IBPP1/443-42/14/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 15 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 17 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia jaka kwota powinna zostać zaliczona do wartości sprzedaży w celu obliczenia limitu małego podatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 stycznia 2014 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia jaka kwota powinna zostać zaliczona do wartości sprzedaży w celu obliczenia limitu małego podatnika.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 17 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 3 kwietnia 2014 r. znak: IBPP1/443-42/14/ES.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność o profilu usługi budowlane, która zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2d ustawy o VAT rozlicza podatek od towarów i usług. Składa deklaracje kwartalne zgodnie z art. 99 ust. 3 ustawy o VAT.

Firma w 2013 r. osiągnęła wartość sprzedaży wraz z kwotą podatku na podstawie wystawionych faktur od stycznia do grudnia 2013 r. na kwotę 5 043 482,26 zł. Natomiast wg deklaracji VAT w 2013 r. jest to kwota 5 135 878,00 zł.

Artykuł 2 ust. 25 Ustawy o Podatku od Towarów i Usług podaje, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o małym podatniku - rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług: u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro, tj. 5 068 000,00 zł.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT od dnia 1 lipca 1997 r.

Wnioskodawca posiada status małego podatnika od dnia 1 stycznia 2009 r.

Podatnik od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. składał deklaracje kwartalne VAT-7K.

Od 1 stycznia 2014 r. składa deklaracje kwartalne VAT-7D.

Różnica pomiędzy wartością sprzedaży, wynikającą z wystawionych od stycznia do grudnia 2013 r. faktur, a kwotą wynikającą z deklaracji VAT w 2013 r., wynika z przepisów dotyczących powstawania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych lub budowlano-montażowych, zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2d ustawy o VAT - obowiązującym w 2013 r., który mówi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30-go dnia od daty wykonania usługi. Faktury wystawione w grudniu za usługi wykonane w grudniu 2012 r., które posiadały odroczony termin płatności, za które zapłata nie nastąpiła do 30-go dnia od daty wykonania usługi zrodziły obowiązek podatkowy w styczniu 2013 r. i zostały ujęte w deklaracji VAT za I kwartał 2013 r.

Wartość sprzedaży wraz z kwotą podatku wynikająca z faktur wystawionych od stycznia do grudnia 2013 r. wynosi 5 044 834,47 zł (W pierwotnym wniosku podano błędną kwotę 5 043 482,26 zł). W 2013 r. w firmie nie było żadnych transakcji do których brak jest obowiązku wystawiania faktur. Wszystkie transakcje są udokumentowane fakturą. Wnioskodawca pod użytym pojęciem "sprzedaży faktycznie dokonanej" rozumie faktury wystawione w 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaka kwota powinna zostać zaliczona do wartości sprzedaży w celu obliczenia limitu Małego Podatnika na rok 2014 - czy jest to kwota wystawionych faktur od stycznia do grudnia 2013 r., czy kwota wykazana w deklaracjach VAT za 2013 rok (I, II, III, IV kwartał), zgodnie z obowiązkiem podatkowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, za wartość sprzedaży należy uznać sprzedaż faktycznie dokonaną w poprzednim roku podatkowym. Analizując przepis art. 2 ust. 1 pkt 25 Ustawy o VAT, wartość sprzedaży rozumie się jako odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów zgodnie z art. 2 ust. 22 Ustawy o VAT. W opinii Wnioskodawcy deklaracja podatkowa służy do ustalenia zobowiązania podatkowego, natomiast do ustalenia limitu należy brać pod uwagę sprzedaż faktycznie dokonaną w poprzednim roku podatkowym. Zgodnie z art. 11 ordynacji podatkowej, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy chyba, że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Zdaniem Wnioskodawcy kwota zaliczona do wartości sprzedaży w celu obliczenia limitu Małego Podatnika na rok 2014 powinna obejmować sprzedaż na podstawie faktur wystawionych od stycznia do grudnia w poprzednim roku podatkowym. Rozbieżność w kwotach wartości sprzedaży w 2013 r. i wartości deklaracji VAT za 2013 rok wynika z przepisów, aktualnych dla danego okresu, dotyczących powstawania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych (art. 19 ust. 13 pkt 2d ustawy o VAT).

Ponieważ w deklaracji VAT za I kwartał 2013 r. ujęta została sprzedaż z grudnia 2012 r., branie pod uwagę kwoty z deklaracji VAT za 2013 rok byłoby sprzeczne z art. 2 ust. 25 Ustawy o Podatku od Towarów i Usług, który podaje, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o małym podatniku - rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług: u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro, tj. 5 068 000,00 zł, a zgodnie z art. 11 Ordynacji Podatkowej, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy chyba, że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Mając na uwadze ww. przepisy prawa, do obliczania wartości sprzedaży do celów ustalenia statusu małego podatnika na rok 2014, należy zaliczyć wartość wystawionych faktur od stycznia do grudnia 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 2 pkt 25 ustawy o VAT, przez małego podatnika rozumie się podatnika podatku od towarów i usług:

- przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, aby podatnik podatku od towarów i usług spełniał definicję małego podatnika wartość dokonanej przez niego sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie może przekroczyć, w poprzednim (do badanego okresu) roku podatkowym, wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro.

Przez sprzedaż w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje:

- po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej "metodą kasową"; otrzymanie zapłaty w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Z powyższego wynika, że uzyskanie statusu małego podatnika wiąże się z prawem do stosowania metody kasowej. Jest to jednak dobrowolne.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 tej ustawy, przepis ust. 1 stosuje się do czynności wykonanych w okresie, w którym podatnik stosuje metodę kasową.

W myśl art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy o VAT obowiązującego do 31 grudnia 2013 r., obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z art. 99 ust. 2 ustawy o VAT, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

W myśl natomiast art. 99 ust. 3 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Na podstawie załącznika nr 4 Objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D) do rozporządzenia Ministra Finansów z 14 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012 r. poz. 1550) obowiązującego do dnia 31 marca 2013 r. oraz obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394) w części C. Rozliczenie podatku należnego deklaracji VAT-7 i VAT-7K wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z art. 29 ust. 4 ustawy oraz innych korekt wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w okresie, za który składana jest deklaracja. W tej części wykazuje się też czynności wykonywane poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność o profilu usługi budowlane, która zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2d ustawy o VAT rozlicza podatek od towarów i usług i składa deklaracje kwartalne zgodnie z art. 99 ust. 3 ustawy o VAT. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT od dnia 1 lipca 1997 r., a status małego podatnika posiada od dnia 1 stycznia 2009 r. Od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. Wnioskodawca składał deklaracje kwartalne VAT-7K, a od 1 stycznia 2014 r. składa deklaracje kwartalne VAT-7D.

Firma w 2013 r. osiągnęła wartość sprzedaży wraz z kwotą podatku na podstawie wystawionych faktur od stycznia do grudnia 2013 r. na kwotę 5 044 834,47 zł. Natomiast wg deklaracji VAT w 2013 r. jest to kwota 5 135 878,00 zł.

Różnica pomiędzy wartością sprzedaży, wynikającą z wystawionych od stycznia do grudnia 2013 r. faktur, a kwotą wynikającą z deklaracji VAT w 2013 r., wynika z przepisów dotyczących powstawania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych lub budowlano-montażowych, zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2d ustawy o VAT - obowiązującym w 2013 r. Faktury wystawione w grudniu za usługi wykonane w grudniu 2012 r., które posiadały odroczony termin płatności, za które zapłata nie nastąpiła do 30-go dnia od daty wykonania usługi zrodziły obowiązek podatkowy w styczniu 2013 r. i zostały ujęte w deklaracji VAT za I kwartał 2013 r.

W 2013 r. w firmie nie było żadnych transakcji do których brak jest obowiązku wystawiania faktur. Wszystkie transakcje są udokumentowane fakturą.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii jaka kwota powinna zostać zaliczona do wartości sprzedaży w celu obliczenia limitu małego podatnika na rok 2014 - czy jest to kwota wystawionych faktur od stycznia do grudnia 2013 r., czy kwota wykazana w deklaracjach VAT za 2013 rok (I, II, III, IV kwartał), zgodnie z obowiązkiem podatkowym.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że dla celów ustalenia prawidłowej wartości sprzedaży w celu obliczenia limitu małego podatnika na rok 2014, Wnioskodawca świadczący usługi budowlane powinien uwzględnić przepis art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Zatem w przypadku Wnioskodawcy prawidłowe jest ujęcie wartości sprzedaży wynikających z faktur wystawionych w grudniu 2012 r. dla których obowiązek podatkowy powstał w 2013 r. oraz wartości sprzedaży wynikających z faktur wystawionych w 2013 r., dla których obowiązek podatkowy powstał w 2013 r. odpowiednio w kwartalnych deklaracjach podatkowych za 2013 r.

Aby zatem obliczyć limit małego podatnika na rok 2014 Wnioskodawca winien wziąć pod uwagę wartość sprzedaży wynikającą z faktur wystawionych w grudniu 2012 r. dla których obowiązek podatkowy powstał w 2013 r. oraz wartość sprzedaży wynikającą z faktur wystawionych w 2013 r., dla których obowiązek podatkowy powstał w 2013 r.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że kwota zaliczona do wartości sprzedaży w celu obliczenia limitu małego podatnika na rok 2014 powinna obejmować sprzedaż na podstawie faktur wystawionych od stycznia do grudnia w poprzednim roku podatkowym, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.