IBPP1/443-40/14/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-40/14/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 stycznia 2014 r. (data wpływu 14 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 15 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy działki nr 58 - jest:

* prawidłowe w zakresie stwierdzenia, że w chwili sprzedaży nieruchomość będzie nieruchomością zabudowaną,

* nieprawidłowe w zakresie stwierdzenia, że sprzedaż stanowić będzie dostawę objętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT,

* prawidłowe w zakresie stwierdzenia, że planowana sprzedaż nieruchomości, stanowić będzie dostawę objętą zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2014 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy działki nr 58.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 3 kwietnia 2014 r. znak: IBPP1/443-40/14/ES.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką cywilną będącą czynnym podatnikiem VAT. W dniu 16 lutego 2011 r. na podstawie umowy sprzedaży, Wnioskodawca nabył nieruchomość składającą się z działki nr 58, zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Budynek ten, wybudowany kilkadziesiąt lat wstecz, w chwili nabycia był w złym stanie technicznym. Nieruchomość ta została nabyta od osoby fizycznej, niebędącej podatnikiem VAT, w związku z czym transakcja nie była objęta podatkiem od towarów i usług. Nieruchomość ta jak wynika z wypisu z rejestru gruntów określona została jako tereny mieszkaniowe. Budynek położony na nieruchomości nigdy nie był przez Wnioskodawcę używany, nie był również oddany w najem ani w dzierżawę. Wnioskodawca nie prowadził w budynku ani na nieruchomości żadnych prac remontowych ani ulepszeniowych. Na nieruchomości Wnioskodawca planował realizację inwestycji budowlanej, która to inwestycja zakładała wyburzenie budynku. Uzyskane zostało pozwolenie na budowę zakładające wyburzenie tego budynku jednak do dnia dzisiejszego budynek nie został wyburzony, a prace wyburzeniowe nie rozpoczęły się. Wnioskodawca planuje dokonanie sprzedaży nieruchomości innemu podmiotowi, wraz z posadowionym na niej budynkiem. Z informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę wynika, że nabywca planuje na nabywanej nieruchomości realizację inwestycji budowlanej, wymagającej wyburzenie położonego na nieruchomości budynku w oparciu o uzyskane przez Wnioskodawcę pozwolenie na budowę.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że przyszły nabywca również jest czynnym podatnikiem VAT.

"Budynek mieszkalny", o którym mowa we wniosku jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, według PKOB zalicza się on do klasy 1110.

Otrzymane przez Wnioskodawcę pozwolenie na budowę nie stanowiło jednocześnie decyzji dotyczącej rozbiórki przedmiotowego budynku, Wnioskodawca na podstawie przedkładanego w załączeniu projektu rozbiórki dokonał zgłoszenia rozbiórki i w przewidzianym terminie organ nie wydał decyzji o sprzeciwie przyjęcia zgłoszenia rozbiórki, zatem zaakceptowane zostały warunki rozbiórki przedstawione w projekcie z września 2012 r., wg niego nie wskazano konkretnego terminu a jedynie zakres i sposób prowadzenia robót - projekt (bez części graficznej - map oraz załączników) zostaje przedłożony w załączeniu.

Jak wskazano wyżej, Wnioskodawca zgłaszał zamiar rozbiórki na podstawie załączonego projektu, nie została wydana w przewidzianym terminie decyzja o sprzeciwie, co za tym idzie może on dokonać rozbiórki zgodnie z przedłożonym projektem, nabywca może złożyć wniosek we własnym zakresie, do chwili obecnej tego jednak nie zrobił, jeżeli to uczyni to po nabyciu nieruchomości, Wnioskodawca może mu udostępnić posiadany projekt (w załączeniu) i zgłoszenie, jak również nie ma wpływu na to, czy faktycznie nabywca wystąpi z wnioskiem o rozbiórkę.

Strony nie planują zawierania w treści umowy sprzedaży określenia, iż nabywca będzie zobowiązany do rozbiórki, niemniej wedle ustaleń stron, nabywca zakupuje nieruchomość z zamiarem rozbiórki (wyburzenia) budynku i to on będzie dokonywał tejże rozbiórki.

Prace rozbiórkowe rozpoczną się po sprzedaży nieruchomości.

Rozbiórka (wyburzenie) wykonywana będzie na koszt nabywcy.

Umowa sprzedaży nie została do dnia dzisiejszego zawarta.

Wnioskodawca wyjaśnia, iż jak to zostało wskazane we wniosku odstąpił on od zamiaru realizacji inwestycji na nieruchomości mającej być przedmiotem sprzedaży a zainteresowany kupnem podmiot dla realizacji swoich zamierzeń inwestycyjnych zamierza wyburzyć istniejący budynek. Wnioskodawca nie zamierza do czasu sprzedaży nieruchomości wyburzać ani rozbierać budynku. To, czy finalnie dojdzie do jego wyburzenia po zawarciu umowy sprzedaży jest sprawą tylko i wyłącznie nabywcy, stąd Wnioskodawca nie zamierza ujmować tego w umowie sprzedaży, to nabywca również poniesie koszty z tego tytułu. Wnioskodawca chce sprzedać nieruchomość zabudowaną przedmiotowym budynkiem natomiast kupujący zamierza ją zakupić i budynek wyburzyć. Dla Wnioskodawcy jest to jednak irrelewantne czy faktycznie budynek zgodnie z obecnymi planami kupującego zostanie rozebrany, czy też kupujący zmieni swoje plany.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż opisanej wyżej nieruchomości stanowić będzie dostawą gruntu niezabudowanego czy też dostawę budynków.

2. Czy w przypadku stwierdzenia, w odpowiedzi na pytanie nr 1, że planowana sprzedaż opisanej wyżej nieruchomości będzie stanowiła dostawę budynku, dostawa ta będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

3. Czy w przypadku udzielenia negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 2, planowana sprzedaż opisanej wyżej nieruchomości będzie, stanowić dostawę budynków objętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Planowana sprzedaż stanowić będzie dostawę budynków. Dla takiej oceny bez znaczenia pozostaje fakt, iż budynek posadowiony na nieruchomości jest przeznaczony do wyburzenia zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na budowę jak również, iż zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, przyszły nabywca nieruchomości rzeczywiście ma zamiar wyburzenia tego budynku. Jednakże z uwagi na takt, że rozbiórka budynku jak do tej pory nie nastąpiła i nie rozpocznie się do chwili sprzedaży nieruchomości, a więc w chwili sprzedaży nieruchomość będzie nieruchomością zabudowaną, ekonomicznym sensem transakcji będzie nabycie prawa do rozporządzania zabudowanym gruntem. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 listopada 2013 r. sygn. akt: I FSK 1582/13. W powyższym wyroku NSA stwierdził, że o ile prawdą jest, kwalifikacja czynności pod względem prawnopodatkowym powinna być dokonywana w oparciu o kryterium ekonomiczne, to ekonomiczny sens transakcji musi być oceniany w oparciu o jasne, znane powszechnie (nie tylko stronom transakcji) i obiektywnie weryfikowalne kryteria. Jak wskazuje NSA: "Obiektywnym skutkiem ekonomicznym i gospodarczym tego zdarzenia było bowiem nabycie przez skarżącą spółkę prawa do rozporządzania zabudowanym gruntem. Ten skutek ma charakter obiektywny i widoczny dla wszystkich uczestników obrotu gospodarczego. W zakresie skutków tej czynności na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie ma żadnego znaczenia cel ekonomiczny nabycia tej działki istniejący po stronie kupującego. To czy nabywcą w przyszłości, po dokonaniu dostawy zamierza zburzyć budynki oraz budowle i wznieść nowy budynek, jest bez znaczenia dla kwalifikacji tej czynności w aspekcie tej daniny publicznoprawnej." Jak wskazał NSA takie stanowisko nie stoi w sprzeczności z wyrokiem TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, albowiem wyrok ten zapadł w innym stanie faktycznym, (tam zbywca zobowiązał się do wykonania prac rozbiórkowych budynków oraz do dostawy gruntu, jednakże rozbiórka rozpoczęła się jeszcze przed wydaniem gruntu). Podobne stanowisko NSA wyraził w wyroku I FSK 1436/13.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy planowana sprzedaż stanowić będzie dostawę objętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT. Wg powołanego przepisu, zwolniona od podatku jest dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata, przy czym za pierwsze zasiedlenie po wybudowaniu lub dokonaniu istotnych ulepszeń rozumiane jest oddanie do użytkowania budowli w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, istotą pierwszego zasiedlenia jest więc oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. W ocenie Wnioskodawcy za czynności podlegające opodatkowaniu należy uznać czynności określone w art. 5 ustawy o VAT. Tym samym pierwsze zasiedlenie przedmiotowej nieruchomości miało miejsce w chwili jej nabycia przez Wnioskodawcę w 2011 r. Transakcja na podstawie, której Wnioskodawca nabył przedmiotowa nieruchomość stanowiła bowiem odpłatną dostawę, towarów podlegająca podatkowi zgodni z art. 5 ustawy o VAT. Bez znaczenia jest przy tym fakt, że osoba fizyczna dokonująca tej dostawy nie była w odniesieniu do tej dostawy podatnikiem VAT. Wobec powyższego, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie stanowiłaby dostawy dokonywanej w ramach pierwszego zasiedlenia (ani w okresie 2 lat od pierwszego zasiedlenia) albowiem pierwsze zasiedlenie miałoby miejsce przy nabyciu nieruchomości w 2011 r. Tym samym dostawa ta mogłaby być objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Ad 3.

W sytuacji gdyby zaprezentowane w pkt Ad 2 stanowisko uznane zostało za błędne, w ocenie Wnioskodawcy planowana sprzedaż nieruchomości, stanowiłaby dostawę objęta zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że: a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość od osoby fizycznej nie będącej podatnikiem VAT, na podstawie transakcji, która nie była objęta podatkiem VAT, przy nabyciu nie wystąpił podatek naliczony, a tym samym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Równocześnie Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie zarówno przedmiotowej nieruchomości jak i posadowionych na niej budynków. Tym samym planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości, stanowić będzie dostawę objętą zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie stwierdzenia, że w chwili sprzedaży nieruchomość będzie nieruchomością zabudowaną,

* nieprawidłowe w zakresie stwierdzenia, że sprzedaż stanowić będzie dostawę objętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT,

* prawidłowe w zakresie stwierdzenia, że planowana sprzedaż nieruchomości, stanowić będzie dostawę objętą zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Według art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, ilekroć w jej przepisach mowa jest o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy) czy nabywcy.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Treść art. 43 ust. 7a powyższej ustawy wskazuje, że warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ponadto na mocy art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle powyższego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części na tym gruncie posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1.

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

a.

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b.

budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

c.

obiekt małej architektury;

2.

budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach,

3.

budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

3a.obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca (spółka cywilna) - czynny podatnik VAT, w dniu 16 lutego 2011 r. na podstawie umowy sprzedaży, nabył od osoby fizycznej, niebędącej podatnikiem VAT nieruchomość składającą się z działki nr 58, zabudowaną budynkiem mieszkalnym, wybudowanym kilkadziesiąt lat wcześniej, który w chwili nabycia był w złym stanie technicznym. Transakcja nie była objęta podatkiem od towarów i usług. "Budynek mieszkalny", o którym mowa we wniosku jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane, a według PKOB zalicza się on do klasy 1110.

Na zakupionej nieruchomości Wnioskodawca planował realizację inwestycji budowlanej, która to inwestycja zakładała wyburzenie budynku. Uzyskane zostało pozwolenie na budowę zakładające wyburzenie tego budynku jednak do dnia dzisiejszego budynek nie został wyburzony, a prace wyburzeniowe nie rozpoczęły się. Obecnie Wnioskodawca planuje dokonanie sprzedaży nieruchomości innemu podmiotowi, wraz z posadowionym na niej budynkiem. Nabywca planuje na nabywanej nieruchomości realizację inwestycji budowlanej, wymagającej wyburzenie położonego na nieruchomości budynku w oparciu o uzyskane przez Wnioskodawcę pozwolenie na budowę.

Otrzymane przez Wnioskodawcę pozwolenie na budowę nie stanowiło jednocześnie decyzji dotyczącej rozbiórki przedmiotowego budynku, Wnioskodawca zgłaszał zamiar rozbiórki na podstawie załączonego projektu, nie została wydana w przewidzianym terminie decyzja organu o sprzeciwie, co za tym idzie może on dokonać rozbiórki zgodnie z przedłożonym projektem.

Wnioskodawca odstąpił od zamiaru realizacji inwestycji na nieruchomości mającej być przedmiotem sprzedaży a zainteresowany kupnem podmiot dla realizacji swoich zamierzeń inwestycyjnych zamierza wyburzyć istniejący budynek. Wnioskodawca nie zamierza do czasu sprzedaży nieruchomości wyburzać ani rozbierać budynku. To, czy dojdzie do jego wyburzenia po zawarciu umowy sprzedaży jest sprawą wyłącznie nabywcy, stąd Wnioskodawca nie zamierza ujmować tego w umowie sprzedaży, to nabywca poniesie koszty z tego tytułu. Wnioskodawca chce sprzedać nieruchomość zabudowaną przedmiotowym budynkiem natomiast kupujący zamierza ją zakupić i budynek wyburzyć. Prace rozbiórkowe rozpoczną się po sprzedaży nieruchomości, a rozbiórka (wyburzenie) wykonywana będzie na koszt nabywcy. Umowa sprzedaży nie została do dnia dzisiejszego zawarta.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy sprzedaż opisanej wyżej nieruchomości stanowić będzie dostawą gruntu niezabudowanego czy też dostawę budynku.

Mając na uwadze wyżej przedstawione przepisy prawne oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że skoro: "budynek mieszkalny", posadowiony na działce nr 58 jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane, który według PKOB zalicza się do klasy 1110, a Wnioskodawca nie zamierza do czasu sprzedaży wyburzać ani rozbierać tego budynku, natomiast to, czy dojdzie do jego wyburzenia po zawarciu umowy sprzedaży jest sprawą wyłącznie nabywcy i to nabywca poniesie koszty z tego tytułu, zatem przedmiotem sprzedaży będzie grunt (działka nr 58) zabudowany przedmiotowym budynkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż z uwagi na fakt, że rozbiórka budynku jak do tej pory nie nastąpiła i nie rozpocznie się do chwili sprzedaży nieruchomości, a więc w chwili sprzedaży nieruchomość będzie nieruchomością zabudowaną, a ekonomicznym sensem transakcji będzie nabycie prawa do rozporządzania zabudowanym gruntem, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii czy dostawa ta będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT lub w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz przedstawione przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa budynku mieszkalnego może korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby zatem dostawa przedmiotowego budynku mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tego budynku nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Ażeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub ulepszony obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, leasing. Zarówno sprzedaż, jak i najem, dzierżawa, leasing są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu nabywcy czy najemcy.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego w dniu 16 lutego 2011 r. na podstawie umowy sprzedaży Wnioskodawca nabył od osoby fizycznej, niebędącej podatnikiem VAT (transakcja nie była objęta podatkiem od towarów i usług) działkę nr 58 zabudowaną budynkiem mieszkalnym (PKOB 1110), wybudowanym kilkadziesiąt lat wcześniej. Budynek położony na nieruchomości nigdy nie był przez Wnioskodawcę używany, nie był również oddany w najem ani w dzierżawę. Wnioskodawca nie prowadził w budynku ani na nieruchomości żadnych prac remontowych ani ulepszeniowych. Wnioskodawca - czynny podatnik VAT zamierza sprzedać przedmiotową nieruchomość na rzecz nabywcy, który również jest czynnym podatnikiem VAT. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że pierwsze zasiedlenie budynku (czyli pierwsze oddanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu) nie nastąpiło jak twierdzi Wnioskodawca w 2011 r., ponieważ nabył on nieruchomość od osoby fizycznej niedziałającej dla tej transakcji jako podatnik VAT i transakcja nie była objęta podatkiem VAT, lecz nastąpi dopiero w momencie sprzedaży przedmiotowego budynku przez Wnioskodawcę. Czyli dostawa budynku, o którym mowa we wniosku nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia. Tym samym dostawa tego budynku nie będzie objęta zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż stanowić będzie dostawę objętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Przy braku zatem możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do dostawy budynku mieszkalnego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy dokonać analizy możliwości zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w stosunku do budynku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (Wnioskodawca nabył nieruchomość od osoby fizycznej i transakcja nie była objęta podatkiem VAT), budynek nigdy nie był przez Wnioskodawcę używany, nie był również oddany w najem ani w dzierżawę, ponadto Wnioskodawca nie prowadził w budynku ani na nieruchomości żadnych prac remontowych ani ulepszeniowych, tym samym zbycie przez Wnioskodawcę przedmiotowego budynku będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawca spełni łącznie przesłanki wymienione w lit. a i b tego przepisu.

Jak już wcześniej wskazano zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, skoro dla dostawy budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr 58 znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, również dostawa gruntu (działki), będzie korzystać z tego zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy, że planowana sprzedaż nieruchomości, stanowić będzie dostawę objętą zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia sądów administracyjnych, bowiem stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osądzonych w określonych stanach faktycznych. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Organ interpretacyjny nie jest zobowiązany do analizowania stanów faktycznych spraw wskazanych przez Wnioskodawcę i polemiki z zawartymi w nich rozstrzygnięciami, choć niewątpliwie powołanie orzecznictwa miało na celu wykazanie słuszności prezentowanego poglądu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl