IBPP1/443-412/09/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2009 r. (data wpływu 11 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2009 r. (data wpływu 30 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty (zwrotu) zapłaconego i nieodliczonego podatku VAT od zakupionego paliwa do samochodów ciężarowych w okresie od 22 sierpnia 2005 r. - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty (zwrotu) zapłaconego i nieodliczonego podatku VAT od zakupionego paliwa do samochodów ciężarowych w okresie od 22 sierpnia 2005 r.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 kwietnia 2009 r. (data wpływu 30 kwietnia 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma zakupiła kolejno w 2004 oraz w pierwszej połowie 2005 r. samochody ciężarowe odpowiednio marki Renault K. oraz Peugot P. Oba samochody stanowią własność Wnioskodawcy. W momencie zakupu Wnioskodawca odliczył 100% VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami. Do 22 sierpnia 2005 r. Wnioskodawca zgodnie z prawem mógł odliczać podatek VAT od zakupionego paliwa.

W związku ze zmianą ustawy, która weszła w życie 22 sierpnia 2005 r. Wnioskodawca utracił prawo do odliczania podatku VAT od zakupionego do pojazdów paliwa.

W związku z wyrokiem Trybunału ETS (czwarta izba) z dnia 22 grudnia 2008 r. dot. Szóstej Dyrektywy VAT - Artykuł 17 ust. 2 i 6 - Uregulowania krajowe - Odliczenie podatku VAT związanego z zakupem paliwa do niektórych pojazdów niezależnie od celu, w jakim są używane - Rzeczywiste ograniczenie prawa do odliczenia - Wyłączenia przewidziane przez przepisy krajowe w chwili wejścia w życie dyrektywy w sprawie C-414/07 mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (Polska) postanowieniem z dnia 17 maja 2007 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 10 września 2007 r., w postępowaniu M. sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Krakowie, Wnioskodawca powziął wątpliwości co do stanu prawnego i stoi obecnie na stanowisku, że w związku z wyrokiem Trybunału, nie tylko ponownie posiada prawo do odliczania podatku VAT od paliwa we wspomnianych powyżej pojazdach, ale też jest uprawniony do dochodzenia zwrotu zapłaconego już podatku VAT.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej, to jest od 1 maja 2004 r. Zgłoszenie rejestracyjne zostało dokonane na stosownych formularzach VAT-R oraz VAT-R/UE. Wnioskodawca składa co miesiąc deklarację VAT-7.

Zapytanie dotyczy dwóch pojazdów (Renault K. oraz Peguot P.). Na podstawie homologacji importera oraz dowodu rejestracyjnego, bezspornie wynika, że nie są to samochody osobowe, a ich dopuszczalna ładowność wynosi ponad 500 kg.

Wnioskodawca posiada odpowiednią dokumentację w zakresie opisanym powyżej, są to odpowiednio karty pojazdów oraz dowody rejestracyjne pojazdów oraz dokumenty homologacji.

W myśl wskazanego rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 137, poz. 968), samochody zaliczone są do kategorii N1 - pojazd ciężarowy.

Wnioskodawca posiada oryginały faktur potwierdzających nabycie przedmiotowych pojazdów oraz paliwa do napędu tych samochodów.

Samochody, których dotyczy zapytanie Wnioskodawcy były wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zapłacony i nieodliczony podatek VAT od zakupionego paliwa w okresie od 22 sierpnia 2005 r. podlega korekcie (zwrotowi).

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z powołanym w stanie faktycznym orzeczeniem ETS, wobec treści Dyrektywy dot. harmonizacji podatku VAT (Dyrektywa Szósta), w sytuacji, w której Wnioskodawca przed nowelizacją, która weszła w życie 22 sierpnia 2005 r., posiadał prawo do odliczania VAT od zakupionego paliwa w całości, obecnie ponownie posiada prawo do pełnego odliczania kosztów paliwa a także przysługuje mu uprawnienie do zwrotu kosztów zapłaconego podatku VAT. Stanowisko Wnioskodawcy jest powszechnie potwierdzane w prasie a także przyznają mu rację Urzędnicy Ministerstwa Finansów.

W uzupełnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca wyraził pogląd że wydanie przytoczonego wyroku ETS zmienia sytuację prawną w ten sposób, ze Wnioskodawca uprawniony jest do korekty i uzyskania zwrotu naliczonego podatku z tytułu zakupionego paliwa na zasadach sprzed 22 sierpnia 2005 r. Podstawę prawną tego stanowiska stanowi obowiązująca w Polsce, jako kraju członkowskim UE, powołana w treści niniejszego wniosku Dyrektywa Szósta VAT art. 17 ust. 2 i 6 dot. uregulowań krajowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż tut. organ w odrębnym rozstrzygnięciu nr IBPP1/443-160/09/AZb w oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy prawa obowiązujące w sprawie uznał, iż Wnioskodawcy przysługuje (przysługiwało) prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących nabycie paliwa do samochodów innych niż osobowe o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg, gdyż z dokumentów będących w posiadaniu Wnioskodawcy tj. kart pojazdów, dowodów rejestracyjnych pojazdów oraz dokumentów homologacji wynika, iż nie są to samochody osobowe, a ich dopuszczalna ładowność wynosi ponad 500 kg, oraz ww. samochody były/są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Odnosząc się zatem do kwestii dotyczącej korekty (zwrotu) zapłaconego i nieodliczonego podatku VAT od zakupionego paliwa w okresie od 22 sierpnia 2005 r. należy przytoczyć stosowne przepisy działu IX ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności art. 86 ust. 10 pkt 1, ust. 11 i ust. 13 oraz art. 87 ustawy o VAT, regulujące terminy dokonywania odliczeń podatku naliczonego oraz zasady zwrotu różnicy podatku, jak również przepisy Ordynacji podatkowej, normujące prawo podatnika do składania korekt deklaracji podatkowych oraz zasady określania nadpłat podatku.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego wyżej przepisu kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, mógł obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Należy podkreślić, że od dnia 1 grudnia 2008 r. cyt. wyżej przepisy art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 otrzymały nowe brzmienie nadane ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320). W związku z powyższym, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.).

Natomiast, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Szczegółowe zasady oraz terminy dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy o VAT.

Jednocześnie należy odwołać się do przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, które regulują prawo podatnika do składania korekt deklaracji podatkowych.

Zgodnie z przepisem art. 81 § 1 i § 2 ww. ustawy jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

W sytuacji, w której złożenie korekty deklaracji pociągałoby za sobą powstanie nadpłaty w podatku od towarów i usług, należy odnieść się do przepisów art. 72 - 80 Ordynacji podatkowej, regulujących zasady określania nadpłat.

W myśl art. 72 § 1 pkt 1 ww. ustawy za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.

Stosownie do art. 75 § 2 pkt 1 lit. b) oraz § 3 Ordynacji podatkowej uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1 (tj. z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania), jeżeli w deklaracjach innych niż wymienione w art. 73 § 2 pkt 2 i 3, z wyjątkiem deklaracji dotyczącej zaliczek na podatek dochodowy, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek. W takim przypadku podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca zakupił kolejno w 2004 r. oraz w pierwszej połowie 2005 r. dwa samochody ciężarowe odpowiednio marki Renault K. oraz Peugot P. Wnioskodawca w związku ze zmianą ustawy, która weszła w życie 22 sierpnia 2005 r. utracił prawo do odliczania podatku VAT od zakupionego paliwa do przedmiotowych pojazdów. Wnioskodawca jest w posiadaniu oryginałów faktur potwierdzających nabycie przedmiotowych pojazdów oraz paliwa do napędu tych samochodów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonania ewentualnej korekty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa do przedmiotowych samochodów w okresie od 22 sierpnia 2005 r.

Zrealizowanie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowych pojazdów jest możliwe poprzez złożenie stosownych korekt deklaracji podatkowych za poszczególne okresy rozliczeniowe począwszy od sierpnia 2005 r. do nadal, w których Wnioskodawca dokona odliczenia tego podatku zgodnie z zasadami w tym czasie obowiązującymi oraz w terminach przewidzianych prawem - art. 86 ust. 10, ust. 11 i ust. 13 ustawy o VAT.

W konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy na zasadach określonych w art. 87 ustawy o VAT (w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, byłaby w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego).

Natomiast w sytuacji, gdy wykazano zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacono zadeklarowany podatek, Wnioskodawcy przysługuje prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku na zasadach wynikających z przepisów art. 72 - 80 Ordynacji podatkowej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż "uprawniony jest do korekty i uzyskania zwrotu naliczonego podatku z tytułu zakupionego paliwa" należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, iż Wnioskodawca, spełniając warunki dla dokonania stosownej korekty rozliczenia uwzględniającej odliczenie podatku naliczonego, może lecz nie jest zobowiązany do jej dokonania.

Należy również zaznaczyć, iż tut. organ w niniejszym rozstrzygnięciu nie odniósł się do ewentualnej kwestii dotyczącej zaliczenia wydatków związanych z nieodliczonym podatkiem naliczonym w koszty uzyskania przychodów (w przypadku niedokonania korekt w podatku od towarów i usług), gdyż Wnioskodawca w tym zakresie nie przedstawił stanu faktycznego, nie sformułował pytania i nie przedstawił własnego stanowiska w sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W kwestii stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę w tym samym wniosku, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.