IBPP1/443-416/14/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 kwietnia 2014 r. (data wpływu 23 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 19 lipca 2014 r. (data wpływu 24 lipca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 lipca 2014 r. (data wpływu 24 lipca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 11 lipca 2014 r. znak: IBPP1/443-416/14/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości składającej się z trzech niezabudowanych działek gruntowych. Działki nabyte zostały z przeznaczeniem na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego najbliższej rodziny. Pierwsza z działek nabyta została w 2003 r. Niewielki udział w pozostałych działkach Wnioskodawca nabył w roku 2012 r. pozostałą cześć otrzymał jako darowiznę od swojego syna.

W związku z powstającym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta Krakowa nieruchomość nabyta dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w znacznym stopniu zmieniła swój charakter. Plan nie przewiduje możliwości budowy domu jednorodzinnego na działkach Wnioskodawcy. Działki te znajdować się będą w terenach zabudowy usługowej i usługowo mieszkalnej wielorodzinnej. W bezpośrednim sąsiedztwie powstały budynki wielorodzinne i budynki przeznaczone do działalności handlowej i usługowej.

Biorąc pod uwagę powyższe obiektywne okoliczności zmusiły Wnioskodawcę do zmiany swoich planów.

W niedalekiej przyszłości Wnioskodawca zamierza przystąpić do spółki cywilnej. Celem powołania spółki jest wybudowanie budynków z lokalami mieszkalnymi oraz użytkowymi z przeznaczeniem na wynajem oraz parkingu i w przyszłości czerpanie zysków z wynajmu nieruchomości. Jako aport rzeczowy Wnioskodawca zamierza wnieść do spółki wszystkie opisane wyżej działki. Dla realizacji własnych celów mieszkaniowych Wnioskodawca po wybudowaniu budynku wielorodzinnego zamierza wydzielić jeden lokal mieszkalny.

Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej (nie prowadził także działalności gospodarczej w przeszłości). Wnioskodawca nie jest (i nie był w przeszłości) podatnikiem podatku od to warów i usług.

W uzupełnieniu z dnia 19 lipca 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że działka gruntowa nr 294 została nabyta z przeznaczeniem na budowę domu. Działki 285/1 i 285/3 Wnioskodawca zmuszony był nabyć aby uzyskać dostęp do drogi publicznej oraz doprowadzić media do planowanego domu. Działki te są działkami niewymiarowymi ich szerokość w najszerszym miejscu wynosi 12 m. Po zrealizowaniu zamierzenia działki te Wnioskodawca postanowił przeznaczyć na przydomowy ogród.

Działkę nr 294 Wnioskodawca nabył w roku 2003. Pośrednik wprowadził Wnioskodawcę w błąd. Po dokonaniu transakcji okazało się, że działka nie posiada dostępu do drogi publicznej, brak jest także możliwości doprowadzenia mediów. Dopiero po zakupie działki okazało się, że nie jest możliwe uzyskanie pozwolenia na budowę z powodu braku możliwości doprowadzenia na działkę wody. Negocjacje w sprawie uzyskania zgody na przeprowadzenie rury z właścicielami drogi (w której można było przeprowadzić media) trwały bardzo długo i okazały się bezowocne. W roku 2004 Wnioskodawca nabył udział w ww. drodze (1/24 część). Uzyskał w ten sposób dostęp do drogi publicznej, aby jednak przeprowadzić media był to udział niewystarczający. W roku 2005 Wnioskodawca wystąpił do sądu o przeprowadzenie mediów w drodze. Do dnia dzisiejszego jednak sprawa nie znalazła rozwiązania. W tej sytuacji Wnioskodawca uznał, że jedynym sposobem na doprowadzenie mediów do działki będzie nabycie działek sąsiednich tj. działek nr 285/1 oraz 285/3.

Reasumując: Wnioskodawca podejmował szeroko zakrojone działania aby uzyskać pozwolenie na budowę, ale na skutek trudności obiektywnych (przede wszystkim szybkości działania i skuteczności sądu) nie był w stanie doprowadzić do realizacji swoich zamierzeń. Prawo budowlane nie przewiduje możliwości wydania pozwolenia na budowę bez uzyskania warunków przyłączenia wody.

Zakup pierwszej działki został sfinansowany z kredytu bankowego.

W roku 2012 Wnioskodawca nabył niewielkie udziały w działkach nr 285/1 i 285/3 ze środków własnych. Pozostałe udziały nabył syn Wnioskodawcy, które to udziały następnie Wnioskodawca nabył od syna w drodze darowizny.

W momencie nabycia działek plan zagospodarowania przestrzennego na tym terenie utracił ważność. Warunki WZ oraz pozwolenia na budowę wydawane były w oparciu o tzw. "dobre sąsiedztwo". Na wszystkich działkach położonych w najbliższym sąsiedztwie działki nr 294 była zabudowa mieszkaniowa o niskiej intensywności. Uzyskanie więc pozwolenia na budowę w zakresie interesującym Wnioskodawcę wydawało się więc być jedynie formalnością.

Nowy plan zagospodarowania przestrzennego wszedł w życie w kwietniu 2014 r.

Na pytanie tut. Organu czy w stosunku do ww. działek Wnioskodawca podejmował działania jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, zmiana przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, lub inne podobne działania, jeśli tak to jakie i w jakim celu, Wnioskodawca odpowiedział, że nie podejmował żadnych działań wymienionych w pytaniu.

Wnioskodawca nie wykorzystuje ww. działek w żaden sposób.

Działki od momentu ich nabycia przez Wnioskodawcę nie były przedmiotem najmu i dzierżawy, Wnioskodawca nie czerpał z nich żadnych pożytków.

Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia ww. działek ponieważ nie były one przeznaczone na sprzedaż a na własne potrzeby mieszkaniowe.

Wnioskodawca nie wykorzystuje i nie wykorzystywał przedmiotowych działek na cele rolnicze.

Wnioskodawca nie dokonuje i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z przedmiotowych działek.

Wnioskodawca nie posiada żadnych innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do dostawy.

Wnioskodawca nigdy nie dokonywał dostawy nieruchomości nie zarejestrował się także z tego tytułu do podatku VAT ani nie składał deklaracji VAT-7.

Formą należności Wnioskodawcy za wniesienie przedmiotowych działek do spółki osobowej będzie udział w tejże spółce.

Aportu działek dokonano w kwietniu 2014 r.

Odpowiedzi odrębne dla każdej z działek:

Działka nr 294:

Działka gruntowa nr 294 została nabyta z przeznaczeniem na budowę domu.

Działkę nr 294 Wnioskodawca nabył w roku 2003. Pośrednik wprowadził Wnioskodawcę w błąd. Po dokonaniu transakcji okazało się, że działka nie posiada dostępu do drogi publicznej, brak jest także możliwości doprowadzenia mediów. Dopiero po zakupie działki okazało się, że nie jest możliwe uzyskanie pozwolenia na budowę z powodu braku możliwości doprowadzenia na działkę wody. Negocjacje w sprawie uzyskania zgody na przeprowadzenie rury z właścicielami drogi (w której można było przeprowadzić media) trwały bardzo długo i okazały się bezowocne. W roku 2004 Wnioskodawca nabył udział w ww. drodze (1/24 część). Uzyskał w ten sposób dostęp do drogi publicznej, aby jednak przeprowadzić media był to udział niewystarczający. W roku 2005 Wnioskodawca wystąpił do sądu o przeprowadzenie mediów w drodze. Do dnia dzisiejszego jednak sprawa nie znalazła rozwiązania.

Zakup pierwszej działki został sfinansowany z kredytu bankowego.

W momencie nabycia działki 294 plan zagospodarowania przestrzennego na tym terenie utracił ważność. Warunki WZ oraz pozwolenia na budowę wydawane były w oparciu o tzw. "dobre sąsiedztwo". Na wszystkich działkach położonych w najbliższym sąsiedztwie działki nr 294 była zabudowa mieszkaniowa o niskiej intensywności. Uzyskanie więc pozwolenia na budowę w zakresie interesującym Wnioskodawcę wydawało się więc być jedynie formalnością.

Nowy plan zagospodarowania przestrzennego wszedł w życie w kwietniu 2014 r.

Na pytanie tut. Organu czy w stosunku do ww. działek Wnioskodawca podejmował działania jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, zmiana przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, lub inne podobne działania, jeśli tak to jakie i w jakim celu, Wnioskodawca odpowiedział, że nie podejmował żadnych działań wymienionych w pytaniu.

Wnioskodawca nie wykorzystuje ww. działek w żaden sposób.

Działki od momentu ich nabycia przez Wnioskodawcę nie były przedmiotem najmu i dzierżawy, Wnioskodawca nie czerpał z nich żadnych pożytków.

Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia ww. działek ponieważ nie były one przeznaczone na sprzedaż a na własne potrzeby mieszkaniowe.

Wnioskodawca nie wykorzystuje i nie wykorzystywał przedmiotowych działek na cele rolnicze.

Wnioskodawca nie dokonuje i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z przedmiotowych działek.

Wnioskodawca nie posiada żadnych innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do dostawy.

Wnioskodawca nigdy nie dokonywał dostawy nieruchomości nie zarejestrował się także z tego tytułu do podatku VAT ani nie składał deklaracji VAT-7.

Formą należności Wnioskodawcy za wniesienie przedmiotowych działek do spółki osobowej będzie udział w tejże spółce.

Aportu działek dokonano w kwietniu 2014 r.

Działki 285/1 i 285/3 (odpowiedzi są identyczne).

Działki 285/1 i 285/3 Wnioskodawca zmuszony był nabyć aby uzyskać dostęp do drogi publicznej oraz doprowadzić media do planowanego domu. Działki te są działkami niewymiarowymi ich szerokość w najszerszym miejscu wynosi 12 m. Po zrealizowaniu zamierzenia działki te Wnioskodawca postanowił przeznaczyć na przydomowy ogród.

Wnioskodawca podejmował szeroko zakrojone działania aby uzyskać pozwolenie na budowę, ale na skutek trudności obiektywnych (przede wszystkim szybkości działania i skuteczności sądu) nie był w stanie doprowadzić do realizacji swoich zamierzeń. Prawo budowlane nie przewiduje możliwości wydania pozwolenia na budowę bez uzyskania warunków przyłączenia wody. W szczególności: negocjował z właścicielami drogi możliwość przeprowadzenia mediów w drodze, nabył udział w drodze w celu uzyskania dostępu do drogi publicznej, wystąpił do sądu w celu ustalenia warunków przeprowadzenia mediów do swojej działki.

Zakup pierwszej działki został sfinansowany z kredytu bankowego.

W roku 2012 Wnioskodawca nabył niewielkie udziały w działkach nr 285/1 i 285/3 ze środków własnych. Pozostałe udziały nabył syn Wnioskodawcy, które to udziały następnie Wnioskodawca nabył od syna w drodze darowizny.

W momencie nabycia działek plan zagospodarowania przestrzennego na tym terenie utracił ważność. Warunki WZ oraz pozwolenia na budowę wydawane były w oparciu o tzw. "dobre sąsiedztwo".

Nowy plan zagospodarowania przestrzennego wszedł w życie w kwietniu 2014 r.

Na pytanie tut. Organu czy w stosunku do ww. działek Wnioskodawca podejmował działania jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, zmiana przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, lub inne podobne działania, jeśli tak to jakie i w jakim celu, Wnioskodawca odpowiedział, że nie podejmował żadnych działań wymienionych w pytaniu.

Wnioskodawca nie wykorzystuje ww. działek w żaden sposób.

Działki od momentu ich nabycia przez Wnioskodawcę nie były przedmiotem najmu i dzierżawy, Wnioskodawca nie czerpał z nich żadnych pożytków.

Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia ww. działek ponieważ nie były one przeznaczone na sprzedaż a na własne potrzeby mieszkaniowe.

Wnioskodawca nie wykorzystuje i nie wykorzystywał przedmiotowych działek na cele rolnicze.

Wnioskodawca nie dokonuje i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z przedmiotowych działek.

Wnioskodawca nie posiada żadnych innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do dostawy.

Wnioskodawca nigdy nie dokonywał dostawy nieruchomości nie zarejestrował się także z tego tytułu do podatku VAT ani nie składał deklaracji VAT-7.

Formą należności Wnioskodawcy za wniesienie przedmiotowych działek do spółki osobowej będzie udział w tejże spółce.

Aportu działek dokonano w kwietniu 2014 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie (aport) wyżej opisanej nieruchomości do spółki cywilnej wywoła u Wnioskodawcy powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tego tytułu.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność wniesienia (aport) nieruchomości do spółki nie wywoła u Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług ponieważ:

* Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej - wniesienie aportem do spółki nieruchomości nie będzie zatem przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wynika z tego, że Wnioskodawca nie może być podatnikiem podatku od towarów i usług (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług),

* Wnioskodawca nie nabył nieruchomości działając jak handlowiec lub producent mając w zamiarze osiągnięcie zysku. Część nieruchomości została nabyta przez Wnioskodawcę w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Od zakupu minęło już ponad 10 lat. Pozostałe (dwie) działki wchodzące w skład nieruchomości Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od swojego syna.

Reasumując Wnioskodawca nie będąc przedsiębiorcą i nie działając jak przedsiębiorca nie może z tytułu wniesienia do spółki aportu stać się podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że Wnioskodawca wskazał we wniosku, że aportu działek dokonano w kwietniu 2014 r. zatem tut. Organ uznał, że niniejszy wniosek dotyczy stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, iż wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 tej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa (aport) nieruchomości, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa (aport) towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem określenie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje dostawy ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dokonując rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, należy wziąć pod uwagę orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydane w sprawach C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy nie wskazują na aktywność Wnioskodawcy dotyczącą sprzedaży przedmiotowych działek porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktyczego wynika, iż Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości składającej się z trzech niezabudowanych działek gruntowych. Działki nabyte zostały z przeznaczeniem na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego najbliższej rodziny. Pierwsza działka nr 294 została nabyta z przeznaczeniem na budowę domu w 2003 r.

Po dokonaniu transakcji okazało się, że działka nie posiada dostępu do drogi publicznej, brak jest także możliwości doprowadzenia mediów. Dopiero po zakupie działki okazało się, że nie jest możliwe uzyskanie pozwolenia na budowę z powodu braku możliwości doprowadzenia na działkę wody. Negocjacje w sprawie uzyskania zgody na przeprowadzenie rury z właścicielami drogi (w której można było przeprowadzić media) trwały bardzo długo i okazały się bezowocne. W roku 2004 Wnioskodawca nabył udział w ww. drodze (1/24 część). Uzyskał w ten sposób dostęp do drogi publicznej, aby jednak przeprowadzić media był to udział niewystarczający. W roku 2005 Wnioskodawca wystąpił do sądu o przeprowadzenie mediów w drodze. Do dnia dzisiejszego jednak sprawa nie znalazła rozwiązania.

W tej sytuacji Wnioskodawca uznał, że jedynym sposobem na doprowadzenie mediów do działki będzie nabycie działek sąsiednich tj. działek nr 285/1 oraz 285/3. Działki te są działkami niewymiarowymi ich szerokość w najszerszym miejscu wynosi 12 m. Po zrealizowaniu zamierzenia działki te Wnioskodawca postanowił przeznaczyć na przydomowy ogród.

Tak więc Wnioskodawca podejmował szeroko zakrojone działania aby uzyskać pozwolenie na budowę, ale na skutek trudności obiektywnych (przede wszystkim szybkości działania i skuteczności sądu) nie był w stanie doprowadzić do realizacji swoich zamierzeń. Prawo budowlane nie przewiduje możliwości wydania pozwolenia na budowę bez uzyskania warunków przyłączenia wody.

Z wniosku wynika także, że zakup pierwszej działki został sfinansowany z kredytu bankowego.

W roku 2012 Wnioskodawca nabył niewielkie udziały w działkach nr 285/1 i 285/3 ze środków własnych. Pozostałe udziały nabył syn Wnioskodawcy, które to udziały następnie Wnioskodawca nabył od syna w drodze darowizny.

Wnioskodawca wskazał również, że nie podejmował takich działań jak wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, zmiana przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub innych podobnych działań.

Wnioskodawca nie wykorzystuje ww. działek w żaden sposób.

Działki od momentu ich nabycia przez Wnioskodawcę nie były przedmiotem najmu i dzierżawy, Wnioskodawca nie czerpał z nich żadnych pożytków.

Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia ww. działek ponieważ nie były one przeznaczone na sprzedaż a na własne potrzeby mieszkaniowe.

Wnioskodawca nie wykorzystuje i nie wykorzystywał przedmiotowych działek na cele rolnicze (nie dokonuje i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących w przedmiotowych działek).

Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie posiada żadnych innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do dostawy i nigdy nie dokonywał dostawy nieruchomości, nie zarejestrował się także z tego tytułu do podatku VAT ani nie składał deklaracji VAT-7.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca wskazał we wniosku, że w momencie nabycia działek plan zagospodarowania przestrzennego na tym terenie utracił ważność. Warunki WZ oraz pozwolenia na budowę wydawane były w oparciu o tzw. "dobre sąsiedztwo". Na wszystkich działkach położonych w najbliższym sąsiedztwie działki nr 294 była zabudowa mieszkaniowa o niskiej intensywności. Uzyskanie więc pozwolenia na budowę w zakresie interesującym Wnioskodawcę wydawało się więc być jedynie formalnością.

Natomiast nowy plan zagospodarowania przestrzennego wszedł w życie w kwietniu 2014 r. W związku z powstałym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta nieruchomość nabyta dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w znacznym stopniu zmieniła swój charakter. Plan nie przewiduje możliwości budowy domu jednorodzinnego na działach Wnioskodawcy. Działki te znajdować się będą w terenach zabudowy usługowej i usługowo mieszkalnej wielorodzinnej. W bezpośrednim sąsiedztwie powstały budynki wielorodzinne i budynki przeznaczone do działalności handlowej i usługowej.

Powyższe obiektywne okoliczności zmusiły Wnioskodawcę do zmiany swoich planów.

W niedalekiej przyszłości Wnioskodawca zamierza przystąpić do spółki cywilnej. Celem powołania, spółki jest wybudowanie budynków z lokalami mieszkalnymi oraz użytkowymi z przeznaczeniem na wynajem oraz parkingu i w przyszłości czerpanie zysków z wynajmu nieruchomości. Jako aport rzeczowy Wnioskodawca zamierza wnieść do spółki wszystkie opisane wyżej działki. Dla realizacji własnych celów mieszkaniowych Wnioskodawca po wybudowaniu budynku wielorodzinnego zamierza wydzielić jeden lokal mieszkalny. Formą należności Wnioskodawcy za wniesienie przedmiotowych działek do spółki osobowej będzie udział w tejże spółce.

Aportu działek dokonano w kwietniu 2014 r.

Wobec powyższego uznać należy, że dokonana przez Wnioskodawcę dostawa przedmiotowych działek w formie aportu do spółki cywilnej nie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tych działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego - charakteru takiej działalności). To wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym niemających cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że dokonana przez Wnioskodawcę dostawa przedmiotowych działek w formie aportu do spółki cywilnej nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawca nie działał dla tej transakcji jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zauważyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.