IBPP1/443-406/07/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani Wandy K. przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2007 r. (data wpływu 5 listopada 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2008 r. (data wpływu 29 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek budowlanych - jest prawidłowe.

W dniu 5 listopada 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek budowlanych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 stycznia 2008 r. (data wpływu 29 stycznia 2008 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie nr IBPP1/443-406/07/AW z dnia 17 stycznia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w G. w 2007 r. Wnioskodawca został jedynym spadkobiercą 9 hektarowego gospodarstwa rolnego, którego część gruntów uprawia bez przerwy od 40 lat, resztę ziemi rodzina wydzierżawiała okolicznym rolnikom. Po śmierci matki, tj. od 1985 r., żadne z rodzeństwa nie uprawiało roli ani nie posiadało uprawnień rolniczych. Na tej podstawie Sąd przyznał Wnioskodawcy prawo do dysponowania całym majątkiem, który składa się z kilku odrębnych nieruchomości (kilka parceli pola ornego, pastwiska, działka budowlana po starych nieistniejących budynkach). Obecnie ze względu na wiek, Wnioskodawca chciałby zaprzestać pracy na roli, planuje sprzedać dwie działki, a resztę majątku w formie darowizny przekazać swoim dzieciom.Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych. Dotychczas podatek rolny opłacał od nieruchomości położonej w G. ponieważ te grunty przed decyzją Sądu o nabyciu prawa do spadku uprawiał od ponad 40 lat. Od gruntów położonych w P. najpierw podatek opłacali siostra i brat Wnioskodawcy, lecz w ostatnich latach siostra wydzierżawiała pole sąsiadowi na podstawie umowy najmu. Wnioskodawca osobiście nie wydzierżawiał tych gruntów ani nie czerpał z nich żadnych korzyści, ponieważ nie był ich właścicielem.

Przedmiotowe działki są oznaczone jako 1296/197 i 1518/259 i nie są zabudowane. Były to pola uprawne i grunty orne. Grunty będące w posiadaniu rodziny były w stanie podziału od momentu przejęcia ich przez rodziców Wnioskodawcy. Rodzaj tych działek plan zagospodarowania przestrzennego określa jako:

* działka 1296/197 - grunty orne

* działka 1518/259 - grunty przeznaczone pod inwestycje.

Zmianę przeznaczenia gruntu uchwaliła Rada Gminy G. w roku 2005 (dotyczy działki 1518/259) - nikt z członków rodziny nie występował z wnioskiem o zmianę sposobu zagospodarowania. Uchwała ta wniosła zmianę dla 75 ha okolicznych gruntów, w tym działkę Wnioskodawcy o obszarze 0,8265 ha. Wnioskodawca nie planuje ponad wskazane grunty sprzedaży pozostałej części gospodarstwa, niemniej otrzymał informację ze Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego, iż Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad jest zainteresowana nabyciem działek 1218/131 o powierzchni 0,0081 ha i 1219/131 o powierzchni 0,0465 ha w celach inwestycyjnych. W przypadku niezgłoszenia się prawnego właściciela (którym Wnioskodawca jest od października 2007 r.), Urząd Wojewódzki rozpocznie procedury wywłaszczeniowe (są to nieużytki). Resztę gruntów w formie darowizny Wnioskodawca przekaże swoim spadkobiercom.Środki uzyskane ze sprzedaży ziemi Wnioskodawca zamierza w formie darowizny pieniężnej przekazać członkom rodziny, którzy po zmarłych rodzicach nie otrzymali żadnych dóbr.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż dwóch działek już istniejących będących częścią gospodarstwa rolnego będzie rodziła obowiązek uiszczenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on podatnikiem VAT określonym w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej, a planowana sprzedaż nieruchomości to działki już istniejące, stanowią jego majątek osobisty, wszedł w ich prawne posiadanie w takiej formie w jakiej się znajdują. W związku z tym nie jest obowiązany do naliczenia podatku VAT od sprzedaży części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6). W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2). Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy. Ponadto, działki mające być przedmiotem sprzedaży, stanowią część z nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę w październiku 2007 r. w drodze spadku, co wskazuje że nie zostały nabyte z zamiarem dalszej odsprzedaży. Stanowią majątek osobisty, który nie służył prowadzeniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych, nie czerpał żadnych korzyści z tytułu wynajmu gruntu. Wnioskodawca nie planuje ponad wskazane grunty sprzedaży pozostałej części gospodarstwa, bowiem zostanie ona przekazana w formie darowizny spadkobiercom. Natomiast uzyskane ze sprzedaży działek środki finansowe zostaną przekazane w formie darowizny pieniężnej członkom rodziny, którzy po zmarłych rodzicach nie otrzymali żadnych dóbr.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony przez Stronę stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych działek nie nosi znamion powtarzalności, tak więc warunek częstotliwości nie zostaje tu wypełniony. W świetle powyższego dostawy ww. działek nie należy uznać za działalność gospodarczą, bowiem nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.Zatem w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, brak jest podstaw, by uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym dostawa przedmiotowych działek nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.