IBPP1/443-424/08/EA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M., reprezentowanego przez pełnomocnika Panią Sz. - P., przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2008 r. (data wpływu 10 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanych - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Postanowieniem Sądu Rejonowego w T. Wnioskodawca nabył 1/2 części spadku po zmarłej matce. Dwie z nieruchomości gruntowych stanowiących majątek spadkowy (pierwsza stanowiąca tereny wód powierzchniowych, śródlądowych rzeki oraz obszary zagrożone powodzią i tereny trwałych użytków rolnych; druga stanowiąca teren rolniczo-budowlany) zostały sprzedane przez Wnioskodawcę i współspadkobiercę którym jest ojciec Wnioskodawcy. Pierwotnie obie nieruchomości stanowiły jedną całości ale regulacja koryta rzeki przez władze spowodowała podział na dwie odrębne nieruchomości gruntowe. Nabywcą pierwszej z nich jest Skarb Państwa w imieniu którego występował Starosta - sprzedaży dokonano na podstawie aktu notarialnego w dniu 17 października 2007 r.. Natomiast nabywcą drugiej nieruchomości jest osoba fizyczna - sprzedaży dokonano na podstawie aktu notarialnego z dnia 14 listopada 2007 r.. Wskazane nieruchomości gruntowe nie były nigdy wykorzystywane na cele związane z działalnością gospodarczą. Ani Wnioskodawca ani też ojciec Wnioskodawcy nigdy nie prowadzili i nie prowadzą działalności gospodarczej, nie są ani nie byli podatnikami czynnymi w rozumieniu ustawy o podatku VAT. Jako właściciel gruntu Wnioskodawca korzystał z prawa do rozporządzania własnym majątkiem, nabytym w drodze spadku a czynność ta nie oznacza działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT. W związku z tym nie można również mówić w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę dwóch nieruchomości gruntowych o częstotliwości wykonywania czynności polegającej na sprzedaży działek.

Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie dokonuje i nigdy nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Sprzedane grunty nie były wykorzystywane do celów rolniczych. Przyczyną sprzedaży pierwszej części było przejęcie przez Starostwo na rzecz Skarbu Państwa nieużytku natomiast druga część została sprzedana ponieważ nie będzie użytkowana przez właściciela, nie ma się kto tym zajmować. Środki zostaną zużyte na pokrycie bieżących kosztów utrzymania Wnioskodawcy i domu. Przedmiotowe nieruchomości gruntowe w momencie sprzedaży były całkowicie niezabudowane i nigdy nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy. Wskazana klasyfikacja gruntów jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nigdy wcześniej Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży jakichkolwiek gruntów. Wnioskodawca posiada jeszcze nieruchomość w której mieszka, lecz nie przewiduje w przyszłości jej sprzedaży.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma obowiązek zapłaty podatku VAT od sprzedaży nieruchomości gruntowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym oraz opierając się na przytoczonych przepisach, od sprzedaży nieruchomości gruntowych stanowiących prywatny majątek nie ma on obowiązku zapłaty podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowych działek, z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest wykonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru. Z wniosku wynika bowiem, że działki będące przedmiotem sprzedaży, zostały nabyte przez Wnioskodawcę w 2007 r. w drodze spadku po matce.

Ponadto z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż podział działki (pierwotnie stanowiącej jedną całość) był spowodowany regulacją koryta rzeki. Przyczyną sprzedaży pierwszej części było przejęcie przez Starostwo na rzecz Skarbu Państwa nieużytku, natomiast druga część została sprzedana, ponieważ nie będzie użytkowana przez właściciela, a nie ma osoby chętnej do zajęcia się tym gruntem. Środki uzyskane ze sprzedaży zostaną zużyte na pokrycie bieżących kosztów utrzymania Wnioskodawcy i domu.

Z przedmiotowego wniosku wynika również, iż wskazane nieruchomości gruntowe nie były nigdy wykorzystywane na cele związane z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nigdy nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest ani nie był podatnikiem czynnym w rozumieniu ustawy o podatku VAT.

Wnioskodawca wskazuje również, iż nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie dokonuje i nigdy nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Sprzedane grunty nie były wykorzystywane do celów rolniczych.

Przedmiotowe nieruchomości gruntowe w momencie sprzedaży były całkowicie niezabudowane i nigdy nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy. Nigdy wcześniej Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży jakichkolwiek gruntów. Wnioskodawca posiada jeszcze nieruchomość wykorzystywaną do zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych i nie przewiduje w przyszłości jej sprzedaży.

W świetle powyższego sprzedaż przedmiotowych działek, dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika podatku VAT, a okolicznościom dokonania transakcji nie można przypisać znamion działalności gospodarczej. Wnioskodawca sprzedając grunty korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Tym samym sprzedaż przedmiotowych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.