IBPP1/443-397/10/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-397/10/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2010 r. (data wpływu 30 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lipca 2010 r. (data wpływu 12 lipca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2010 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 lipca 2010 r., (data wpływu 12 lipca 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 czerwca 2010 r. znak IBPP1/443-397/10/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest rolnikiem nieprowadzącym działalności gospodarczej, czynnym płatnikiem podatku VAT. Od 2002 r. współwłaścicielem w 50% gospodarstwa rolnego jest żona Wnioskodawcy, która nie jest płatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca planuje sprzedaż trzech działek rolnych o powierzchni łącznej 25 arów. Działki te są częścią gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy o łącznej powierzchni 9,19 ha, którego Wnioskodawca jest właścicielem od 1981 r.

Wnioskodawca zawarł już warunkową umowę sprzedaży z nabywcą działek. Potencjalny nabywca posiada już warunki zabudowy tych działek, z których wynika, że po nabyciu działki te będą mogły być zabudowane.

Transakcja ta jest podyktowana sytuacją ekonomiczną. Zamiarem Wnioskodawcy nie jest sukcesywne sprzedawanie posiadanego terenu rolnego. Wnioskodawca nie wyklucza jednak, że w przyszłości, z powodów ekonomicznych, nie będzie zmuszony ponownie sprzedać jakąś część swojego gruntu.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1.

Wnioskodawca rolnikiem ryczałtowym był do dnia 26 stycznia 2005 r. Od tej daty aktualnie jest podatnikiem VAT czynnym.

2.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT czynnym od 26 stycznia 2005 r.

3.

Gospodarstwo rolne w 1981 r. Wnioskodawca nabył w drodze darowizny od rodziców.

4.

Gospodarstwo Wnioskodawca nabył w celu prowadzenia upraw sadowniczych i nadal użytkuje je prowadząc tą uprawę.

5.

Gospodarstwo rolne Wnioskodawca nabył z zamiarem prowadzenia upraw sadowniczych i nadal je prowadzi od 1981 r. do dnia dzisiejszego. Całe gospodarstwo rolne o powierzchni 9,19 ha jest wykorzystywane tylko i wyłącznie pod uprawy sadownicze. Całość produkcji rolnej jest przeznaczona do sprzedaży. Dochód ze sprzedaży produktów rolnych jest jedynym źródłem dochodu Wnioskodawcy.

6.

Przedmiotem produkcji rolnej są uprawy sadownicze - jabłka.

7.

Na przeznaczonych do sprzedaży działkach Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą od 1981 r.

8.

Z przedmiotowego gruntu Wnioskodawca wydzielił trzy działki o powierzchni łącznej 25 arów i nie zamierza wydzielać następnych.

9.

Działki w momencie sprzedaży nie są zabudowane. Nabywca planuje zabudować działki budynkami mieszkalnymi.

10.

Działki wyznaczone do sprzedaży przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową na postawie studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy.

11.

Dla przedmiotowych dziełek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy występował przyszły nabywca.

12.

Wnioskodawca uzyskiwał unijne dopłaty bezpośrednie do ww. działek w następującej wysokości:

2004 r. - 48,50 zł

2005 r. - 51,90 zł

2006 r. - 63,70 zł

2007 r. - 69,55 zł

2008 r. - 78,26 zł

2009 r. - 116,94 zł

13.

Ww. działki nie były nigdy przedmiotem umów najmu, dzierżawy itp.

14.

Nigdy wcześniej Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży gruntów i z tego tytułu nie odprowadzał podatku VAT.

15.

Środki uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawca planuje przeznaczyć na modernizację gospodarstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ww. transakcja sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na przeznaczenie sprzedawanych działek rolnych pod zabudowę mieszkaniową, transakcja ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1.

podwójnego opodatkowania,

2.

braku opodatkowania,

3.

zakłócenia konkurencji.

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1.

powszechność opodatkowania,

2.

faktyczne opodatkowanie konsumpcji,

3.

stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, jednak działały z zamiarem jej powtarzania. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest Wnioskodawca jest rolnikiem nieprowadzącym działalności gospodarczej, czynnym płatnikiem podatku VAT. Od 2002 r. współwłaścicielem w 50% gospodarstwa rolnego jest żona Wnioskodawcy, która nie jest płatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca planuje sprzedaż trzech działek rolnych o powierzchni łącznej 25 arów. Działki te są częścią gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy o łącznej powierzchni 9,19 ha, którego Wnioskodawca jest właścicielem od 1981 r.

Wnioskodawca zawarł już warunkową umowę sprzedaży z nabywcą działek. Potencjalny nabywca posiada już warunki zabudowy tych działek, z których wynika, że po nabyciu działki te będą mogły być zabudowane.

Transakcja ta jest podyktowana sytuacją ekonomiczną. Zamiarem Wnioskodawcy nie jest sukcesywne sprzedawanie posiadanego terenu rolnego. Wnioskodawca nie wyklucza jednak, że w przyszłości, z powodów ekonomicznych, nie będzie zmuszony ponownie sprzedać jakąś część swojego gruntu.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1.

Wnioskodawca rolnikiem ryczałtowym był do dnia 26 stycznia 2005 r. Od tej daty aktualnie jest podatnikiem VAT czynnym.

2.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT czynnym od 26 stycznia 2005 r.

3.

Gospodarstwo rolne w 1981 r. Wnioskodawca nabył w drodze darowizny od rodziców.

4.

Gospodarstwo Wnioskodawca nabył w celu prowadzenia upraw sadowniczych i nadal użytkuje je prowadząc tą uprawę.

5.

Gospodarstwo rolne Wnioskodawca nabył z zamiarem prowadzenia upraw sadowniczych i nadal je prowadzi od 1981 r. do dnia dzisiejszego. Całe gospodarstwo rolne o powierzchni 9,19 ha jest wykorzystywane tylko i wyłącznie pod uprawy sadownicze. Całość produkcji rolnej jest przeznaczona do sprzedaży. Dochód ze sprzedaży produktów rolnych jest jedynym źródłem dochodu Wnioskodawcy.

6.

Przedmiotem produkcji rolnej są uprawy sadownicze - jabłka.

7.

Na przeznaczonych do sprzedaży działkach Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą od 1981 r.

8.

Z przedmiotowego gruntu Wnioskodawca wydzielił trzy działki o powierzchni łącznej 25 arów i nie zamierza wydzielać następnych.

9.

Działki w momencie sprzedaży nie są zabudowane. Nabywca planuje zabudować działki budynkami mieszkalnymi.

10.

Działki wyznaczone do sprzedaży przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową na postawie studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy.

11.

Dla przedmiotowych dziełek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy występował przyszły nabywca.

12.

Wnioskodawca uzyskiwał unijne dopłaty bezpośrednie do ww. działek w następującej wysokości:

2004 r. - 48,50 zł

2005 r. - 51,90 zł

2006 r. - 63,70 zł

2007 r. - 69,55 zł

2008 r. - 78,26 zł

2009 r. - 116,94 zł

13.

Ww. działki nie były nigdy przedmiotem umów najmu, dzierżawy itp.

14.

Nigdy wcześniej Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży gruntów i z tego tytułu nie odprowadzał podatku VAT.

15.

Środki uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawca planuje przeznaczyć na modernizację gospodarstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folia, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowle i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, iż wydzielenie działek oraz planowana transakcja sprzedaży ww. nieruchomości gruntowych ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą) posiada także rolnik. W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca podał, że do dnia 26 stycznia 2005 r. był rolnikiem ryczałtowym, a od tej daty jest aktualnie czynnym podatnikiem podatku VAT.

Jeśli więc podatnik wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, zwłaszcza że grunty mające być przedmiotem sprzedaży stanowią składnik majątkowy tego gospodarstwa rolnego.

Z powyższego bezsprzecznie wynika, iż grunty, z których Wnioskodawca wyodrębnił przeznaczone do sprzedaży działki, zostały przez niego nabyte w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego i takie gospodarstwo Wnioskodawca prowadził na przedmiotowych działkach, a zatem zostały one wykorzystane do działalności gospodarczej.

W przedstawionej sytuacji nie można bowiem uznać, że przeznaczone do sprzedaży grunty mają charakter majątku osobistego Wnioskodawcy, niewykorzystywanego na cele działalności gospodarczej, gdyż zostały one nabyte w celu prowadzenia działalności gospodarczej i po nabyciu, jak wykazano powyżej, do tej działalności wykorzystywane (sadownicza uprawa jabłek). Dlatego, nawet jeśli Wnioskodawca początkowo nie zamierzał przeznaczyć nabytego gruntu do sprzedaży, to nie ulega wątpliwości, że nabył go dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem w myśl powołanego już wcześniej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalnością gospodarczą jest również działalność rolnicza. Zatem w tych okolicznościach sprzedaż działek nie stanowi niczego innego jak wyprzedaż majątku należącego do "przedsiębiorstwa rolniczego" Wnioskodawcy.

Ponadto istotnym elementem wskazującym również na prowadzenie działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakich dokonuje podatnik w związku z przygotowaniem do jej rozpoczęcia. Czynności związane z wydzieleniem z posiadanego gruntu 3 działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową o łącznej powierzchni 25 arów wskazują na przygotowanie gruntu w sposób umożliwiający jego sprzedaż - znalezienie nabywców. Ponadto Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości, z powodów ekonomicznych, nie będzie zmuszony ponownie sprzedać jakąś część swojego gruntu. Wnioskodawca wskazał także, że uzyskiwał unijne dopłaty bezpośrednie do ww. działek od 2004 r.

W świetle tak przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, że działki przeznaczone do sprzedaży stanowią majątek prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa.

W powyższej sytuacji dostawa wskazanych we wniosku gruntów kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. Powyższym czynnościom można jak najbardziej przypisać charakter częstotliwy. Nie można bowiem uznać, aby wszystkie powyższe działania podejmowane były przez Wnioskodawcę dla realizacji prawa do rozporządzania swoim majątkiem osobistym.

Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż zarówno w momencie nabycia gruntu, jak i w czasie jego posiadania, Wnioskodawca podejmował działania wiążące nieruchomości z działalnością gospodarczą, a zatem sprzedaż gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż - jak już wcześniej wskazano - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawca jest z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, należy stwierdzić, że dla sprzedaży nieruchomości będących przedmiotem interpretacji w okolicznościach wskazanych we wniosku, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, gdyż sprzedaż ta ma znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym sprzedaż przedmiotowych działek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W kwestii natomiast stawki podatku VAT dla sprzedaży ww. nieruchomości będącej przedmiotem interpretacji wskazać należy, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Intencją ustawodawcy jest więc opodatkowanie dostawy zarówno terenów budowlanych (działka zabudowana, działka budowlana, teren zabudowy) jak też przeznaczonych pod zabudowę.

Z treści wniosku wynika, iż będące przedmiotem sprzedaży nieruchomości przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową na podstawie studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy. Ponadto przyszły nabywca uzyskał już warunki zabudowy dla tych działek.

Zatem dokonanie dostawy ww. nieruchomości niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki w wysokości 22%, stosownie do przepisów art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. organ zauważa, że niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy wskazanego we wniosku ORD-IN. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), zatem interpretację wydać można na rzecz jednej osoby fizycznej, a nie dla małżonków. Jeżeli małżonek Wnioskodawcy jest zainteresowany uzyskaniem dla siebie interpretacji indywidualnej, powinien złożyć odrębny wniosek, przedstawić właściwy dla siebie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), pytanie oraz własne stanowisko w sprawie, jak również wnieść odrębną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl