyłącznie u wypłacającego premię, reklamą, odpowiednim eksponowaniem towarów ani z żadnym podobnym świadczeniem, bowiem pomiędzy Wnioskodawcą a odbiorcą zostanie podpisana oferta, z której będzie wynikało, że otrzymanie przez odbiorcę bonusu pieniężnego uzależnione zostanie od następującego działania: zamówienia określonej wagi towarów w określonym czasie (kwartale). Nie jest natomiast określone dodatkowe działanie mające na celu intensyfikację sprzedaży (zakupu).

Jak zatem wynika z wniosku, oprócz dokonywania przez odbiorcę zakupów towarów o określonej wadze Wnioskodawca nie oczekuje od kontrahenta żadnych dodatkowych czynności, od których uzależniona byłaby wypłata przedmiotowego bonusu pieniężnego.

Tym samym należy uznać, iż odbiorca otrzymujący bonus pieniężny nie świadczy na rzecz Wnioskodawcy, usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, w konsekwencji czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnośnie kwestii sposobu dokumentowania udzielanego przez Wnioskodawcę bonusu pieniężnego należy stwierdzić, iż opisany przez Wnioskodawcę bonus pieniężny wypłacany odbiorcy stanowi w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT - zmniejszający podstawę opodatkowania. Zatem na podstawie powołanego wyżej przepisu § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. Wnioskodawca winien wystawić fakturę korygującą uwzględniającą wymogi wynikające odpowiednio z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Wnioskodawca będzie ustalać bowiem wysokość bonusu pieniężnego na podstawie wystawionych faktur VAT dokumentujących sprzedaż towarów. Zatem możliwe będzie przypisanie powyższego rabatu do konkretnych dostaw, skoro suma tych dostaw będzie stanowić podstawę określenia obrotu dokonanego przez kontrahenta, stanowiącego podstawę wyliczenia wysokości bonusu pieniężnego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanego we wniosku przez Wnioskodawcę orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 r. sygn. akt I FSK 94/06 stwierdzić należy, iż stanowi on rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 powołanej wyżej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcie sądu podejmowane jest w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Zatem trudno jest określić w jakim stopniu sprawa będąca przedmiotem autonomicznego rozstrzygnięcia sądu, które powołał Wnioskodawca, może odzwierciedlać sytuację przedstawioną przez niego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji.

Niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa dla kontrahenta Wnioskodawcy otrzymującego bonus pieniężny.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.